#شرح_دعاے_روز_شانزدهم □○آیت اللہ مجتهدے تهرانے(ره):○□ □«اَللّهُمَّ وَفِّقْنى فیهِ لِمُوافَقَةِ الاْبْرارِ» خدایا ڪارے ڪن ڪہ من با افراد خوب موافقت ڪنم. □مثلاً اگر در جایے رأی‌گیرے است. نگاہ ڪنیم ببینیم چہ ڪسے آدم خوبے است و خدمت خدا می‌ڪند بہ او رأے دهم، نہ بہ آنهایے ڪہ بہ ما قول پست و مقام داده‌اند. □«وَجَنِّبْنى فیهِ مُرافَقَةَ الاْشْرارِ» خدایا ڪارے ڪن من با بدها رفیق نشوم. □جوان‌، با الوات ـ حتے اگر پسر عمویش باشد ـ رفاقت نڪند. حال چون «رحم» ‌است، سلام و احوالپرسے ڪند؛ اما رفاقت نڪند. نمی‌شود قطع «رحم» ڪرد اما از متدیّنین رفیق انتخاب ڪنید. □حواریون بہ حضرت مسیح (علیه السلام) گفتند ڪہ ما بہ چہ ڪسانے رفاقت ڪنیم □حضرت مسیح فرمود:با ۳ نفر، #اول ڪسے ڪہ نگاہ بہ او تو را بہ یاد خدا بیندازد. #دوم ڪسے ڪہ حرف می‌زند علم شما را زیاد می‌ڪند. #سوم ڪسے ڪہ با عملش رغبت شما بہ آخرت را زیاد ڪنید. □از امام صادق (علیه السلام) سؤال ڪردند ڪہ آیا اینڪہ نگاہ ڪردن بہ عالم عبادت است، صحت دارد؟ و امام در پاسخ فرمودند ڪہ ڪلیت ندارد. نگاہ ڪردن بہ صورت عالمے عبادت است ڪہ تو را بہ یاد خدا بیندازد. □حدیث داریم ڪہ پیش هر عالمے ننشینید مگر اینڪہ شما را از چند چیز بہ چند چیز دعوت ڪند؛ از شڪ بہ یقین، از ریاڪارے بہ اخلاص، از رغبت بہ دنیا بہ زهد در دنیا. □با ڪسے نشست و برخاست ڪنید ڪہ داراے علم باشد و در مباحثه‌ها چیزے بہ شما بیاموزد و با ڪسے مجالست و مباحثت ڪنید ڪہ داراے علم باشد و در مباحثه‌ها چیزے بہ شما بیاموزد و مجالست و مباحثت با ڪسے ڪہ سواد ندارد بی‌فایدہ است. با ڪسے ڪہ علم می‌داند ولو اگر عمّامہ ندارد گفت‌وگو و رفاقت ڪنید. □«وَآوِنى فیهِ بِرَحْمَتِڪَ اِلى دارِ الْقَرارِ بِاِلهِیَّتِڪَ یا الہ العالمین» خدایا بہ رحمت خودت من را در بهشت جاے بدہ. بہ خدایے خودت. □از خدا می‌خواهیم ڪہ بہ حق خدایے خودش، ما را در بهشت جاے بدہ. @mohamad_hosein_tabatabaei