💠 پاسِ دل 🔸 در قرآن كریم اصلِ انسان را همان قلبِ او قرار داد فرمود: ﴿لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ﴾؛ اگر كسی #اهل_قلب بود چیزی را كه خودش فهمید عمل می ‌كند و اگر متوجه نشد، از راه گوش به دلیل نقلی اعتنا می ‌كند لذا فرمود: ﴿لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَی السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ﴾. 🔸 انسان بیش از یك قلب ندارد که این قلب یا سالم است یا مریض. #بیماری_‌های_قلب را قرآن كریم مشخص كرد؛ كفر و نفاق و امثال اینها، جزء مرض های قلب است كه فرمود: ﴿فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ﴾ و اینها دل را قَسی می ‌كند، ﴿قَسَتْ قُلُوبُهُمْ﴾ می‌ شود یا ﴿كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً﴾ می ‌شود و دل ‌های كفار و منافقان شبیه هم می‌ شود كه ﴿تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ﴾ و #گناه, چركی است روی چهره قلب است که ﴿كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَی قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا یكْسِبُونَ﴾ و همین گناه درِ قلب را می ‌بندد قفل می ‌كند و كلید را به دست شیطان می ‌دهد: ﴿أَفَلاَ یتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَی قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا﴾؛ این قلب قفل می ‌شود. 🔸 انسان بیش از یك قلب ندارد که حالات گوناگون دارد و انسان باید مواظب باشد كه این قلب، بیمار نشود؛ هم #بهداشتش را قرآن معین كرده است و هم #درمانش را كه فرمود: ﴿وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ﴾. قرآن دوا نیست كه كسی بخورد گاهی اثر بكند گاهی اثر نكند، #قرآن_شفاست و اگر كسی با این كتاب مأنوس بود و در خدمت این كتاب بود شِفا پیدا می ‌كند؛ فرمود: ﴿وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ﴾ نه دوا. 🔸 بنابراین باید مواظب بود این قلب، بیمار نشود و اگر بیمار شد شِفا پیدا كند و راهش هم این است كه چون بیش از یك قلب ندارد و یك قلب هم جای دو مطلب نیست، این قلب را باید مُتیم بكند به #حب_الهی و #حب_اهل بیت كه «وَ قلبی بِحُبّك مُتَیما»؛ یعنی پُر بشود. این دعای نورانی حضرت حجّت (سلام الله علیه) كه دارد: «وَامْلَأ قُلُوبَنا بِالْعِلْمِ وَالْمَعْرِفَةِ» همین است؛ وقتی دل, لبریز از #معرفت الهی و #محبت الهی شد، دیگر جا برای بیگانه نیست. #قرآن آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه احزاب جلسه 3 تاریخ: 1392/01/19 🆔https://eitaa.com/moflehoon