#استاد_علی_صفایی_حائری: □آدرس انتشارات لیله القدر؛ ناشر آثار استاد علی صفایی حائری در نمایشگاه بین المللی کتاب: شبستان، راهرو۲۳، غرفه ۳□

#انتظار #استاد_علی_صفایی_حائری □●آرمان دينى و هدف رسالت، بالاتر از تكامل و شكوفايى استعدادهاى آدمى است. چون اين وجود تكامل يافته و شكوفا، مى‌خواهد در چه جهتى و براى چه مقصدى مصرف شود؟ رشد و خسر ، دو بعد تكامل انسانى است. □●همين آرمان و همين مقصد، زمينه‌ها و آمادگى‌هايى را مى‌طلبد؛ آمادگى در ذهنيت و روحيه و طرح و تدبير و تربيت نيروها و تشكل و سازماندهى آن‌ها و جاسازى و جايگزينى مستمر و بى وقفۀ آن‌ها. و ناچار اين مقصود از #انتظار_همراه_تقيّه_و_قيام ، مى‌شود سه گام اساسى انقلاب دينى و انقلاب اسلامى. ☑️پس انتظار نه احتراز، نه اعتراض، كه آمادگى و سازندگى و تقدير و تدبير و تربيت و تشكّل جديد را در دامان خويش دارد. □● #تو_می_آیی، ص۱۲●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

■●بهره مندى از رزق هاى عظيم #رمضان●■(۱) #استاد_علی_صفایی_حائری ■وقتى كه اين ماه شروع مى شود، ماهى كه ميهمانى خدا در آن است و بهره هاى زيادى دارد و رزق هاى عظيمی مى خواهند به ما بدهند، ما هم بايد به دلمان و به روحمان برسيم. ■چه كنيم كه #روح ما به آن وسعتى برسد كه از يك سلام و يك عليك! و يا از يك بارك الله و يك فحش، طوفان نگيرد؟! ■و چه كنيم كه #دل ما به آن وسعتى برسد كه بت ها در آن گم بشوند و دلدار در آن، خانه بگيرد؟! ■و چه كنيم كه #عقل ما بسنجد: سنجشى كه به عشق او منتهى بشود؟! ■و چه كنيم كه #فكر ما به شناخت برسد: شناختى كه يقين را در ما به وجود بياورد؟! ■و چه كنيم كه #وجود ما غذايى را بخواهد و به دنبال رزقى باشد كه اين تفكر و اين سنجش و اين عشق را تقويت كند؟! ■●بهار رويش، ص ۱۰۹●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

#استاد_علی_صفایی_حائری: □○بهره مندى از رزق هاى عظيم #رمضان○□(۱) □○عمل صالح، وابسته به رزق طيِّب است: «كُلُوا مِنْ الطَّيِّبَاتِ وَ اعْمَلُوا صَالِحاً»؛ از پاكيزه ها بخوريد و عمل صالح و جهت دار و خالص انجام دهيد. □○اگر در اين ماه، تعادل در بدن حفظ شد، تعادل در فكر را هم بايد حفظ كنيم. در اين صورت است كه فكر با كنجكاوى هايى كه خودش دارد و با ضربه هايى كه از حادثه هاى بيرون مى بيند به جريان مى افتد. □○ديگر حادثه هاى كوچكِ زندگى -ليوانها و ريش تراشها- جذبش نمى كنند. آن طور كه ما متاسفانه به يك ليوان آب و به يك ريش تراش، بيش از خودمان آشناييم و بيش از خودمان دل بسته ايم. □○بهار رويش، ص ۱۰۹○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

#استاد_علی_صفایی_حائری: □○بهره مندى از رزق هاى عظيم #رمضان○□(۲) □○اين چنين فكرى است كه مى داند بايد كجا را آبيارى كند و چه شناخت هايى به دست بياورد و چگونه با آن شناختها، ما را به آزادى هاى بزرگ تر برساند و چگونه اين آزادى هايى كه با اين شناخت ها همراه شده اند، يقين را در ما به وجود بياورند. و يقين را ادامه بدهند تا به تصميم و تقوا برسيم و توشه راه دراز ما تهيه شود كه متقين در قرآن با سه خصوصيت ايمان و تسليم و يقين همراه اند: هم در رابطه شان با خدا و با خلق تسليم اند و هم به راه وسيع شان و رهبرِ بزرگشان و كتاب و روشِ مفصل شان مؤمن اند؛ «يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ ...» و «يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ الَيْكَ وَ مَا أُنْزِلَ مِن قَبْلِكَ و بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ». □○بهار رويش، ص ۱۰۹○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

#استاد_علی_صفایی_حائری: #قرآن_درمان_تمام_درد_ها □○قرآن كتابى است كه براى هر درد، درمانى دارد. و كتابى است كه براى هركس هدايتى دارد و شفايى مى‌آورد. براى يك بيمار، گاهى بيش از يك آيه لازم نيست. اگر تمام قرآن را بررسى كند و اين آيه را كنار بگذارد، درمان نخواهد شد و شفايى نخواهد گرفت و اگر فقط‌ همين يك آيه را ببيند و همان آيه برايش تلاوت شود و در آن تدبر كند، از آن بهره خواهد گرفت و راهش را خواهد يافت. □○آنچه در قرآن از آن ياد شده، تلاوت آيه‌هاست. و آنچه مانع گمراهى است،به شهادت قرآن دو چيز است: وَ كَيْفَ‌ تَكْفُرُونَ‌ بِاللّهِ‌ وَ أَنْتُمْ‌ تُتْلى‌ عَلَيْكُم آياتُ‌ اللّه وَ فيكُم رَسُولُه. چگونه كفر مى‌ورزيد در هنگامى كه آيه‌ها بر شما تلاوت مى‌شود و رسول در ميان شما هست. □○مانع از كفر ورزيدن و گمراهى همين تلاوت آيه‌ها و وجود رسول است و همين است كه پس از رسول، بايد رسول، جانشينى بيابد كه همراه قرآن و تلاوت آيه‌ها باشد و از گمراهى جلوگيرى نمايد. □○روش برداشت از قرآن، صفحه ۲۴○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴صلی الله علیک یا امیرالمؤمنین🏴 #دراین_فرصت_قدر... #استاد_علی_صفایی_حائری: ■●در اين فرصت قدر كه از هزار ماه بهتر است و با اين عنايت و رعايت و محبت، هر عقب افتاده اى مى‌تواند آرزوى جلودارى داشته باشد، آن هم از خانواده‌اى كه مس وجود را فضۀ آنها طلا مى‌كند. ■●اى دل از دست رفته چه مى‌خواهى‌؟ اين فرصت و اين هم آغوش باز و اين هم انتظار بازگشت؛ «لَوْ عَلِمَ‌ الْمُدْبِرُونَ‌ عَنِّى كَيْفَ‌ انْتِظَارِى لَهُمْ‌ وَ اشْتِيَاقِى الَى تَرْكِ‌ مَعَاصِيهِمْ‌ لَمَاتُوا شَوْقاً بِىْ‌ وَ تَقَطَّعَتْ‌ أَوْصَالَهُمْ‌ عَنْ‌ مَوَدَّتِى ١» ■●اگر اینها که به من پشت کرده اند و از من بریده اند ، می دانستند که چگونه در انتظارشان هستم و چگونه مشتاق بازگشتشان هستم و چگونه می خواهم که عصیان ها را رها کنند، ازشوق من می مردند، و رگ های گردنشان از فشار عشق من پاره پاره می شد. ■●بهار رويش (مروری بر دعاهای ورود و وداع ماه #رمضان)، صفحه ۱۸●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴صلی الله علیک یا امیرالمؤمنین🏴 ■حقيقت شب #قدر و اسم اعظم■ #استاد_علی_صفایی_حائری ■امشب، شب قدر است و احتمال بيشتر در اين شب است، گرچه حقيقت شب قدر، حقيقت زمانى نيست. حقيقت شب قدر و هر آن چه الهى و ربوبى است، از زمان و مكان بيرون است. ■از ما خواسته‌اند كه در اين لحظات زمينه‌هايى را فراهم كنيم، تأمّلاتى پيدا كنيم و يك جمع‌بندى از خويش داشته باشيم تا استحقاق پيدا كنيم، تا رفته رفته به آن معنايى كه حقيقت قدر است، واقف شويم و از آن حقيقت بهره‌مند گرديم. ■اسم اعظم يا اسماء اللَّه الحُسنى، اينها نيز معانى هستند. كلمات نيستند. اينطور نيست كه بگوييم «لا الهَ الَّا اللَّهُ» يا «الرَّحْمن» يا «الرَّحِيم» اسم اعظم است. نه، اين كلمه‌ها اسم نيستند، بلكه حقايقى در يك نوع سلوك وجودى ما، يك نوع سعه وجودى ما و يك نوع بلوغ وجودى ما هستند كه آن حقيقت، اسم اعظم است. حقيقت قدر هم همين است. و اين كارهايى كه ما مى‌كنيم، اعداد و آماده‌سازى و زمينه‌سازى براى درك و رسيدن به آن حقيقت و معناست. ☑️شب #قدر، هم (۱)شب ارزيابى، هم (۲)شب اندازه‌گيرى و هم (۳)شب برنامه ريزى است. بايد ارزيابى و ارزشيابى كنيم. اندازه‌گيرى كنيم. سپس برنامه‌ريزى كنيم، كه قدر به اين سه معنا آمده است. و «لَيْلَةُ الْقَدْر» هم «خَيْرٌ مِنْ الْفِ شَهْر» است؛ شب قدر از يك عمر مفيدتر و نافع‌تر است. ■پس ما بايد دست به كار شويم، ببينيم كه واقعاً چه حدّى از فقر و غنا را در اين مقدار از عمرمان تأمين كرده‌ايم؟ چه مراحلى را پشت سر گذاشته‌ايم؟ اين جمع‌بندى، جمع‌بندى مفيدى است و آدمى مى‌تواند از غرور و خدعه و فريب شيطان كه او را گول زده و در امورى مستقرّش كرده و به اهدافى محدودش نموده است، نجات پيدا كند. #یاعلی ■●فوز سالك، ص: ۲۱۶●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴صلی الله علیک یا امیرالمؤمنین🏴 #قدس ■●کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا●■ #استاد_علی_صفایی_حائری ■●همانطور كه وحشت از لشكر شام و طمع گندم رى و فريب و نيرنگ ابن زياد، خيلى ها را در تاريخ از حسين عليه السلام و عاشورا و كربلا جدا كرد و از بركت روز حسين عليه السلام محروم گرداند، ■●وحشت از قدرت و ابر قدرت امروز كه نظم نوين را فرياد مى زند و قدرت و صنعت و علم و ثروت و رفاه و لذت را يدک مى كشد و از تمامى راههاى تبليغى و رسانه هاى جهانى و ماهواره هاى مسلط و تصويرهاى مسموم بهره مى برد، وحشت و طمع از اين قدرتها و وادادگى در برابر آنها و سر نهادن بر فرمان آنها و بريدن از دين و از حسين زمان و ولى عصر(عجل الله)، از وحشت اهل كوفه كم ندارد. ■●وارثان عاشورا، ص ۸۹●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴صلی الله علیک یا امیرالمؤمنین🏴 ■●از قطار #رمضان جا نمانیم!●■ #استاد_علی_صفایی_حائری ■انسان می‌بیند رمضان دارد میرود؛ مثل قطاری که آخرین واگنش رسیده است و ما هم در راهی مانده‌ایم که حتی امید معجزه‌ای در آن نیست. اگر سوار نشویم، تنهایی است! ■من یادم نمی‌رود که یک احساس عجیبی از حرکت ماشین‌ها یا قطارها از کودکی در ما بود؛ چون شنیده بودیم که اگر به قطار دیر برسیم، می‌رود، بعد هم مشکلاتی پیش می‌آید. آنقدر رفتنِ قطار رنجمان می‌داد که ما حتی از قطار پایین نمی‌آمدیم، گاهی هم که پایین می‌آمدیم خیلی فاصله نمی‌گرفتیم. گاهی هم فکر می‌کردیم که اگر قطار رفت به کجای آن بچسبیم! ■حال که قطار رمضان، لحظه‌ها و روزها و شب‌هایش دارد می‌گذرد، ما اگر جا ماندیم و نرسیدیم، محرومیم و ملعونیم... ■●بهار رویش، ص ۱۲۷●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

□●می‌روی، اما فقدانت دردناک است...●□ #استاد_علی_صفایی_حائری □...اين ماه با ما به خوبى رفتار كرد. سحرها و شب‌هايش را در اختيار ما گذاشت و طلوع و غروبش را براى ما داشت. □«قَدْ أَقَامَ فِينَا هَذَا الشَّهْرُ»؛ مدتى با ما همراه شد و با ما اقامتى كرد. □«مُقَامَ حَمْدٍ»؛ خيلى حميد بود و پَستى نداشت. □«وَ صَحِبَنَا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ»؛ و با خوبى با ما رفتار كرد. □«وَ أَرْبَحَنَا»؛ و به ما سود رساند. □«ثُمَّ قَدْ فَارَقَنَا»؛ حالا او دارد از ما جدا مى‌شود. □«عِنْدَ تَمَامِ وَقْتِهِ وَ انْقِطَاعِ مُدَّتِهِ وَ وَفَاءِ عَدَدِهِ. فَنَحْنُ مُوِدِّعُوهُ»؛ و ما هم داريم با او وداع و خداحافظى مى‌كنيم. □«وِدَاعَ مَنْ عَزَّ فِرَاقُهُ عَلَيْنَا»؛ به گونه‌اى داريم توديع و خداحافظى مى‌كنيم، كه جدايى از او براى ما سنگين است. □هنوز عطشش را داريم، هنوز كوزه‌اى را آب نكرده‌ايم، هنوز حتى دست‌هايمان را هم نشسته‌ايم و آبى به سر و صورتمان نزده‌ايم. □«وَ غَمَّنَا وَ أَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنَّا»؛ به گونه‌اى داريم وداع مى‌كنيم كه جدايى از او براى ما سنگين است و برگشت او از ما، مغموم و مستوحشمان كرده است. □«وَ لَزِمَنَا لَهُ الذِّمَامُ الْمَحْفُوظُ وَ الْحُرْمَةُ الْمَرْعِيَّةُ وَ الحَقُّ الْمَقْضِىُّ»؛و حال كه دارد از ما جدا مى‌شود، ما در جدايى و فراق او، حقوقى را كه او بر ما داشته را به عهده گرفته‌ايم. ذمه او را بر خودمان واجب و لازم مى‌دانيم و گردنمان را در گروى او گذاشته‌ايم. □اگر ما از ماه رمضان داريم جدا مى‌شويم، به گونه اى جدا نمى‌شويم كه پشت سر او خوشحال باشيم و به گونه اى جدا نمى‌شويم كه در جدايى از او به يادش نباشيم و آنچه را كه در ما سبز كرده و در ما كاشته است را بكنيم و دور بريزيم، بلكه اين ماه براى ما «ذمام محفوظ» و «حرمة مرعية» و «حق مَقضّى» و انجام داده شده دارد. ☑️اينها خصوصياتى براى رمضان است. □●بهار رويش، ص ۱۴۱●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□●وسوسه شیطان●□ #استاد_علی_صفایی_حائری: □●شيطان به اندازه‌ى ارزش نعمت‌ها، در آن‌ها وسوسه دارد و تو مى‌توانى در هر كارى از مقدار وسوسه‌ى شيطان، ارزش و اهميت آن را حدس بزنى؛ كه من تجربه كرده‌ام و شاهد اين وسوسه‌ها بوده‌ام و ديده‌ام، چه بسيار كسانى كه از راه بازگشتند و نور چشم شيطان شدند. □●و باز هم ديده‌ام كه پس از برگشت، حتّى در دنياى‌شان حاصلى به دست نياوردند و به جايى نرسيدند؛ «وَكانَ‌ عاقِبَةُ‌ أَمْرِها خُسْراً». (١) □●خيال نكن كه اين وسوسه‌ها و يا مزاحمت‌ها، كم‌رنگ و محدود باشد؛ كه از شيطان و از نفس و از دوستان و از دشمنان مايه مى‌گيرد و همه براى جهنّم تو هيزم جمع مى‌كنند و تو بايد از خدا بخواهى كه از تمامى اين آتش‌ها نجاتت بدهد، كه او بر آنچه بخواهد، تواناست؛ «فَعّالٌ‌ لِما يُريد». (٢) □●نامه های بلوغ‌، صفحه ۱۳●□ @mohamad_hosein_tabatabaei