#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □حالا ما وقتی به ظاهر لفظ «بی هوشی» در اصطلاح ادبیّات عرب را می شنویم، از این بی هوشی های متعارف مریضی و امثال این ها به ذهن ما می آید ،اما وقتی امام می فرماید: «به من غشوه دست می دهد» معلوم می شود عظموت آن آیه در جان مبارک حضرتش ظاهر شد و تّجلی ذاتی حق متعال مورد هجمه قرار داد.(۵۳) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □نفس ناطقه ی انسانی، هر چند هم که قوی باشد در مقابل عظموت حق متعال خاشع و به تعبیر قرآن کریم، «متصّدع» می گردد. لذا فرمودند: «به ما غشوه دست می دهد» که این در حقیقت انصراف نفس ناطقه است از عالم ماده به عالم غیب. این جزو لطائف روایات است. وقتی سخن با «الهی» شروع می شود، «اله» در مطلق جداول وجودی شخص جلوه نمی کند بلکه ذات اقدس حق متعال به مطابق جدول وجودی شخص خود گوینده بر او ظاهر می شود، و لذا حضرت از باب عشق تامّ به صورت «اله من»، «خدای من» فرموده است.(۵۴) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □سر اسناد « اله» و « ربّ» نکته ی دیگر در این لفظ؛«الهی» این است که وقتی سخن از «الهی» گفتیم قطعاً «اله» را به خودمان اسناد می دهیم، مثل اینکه در آیات قرآن کریم هم که تدبّر می فرمایید، آمده است: شیطان هم او را به لفظ «ربّی» میخواند: « قالَ ربِّ بِمااَغوَیتَنی لازَیِّنَنَّ لَهُم فِی الارضِ وَ لَاغوِیَنَّهُم اَجمَعینَ».(۵۵) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □از کفار به تعبیر قرآن بپرسید که چه کسی آسمان ها و زمین را خلق کرد؟ چه کسی پرنده های آسمان را به پرواز در اورد؟چه کسی دریا هارا متلاطم کرد؟کشتی هارا در دریا جریان داد؟ چه کسی کوه ها و دشت هارا مرتفع کرد و تسطیح نمود؟ آن ها در جوابش می گویند: «سَیَقُولُونَ للّه» به این جهت که آقایان اهل معرفت می گویند: هیچ موجودی در عالم نیست که «اللّه اللّه» نکند، حتی شیطان هم حرف از الوهیت او دارد، «ربّ ربّ» را می گوید، هیچ گاه شیطان در خطای خودش ذات اقدس حق متعال را به غیر از « ربّ» صدا نزد اما وقتی «ربّ» را صدا میزند،« ربّ» خودش را صدا می زند. گر چه در این « ربّ» گفتن ادب را در استمرار آن مراعات نکرده است و از درگاه « ربّ» خودش هم دور شد و رجیم گشت با اینکه همین خداوند برای بندگان مودّب خود رحیم است، ولی شیطان و ابلیس رجیم شد. اگر عارفی می گوید: آن خدایی که پرستی نه خدای حسن است که حسن را به خداوند، خدای دگر است(۵۶) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □برای این است که هر کس خدا خدا می کند « ربّ» را به مقدار جدول وجودی خودش صدا می زند که آن نحوه ی جدول وجودی او، اسم اعظم خود اوست، و لذا شیطان هم وقتی چیزی را استدعا کند، به اسم اعظم «ربّ» معتقد است، که در استدعایش بلافاصله به او دادند، حتی ذات اقدس حق متعال در دادن خواسته های ابلیس هم استنکاف نکرد.(۵۷) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □وقتی شیطان، دعا می کند، این دعا هم از سر اوست، به دروغ هم نیست، چون بر اساس سرش که سر گمراهی و انحراف است گفت: «قالَ فَبِما اَغوَیتَنی لَاَقعُدَنَّ لَهُم صِراطَکَ المُستَقیمَ☆ ثُمَّ لَاَتِیَنَّهُم مِن بَینِ ایدیهِم وَ مِن خَلفِهِم وَ عَن ایمانِهِم وَ عَن شَمائلِهِم وَ لا تَجِد اَکثَرَهُم شاکِرینَ» وقتی به مطابق خواست ذاتی خودش استدعا کند، آن که نبوت مطلقه است، وظیفه دارد او را به مطابق درخواست ذاتی اش به ذات اقدس حق متعال نزدیک کند که به وفق استدعا ذاتی خودش بهره مند شود. و لذا «نبوّت مطلقه» «اعطاء کلّ ذی حقّ حقّه» است به اندازه ی ظرفیت او.(۵۸) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □نبی مطلق، مقام وجود خاتم انبیا در مقام سری مطلقه اش وظیفه ای دارد، باید عدالت مطلقه در نظام هستی برقرارکند، عدالت مطلقه این است که هر ذی حقی به حق خودش براساس آن چه که خواسته اوست نایل شود، این وظیفه است هیچ موجودی در عالم محروم نیست، و لذا به وقف اقتضای ذاتی خودش هر چه را استدعا می کند به او می دهند، اما نبی مطلق به اسم ظاهر به او می بخشند،و ولی علی الاطلاق به اسم باطن به او عطا می کند. و لذا هیچ کس از رسیدن به حقش در نظام هستی محروم نیست،حتی شیطان،وقتی با این «ربّ بِما اَغوَیتَنی...» دعا کرد دعای او مستجاب شد و در پیشگاه الهی به او فرمودند: «قالَ فَاخرُج مِنها فَانَّکَ رَجیمُ» «تو خواستی که از ما دور شوی و در مسیر بندگان ما مانع تراشی کنی بسیار خوب دور شو» این رجم شیطان به خواسته خود اوست نه از ناحیه ی اقدس حق متعال خودش خواست دور شود گفتند: «فَاِنَّکَ رَجیمُ» این جواب و استجابت دعای خود اوست چون با این بی ادبی و گستاخی حرف زد که «رَبَّ بِما اَغوَیتَنی» خودش دوری خواست، پس به او دادند. شیطان گفت: «از این که تو مرااغوا کردی پس به من مهلت بده،من در انتظار بمانم تا روزی که برانگیخته می شوند» «قالَ اَنظِرنی الی یَومِ یُبعَثُونَ» او هم وصف «انتظار» را خواست و گفت: «به من مهلت بده تا روزی که روز بعثت است، من بندگانت را راهزنی کنم، گمراه کنم». به او گفتند: «پس همانا تو رجم شده ای» نه تنها رجیم شده بلکه مرجومی، صفت مشبّهه هم آورده شد؛ «رجیم» و اگر صیغه ی مبالغه هم باشند، هم باشد، یعنی: «خیلی خیلی دورت کردیم، برو» این سر استجابت دعای خود اوست(۵۹) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □اما «الهی» ای که امام زین العابدین علیه السلام و همان «یا ربّ یا ربّ» ای که فرمود با «ربّ» ای که شیطان می گوید، از همدیگر متمایزند، با این که هر دو یک حقیقت را صدا می زنند، هر دو خدای متعال را صدا می زنند و می گویند: « ربّ من» اما وقتی «ربّ» اسناد پیدا می کند به جدول وجودی این شخص، این ربّ، ربّ انسان کامل است و آن «ربّ» ای که شیطان می گوید؛ ربّی است که در یک مظهری و در یک جدول وجودی به نام مظهر «اضلال» ظهور می کند، آن ربّ اضلالی است نه ربّ هادی. این ربّ که در انسان کامل ظهور می کند، ربّ انسان کامل است.(۶۰) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □وقتی علی بی ابیطالب می فرماید: «الهی و ربّی...» این ربّ علیّ علیه السلام است و ربّ علیّ علیه السلام به وفق جدول اسم اعظم علیّ علیه السلام است. ربّ شیطان به وفق جدول شیطان است. لکن جدول شیطان درضلالت (او) را زیر بال و پر خودش گرفته نه بالذّات.(۶۱) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □پس وقتی در پیشگاه الهی، آن نحوه اشتیاق تامّ وجودی پیش آمد، آقاجان عرض می کند : «الهی» «اله من»، «ربّ من» این الوهیت هم، الوهیت «غَنِ العالَمینَ» نیست، چون «اللّه غَنِیُّ عَنِ العالَمینَ» خدایی که از همه ی عالمیان غنی محض است، موضوع دعا و عرفان نیست.(۶۲) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □برای همین است که ائمه در بعضی از فراز های دعاهای شان وقتی می خواهند او را بستایند می گویند: «بارالها؛ از این که از تو می خواهیم ما را ببخش، مهربان باش و... این هارا برای بیچارگی خودمان می گوییم، و اگر نه اگر بخواهیم تو را آن طوری که هستی ببینیم تو «غَنِیُّ عَنِ العالَمینَ» هستی.(۶۳) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □آن ربی که «غَنِیَّ عَنِ العالَمینَ» است، «اللّه» ای که از مطلق موجودات نظام هستی، غنای محض دارد، هیچ نحوه با آن ها ارتباط ذاتی بالذات نداشته باشد، نه موضوع دعاهاست، نه موضوع عرفان است و نه موضوع قرآن.(۶۴) @mohamad_hosein_tabatabaei