کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#نکاتی_از_بزرگان_سیر_و_سلوک_در_آداب_چهله_نشینی (۱) □ ۱. هر روز صبح، #دعای_عهد، یعنی دعای «اَ
#نکاتی_از_بزرگان_سیر_و_سلوک_در_آداب_چهله_نشینی (٢)
□۱۳. یکی از آداب چهلّه نشینی را ترک #اعتراض_به_خدای_متعال گفته‌اند؛ چون اغلب ما علیٰ‌رغم تدیّن و تقدسّمان نسبت‌به شرایطی که خدا در زندگی برای ما پیش آورده است، چه در جنبه‌های مادّی و بعضاً حتّی در جنبه‌های روحی و معنوی، به‌خدا اعتراض داریم؛ از خدا گله‌مندیم؛ با خدا دعوا داریم و ساخط و غضبناک بر خدا هستیم. [اینها تعابیری است که در احادیث وجود دارد و به آنها اشاره کرده‌ایم.] در این چهلّه انسان اعتراض به خداوند را ترک کند؛ #تسلیم خدا و پذیرای آنچه که خداوند برای او مقدّر کرده است، باشد؛ با خدا دعوا نداشته باشد؛ از خدا گله‌مند نباشد؛ خاطر او از خدا مکدّر نباشد و از خدا دلخور نباشد.
☑️در این زمینه دو جنبه وجود دارد:
□جنبه‌ی #تکوینی، یعنی آنچه که خدا با ما کرده است و جنبه‌ی #تشریعی، یعنی آنچه که به ما دستور داده که انجام دهیم. نسبت‌به هیچ‌یک از این دو مورد، یعنی آنچه خدا با ما کرده، یا آنچه خداوند به ما امر کرده است که انجام دهیم، معترض، دلخور، ناراضی و ناخرسند نباشیم.
□۱۴. یکی دیگر از آدابی که برای چهلّه‌نشینی ذکر شده، #جوع و کم‌خوردن است. البتّه نه به این معنا که به‌قدری کم بخورد که رمقی برای او نماند و به‌خاطر ضعف، از حال برود.
بلکه شکم‌چرانی و پرخوری نکند و دنبال لذّت‌جویی از راه طعام نباشد. به حدّاقل ضروری اکتفا کند. از حدّاقل کمتر هم استفاده نکند؛ چون توان او را برای عبادت و طاعت در چهلّه می‌گیرد؛ امّا بیش از آن حد هم به خوردن نپردازد.
□تا جایی که می‌تواند در طول این چهلّه #روزه بگیرد و اگر همه‌ی این چهل روز را نمی‌تواند، حدّاقل روزهای #دوشنبه و #پنج‌شنبه را روزه داشته باشد. اگر در این مدّت، روزه‌ی روزهای خاصّی هم مستحب است، آنها را هم از دست ندهد.
□۱۵. نکته ی دیگر در آداب چهلّه‌نشینی، پرهیز از خوردن #غذاهایی است که باعث سنگینی انسان میشود؛ نوعی رخوت، سستی و خواب‌آلودگی در فرد ایجاد میکند؛ شادابی، پرتوانی و سرزندگی برای عبادت را از انسان می‌گیرد و کسالت را بر او حاکم میکند. غذاهای سنگین، غذاهایی که ادویه‌جات فراوانی در آن به‌کار رفته است، غذاهای بسیار چرب و امثال اینها، چنین خواصّ منفی‌یی دارند.
□۱۶. احتیاط کردن در #لقمه؛ یعنی انسان هرچیز که پیش آمد، نخورد. چیزهایی که به #حلال بودن آنها #یقین دارد؛ چه به اعتبار خود شیء خوراکی و چه به اعتبار منبع درآمدی که به تهیّه‌ی آن مواد غذایی یا شیء خوراکی منجر شده است، از هر دو منظر حلال باشد. در این ایّام بیشتر دقّت کند؛ هر‌کس هرچه داد، نگیرد و نخورد و تا به حلال بودن آن #یقین پیدا نکرده است، حتّی‌المقدور استفاده نکند.
□البتّه اینها که گفتیم، برای اوایل راه است. در بحث #رزق مفصّل گفته‌ایم که هنگامی‌که فرد در سلوک به مرتبه‌ای از رشد رسید، خدا ولایت او را در دست می‌گیرد. وقتی به آنجا رسید، خدا اجازه نمی‌دهد کسی چیزی را که مشکل دارد، به او تعارف کند؛ که او استفاده کند. شخص در آن مرحله، در حریم امن الهی قرار می‌گیرد؛ خدا حریمی ایجاد می کند و او را محفوظ می‌دارد؛ در معرض آن چیزها قرار نمی‌دهد و نمی‌گذارد آن چیزها به‌سمت او بیاید؛ ولی در اوایل یا اواسط راه که هنوز این ویژگی در فرد ایجاد نشده است، باید مراقبت کند و در خوردن هرچه به او تعارف کردند و یا هرچیز خوشمزه‌ای که جلوی او گذاشتند و می‌تواند آن را بردارد و بخورد، احتیاط کند؛ تا با اطمینان بیشتری، #لقمه‌ی_حلال خورده باشد.
□۱۷.خوراکی‌هایی را هم که مال افراد بخیل، پست، بی‌‌بند‌و‌بار و غیر متدیّن است، نخورد و در این چهل روز سعی کند سر سفره‌ی این گونه افراد ننشیند و #غذای این گونه افراد را نخورد.
□۱۸. سعی کند از هر پولی یا در هر منزلی، چیزی نخورد. خیلی #احتیاط کند حتماً پول او #حلال باشد و مطمئن باشد که اهل منزلی که می‌خواهد مهمانشان شود، هم در حلال بودن کسبشان، هم در پرداخت وجوهات شرعیّه‌شان و هم در پاکی و #طهارت آنچه که می‌خواهند با آن غذا بپزند، مقیّد هستند. این دقّت‌ها را داشته باشد. تا جایی که می‌تواند، از هر فروشنده مواد غذایی تهیّه نکند.
□ حتّی‌المقدور غذای بیرون، مثل فست فودها، رستوران ها، چلوکبابی‌ها و امثال اینها را نخورد و تا جایی که می‌تواند، خودش #غذای_مطمئنّی را تهیّه و آماده کند.
ادامه دارد..
□○استاد مهدی طيب۹۲/۰۶/۱۴○□
#چهله_نشینی
@mohamad_hosein_tabatabaei
#یقین
□○یقین را چهار مرتبه است:
□ #علم‌الیقین:
و آن این است که انسان از دلائل مختلف به چیزی ایمان آورد مانند کسی که با مشاهده ی دود علم به وجود آتش پیدا میکند.
□ #عین‌الیقین:
و آن در جایی است که انسان به مرحله مشاهده می رسد و باچشم خود مثلاًآتش را مشاهده میکند.
□ #حق‌الیقین:
و آن همانند کسی است که وارد آتش شود و سوزش آن را لمس کند.
□ #بردالیقین:
و آن همانند کسی است که خود آتش شود و اتحاد وجودی با معلوم خویش پیدا کند و عین آن بشود.
#استاد_صمدی_آملی
@mohamad_hosein_tabatabaei
□ذهن انسان آن قدر عظیم است که خودش را زندانی خودش میکند و در این #انجماد می‌ماند. زندانی ذهن امید رهایی ندارد. ممکن است خود را آزاد بدانم ولی در زندان ذهن باشم، آیا ملاکی هست که بفهمیم زندانی ذهن هستیم؟ اگر بتوانم در تمام عقایدی که اکنون دارم قدری #شک و تردید کنم، رها می‌شوم. انسانی که قدرت شک کردن ندارد یا نمی‌خواهد شک کند هم چنان خر باقی می‌ماند. انسانی که بتواند شک کند دیگر زندانی ذهن نیست و رها میشود. مادامی‌که شک نکنی در زندان ذهن خود باقی می‌مانی.
□شک مقدس است. اگر انسان نتواند شک کند #یقین حاصل نمی‌کند. شک همیشه مقدمه است و در شک باقی ماندن #کفر است. شک برای عبور و رفتن است. شک فقط راه رفتن را یاد می‌دهد و نمی‌گوید در این جا بمان. اگر ماندن را دور بریزیم درست میشود. رفتن راه مهم است. عبور از شک یعنی به یقین رسیدن و دوباره در آن یقین شک کردن و این #سلوک و رفتنِ راه است.
□ #شمس الدین محمد تبریزی می گوید؛ پیش ما کسی یک بار مسلمان نتواند شد، مسلمان میشود و کافر میشود و باز مسلمان میشود و هر باری از او چیزی بیرون می‌آید، تا آن وقت که کامل شود.
#مولانا جلال الدین محمد بلخی نیز می‌گوید؛
○لنگ و لونگ و خفته شکل و بی ادب
○سوی حق می‌غیژ او را می‌طلب
○دوست دارد دوست این آشفتگی
○کوشش بیهود به از خفتگی
□غلامحسین ابراهیمی دینانی□
@mohamad_hosein_tabatabaei
□ذهن انسان آن قدر عظیم است که خودش را زندانی خودش میکند و در این #انجماد می‌ماند. زندانی ذهن امید رهایی ندارد. ممکن است خود را آزاد بدانم ولی در زندان ذهن باشم، آیا ملاکی هست که بفهمیم زندانی ذهن هستیم؟ اگر بتوانم در تمام عقایدی که اکنون دارم قدری #شک و تردید کنم، رها می‌شوم. انسانی که قدرت شک کردن ندارد یا نمی‌خواهد شک کند هم چنان خر باقی می‌ماند. انسانی که بتواند شک کند دیگر زندانی ذهن نیست و رها میشود. مادامی‌که شک نکنی در زندان ذهن خود باقی می‌مانی.
□شک مقدس است. اگر انسان نتواند شک کند #یقین حاصل نمی‌کند. شک همیشه مقدمه است و در شک باقی ماندن #کفر است. شک برای عبور و رفتن است. شک فقط راه رفتن را یاد می‌دهد و نمی‌گوید در این جا بمان. اگر ماندن را دور بریزیم درست میشود. رفتن راه مهم است. عبور از شک یعنی به یقین رسیدن و دوباره در آن یقین شک کردن و این #سلوک و رفتنِ راه است.
□ #شمس الدین محمد تبریزی می گوید؛ پیش ما کسی یک بار مسلمان نتواند شد، مسلمان میشود و کافر میشود و باز مسلمان میشود و هر باری از او چیزی بیرون می‌آید، تا آن وقت که کامل شود.
□ #مولانا جلال الدین محمد بلخی نیز می‌گوید؛
○لنگ و لونگ و خفته شکل و بی ادب
○سوی حق می‌غیژ او را می‌طلب
○دوست دارد دوست این آشفتگی
○کوشش بیهود به از خفتگی
□غلامحسین ابراهیمی دینانی□
@mohamad_hosein_tabatabaei
□○ #علامه‌حسن‌زاده‌آملی
#یقین○□
□البته این حرفها پیرامون همان گفتار پیغمبر و سفرای الهی است.
که فرمود: فکرم به اینجا رسید که یقین اسم اعظم است. یقین، صاحب یقین دارای اسم اعظم است. و این اسم اعظم، شجره طوبای وجودش را به ثمر می رساند، می شود مَلَک و بالاتر از مَلَک.
□می شود بهشت، خانه اش می شود بیت المعمور، مغازه اش میشود بیت المعمور، مسجد اقصی، باغش، کشتش، کارش، محرابش، منبرش، داد و ستدش، اینها همه رنگ الهی می گیرد،
□این یقین او را بدینجا می رساند و خیلی هم حواسش، جمع می شه.
یقین، وقتی دولت یقین به آدم روی آورده، حواس جمع می شه.
@mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#نکاتی_از_بزرگان_سیر_و_سلوک_در_آداب_چهله_نشینی (۱) ▪️۱. هر روز صبح، #دعای_عهد، یعنی دعای «اَ
#نکاتی_از_بزرگان_سیر_و_سلوک_در_آداب_چهله_نشینی (٢)
▪️۱۳. یکی از آداب چهلّه نشینی را ترک #اعتراض_به_خدای_متعال گفته‌اند؛ چون اغلب ما علیٰ‌رغم تدیّن و تقدسّمان نسبت‌به شرایطی که خدا در زندگی برای ما پیش آورده است، چه در جنبه‌های مادّی و بعضاً حتّی در جنبه‌های روحی و معنوی، به‌خدا اعتراض داریم؛ از خدا گله‌مندیم؛ با خدا دعوا داریم و ساخط و غضبناک بر خدا هستیم. [اینها تعابیری است که در احادیث وجود دارد و به آنها اشاره کرده‌ایم.] در این چهلّه انسان اعتراض به خداوند را ترک کند؛ #تسلیم خدا و پذیرای آنچه که خداوند برای او مقدّر کرده است، باشد؛ با خدا دعوا نداشته باشد؛ از خدا گله‌مند نباشد؛ خاطر او از خدا مکدّر نباشد و از خدا دلخور نباشد.
☑️در این زمینه دو جنبه وجود دارد:
جنبه‌ی #تکوینی، یعنی آنچه که خدا با ما کرده است و جنبه‌ی #تشریعی، یعنی آنچه که به ما دستور داده که انجام دهیم. نسبت‌به هیچ‌یک از این دو مورد، یعنی آنچه خدا با ما کرده، یا آنچه خداوند به ما امر کرده است که انجام دهیم، معترض، دلخور، ناراضی و ناخرسند نباشیم.
▪️۱۴. یکی دیگر از آدابی که برای چهلّه‌نشینی ذکر شده، #جوع و کم‌خوردن است. البتّه نه به این معنا که به‌قدری کم بخورد که رمقی برای او نماند و به‌خاطر ضعف، از حال برود. بلکه شکم‌چرانی و پرخوری نکند و دنبال لذّت‌جویی از راه طعام نباشد. به حدّاقل ضروری اکتفا کند. از حدّاقل کمتر هم استفاده نکند؛ چون توان او را برای عبادت و طاعت در چهلّه می‌گیرد؛ امّا بیش از آن حد هم به خوردن نپردازد.
▪️تا جایی که می‌تواند در طول این چهلّه #روزه بگیرد و اگر همه‌ی این چهل روز را نمی‌تواند، حدّاقل روزهای #دوشنبه و #پنج‌شنبه را روزه داشته باشد. اگر در این مدّت، روزه‌ی روزهای خاصّی هم مستحب است، آنها را هم از دست ندهد.
▪️۱۵. نکته ی دیگر در آداب چهلّه‌نشینی، پرهیز از خوردن #غذاهایی است که باعث سنگینی انسان میشود؛ نوعی رخوت، سستی و خواب‌آلودگی در فرد ایجاد میکند؛ شادابی، پرتوانی و سرزندگی برای عبادت را از انسان می‌گیرد و کسالت را بر او حاکم میکند. غذاهای سنگین، غذاهایی که ادویه‌جات فراوانی در آن به‌کار رفته است، غذاهای بسیار چرب و امثال اینها، چنین خواصّ منفی‌یی دارند.
▪️۱۶. ❗️احتیاط کردن در #لقمه؛ یعنی انسان هرچیز که پیش آمد، نخورد. چیزهایی که به #حلال بودن آنها #یقین دارد؛ چه به اعتبار خود شیء خوراکی و چه به اعتبار منبع درآمدی که به تهیّه‌ی آن مواد غذایی یا شیء خوراکی منجر شده است، از هر دو منظر حلال باشد. در این ایّام بیشتر دقّت کند؛ هر‌کس هرچه داد، نگیرد و نخورد و تا به حلال بودن آن #یقین پیدا نکرده است، حتّی‌المقدور استفاده نکند.
▪️البتّه اینها که گفتیم، برای اوایل راه است. در بحث #رزق مفصّل گفته‌ایم که هنگامی‌که فرد در سلوک به مرتبه‌ای از رشد رسید، خدا ولایت او را در دست می‌گیرد. وقتی به آنجا رسید، خدا اجازه نمی‌دهد کسی چیزی را که مشکل دارد، به او تعارف کند؛ که او استفاده کند. شخص در آن مرحله، در حریم امن الهی قرار می‌گیرد؛ خدا حریمی ایجاد می کند و او را محفوظ می‌دارد؛ در معرض آن چیزها قرار نمی‌دهد و نمی‌گذارد آن چیزها به‌سمت او بیاید؛ ولی در اوایل یا اواسط راه که هنوز این ویژگی در فرد ایجاد نشده است، باید مراقبت کند و در خوردن هرچه به او تعارف کردند و یا هرچیز خوشمزه‌ای که جلوی او گذاشتند و می‌تواند آن را بردارد و بخورد، احتیاط کند؛ تا با اطمینان بیشتری، #لقمه‌ی_حلال خورده باشد.
▪️۱۷.خوراکی‌هایی را هم که مال افراد بخیل، پست، بی‌‌بند‌و‌بار و غیر متدیّن است، نخورد و در این چهل روز سعی کند سر سفره‌ی این گونه افراد ننشیند و #غذای این گونه افراد را نخورد.
▪️۱۸. سعی کند از هر پولی یا در هر منزلی، چیزی نخورد. خیلی #احتیاط کند حتماً پول او #حلال باشد و مطمئن باشد که اهل منزلی که می‌خواهد مهمانشان شود، هم در حلال بودن کسبشان، هم در پرداخت وجوهات شرعیّه‌شان و هم در پاکی و #طهارت آنچه که می‌خواهند با آن غذا بپزند، مقیّد هستند. این دقّت‌ها را داشته باشد. تا جایی که می‌تواند، از هر فروشنده مواد غذایی تهیّه نکند. حتّی‌المقدور غذای بیرون، مثل فست فودها، رستوران ها، چلوکبابی‌ها و امثال اینها را نخورد و تا جایی که می‌تواند، خودش #غذای_مطمئنّی را تهیّه و آماده کند.
ادامه دارد..
◾️استاد مهدي طيب ۹۲/۰۶/۱۴
#چهله_نشینی #مراقبات_عبادی◾️
@mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#نکاتی_از_بزرگان_سیر_و_سلوک_در_آداب_چهله_نشینی (۱) □ ۱. هر روز صبح، #دعای_عهد، یعنی دعای «اَ
#نکاتی_از_بزرگان_سیر_و_سلوک_در_آداب_چهله_نشینی (٢)
□۱۳. یکی از آداب چهلّه نشینی را ترک #اعتراض_به_خدای_متعال گفته‌اند؛ چون اغلب ما علیٰ‌رغم تدیّن و تقدسّمان نسبت‌به شرایطی که خدا در زندگی برای ما پیش آورده است، چه در جنبه‌های مادّی و بعضاً حتّی در جنبه‌های روحی و معنوی، به‌خدا اعتراض داریم؛ از خدا گله‌مندیم؛ با خدا دعوا داریم و ساخط و غضبناک بر خدا هستیم. [اینها تعابیری است که در احادیث وجود دارد و به آنها اشاره کرده‌ایم.] در این چهلّه انسان اعتراض به خداوند را ترک کند؛ #تسلیم خدا و پذیرای آنچه که خداوند برای او مقدّر کرده است، باشد؛ با خدا دعوا نداشته باشد؛ از خدا گله‌مند نباشد؛ خاطر او از خدا مکدّر نباشد و از خدا دلخور نباشد.
☑️در این زمینه دو جنبه وجود دارد:
□جنبه‌ی #تکوینی، یعنی آنچه که خدا با ما کرده است و جنبه‌ی #تشریعی، یعنی آنچه که به ما دستور داده که انجام دهیم. نسبت‌به هیچ‌یک از این دو مورد، یعنی آنچه خدا با ما کرده، یا آنچه خداوند به ما امر کرده است که انجام دهیم، معترض، دلخور، ناراضی و ناخرسند نباشیم.
□۱۴. یکی دیگر از آدابی که برای چهلّه‌نشینی ذکر شده، #جوع و کم‌خوردن است. البتّه نه به این معنا که به‌قدری کم بخورد که رمقی برای او نماند و به‌خاطر ضعف، از حال برود.
بلکه شکم‌چرانی و پرخوری نکند و دنبال لذّت‌جویی از راه طعام نباشد. به حدّاقل ضروری اکتفا کند. از حدّاقل کمتر هم استفاده نکند؛ چون توان او را برای عبادت و طاعت در چهلّه می‌گیرد؛ امّا بیش از آن حد هم به خوردن نپردازد.
□تا جایی که می‌تواند در طول این چهلّه #روزه بگیرد و اگر همه‌ی این چهل روز را نمی‌تواند، حدّاقل روزهای #دوشنبه و #پنج‌شنبه را روزه داشته باشد. اگر در این مدّت، روزه‌ی روزهای خاصّی هم مستحب است، آنها را هم از دست ندهد.
□۱۵. نکته ی دیگر در آداب چهلّه‌نشینی، پرهیز از خوردن #غذاهایی است که باعث سنگینی انسان میشود؛ نوعی رخوت، سستی و خواب‌آلودگی در فرد ایجاد میکند؛ شادابی، پرتوانی و سرزندگی برای عبادت را از انسان می‌گیرد و کسالت را بر او حاکم میکند. غذاهای سنگین، غذاهایی که ادویه‌جات فراوانی در آن به‌کار رفته است، غذاهای بسیار چرب و امثال اینها، چنین خواصّ منفی‌یی دارند.
□۱۶. احتیاط کردن در #لقمه؛ یعنی انسان هرچیز که پیش آمد، نخورد. چیزهایی که به #حلال بودن آنها #یقین دارد؛ چه به اعتبار خود شیء خوراکی و چه به اعتبار منبع درآمدی که به تهیّه‌ی آن مواد غذایی یا شیء خوراکی منجر شده است، از هر دو منظر حلال باشد. در این ایّام بیشتر دقّت کند؛ هر‌کس هرچه داد، نگیرد و نخورد و تا به حلال بودن آن #یقین پیدا نکرده است، حتّی‌المقدور استفاده نکند.
□البتّه اینها که گفتیم، برای اوایل راه است. در بحث #رزق مفصّل گفته‌ایم که هنگامی‌که فرد در سلوک به مرتبه‌ای از رشد رسید، خدا ولایت او را در دست می‌گیرد. وقتی به آنجا رسید، خدا اجازه نمی‌دهد کسی چیزی را که مشکل دارد، به او تعارف کند؛ که او استفاده کند. شخص در آن مرحله، در حریم امن الهی قرار می‌گیرد؛ خدا حریمی ایجاد می کند و او را محفوظ می‌دارد؛ در معرض آن چیزها قرار نمی‌دهد و نمی‌گذارد آن چیزها به‌سمت او بیاید؛ ولی در اوایل یا اواسط راه که هنوز این ویژگی در فرد ایجاد نشده است، باید مراقبت کند و در خوردن هرچه به او تعارف کردند و یا هرچیز خوشمزه‌ای که جلوی او گذاشتند و می‌تواند آن را بردارد و بخورد، احتیاط کند؛ تا با اطمینان بیشتری، #لقمه‌ی_حلال خورده باشد.
□۱۷.خوراکی‌هایی را هم که مال افراد بخیل، پست، بی‌‌بند‌و‌بار و غیر متدیّن است، نخورد و در این چهل روز سعی کند سر سفره‌ی این گونه افراد ننشیند و #غذای این گونه افراد را نخورد.
□۱۸. سعی کند از هر پولی یا در هر منزلی، چیزی نخورد. خیلی #احتیاط کند حتماً پول او #حلال باشد و مطمئن باشد که اهل منزلی که می‌خواهد مهمانشان شود، هم در حلال بودن کسبشان، هم در پرداخت وجوهات شرعیّه‌شان و هم در پاکی و #طهارت آنچه که می‌خواهند با آن غذا بپزند، مقیّد هستند. این دقّت‌ها را داشته باشد. تا جایی که می‌تواند، از هر فروشنده مواد غذایی تهیّه نکند.
□ حتّی‌المقدور غذای بیرون، مثل فست فودها، رستوران ها، چلوکبابی‌ها و امثال اینها را نخورد و تا جایی که می‌تواند، خودش #غذای_مطمئنّی را تهیّه و آماده کند.
ادامه دارد..
□○استاد مهدی طيب۹۲/۰۶/۱۴○□
#چهله_نشینی