•💛🌻💛🌻💛🌻💛• #فالی_در_آغوش_فرشته #قسمت_صد_و‌‌_هفتاد_و_چهارم #فصل_دوم🌻 •به قلم آیناز غفاری نژاد• بعد از چند ساعت رانندگی به شمال رسیدم . حسابی خسته شده بودم و از طرفی با دیدن وضعیت خونه کلافه و بی حوصله تر شدم . مواد خوراکی رو اپن گذاشتم و وسایل شوینده رو وسط هال قرار دادم . محافظ یخچال رو توی برق زدم و با برداشتن پارچه متقال و شیشه پاک کن به جون وسایل خونه افتادم. بعد از نیم ساعت گردگیری خودم رو ، روی مبل پرت کردم و همین که خواستم کمی استراحت کنم صدای زنگ موبایلم بلند شد . موبایل رو برداشتم و تماس رو وصل کردم . - جانم . + سلام خوبی ‌؟ رسیدی ؟ - سلام ممنون آره . + میگم مروا فایل های صوتی که داشتی رو میتونی برام بفرستی ؟! خمیازه ای کشیدم . - آنالی به مولا خیلی خستم ، بزار تا فردا میفرستم برات . تو چی کار کردی رفتی خونه ؟! + باشه . آره رفتم ، مامان خونه نیست ، همین زنه که خدمتکارمونه در رو برام باز کرد . تا آخر شب سر و کله مامان پیدا میشه . - هرچی شد بهم اطلاع بده . + باشه . من برم فعلا . - مراقب خودت باش ، یاعلی . تماس رو قطع کردم و ساعت رو برای سه ساعت دیگه کوک کردم. توی زمینی که سراسر خاک بود قدم برداشتم و به سمتش رفتم . - سلام ، با من کاری داشتید که صدام زدید ؟! با مهربونی گفت : + سلام ، چه عجب شما یادی از ما کردید ؟! باید صداتون بزنیم که بیاید ؟! رسم رفاقت این نیست که رفیق نیمه راه بشید ها ! چرا رفتید ‌، اون شب اصلا نمونید ؟! گنگ نگاهش کردم. - متوجه نمیشم ! + چقدر زود فراموش کردید . رسالت شما تازه شروع شده . یادگار بی بی که روی سرتون نیست ! مگه به من قول نداده بودید ؟! با برخورد چیزی به صورتم وحشت زده از خواب بیدار شدم . دستی به صورتم زدم و از شدت درد آخ بلندی گفتم . از روی مبل افتاده بودم و صورتم به میز خورده بود . با یادآوری خوابم همه چیز برام روشن شد ، همون شهید قبلی بود که بعد از تفحص پیکر هاشون پیدا شد . سر درد شدیدی داشتم و هنوزم شکه بودم ، علت اینکه اومده بود توی خوابم رو نمی دونستم . ادامه دارد ... • 💛🌻💛🌻💛 •

•💛🌻💛🌻💛🌻💛• #فالی_در_آغوش_فرشته #قسمت_صد_و‌‌_هفتاد_و_پنجم #فصل_دوم🌻 •به قلم آیناز غفاری نژاد• مانتوم رو پوشیدم و دستی به روسریم کشیدم . با برداشتن سوئیچ ماشین و کیفم از خونه خارج و به سمت بیمارستان راه افتادم . قرار بود مدتی توی یکی از بیمارستان های شمال مشغول کار بشم تا ببینم بعدش قراره چه اتفاقی برام بی افته . به بیمارستان که رسیدم ماشین رو توی پارکینگ پارک کردم و با برداشتن کیفم به سمت سالن راه افتادم . ★★★★ بیسکویت رو توی بشقاب گذاشتم و استکان چاییم رو برداشتم ، چند قلپ ازش خوردم و به کتاب توی دستم نگاهی انداختم . یکی از همون هدایایی بود که سمیه بهم داد بود کنجکاوانه کتاب رو باز کردم و با دیدن صفحه اول به متنی که نوشته بود خیره شدم . سمیه با دست خطی خرچنگ قورباغه ای برام جمله ای نوشته بود و شمارش رو پایین درج کرده بود . لبخندی زدم و شروع کردم به خوندن . به ساعت نگاهی کردم حدودا یک ساعتی میشد که در حال کتاب خوندن بودم ، با دستم اشک هام رو پس زدم و بلند شدم و به سمت موبایلم رفتم . یه مداحی دانلود کردم و با صدای بلندی پلی کردم . لیلای منی ، مجنون توام . لیلای منی ، مجنون توام . هرشب تو حرم ، مهمون توام . من با تو باشم ، آروم میگیرم . با یادآوری اینکه اولین بار این مداحی رو توی ماشین آراد شنیده بودم هق هقم بلند شد . با صدای بلندی اسمش رو فریاد زدم . آراد لعنتی ، باهام چی کار کردی ؟! چرا اینجوری نابودم کردی ! این رسم عاشقیه ، نامرد ! خب تو غلط کردی وقتی دوسم نداشتی توی چشمام زل زدی و لبخند زدی . تحمل ندارم روزی رو ببینم که دست دختر دیگه ای توی دستته ! با گریه فریاد زدم . برو آراد ، برو که خیلی دوست دارم ، برو که بدون تو نمی تونم نفس بکشم ، خداحافظ آراد . نمی تونم تحمل کنم که کس دیگه ای کنارت باشه ، دوست دارم من و تو با هم بشیم " ما " ولی وقتی که اینقدر نامردی برو با یه من دیگه " ما " شو ... هق هقم به شدت اوج گرفت و با دستام به گلوم چنگ میزدم . خدایا خسته شدم ، خدایا خسته شدم به ولای علی خسته شدم . مقصر خودم بودم ، خودم ! وقتی می دونستم نمیشه چرا بهش دل بستم ! با دستم به قفسه سینم کوبیدم . د آخه لامصب این همه سال عاشق نشدی نتونستی دو هفته دندون رو جگر بزاری ؟! موبایل رو گوشه ای پرتاب کردم و با صدایی بلند اسم آراد رو فریاد زدم . دوست دارم نامرد ، دوست دارم . ادامه دارد ... • 💛🌻💛🌻💛 •

•💛🌻💛🌻💛🌻💛• #فالی_در_آغوش_فرشته #قسمت_صد_و‌‌_هفتاد_و_ششم #فصل_دوم🌻 •به قلم آیناز غفاری نژاد• [ یڪ ماه بعد ] جلوی آینه ایستادم و روسریم رو به شکل لبنانی بستم . چادر مشکی رو ، روی سرم انداختم و دستی به صورتم کشیدم . لبخندی زدم و خداروشکری زیر لب زمزمه کردم . یک ماه پیش به شدت دلتنگ مردی بودم که با عشقش تنهام گذاشت و رفت اما با کمک خدای مهربونم دوباره پاشدم و از نو خودم رو ساختم . زندگی جدیدی رو شروع کردم و مستقل شدم ، این رو خیلی خوب یادگرفتم که قلب یه انسان آفریده نشده که به خاطر افراد بی لیافت بشکنه ، قلب انسان باید بار ها تکرار بشه بلکه فهمیده بشه . فهمیدم که اگر خدا بخواد میشه اگر نخواد نمیشه . باید از همون اول یاد بگرفتم که هرچیزی خدا میخواد فقط بگم چشم چون خدا بد بنده اش رو نمی خواد . توی این مدت به شدت کتاب خوندم و اطلاعاتم از نظر اعتقادی خیلی بالا رفت به حدی که متوجه شدم حجاب محدود نیست ، اتفاقا چادری ها خیلی امنیت دارند از همه نظر و اتفاقات مختلفی برام رقم خورد که باعث شد چادری بشم و از نظر اخلاقی و اعتقادی تغییر چشم گیری کنم . امروز صبح به اصرار خانواده اومدم تهران ، رفتار های بابا و مامان به طرز عجیبی تغییر کرده بود و از اون تحقیر های همیشگی هیچ خبری نبود ، حتی وقتی متوجه شدند که چادری شدم خیلی خوشحال شدند در صورتی که خودم اینجوری پیش بینی نکرده بودم . قرار بود تا چند ساعت دیگه برای داداش یکی یدونم بریم خواستگاری ... بالاخره پدر اون دختر خانوم رضایت داده بودند و مامان و بابای خودم هم به نظر کاوه احترام گذاشتند و بدون هیچ مخالفتی قبول کردند که برای پسرشون برند خواستگاری . با صدای در اتاق به خودم اومدم و چشم از آینه گرفتم . + خواهر جان افتخار می دید ؟! - کاوه خیلی جیگر شدی ها ! ‌خیلی خوشگلی ، ما شاءالله چشمت نزن . به سمتش رفتم و به صورتش نزدیک شدم . + اَخ اَخ مروا چی کار می کنی ؟! با خنده گفتم : - میخوام بهت تف بزنم کسی چشمت نزنه . با دستش به عقب هلم داد . + دختره خرافاتی برو کنار ببینم ، دقیقه نود الان میزنی موهام رو خراب می کنی . با خنده بوسه ای روی گونش کاشتم . با لحن بچه گانه ای گفتم : - داداشی . + جان داداشی . - میشه نلی خواستگالی ؟! با چهره ای مظلوم بهش نگاه کردم که با خنده و لحن بچه گانه ای گفت : + چلا ملوا خانوم ؟! خنده ی بلندی کردم . - اوخه من تولو خیلی دوس دالم نمیخوام کسی زنت بشه داداشی . به سمتم اومد و در آغوش گرفتم . + حسودی میکنی خواهر خوشگلم ؟! فکر کردی من با یه نفر دیگه ازدواج کردم تو رو فراموش میکنم ؟! هوم ؟ تو همیشه جات توی قلبم محفوظه ، همیشه مثل کوه پشتتم خوشگلم . - تو راست میگی ، بزار خرت از پل بگذره ببینم باز این ها رو میگی . وقتی اون خانومت اومد کل قلبت واس اون میشه خان داداش . با شنیدن صدای بابا از آغوش کاوه جدا شدم . × خواهر و برادری خوب خلوت کردینا ! کاوه برو ماشین رو ، روشن کن که دیر میشه ها . مروا تو هم برو ببین مامانت تموم نکرد ، دو ساعته داره آماده میکنه ، من که خسته شدم از بس منتظر بودم . فقط سریع بیاید که داره دیر میشه . ادامه دارد ... • 💛🌻💛🌻💛 •

مَن‌عَرَفَ‌نَفسَه؛ فَقَد‌عَرَفَ‌رَبَّه!'

#حاج‌قاسم💔

🌷🌷🌷 "چه وقت انسان بزرگی هستیم ؟" هرگاه از خوشبختی کسانی‌که دوستمان ندارند هم خوشحال شدیم. هرگاه برای تحقیر نشدن دیگران از حق خود گذشتیم. هرگاه شادی را به کسانی که آن را از ما گرفته اند، هدیه دادیم. هرگاه خوبی ما، به علت نشان دادن بدی دیگران نبود. هرگاه کمتر رنجیدیم و بیشتر بخشیدیم. هرگاه به بهانه ی عشق از دوست داشتن دیگران غافل نشدیم. هرگاه اولین اندیشه ما برای رویارویی با دشمن انتقام نبود. هرگاه دانستیم عزیز خدا نخواهیم شد مگر زمانی که وجودمان آرام بخش دیگران باشد. هرگاه بالاترین لذت ما شاد کردن دیگران بود. هرگاه آدم مهمی بودیم ولی جایی نگفتیم که "میدونی من کی ام؟" #چه_گاه؟

شــبــتــونــ مــهـــدویــ...🌌🌃

#شهیداݩہ گفتـ : ڪہ چے !؟😕 هےجانباز جانباز ... شہید شہید ... میخواستن نرن😑 ڪسے مجبورشون کرده بود !؟😂 گفتم : چرا اتفاقا ! مجبورشون میڪرد🎈 گفت : ڪی!؟😐 گفتم: همونـے که تو نداریش ! گفت : من ندارم!؟ چی رو😳 گفتم : غیرت 🙂✨👌

رفقا حتما کتاب (از چیزی نمیترسیدم)رو بخوانید همون طور که در پست های بالاتر معرفی کردیم 🌱

دلتنـگ‌مشھدیم‌و‌پریشـان‌کربلا.. :)!

*..🌱🖇 علی علی علی عشق تو حاصل عمر گرانم... علی علی علی بی تو به پنجه ی باد خزانم ..

مۍ‌گفت‌‌؛ من‌همیشہ‌یڪ‌چیز‌رآ‌فهمیدہ‌ام خدا‌همیشہ‌شهآدت‌رو‌بہ‌آدمایے‌دادہ‌ڪہ در‌ڪآر‌سخت‌ڪوش‌بودند . . . #شهیدانه #حاج_قاسم

#بدون‌تعارف . . اون وجودی که میتونه فدای مهدی فاطمه بشه حیف نیست فدای یه نفس طمع‌ کار بشه که هیچوقت سیر نمیشه🚶‍♂! با‌ نفست بجنگ!

راستے‌دخترخانم‌😕 دیروز‌توۍ‌یہ‌جمعے‌نشستہ‌بودیم‌یڪے از‌پسراۍ‌فامیل‌گفت‌:👦🏻 خیلے‌دلم‌بہ‌حال‌دخترا‌میسوزه😔 بیچاره‌ها‌صورتشونو‌ڪامل‌‌عمل‌میڪنن✂️ هفتادقلم‌آرایش‌میڪنن💄 یہ‌ساعت‌جلو‌آیینہ‌موهاشونو‌ مدل‌میزنن💇🏻‍♀ دڪمہ‌مانتو‌هاشونو‌باز‌میزارن😧 توخیابون‌باهزار‌نازو‌ادا‌راه‌میرن…😏 قھقھہ‌سرمیدن‌🤣ڪہ‌ما‌پسرا‌فقط‌ نیگاشون‌ڪنیم😍 آخر‌سرهم‌ڪلے‌خندید‌!!!😂 دختـر‌جون‌گرفتے‌مطلبو‌؟؟🙎🏻‍♀📝 فھمیدۍ‌منظورشو!!؟🙁 چرانمیفھمے؟😒شایدم‌میفھمےهاااا😐 ولے‌خودتو‌بہ‌خواب‌زدۍ😴 اینجورۍ‌نبودیااااا😞اینجورۍ‌شدۍ😒 تویہ‌دختـرپاڪ‌ونجیب‌‌ایرانے‌بودۍ☺️🇮🇷 خانم‌بودۍ🧕🏻 نمیدونم‌چے‌شدۍ‌تو😑 دختـرجون‌بہ‌خودت‌بیا😔 هنوز‌دیر‌نشده😉 یہ‌ڪم‌واسہ‌دختـر‌بودنت‌ارزش‌ قائل شو🙂 بد نیستاااا

•°🍀🌸🍀°• چہ‌ زیبا‌ گفت‌ : #شهید_حاج_حسین_خرازی🌹 ✅ یادمون‌ باشھ! 🕋ڪہ‌ هر چے براےِ خُداڪوچیڪے‌ و‌ افتادگے‌ ڪنیم 💚 خدا‌ در‌نظر‌بقیہ‌ بزرگمون‌ میڪنھ. #از_شهدا_بیاموزیم ❣

✅حکایت 🔶️پادشاهی دﺭ زمستاﻥ به نگهباﻥ گفت: سردﺕ نیست؟! 🔶️نگهبان گفت: عادت دارم 🔶️پادشاه گفت: میگویم براﺕ لباﺱ گرﻡ بیاورند....ﻭ فراموش کرﺩ😕 🔶️صبح جنازﻩ نگهباﻥ رﺍ دیدند، روﻯ ﺩیوار نوشته بود:📝 به سرما عادﺕ داشتم، ﺍما وعده لباس گرمت مرﺍ از پاﻯ درآورد...!😣😔😔 🔶️مواظب وعده هایماﻥ باشیم

•💛🌻💛🌻💛🌻💛• #فالی_در_آغوش_فرشته #قسمت_صد_و‌‌_هفتاد_و_هفتم #فصل_دوم🌻 •به قلم آیناز غفاری نژاد• از ماشین پیاده شدم و همراه با مامان هم قدم شدم . کاوه سبد گل و شیرینی توی دستش گرفته بود که با دیدنش خنده ریزی کردم . مامان نیشگونی از دستم گرفت . - آخ آخ مامان چی کار میکنم دستم ... + چته دختر ، چقدر میخندی ؟! - نمی دونم چرا توی مواقعی که باید جدی باشم خندم میگیره . به کاوه اشاره کردم و خنده ای سر دادم . مامان بی اعتنا به من به سمت کاوه قدم برداشت و قربون صدقش رفت. بعد از چند دقیقه منتظر موندن بالاخره پدر و مادر عروس خانوم در حیاط رو باز کردند . جلوی چادرم رو گرفتم و همراه مامان اینا وارد شدیم . سر به زیر سلام و احوال پرسی کردم و با اشاره پدر و مادرش به سمت داخل قدم برداشتیم . خونه خیلی نقلی و در عین حال بسیار شیکی داشتند. به محض اینکه وارد شدیم چشمم به سمت عکس آقا رفت . یه عکس بزرگ از آقا توی دیوار زده بود و کنارش هم عکس شهید ابراهیم هادی بود ، با دیدن این قاب لبخندی روی لبم نقش بست . بابا ، با یه یا الله وارد شد و کنار مامان نشست . من هم روی مبل دو نفره ای کنار کاوه نشستم و لبخند پهنی زدم . سعی کردم خودم رو کنترل کنم و کمتر بخندم . پدر عروس که حتی فامیلش رو هم نمی دونستم رو به بابا شروع کرد به صحبت کردن . × چه خبر آقای فرهمند ؟! خوب هستید ان شاءالله ؟ کار و بار خوبه خداروشکر ؟! بابا سرفه ای کرد و کمی صاف تر نشست . ‌= ‌الحمد الله خوبیم . کار هم هی بدک نیست ، خداروشکر خوبه . می دونستم کم کم میرن روی مباحثی که چندان علاقه ای به شنیدنشون ندارم ، برای همین نگاهم رو ازشون گرفتم و خونه رو بر انداز کردم . ربع ساعتی در حال صحبت کردن بودند که بالاخره مامان عروس خانوم گفت : × دخترم چایی ها رو بیار . به کاوه نگاهی انداختم در حال سرخ و سفید شدن بود و مدام با انگشتاش بازی می کرد . خنده ی ریزی کردم که از چشم مامان دور نموند . یه دختر خیلی ظریف با چادری سفید از آشپزخونه خارج شد . به صورتش نگاه کردم و با دیدن چهرش چشمام درشت شد . نفسم حبس شد و احساس کردم قلبم دیگه نمیزنه . نمی دونستم چی کار کنم . چندین بار آب دهنم رو با صدا قورت دادم ، نیشگونی از دستم گرفتم ولی نه بیدار بودم ، این واقعی بود خواب نبود . استرس کل وجودم رو فرا گرفت . به سمت بابا رفت و بهش چایی تعارف کرد ، نزدیک کاوه شد و سر به زیر چایی تعارف کرد . خدا خدا میکردم در برابر من هم سربه زیر باشه و چهره ام رو نبینه . بعد از کاوه به سمت من قدم برداشت ، بلند کردن سرش همانا و چشم تو چشم شدنمون همانا . هین بلندی کشید که دستش لرزید و استکان از توی سینی روی چادرم افتاد . آخ بلندی گفتم و پایین چادر رو که حسابی داغ شده بود رو از خودم دور کردم . پدر و مادرش در کسری از ثانیه بلند شدند و به سمتم اومدن ولی خودش همچنان با دهن باز بهم زل زده بود . ادامه دارد ... • 💛🌻💛🌻💛 •

•💛🌻💛🌻💛🌻💛• #فالی_در_آغوش_فرشته #قسمت_صد_و‌‌_هفتاد_و_هشتم #فصل_دوم🌻 •به قلم آیناز غفاری نژاد• مامانش دستپاچه به سمتم اومد و گفت : × دخترم برو توی اتاق چادرت رو عوض کن . اصلا متوجه نمی شدم چی میگه و فقط به مژده خیره شده بودم . بعد از چند ثانیه با صدایی که می لرزید لب زد : + م ... م ... مروا . اشک به چشمام هجوم آورد ، خدای من ! چه جوری این آبروریزی رو جمعش کنم ؟! با صدایی پر از بغض گفتم : - ج ... ا ... ن ... مروا . به سمتم اومد و در آغوشم گرفت ، صدای هق هق هاش بین شونه هام خفه می شد . همه با تعجب به ما چشم دوخته بودند . بعد از اینکه مژده آروم شد از خودم جداش کردم و روی مبلی نشوندمش ، حسابی شکه شده بود . با بچه بازی هام باعث شده بودم دل این همه آدم بشکنه ، همه فکر می کردن من مُردم در صورتی که شمال بودم . با حماقتی که انجام دادم باعث شده بودم دل خیلی ها ازم آزرده بشه و از دستم ناراحت بشن . اما خودم چی ؟! مگه من دل نداشتم ! مگه من غرور نداشتم ؟! پس چرا جلوی اون همه آدم آراد یه سیلی زد توی گوشم خب دل منم شکست ، منم ناراحت شدم . با صدای پدرش به خودم اومدم و دست از فکر و خیال برداشتم . × شما مژده جان رو میشناسید ؟! بدون اینکه فکر کنم گفتم : - بله ، توی راهیان نور آشنا شدیم . پدرش با تعجب نگاهش رو بهم دوخت ، انگار تازه دو هزاریش افتاده بود . = شما خانوم مروا فرهمند هستید ؟! خجول چادرم رو مرتب کردم و کنار کاوه نشستم . - ب ... بله . مامان مژده کنارش نشست و کمی دلداریش داد . اوضاع که آروم تر شد پدر مژده گفت : = دخترم نمیگید چقدر ما نگران شما بودیم ؟! پسرم مرتضی وقتی تماس گرفت و گفت یکی از خواهرای اردو گم شده و هرچی گشتند پیداش نکردند خیلی ناراحت شدم . تا دو روز خواب و خوراک نداشتم ، همه فکر و ذکرم شما بودید ، همه نگرانتون بودن دخترم ، چون مشخص نبود که زنده هستید یا خدایی نکرده فوت کردید . حالا که خداروشکر به خیر گذشت . قطره اشکی از چشمم پایین افتاد . - شرمنده . با مهربونی گفت ‌: = دشمنتون شرمنده بابا جان . نگاهی به مامان و بابا انداخت و با لبخندی گفت : = شرمنده آقای فرهمند یکم اوضاع بهم ریخته شد . به شیرینی ها اشاره کرد . = بفرمایید دهنتون رو شیرین کنید . اگر اجازه بدید مژده جان و آقا کاوه برن و کمی صحبت کنند . ادامه دارد ... • 💛🌻💛🌻💛 •

•💛🌻💛🌻💛🌻💛• #فالی_در_آغوش_فرشته #قسمت_صد_و‌‌_هفتاد_و_نهم #فصل_دوم🌻 •به قلم آیناز غفاری نژاد• با صدای بابا به خودم اومدم و از ماشین پیاده شدم . سر درد امونم رو بریده بود ، به سمت در قدم برداشتم که بازوم توسط کاوه به عقب کشیده شد . رو به مامان و بابا گفت : + شما برید داخل من یکم با مروا صحبت میکنم . به چشمام خیره شد و اشاره کرد که بشینم . بازوم رو از دستش جدا کردم و با فاصله روی سکو نشستم . - میشنوم . نفسش رو با صدا بیرون داد . خیلی گرفته بود ، مشخص بود توی فکر مژده اس . + از کی با مژده خانوم آشنا شدی ؟! - روز آخر ثبت نام راهیان نور . + مروا کامل همه چی رو برام توضیح بده . چرا مژده خانوم امشب اینجوری رفتار کرد ، دلیلش چی بود ؟! اصلا ... نمی دونم مروا ، نمی دونم چی بگم فقط همه چیز رو بگو . بغضم رو به سختی قورت دادم و همه ماجرا رو براش تعریف کردم از آشنایی با مژده گرفته تا آشنایی با حجتی و تفحص شهدا و فرارم از دو کوهه . هیچی نگفت و فقط با تعجب بهم زل زد . با لکنت گفت : + مروا تو چ ... چیکار کردی ؟! - ببین کاوه تو ، توی شرایطی نیستی که من رو درک کنی ! برای فرارم دلایل قانع کننده ای دارم که نمی تونم بهت بگم ، همین قسمت مژده به تو مربوط میشه که کامل توضیح دادم . خواهش میکنم از این به بعد اصلا راجب این موضوع با من صحبت نکن . چادرم رو از سرم در آوردم و به سمت داخل حرکت کردم . روزگار رو ببین ، از قدیم گفتن کوه به کوه نمی رسه ولی آدم به آدم می رسه . تمام فکر و ذکرم آراد بود ، نکنه دوباره پیداش بشه . اگر مژده بله رو گفت دیگه همه چیز تمومه همش باید آراد رو ببینم . خدایا نمی خوام ببینمش ، اصلا بیا یه معامله کنیم . ببین خدا جون ارتباط غیر ضروری با نامحرم حرامه ، درسته ؟! خب نمی خوام اصلا حتی بهش فکرم کنم ، نمی خوام گناه کنم و از تو دور بشم . اون دیگه متاهله من نمی خوام به یه مرد متاهل فکر کنم . اگر این ماجرای خواستگاری پیش زمینه ای هست که دوباره با آراد روبرو بشم قطعا حکمتی توی کاره در غیر این صورت خودت بهم کمک کن . جز تو نمی خوام به هیچ کس دیگه ای فکر کنم خدا جونم . نفسی کشیدم و لبخند زدم ، چادرم رو آویزون کردم و زیر پتو خزیدم . خدایا شکرت که همیشه کنارمی ، تو صلاحم رو بیشتر از هر کسی می دونی پس راضیم به رضای تو . چشمام رو بستم و با آرامش به دنیای بی خبری خواب رفتم ، اما غافل از اینکه سرنوشت چقدر قراره برام تلخ رقم بخوره . ادامه دارد ... • 💛🌻💛🌻💛

•💛🌻💛🌻💛🌻💛• #فالی_در_آغوش_فرشته #قسمت_صد_و‌‌_هشتاد_ام #فصل_دوم🌻 •به قلم آیناز غفاری نژاد• با صدای زنگ موبایلم خمیازه ای کشیدم و بدون اینکه به شماره نگاهی کنم تماس رو برقرار کردم . با صدایی خواب آلود گفتم : - الو . + رسیدن بخیر جون دل . در همون حالت خنده ای کردم . - عا آنالی ، من خوبم تو خوبی ؟! + حالا یادم رفت سلام کنم هی به روم بیار. دیشب چه کردین ؟! خمیازه ای کشیدم . - ببین خیلی خوابم میاد سر صبحی زنگ زدی اینا رو بپرسی ؟! ور دار بیا یه سر بهم بزن دلم خیلی برات تنگ شده . + باشه پس تا یک ساعت دیگه اونجام خوشگلم . بوس به خودم ، خداحافظ . - یاعلی . تلفن رو قطع کردم وگوشه ای انداختم . بی حوصله بلند شدم و روبروی آینه ایستادم ، موهام رو شونه زدم و به سمت هال حرکت کردم . - سلام مامان جان ، صبح عالی متعالی ، پرتقالی . عینکش رو کمی پایین داد . + سلام ، چه عجب از اون رخت خواب دل کندید ؟! - خدمتتون عارضم که دوباره هم میخوام بخوابم ولی از طرفی که قرار هست مهمان برام بیاد باید یه دستی به سر و روم بکشم و آماده بشم . با خنده گفت : + مهمان ؟! اونم برای تو ! عجب ، حالا کی هست ؟! لبخندی زدم و لیوان رو توی سینک گذاشتم . - آنالی ژونه . مامان یه شربتی چیزی آماده کن بزار یکم خنک بشه تا آنالی بیاد . + مروا بیا یه دقیقه بشین میخوام بهت یه چیز مهم بگم . به سمتش رفتم و روی مبل روبرویش نشستم . - جانم مامان . + ببین دخترم چند روز پیش عمه زلیخات باهام تماس گرفت و گفت که ... گفت که باهات صحبت کنم و ببینم نظرت راجب علیرضا چیه ؟! گنگ بهش خیره شدم . - نظر من راجب علیرضا ! عمه زلیخا ؟! چه خبر شده ؟! ما که با عمه اینا زیاد رفت و آمد نداشتیم ! کتابش رو ، روی میز گذاشت . + آره بهت حق میدم متعجب باشی چون مدت زیادی اصلا با خانواده پدریت رفت و آمد نداشتی . چند روز بعد از اینکه تو رفتی شمال بی بی اومد اینجا ، بنده خدا خیلی دلخور بود ، حقم داشت . خیلی با ، بابات صحبت کرد . بابات هم نرم شد و با بی بی رفت خونه عموت کدورت ها خداروشکر رفع شد و قرار بر این شد که چند وقت دیگه همگی باهم بریم مسافرت بلکه هرچی رنجش هست بین خانواده از بین بره . عمت هم گفت که توی این مدتی که باهام ارتباط نداشتیم علیرضا ... ببین دخترم ، پسر عمت سال هاست عاشقت بوده ، می خواسته توی سن هفده ، هجده سالگیت این موضوع رو مطرح کنه که اون اتفاقات افتاد و باعث شد که رفت و آمدمون قطع بشه . حالا که همه چیز درست شده علیرضا هم از موقعیت استفاده کرده و موضوع رو با مامانش در میون گذاشته . با بغض گفتم : - آ ... آخه . به سمتم اومد و دستم رو فشرد. + دخترم نمی خواد به خودت سخت بگیری . به عمت میگم که چند روزی بهت فرصت بده که فکر کنی . ادامه دارد ... • 💛🌻💛🌻💛 •

•💛🌻💛🌻💛🌻💛• #فالی_در_آغوش_فرشته #قسمت_صد_و‌‌_هشتاد_و_یکم #فصل_دوم🌻 •به قلم آیناز غفاری نژاد• با صدای آیفون به خیال اینکه آنالی اومده از کنار مامان بلند شدم و به سمت آیفون پرواز کردم . با دیدن تصویر مژده و مرتضی با داد گفتم. - مامان ! اینا اینجا چی کار میکنن ؟! مامان دستپاچه به سمتم اومد . + کی ؟! - مژده ! مامان بگو من خونه نیستم ، مامان تو رو خدا بگو من نیستم . + برو اون ور ببینم . با دیدن مژده لبخندی زد و آیفون رو برداشت و در رو براشون باز کرد . سریع به سمت اتاقم پا تند کردم و در رو بستم . چند تا نفس عمیق کشیدم ‌. خدایا این کارو با من نکن ! با صدای گوشیم به سمتش حمله کردم و روی بی صدا گذاشتمش . یه پیغام از طرف آنالی بود . " مروا امشب تولد بابامه ، کلا فراموش کرده بودم امروز نمیتونم بیام ، باید برم خرید ." خداروشکری زیر لب زمزمه کردم که صدای مامان بلند شد . + دخترم بیا پایین ، مژده جان اومده . مامان من با تو چی کار کنم آخه ! به سمت کمد رفتم و لباس های مناسبی پوشیدم. چون مرتضی رو هم دیده بودم، احتمال داشت بیاد . یه چادر با گل های ریز محمدی سرم کردم و توی آینه نگاهی به خودم انداختم . بعد از مطمئن شدن از پوششم، اومدم بیرون. از پله ها پایین اومدم و به سمت مبلی که مژده اونجا نشسته بود قدم برداشتم. مژده با دیدن من بلند شد و ناباور بهم خیره شد. + ‌سلام . لبخندی زدم . ‌- سلام . خوبی ؟! بابا ، مامان خوبن ؟! چرا بلند شدی ، بشین عزیزم ‌، راحت باش . +الحمدالله. مامان و بابا هم خوبن. سلام رسوندن. - شکر. روی مبل روبرویش نشستم . - خوش اومدی ، خیلی خوشحال شدم . مامان جان یه لیوان شربت میاری ؟! ‌+ نه نه ممنون ، میخوام سریع برم . مرتضی دم در منتظره . - ای بابا دختر ! این چه کاریه ؟! به آقا مرتضی بگو بیان داخل ، زشته دم در . دستپاچه گفت : + نه باید برم . فقط اومدم اینجا ازت چند تا سوال بپرسم . با اینکه می دونستم قراره چه چیزی بپرسه اما ابرویی بالا انداختم . - جانم بگو . + مروا دلیل اون کارت چی بود ؟! اون شب کجا رفتی ؟! چه جوری برگشتی تهران ؟! نترسیدی فرار کردی ؟! لبخند کج و کوله ای زدم . - ببین مژده من با تو رو در بایستی ندارم . خودت بهتر از من همه چیز رو میدونی ! اون روز رو یادته که به آقای حجتی گفتم شهدا رو توی خواب دیدم و بهش گفتم اونجا رو بگردن بلکه پیداشون کنن ! ایشون در جواب چی گفتن ؟! گفتن که هزیون میگم ، توهم زدم ! بعدش من رفتم اونجا رو گشتم ، دیدی جلوی همه یه کشیده خابوندن توی گوشم ؟! دیدی مژده ‌؟! دیدی ؟! با چه رویی اونجا می موندم ، مژده ! با چه رویی ! توی این سفر خیلیا برام ثابت شدن ، آدم ها رو باید توی همچین مواقعی شناخت . بغض کردم ، سرم رو پایین انداختم و با لبه های چادرم بازی کردم . + آره بهت حق میدم ازش دلخور باشی . اما مروا ... مروا آقای حجتی آدم منطقی هست قطعا برای این کارش دلیلی داشته ! از طرفی اون شب هم تو یکی زدی توی گوشش خب الان یک یک شدید دیگه ! - کتک زدن من با کتک زدن آقای حجتی فرق میکنه ! + واقعا نمی دونم چی بگم ! اون شب تا صبح آقای حجتی نیومد ، وجب به وجب خوزستان رو دنبالت گشته بود ! روز آخر هم مرتضی و بنیامین به زور راضیش کردن که برگرده تهران وگرنه اگر دست خودش بود بازم میگشت ، اینقدر میگشت تا پیدات کنه . اومدم اینجا بگم که دیشب که دیدمت حسابی شکه شدم یعنی اصلا فکرش رو هم نمی کردم آقا کاوه برادرت باشن ، حتی به اینکه فامیلیتون هم شبیه هم هست دقت نکرده بودم . دیشب خیلی خوشحال شدم که دیدمت برای همین به آیه زنگ زدم و همه چیز رو براش توضیح دادم . اون هم به آقا آراد گفته بود ، طفلک می خواسته همون دیشب بیاد دیدنت و از دلت در بیاره چون حدس می زد که ازش دلخور باشی و حسابی عذاب وجدان داشت اما خب دیر وقت بود . با لحن سردی گفتم : - من نمی خوام ببینمشون ! اصلا مژده ! به هیچ عنوان نمی خوام دوباره با آقای حجتی و خانوادش روبرو بشم . ادامه دارد ... • 💛🌻💛🌻💛 •