آیات 260-258 بقره قسمت اول بخش ششم1⃣ ● دفع يك توهم در باره جمله ((خدا به او (نمورد) ملك و دولت داد)) در اينجا سؤالى پيش مى آيد، و آن اين است كه مگر سلطنت جائرانه امثال نمرودهاى روزگار، عطيه خدا است ، كه در آيه مورد بحث مى فرمايد: ((خدا به او ملك و دولت داد))؟. در پاسخ مى گوئيم : هيچ منافاتى و محذورى پيش نمى آيد، براى اينكه ملك كه نوعى سلطنت گسترده بر يك امت است ، مانند ساير انواع سلطنت ها و قدرت ها نعمتى است از خدا و فضلى است كه خدا به هر كسى كه بخواهد مى دهد، و خداى تعالى در فطرت هر انسانى معرفت آن و رغبت در آن را قرار داده ، حال اگر انسان اين عطيه را در جاى خودش به كار برد، نعمت و سعادت خواهد بود. همچنان كه در كلام مجيدش فرموده : ((وابتغ فيما اتيك الله الدار الاخره))و اگر در جايش به كار نبرد و در استعمال آن از راه راست منحرف گرديد، همان نعمت در حق او نقمت و هلاكت مى شود. همچنان كه باز فرموده : ((الم ترالى الذين بدلوا نعمت الله كفرا و احلوا قومهم دارالبوار)). در سابق هم گفتيم كه هر چيزى نسبتى با خدا دارد، ولى نسبتى كه لايق به ساحت قدس او باشد. يعنى جهت حسن هر چيز منسوب به خدا است ، نه جهت قبح و بديش (پس ملك نمرود هم از آن جهت كه مى توانست وسيله تعالى جامعه باشد، از خدا است و از اين جهت كه خود او آن را وسيله ذلت و بدبختى جامعه قرار داد از خدا نيست ). از اينجا فساد و بطلان گفتار بعضى از مفسرين روشن مى شود كه گفته اند ضمير در آيه ((اتيه الله الملك )) به ابراهيم بر مى گردد، و مراد از ملك هم ، ملك ابراهيم است ، همچنان كه در جاى ديگر درباره ملك ابراهيم فرموده : ((ام يحسدون الناس على ما اتيهم الله من فضله ، فقد اتينا ال ابراهيم الكتاب و الحكمه ، و اتيناهم ملكا عظيما)) و منظور از ملك در آيه ، ملك نمرود نيست ، براى اينكه ملك جور وكفر و معصيت را نمى توان به خدا نسبت داد. دليل بطلان اينست كه اولا: قرآن كريم همين گونه ملك ها و چيزهائى نظير آن را در بسيارى از موارد به خود خدا نسبت داده ، ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 540 #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

□○به‌مناسبت فرارسیدن میلاد پر نور و برکت نبی مکرم اسلام، حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله و سلاله پاک ایشان، حضرت امام جعفر صادق علیه‌السلام○□ □○ #سوال: آقا ببخشید، برای حضور قلب دائمی؛ آدم همیشه خودش را در محضر خدا ببیند؛ در همه کارها؛ چه بکند؟ #آیت‌الله_بهجت_قدس‌سره: □○اسباب محبت خدا را در خودش ایجاد کند، [به طوریکه] خودش را دوست دارد آدم؛ اما کسی که او را ایجاد کرده؛ او را دوست ندارد؟! بالاخره که باید کاری کند که دوستی خدا را در خودش زیاد بکند، بوسیله اذکار و آداب و این‌ها، کسی این غایت را در نظر داشته باشد؛ بخواهد دوستیش و محبتش زیادتر بشود، من خیال می‌کنم چیزی آسان‌تر از صلواتِ زیاد نیست، عاشقانه صلوات بفرستد، متوجه می‌شود که چطور محبتش زیاد می‌شود؛ خیلی [جهت تاکید]. □○اما به شرط عقیده که بفهمد که این [صلوات فرستادن] می‌کشد این را به سمت معشوق خودش و محبوب خودش. و خدا می‌داند چه هست در این صلوات [مانند روایت:‌] «من صلی عَلَیَّ مرّة لم یَبقِ مِن ذُنوبِه ذَرّه». □○... مقصود این است که از جمله آسان‌ترین چیزها؛ شاید همین صلوات باشد در اذکار. اما همین [روایت]: «النّظر الی الکعبه عبادَه»، این هم محبت‌آور است. [همچنین ادامه روایت]:«النظر الی المُصحَفِ عباده». مصحف عدیل خود حضرت حجت[امام زمان]، سلام‌الله علیه است، نظر به آن[قرآن]، نظر به امام زمان است. □○ببینید ما از چه چیزهای به این آسانی تغافل می‌کنیم و غفلت می‌کنیم. [مثلا بعضی افراد سوال می‌کنند:‌] شما به ما یاد بده یک ختم خیلی سنگینی که در آن این چیزها باشد! [درجواب باید گفت:‌] بابا!! این ختم‌ها چندجمله هست و نگاه کردن هست و این جور چیزها. [همچنین ادامه روایت به اینکه]: «النَظَر الی المُومِنِ عِباده، النَظَرّ الی العالِمِ عباده» همه این‌ها [تعبیر به عبادت] دارد، «النظر الی المصحف عباده و الی الکعبه عباده». @mohamad_hosein_tabatabaei

■●عظمت مقام پيامبر اكرم(صلی الله علیه وآله)●■ #استاد_فاطمی_نيا: ■●مقام سید انبیاء از عقول ما خارج است، مقام پیامبر اکرم بالاترين مقام ها ميباشد و خداوند بالاتر از ايشان شخصیتی نیافریده است. ■●مولایمان امام صادق (علیه السلام) می فرماید: "کانت جبرئیل اذا نزل علی رسول الله استاذن منه و قعد بین یدیه كالعبد" وقتی که جبرئیل بر پیامبر نازل می شد اجازه می گرفت و مثل بندگان در برابرش می نشست. ■●امام سجاد (علیه السلام) در دعای دوم صحیفه می فرماید: «و الحمد لله الذی مَنَّ علینا بمحمد نبیه دون الامم الماضیه و القرون السالفه» حمد مخصوص خدائی است که به وسیله پیامبر اکرم بر امت ما منت نهاده است. ■●بسيار بايد افتخار کنیم که امت این پيامبريم، همه ی انبياء باعظمت و عزیزند، اما پيامبر اسلام، آقای پیامبران و سید انبیاست. ■●"فاق النّبیّین فی خلق وفی خلق ولم یدانوه فی علم ولا کرم " پیامبر اکرم خَلقا و خُلقا بر تمام انبیاء تفوق و برتری دارد. @mohamad_hosein_tabatabaei

□●مرحوم آقای شعرانی درباره حشر دربهشت ومحشور شدن با بهشتی ها می فرمود که محشور شدن با پیامبر (صلی الله علیه وآله) یعنی حشر با حقیقت رسول الله واین با حشری که عوام بر سر زبان دارند فرق دارد. □●آن گاه مثال میزد و می فرمود : الان عده ای خدمت آیت الله بروجردی می روند . ودر محضرش مینشینند و حتی دستش را میبوسند و شاید شبانه روز در کنارش هم باشند ، چنین کسانی محشور با آقای بروجردی اند و ظاهرا با او حشر و نشر دارند آیا شما چنین حشری میخواهید یا حشر علمی و معنوی ؟ □●آن حشری که میگوییم خدایا مارا با محمد و آل محمد (صلی الله علیه وآله) محشور بدار ، بدان معناست که ما را با صفات و حقیقت آنها محشور فرما ، ما را بر اسرار قرآن و مقامات بهتر توفیق ارزانی دار ، ما چنین حشری را میخواهیم ؛ منظور حشر جسمانی نیست.   □●شرح اشارات و تنبیهات|نمط هشتم علامه حسن زاده آملی●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

■●" نغمه های محمدی "●■ ■●گوته در قطعه شعری با عنوان نغمه های محمدی (Mohamet Gesang)، قرآن را به رودخانه ای از یک نیروی عظیم معنوی تشبیه کرده که به اقیانوس الهیت و ابدیت می پیوندد. ■●یک بار یکی از دوستان گوته کتابی از کلمات کوتاه حکمت آمیز به وی هدیه کرد و او در نامه ای تشکرآمیز چنین نوشت: این گفته ها باهر نظر عقلانی و دینی اصیل سازگار است و می توان گفت همان اسلام است که ما دیر یا زود باید بدان اعتراف کنیم. این گفتۀ گوته سخن مولانا را در فیه ما فیه به یاد می آورد که گفت: فلان عالم قرآن را می خواند اما نمی فهمد. گفتند " چگونه نمی فهمد در حالی که او از مفسران معروف است؟ " مولانا گفت: " اگر قرآن را می فهمد چرا وقتی به زبان دیگر بر او می خوانند قبول نمی کند؟ " ■●و گوته قرآن را به هر زبانی می شناخت و می گفت: " آیا قرآن از ابدیت است؟ آری, در این جای پرسش نیست، این کتاب کتابهاست. " گوته به سمفونی قرآن، بخصوص در آن گوشه ها که دست خداوند را در آفرینش نشان می دهد و همۀ پدیده ها را به او منسوب می کند، علاقۀ خاص داشته و آن را ستوده است. می توان این قطعات را " گوشه هوالذی " نامید از آنکه در قرآن بسیار آمده است: اوست که ... ●هوالذی خلق الموت و الحیات ●هوالذی یتوفاکم باللیل ●هوالذی ارسل الریاح بشری بین یدی رحمته ■●جاذبۀ گوشه های " هوالذی " از دیدگاه گوته این است که خداوند را به عنوان فاعل مطلق در کل کائنات معرفی می کند. ■●و این به تعبیر حکما توحید افعالی است و گوته معتقد است این نگاه روح را به اهتزاز می آورد و تعالی می بخشد. نظامی و عطار و مولانا همین گوشه ها را مرتب در آثار خود نواخته اند. به گفته عطار اوست خدایی که: ●در زمستان سیم آرد در نثار ●زر فشاند در خزان از شاخسار ■●بر گرفته از پیشگفتار کتاب " در صحبت قرآن " به قلم حسین الهی قمشه ای●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○راستى چگونه محمد در كوير آن گلها را پروريد؟!○□ #استاد_علی_صفایی_حائری □○من گاهى در كار سنگين رسول عظيم، محمد مصطفى، آنچنان مسحور مى‌شوم، كه خيال مى‌كنم در خواب اين همه بيدارى را و بصيرت را و رفعت را ديده‌ام؛ چگونه از ميان آنهايى كه ناچار با دست خود، گور عزيزان خود را مى‌كندند، وسعت صدر و ظرفيت روح و ظرافت برخوردى را بيرون مى‌آورد، كه امروز در سرزمين رفاه و هنگام وفور هم نمى‌توان اين همه وسعت كه هيچ، حتّى مقدارى ظرفيت و ظرافت را از آنها توقع داشت، كه لااقل برادران خودشان را به دست دشمنشان نسپارند و زير پاى خوكهاى مهاجم نيفكنند و قربانى يهود نسازند. □○راستى چگونه محمد در كوير، آن گلها را پروريد؟ گلهايى كه از خار انگيزه‌هاى شخصى كه هيچ از غضب قومى و قبيله‌اى كه هيچ، حتّى از شوق بهشت و ترس آتش هم رها شده بودند و از بندگى و تجارت، به آزادگى رسيده بودند. #یاعلی □○درسهايى از انقلاب(قيام)، ص۱۵۴○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️شادی روح علامه طباطبایی(ره) #صلوات @mohamad_hosein_tabatabaei

□یکی مرد عرب اما بیابانگرد و صحرائی قدم بگذاشت در " ام القری " وین شعر را برخواند: که ای یاران مگر دیشب بخواب مرگ پیوستید؟ چه کس دید از شما آن روشنان آسمانی را؟ که دید از " مکیان " آن ماهتاب پرنیانی را □زمین و آسمان " مکه " دیشب نورباران بود هوا آغشته با عطر شفا بخش بهاران بود بیابان بود و تنهایی و من دیدم که از هر سو ستاره در زمین ما فرود آمد به چشم خویش دیدم ماه را از جای خود کندند ز هر سو در بیابان عطر مشگ و بوی عود آمد بیابان بود و من، اما چه مهتاب دلارائی! بیابان بود و من، اما چه اخترهای زیبائی! بیابان، رازها دارد ولی در شهر، آن اسرار، پیدا نیست بیابان، نقش ها دارد که در شهر آشکارا نیست □کجا بودید ای یاران؟! که دیشب آسمانیها زمین " مکه " را کردند گلباران ولی گل نه، ستاره بود جای گل زمین و آسمان " مکه " دیشب نورباران بود هوا آغشته با عطر شفابخش بهاران بود □○طلوع محمد | محمود سهيلی○□

■●هفدهم ربیع الاوّل روز نزول بزرگترین رحمت الهی - بخش سوّم●■ ■●به تعبیر قرآن، پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم خُلقِ عظیمند و در کتب آسمانی و منشورهای الهی، تنها کسی هستند که از نظر خُلق به عظمت یاد شده‌اند. ■●پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم کسی بودند که هر پیامبری که مبعوث می‌شد، بشارت بر ظهور ایشان در آخرالزّمان، جزء کارنامه و برنامه‌ی آیین و مکتب آن پیامبر بود. ■●پیامبر اسلام پیامبری هستند که کتاب ایشان مُهَیمِن بر همه‌ی کتاب‌ها و گواه و شاهد تمام آنهاست. ■●کتاب ایشان ام الکتب است؛ یعنی همه‌ی کتاب‌های آسمانی از کتاب ایشان منشاء گرفته است و خدای متعال گوشه‌ای از معارفی را که در کتاب ایشان است، در سایر کتاب‌های آسمانی در دسترس بشر قرار داد. ■●به تصریح قرآن، پیامبر اکرم «رَحْمَةً لِلْعَالَمِین» هستند. یعنی تنها رحمتی بر مؤمنان و مسلمانان نیستند؛ همه‌ی عالمیان و تمام مخلوقاتِ خدای متعال از رهگذر وجود پیامبرخاتم است که رحمت الهی شامل حالشان می‌شود؛ چه رحمت رحمانیّه‌ی خدا، که رحمت واسعه‌ی او در این عالم است و چه رحمت رحیمیّه‌ی خدا، که رحمت خاصّه‌ی او برای مؤمنان و دوستانش در هر دو عالم است. پیامبر «رَحْمَةً لِلْعَالَمِین» هستند. ■●در قیامت هم پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم هستند که صاحب لواء حمدند؛ پیامبر اکرم هستند که صاحب مقام وسیله‌اند و پیامبر اکرم هستند که صاحب شفاعت عظما هستند. ■●بنا به احادیث فراوانی که داریم؛ فردای قیامت امّت‌های همه‌ی انبیاء برای نجات از شرایط مخوف و هولناک قیامت دست به دامن پیامبر خودشان می‌شوند؛ امّت عیسی علیه السّلام دست به دامن عیسی علیه السّلام، امّت موسی علیه السّلام دست به دامن موسی علیه السّلام و امّت سایر انبیاء هم دست به دامن پیامبران خودشان هستند؛ امّا همه‌ی انبیاء اظهارعجز می‌کنند؛ امّت‌های خودشان را با خود برمی‌دارند و خدمت پیامبر اکرم می‌آیند و پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم هستند که با مقام عظیم شفاعتی که خدای متعال به ایشان عنایت فرموده است، سَرسلسله جُنبان جریان شفاعت در قیامت خواهند بود. ■●عظمت این نعمت، روشن و ضرورت شکر این نعمت، بسیار آشکار است؛ لذاست که باید روز هفدهم ربیع الاوّل را ان‌شاءالله با توجّه بسیار زیاد، قدر بدانیم و بزرگ انگاریم. ■●استاد مهدی طیّب ۸۷/۱۲/۲۲●■ #مناسبات_ماه_ربیع‌الاول @mohamad_hosein_tabatabaei