سلام تقدیر وسرنوشتمان با توجه به افکار واعمالمان درشب ۱۹ماه مبارک رمضان نوشته می شود، ودرشب ۲۱ماه رمضان سندش تدوین و تنظیم می شود، ودرشب ۲۳ ماه رمضان به امضای قطب عالم امکان ولی الله اعظم قائم آل محمد امام زمان حضرت مهدی(عج الله ) می رسد. بیدارباش،تا دلت بیدارشود التماس دعای فرج......مینایی

♦️‌ روایت شهید حاج قاسم سلیمانی از لحظه ضربت خوردن امیرالمومنین علی (علیه‌السلام)

💠 بارون اشک.... 🌷#شب_قدر را با شهدا همراه شویم... 🎙با نوای ماندگار حاج مهدی سلحشور شاعر: رضا یزدانی #شب_قدر #ماه_رمضان #مدیون_شهدا_هستیم

✨ الحكمة ۱۹۲ ✨ 🍃 التحذير من جمع الأموال ⚜️ قال أميرالمؤمنين على عليه‌السلام: يَا ابْنَ آدَمَ، مَا كَسَبْتَ فَوْقَ قُوتِكَ، فَأَنْتَ فِيهِ خَازِنٌ لِغَيْرِكَ. ✨ حکمت ١٩٢ ✨ 🍃 پرهيز از زراندوزى ⚜️ امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام فرمود: اى فرزند آدم، آنچه را كه بيش از نياز خود فراهم كنى، براى ديگران اندوخته‌اى. 📚 #نهج_البلاغه ✒️ ترجمه: محمد دشتی @nahjoolbalaghah

✨ شرح حکمت ۱۹۲ ✨ 🍃 خزانه دار ديگران بودن امام عليه‌السلام در اين كلام كوتاه و بسيار پرمعنا اشاره به نكته‌اى مى‌كند كه غالباً مردم از آن غافلند، مى‌فرمايد: «اى فرزند آدم هر چه بيش از مقدار خوراك خود به دست آورى (و آن را ذخيره كنى) خزانه‌دار ديگران در آن خواهى بود»؛ (يَا ابْنَ آدَمَ مَا كَسَبْتَ فَوْقَ قُوتِكَ، فَأَنْتَ فِيهِ خَازِنٌ لِغَيْرِكَ). غالب مردم حد و اندازه‌اى براى به دست آوردن مال و ثروت قائل نيستند و معتقدند هر چه بيشتر بهتر؛ اما هنگامى كه درست دقيق مى‌شويم مى‌بينيم بهره ما از اموالمان همان است كه مصرف مى‌كنيم؛ غذايى كه مى‌خوريم، نوشابه‌اى كه مى‌نوشيم، لباسى كه مى‌پوشيم، خانه‌اى كه در آن زندگى مى‌كنيم و مركبى كه بر آن سوار مى‌شويم و مانند آن و در مورد بسيارى از اشخاص، اين مواد مصرفى تنها گوشه كوچكى از اموال آنها را شامل مى‌شود و بقيه را ذخيره مى‌كنند، پيوسته در حفظ آن كوشش و از آن پاسدارى مى‌كنند تا سرانجام به فرزندان و دامادها و ساير بستگان خود بسپارند و با دنيايى از حسرت، چشم از آنها بپوشند و با يك كفن بسيار كم ارزش وارد سراى ديگر شوند. ابن‌ابى‌الحديد در شرح نهج‌البلاغه خود در شرح اين كلام نورانى داستانى از «حسن بصرى» و «عبدالله بن اهتم» نقل مى‌كند، مى‌گويد: حسن به هنگامى كه عبدالله بيمار شده بود و آخرين ساعات عمر خود را طى مى‌كرد به عيادت او رفت. نگاه كرد ديد عبدالله پيوسته چشمش را به صندوقى دوخته كه در گوشه‌اى از اتاق قرار داشت، سپس رو به حسن بصرى كرد و گفت: در اين صندوق صد هزار درهم است كه نه زكات آن داده شده و نه صله‌رحم با آن انجام گرديده است. حسن گفت: مادرت به عزايت بنشيند براى چه چيز آن را ذخيره كرده‌اى؟ گفت: براى ترس از حوادث زمان و مخالفت برادران و ظلم سلطان. (آرى براى تأمين زندگى آينده در موارد سخت اندوخته‌ام) اين را گفت و بعد از مدت كوتاهى از دنيا رفت. حسن در تشييع جنازه او شركت كرده بود. هنگامى كه او را دفن كردند دست خود را (از نهايت تأسف) به يكديگر زد و اشاره به قبر او كرد و گفت: اين كسى است كه شيطان بر او غلبه كرد، او را از حوادث زمان و ظلم سلطان و بى‌وفايى برادران ترساند و ودايع الهى را براى خود ذخيره كرد سپس از اين دنيا غمگين و اندوهناك بيرون رفت، نه زكات مالش را پرداخت نه صله رحم به جاى آورد. آن گاه روى به بازماندگان كرد و گفت: اى وارثان گوارا اين مال را بخوريد، اين مال حلال به دست شما افتاده مراقب باشيد وبال شما نشود، اين مال از سوى كسى است كه آن را جمع كرد و بخل ورزيد بر امواج درياها سوار شد، از بيابان‌هاى خشك گذشت و از طريق باطل آن را اندوخت و حق آن را نپرداخت، خودش در حياتش از آن بهره نگرفت ولى ضررهاى او بعد از وفات دامن او را خواهد گرفت. آن را گردآورى كرد و محكم آن را در صندوق نگه داشت تا روز قيامت كه روز حسرت است. (سپس به حاضران گفت:) بالاترين حسرت اين است كه مال خود را در ميزان اعمالِ غير خودت ببينى. تو بخل ورزيدى نسبت به مالى كه خدا به تو روزى كرده بود و در مسير طاعتش مصرف نكردى براى ديگرى آن را نگه دارى كردى كه او در راه رضاى خداوند آن را صرف كند. واى بر اين حسرت غير قابل جبران و رحمت از دست رفته. (۱) گویا این سخن را از على علیه‌السلام گرفته آنجا که فرمود: «سُئِلَ أمیرُالْمُؤْمِنینَ مَنْ أعْظَمُ النّاسُ حَسْرَةً قالَ مَنْ رَأى مالَهُ فی میزانِ غَیْرِهِ وَأدْخَلَهُ اللهُ بِهِ النّارَ وَأدْخَلَ وارِثَهُ بِهِ الْجَنَّةَ; از امیرمؤمنان علیه‌السلام سؤال کردند چه کسى روز قیامت حسرتش از همه بیشتر است؟ فرمود: کسى که در آن روز اموال خود را در میزان اعمال دیگران ببیند که خدا او را به واسطه آن مال وارد دوزخ کند و دیگرى را (که هیچ زحمتى را براى آن نکشیده بود براى نیکوکارى‌اش) به سبب آن مال وارد بهشت سازد».(۲) این نکته شایان توجه است که مقصود امام علیه‌السلام از این سخن آن نیست که انسان تنها به اندازه تحصیل قوت خود تلاش و فعالیت اقتصادى داشته باشد بلکه به عکس، طبق دستورات اسلام باید از طرق صحیح بسیار تلاش کرد ولى اموالى را که جمع‌آورى مى‌کند، اضافه آن را در راه خدا و کارهاى خیر و خدمت به بندگانش صرف کند، نه این که آنها را ذخیره کرده و براى وارثان بگذارد و خودش هیچ بهره‌اى معنوى از آن نبرد. قرآن مجید نیز به همین معنا اشاره فرموده آنجا که مى‌گوید: «(وَیَسْأَلُونَکَ مَاذَا یُنفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ)؛ از تو سؤال مى‌کنند چه چیز را انفاق کنند؟ به آنها بگو از مازاد نیازمندى‌هاى خود انفاق کنید».(۳) «عفو» در لغت معانى فراوانى دارد؛ از جمله مقدار اضافى مال و نیز بهترین قسمت مال. امام باقر علیه‌السلام می‌فرماید: «الْعَفْوُ ما فَضُلَ عَنْ قُوتِ سَنَة؛ عفو چیزى است که از هزینه سال اضافه بیاید».(۴) 📚 #نهج_البلاغه ✒️ ادامه... 👇🏻 @nahjoolbalaghah

✨ ادامه شرح حکمت ۱۹۲ ✨ مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار در حدیثى از کتاب خصال از امیرمؤمنان على علیه‌السلام چنین نقل مى‌کند که شخصى از حاجتمندى‌اش به امیرمؤمنان علیه‌السلام شکایت کرد، امام علیه‌السلام فرمود: «اعْلَمْ أنَّ کُلُّ شَىْء تُصیبُهُ مِنَ الدُّنْیا فَوْقَ قُوتِکَ فَإنَّما أنْتَ فیهِ خازِنٌ لِغَیْرِکَ؛ بدان آنچه را از دنیا بیش از مقدار هزینه خود به دست مى‌آورى خزانه‌دار دیگران در آن خواهى بود».(۵) گویا امام علیه‌السلام مى‌دانست که زندگى او تأمین است و نیازى را که مطرح کرده فوق آن است، همان‌گونه که بسیارى از مردم به همین مصیبت گرفتارند؛ پیوسته جمع‌آورى و به گمان خود براى روز مبادا ذخیره مى‌کنند در حالیکه وضع کار و کسب و فعالیت اقتصادى آنها طورى است که از آینده بدى هرگز خبر نمى‌دهد. در واقع بسیارى از کسانى که به اندوختن مال روى مى‌آورند، نه حقوق آن را مى‌پردازند و نه صله‌رحم به جاى مى‌آورند و نه کار نیک با آن انجام مى‌دهند و مى‌گویند: هدف ما تأمین آینده خود و فرزندان است. اینها سوء ظن به رازقیت خدا دارند، همان گونه که در نامه مالک اشتر نیز قبلاً گذشت که امام علیه‌السلام مى‌فرماید: «إنَّ الْبُخْلَ وَالْجُبْنَ وَالْحِرْصَ غَرائِزٌ شَتّى یَجْمَعُها سُوءُ الظَّنِّ بِاللهِ؛ بخل و ترس و حرص غریزه‌هاى مختلفى است که ریشه همه آن سوء ظن به خداوند است».(۶) ا---------------------------------------- پی نوشت: ۱ . شرح ابن‌ابى‌الحدید . جلد ۱۹ . صفحه ۱۰ ۲ . بحارالانوار . جلد ۷۰ . صفحه ۱۴۲ ۳ . سوره بقره . آیه ۲۱۹ ۴ . مجمع البیان . ذیل آیه مورد بحث. ۵ . بحارالانوار . جلد ۷۰ . صفحه ۹۰ 📚 #نهج_البلاغه ✒️ آیت‌الله مکارم شیرازی @nahjoolbalaghah