🌸☄🌸☄🌸☄🌸☄🌸 ☄ ⭕️ #امام_ علی (ع) چگونه مردم را به برقراری #رابطه_دوستی و محبت و دوری از قطع رابطه توصیه می نماید؟ 🔶 #امام_علی (ع) در بخشی از نامه ۴۷ #نهج_البلاغه (وصیتنامه حضرت) مى فرمايد: «وَ عَلَيْكُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَ التَّبَاذُلِ؛ و بر شما لازم است #پيوندهاى_دوستى و محبّت و بذل و بخشش را فراموش نكنيد»، سپس مى افزايد: «وَ إِيَّاكُمْ وَ التَّدَابُرَ وَ التَّقَاطُعَ؛ و #بر_حذر_باشيد از اينكه به يكديگر پشت كنيد و #رابطه خود را با هم قطع نماييد». 🔷 #تواصل از ريشه «وصل»، هرگونه ارتباط و پيوند معنوى و مادى و عقلانى و عاطفى را شامل مى شود، و #تباذل از ريشه بذل، از قبيل ذكر خاص بعد از عام است؛ زيرا يكى از طرق پيوند افراد جامعه با يكديگر بذل كمك هاى مادى به افرادى است كه به هر دليل نيازمند شده اند. #تدابر از ريشه «دبر» (بر وزن عبد) به معناى پشت كردن به هم و قهر كردن و دشمنى با يكديگر نمودن، و #تقاطع به معناى هرگونه قطع رابطه است، و اين دو واژه به عكس دو واژه اوّل از قبيل ذكر خاص بعد از عام است؛ زيرا تدابر به معناى جدايى كامل است و تقاطع هر نوع قطع پيوند را شامل مى شود. 🔷مسأله #پيوندهاى_دوستى و محبّت كه گاه با #زبان و از طريق #ملاقات و امثال آن انجام مى شود، در #اسلام بسيار مهم است؛ همان گونه كه بى محبتى ها و جدايى ها و #قطع_پيوندها منفور است. احاديث بسيارى در نكوهش هجران و جدايى در منابع معتبر روايى ما آمده كه گاه پشت انسان را مى لرزاند. در حديثى كه مرحوم كلينى در كتاب كافى از امام صادق (ع) از رسول خدا (ص) نقل كرده است مى خوانيم: «هرگاه دو #مسلمان از هم قهر كنند و سه روز بگذرد و آشتى نكنند، اگر در آن حال از دنيا بروند خارج از اسلام خواهند بود و ولايت و پيوند اخوت اسلامى در ميان آنها قطع مى شود و به هنگام آشتى كردن هر كدام پيشى گيرد او در قيامت براى رفتن به بهشت پيشى خواهد گرفت». [۱] 🔷در همان كتاب از امام صادق (ع) مى خوانيم: «هنگامى كه دو #مسلمان از هم قهر كنند #ابليس پيوسته شادى مى كند؛ ولى هنگامى كه با هم آشتى كنند زانوهاى خود را به هم مى كوبد و پيوندهاى جسمى او [گويا] از هم جدا مى شود و فرياد مى زند: واى بر من از اين مصيبتى كه دامنم را گرفت». [۲] حتى در آنجا نيز كه كسى خودش را مظلوم و طرف مقابل را ظالم بداند بايد براى برقرارى #آشتى و از ميان رفتن مظالم تلاش كند، چنانكه در حديث ديگرى در كتاب «كافى» آمده است كه امام صادق (ع) فرمود: «هر گاه دو نفر با هم #قهر كنند يكى از آن دو مستحق #لعن است و اى بسا هر دو مستحق باشند، راوى از امام (ع) سؤال مى كند: فدايت شوم ظالم بايد مستحق لعن باشد، مظلوم چرا؟ فرمود: به سبب آن است كه برادرش را به آشتى [معقولانه] دعوت نمى كند». [۳] اشاره به اينكه بايد به صورت منطقى و #مسالمت_آميز مشكل خود را با يكديگر حل كنند. [۴] پی نوشت: [۱] الكافی، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، آخوندى، محمد، ج ۲، ص ۳۴۵، باب (الهجرة) [۲] همان، ص ۳۴۶، باب (الهجرة) [۳] همان، ص ۳۴۴، باب (الهجرة) [۴] پيام امام اميرالمومنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، ج ۱۰، ص ۲۸۱ منبع: وبسایت آیت الله مکارم (بخش آئین رحمت) #امام_علی #نهج_البلاغه #مسلمان #دوستی #محبت #آشتی #قهر @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️ ☄ ⭕️ #مراحل_نفوذ_شیطان در #انسان در کلام #امام_علی (ع) چگونه بیان شده است؟ 🔷در خطبه هفتم #نهج_البلاغه چگونگی #نفوذ_شیطان در #انسان در چند مرحله دقیقاً بیان شده است و #امام_علی (ع) آن را با ظرافت و فصاحت و بلاغت ویژه خود در لابه لاى تشبیهات زیبا و گویا به بهترین وجهى شرح مى دهد، به گونه اى که بهتر از آن تصوّر نمى شود. در #نخستین_مرحله به این حقیقت اشاره مى فرماید که: #نفوذ_شیطان در وجود هر انسانى #اختیارى است نه اجبارى. این #انسانها هستند که به او #چراغ_سبز نشان مى دهند و #جواز_ورودش را در کشور وجود خویش صادر مى کنند، مى فرماید: «اِتَّخَذُوا الشَّیْطانَ لاَمْرِهمْ مِلاکاً؛ [این زشت سیرتان] #شیطان را ملاک و #اساس_کار_خود قرار دادند». 🔷این همان چیزى است که در #قرآن_مجید به روشنى به آن اشاره شده، مى فرماید: «اِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلطان عَلَى الَّذینَ آمَنُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ اِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى الَّذینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذینَ هُمْ بِهِ مُشْرِکُونَ؛ او بر کسانى که ایمان دارند و بر #پروردگارشان #توکّل مى کنند تسلّطى ندارد؛ #تسلّط او تنها بر کسانى است که او را به #سرپرستى_خود برگزیده اند و کسانى که به وسیله او #شرک می ورزند و به #فرمانهایش به جاى فرمان خدا گردن مى نهند». [نحل، ۹۹ و ۱۰۰] در #مرحله_دوّم مى فرماید: «وَاَتَّخَذَهُمْ لَهُ اَشْراکاً؛ (بعد از این انتخابى که از سوى گمراهان انجام مى شود، #شیطان نیز انتخابى مى کند و آن این که) آنها را به عنوان دامها [یا شریکان] خویش برگزیده است». 🔷سپس در همین مرحله، به توضیح جمله سربسته فوق پرداخته، مى فرماید: «فَباضَ وَ فَرَّخَ فى صُدُورِهِمْ؛ او در درون سینه هاى آنها #تخمگذارى کرد، سپس آن را مبدّل به جوجه نمود». در این #تشبیه_جالب امام (ع)، #سینه‌هاى_شیطان_صفتان را #آشیانه_ابلیس و محل تخمگذارى او معرفى مى کند و به دنبال آن مى افزاید: «وَدَبَّ وَ دَرَجَ فی حُجُورِهِمْ؛ این #جوجه‌هاى_شیطانى از درون سینه هاى آنها خارج شده، در دامانشان حرکت کرد و #پرورش یافت». سپس به بیان #مرحله_سوّم این نفوذ خطرناک پرداخته، مى فرماید: «فَنَظَرَ بِأَعیُنِهِمْ، وَ نَطَقَ بِاَلْسِنَتِهِمْ؛ کارشان به جایى رسید که #شیطان #با_چشم_آنها نگاه کرد و با #زبانشان سخن گفت». 🔷یعنى سرانجام این #تخم_شیطانى که مبدّل به جوجه شده بود و پرورش یافت و قوى شد، تبدیل به شیطانى مى شود متّحد با آنها، یعنى در #تمام_اعضاى_آنها #نفوذ میکند، بطورى که صاحب شخصیت دوگانه اى مى شوند. از یک نظر انسانند و از یک نظر شیطان، #ظاهرشان_شبیه_انسانهاست، امّا #باطنشان_شیطانى است. چشم و گوش و زبان و دست و پاى آنها همه به #فرمان_شیطان است و طبیعى است که همه چیز را به رنگ شیطانى مى بینند و گوششان آماده شنیدن نغمه هاى شیطان است. 🔷در #چهارمین_مرحله، به نتیجه نهایى این سیر انحرافى تدریجى پرداخته، مى فرماید: «فَرَکِبَ بِهِمُ الزَّلَلَ، وَ زَیَّنَ لَهُمْ الْخَطَل؛ (هنگامى که به اینجا رسیدند، #شیطان آنها را بر مرکب لغزشها و گناهان سوار کرد، مرکبى که آنها را به سوى #انواع_معاصى_کبیره و کفر و ضلالت مى کشاند) و #سخنان_فاسد و هزل و #باطل را در نظر آنان زینت بخشید». این سخن شبیه همان چیزى است که امام (ع) در کلام نورانى دیگرى مى فرماید: «آگاه باشید گناهان و خطاها همچون مرکبهاى سرکش و لجام گسیخته اند که گناهکاران، بر آن سوار مى شوند!». [نهج‌البلاغه، خ ۱۶] 🔷در پنجمین و #آخرین_مرحله، مى فرماید: «#اعمال_آنها اعمال کسى است که #شیطان او را در سلطه خود شریک ساخته و #سخنان_باطل را بر زبان او نهاده است». اشاره به این که اعمال آنها به خوبى گواهى مى دهد که #شیطان در آنها #نفوذ کرده و به راهى که مى خواهد مى برد. سخنانشان سخنان شیطانى و نگاه هاى آنها نگاه هاى شیطانى، و در مجموع اعمال آنها ردّ پاى شیطان به خوبى دیده مى شود و در واقع امام (ع) مى خواهد در این مرحله طریق شناخت اینگونه اشخاص را که همان اعمال شیطانى است نشان دهد. 🔷آخرین نکته اى که لازم مى دانیم در این اشاره کوتاه ذکر کنیم این است که طبق صریح بعضى از آیات قرآن، شیاطین منحصر به #ابلیس و لشکر پنهانى او نیستند؛ بلکه #گروهى_از_انسانها نیز #شیطان نامیده شده اند. چرا که کار آنها عیناً همان کار شیاطین است: «این چنین در برابر هر پیامبرى دشمنى از #شیاطین #انس و جنّ قرار دادیم که بطور سرّى سخنان فریبنده و بى اساس را براى اغفال مردم ـ به یکدیگر مى گفتند». [ترجمه آیه ۱۱۲ سوره انعام] باید مراقب وسوسه هاى همه آنها بود.  📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، ناصر مكارم شيرازى، دارالكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۷ ه‌ش‏، ج ۱، ص ۴۶۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_علی #نهج_البلاغه #شیطان #ابلیس #نفوذ_شیطان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد