eitaa logo
🌿هیئت محمدرسول الله (ص) 🌿
96 دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
672 ویدیو
43 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ همهٔ انسان‌ها همان یخ‌فروش‌اند! 🔻 بزرگ‌ترین خسارت برای انسان این است که از جان او، هستی او، که بزرگ‌ترین سرمایهٔ اوست، استفاده‌ای عاید انسان نشود؛ خود او هم به‌تدریج از بین برود و آب بشود؛ مثل یخی که به‌تدریج آب می‌شود. 🔸 فخر رازی در تفسیر سورهٔ والعصر [از قول شخصی] می‌گوید: من معنای خُسر را در فلان شهر که بودم فهمیدم؛ دیدم که یک مردی آمده بازار یک مقدار یخ گذاشته وسط، فریاد می‌زند می‌گوید مردم! بیایید از من این جنس را ببرید، اگر نبرید من ضرر خواهم کرد، خسارت خواهم کرد؛ آنجا فهمیدم خسران یعنی چه. ‼️ همهٔ انسان‌ها همان یخ‌فروش‌اند و عمر شما همان یخ است؛ این عمری که شما دارید، دارد لحظه‌به‌لحظه آب می‌شود... آن کسی هم که این سرمایه را از انسان می‌خرد خداست. البته بندگان خدا هم می‌خرند، اما حیف است که انسان به آن‌ها بفروشد؛ حیف است. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۶۷ و ۶۸ #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳️ ارادهٔ انسان کِی قوی می‌شود؟ 🔻 شخصیت انسانی‌ِ انسان دو رکن و دو پایه دارد. یک رکنش فکر و اندیشه است؛ فکر و اندیشهٔ منطقی، مستدل، برهانی. نیم دیگر شخصیت انسان را اراده تشکیل می‌دهد؛ ارادهٔ انسانی. ارادهٔ انسانی و ارادهٔ اخلاقی غیر از میل، غیر از شوق و غیر از شهوت است که در حیوان‌ها هم هست. انسان از آن جهت که انسان است، شخصیتی دارد غیر از آنچه که حیوان دارد. آنچه حیوان دارد انسان دارد، ولی شخصیت انسان یکی به اندیشه‌اش است و دیگری به اراده‌اش. ⁉️ ارادهٔ انسان کی استحکام پیدا می‌کند؟ آن وقت که با تقوای الهی پیوند پیدا کند؛ چون تقوا در منطق قرآن یعنی خود نگهداری؛ انسان در اثر «مراقبة الله»، یعنی خدا را در نظر داشتن، یک ارادهٔ قوی پیدا می‌کند که آن اراده او را نگهداری می‌کند. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۱۰۴ #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم)
✳️ محور آرزوها 🔻 اگر انسان محور آرزوهایش حوائج مادی باشد، هیچ‌وقت به آن‌ها نمی‌رسد، زیرا به هر آرزویی که برسد، آرزویی بزرگ‌تر در جلوی چشمش نمایان می‌شود، دائماً احساس اضطراب و نگرانی می‌کند، اطمینان و رضایت خاطر که رمز سعادت است هیچ‌وقت برایش دست نمی‌دهد. ولی امور معنوی و روحانی، روح بشر را قانع می‌کند و به او رضایت خاطر و اطمینان می‌دهد. این است که بزرگان گفته‌اند: مثَل آرزوهای باطل دنیوی، مثَل آب شور است؛ نه‌تنها انسان را سیراب نمی‌کند و رفع تشنگی نمی‌‏نماید، بلکه تشنگی و عطش وی را اضافه می‌کند و شخص بیشتر می‏‌آشامد؛ تا آنجا که او را می‌کشد. 👤 📚 از کتاب «حکمت‌ها و اندرزها»، ج ۱ 📖 ص ۴۵ #⃣
✳ به این حدیث عمل کردم! 🔻 می‌فرمودند: «هرگاه اندیشه و تصور گناه به ذهنم می‌آمد، ناخودآگاه و بی‌فاصله از ذهنم می‌رفت!» راه ایجاد این حالت را از ایشان پرسیدند. بیان کردند: در اوایل تحصیلم این حدیث را خواندم «مَنْ أَخْلَصَ لِلَّهِ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً ظَهَرَتْ يَنَابِيعُ اَلْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ»* و به آن عمل کردم. 📚 از کتاب | صد روایت از زندگی 📖 ص ۸ #⃣ * هرکس چهل روز خود را برای خدا خالص کند، چشمه‌های حکمت از قلب وی بر زبانش جاری می‌شود.
✳ من بالاتر از این‌ها را دارم! 🔻 می‌گویند مرحوم بیدآبادی و بحرالعلوم دو نفری کنار زاینده‌رود آمده بودند. مرحوم بیدآبادی به سیدمهدی گفت: به رودخانه نگاه کن! سید دید که طلای مذاب در حال حرکت است. بعد مرحوم بیدآبادی گفته بود: من بالاتر از این‌ها را دارم. 🔸 این‌ها افسانه نیست. بزرگ‌ترین مطلب این است که انسان بفهمد اگر تکان بخورد، خبرهای دیگری در عالم هست. اگر خودش را تکان بدهد و طهارتی پیدا کند، خبرهایی در این عالم هست که خدا اصلا برای همین عالم را درست کرده است. رحمت رحیمیه که در شأن خودش است، بالاتر از این چیزهایی است که ما می‌خواهیم و می‌فهمیم. برای همین مرحوم بیدآبادی گفته بود: این طلای مذاب است، ولی من بالاتر از این‌ها را دارم. 🔺 من از استاد خودم پرسیدم، «بالاتر از این‌ها» چیست؟ فرمودند: عبودیت! بندگی خدا آن‌قدر بالاتر است که دارایی طلا در برابرش چیزی نیست! 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۳۰ #⃣
⁉ چرا با وجود عبادت، احساس رُشد نمی‌کنیم؟ 🔻 برای رُشد کردن، قبل از هر چیز باید در مقابل عظمت خدا، احساس کنیم که هیچِ هیچ هستیم. اولین نشونۀ عبادت واقعی، هیچ دیدن خود در مقابل عظمت خداست. اگر به حقیقت عبادت توجه داشته باشیم، هر چه بیشتر عبادت می‌کنیم باید احساس کوچکی و هیچی بیشتری کنیم. آدمی که رفته پای کوه و داره کوه رو از نزدیک می‌بینه، بیشتر از کسی که همون کوه رو از دور می‌بینه عظمت و بزرگی کوه رو نسبت به قامت خودش، درک می‌کنه. عبادت واقعی هم باید ما رو به خدا نزدیک کنه تا احساس کوچکی بیشتری در برابر عظمت خدا پیدا کنیم. ✅ تضرع و ناله‌های اهل بیت(علیهم السّلام) در مناجات‌ها، به خاطر اینه که به نهایت قرب رسیده بودن و نهایت احساس هیچی در برابر خدا داشتن. ادامه دارد... 👤 📚 از کتاب ، جلد اول 📖 بخش‌هایی از صفحات ۱۶۵ تا ۱۸۰ #⃣
✳ تمام عالم در فقدان «ولی» عزادار است! 🔻 وقتی وجودی در این عالم شد و وفا پیدا کرد، یعنی حق همۀ آنچه را که با او در رابطه هستند، ادا کرد، فقدان چنین وجودی، الم و درد و رنجی را در تمامی آن رابطه‌ها ایجاد می‌کند. 🔹 ، وجودی کارگشا، مفید و مؤثر است. به‌خاطر انسش، یا فعالیتش، یا محبت و صفا و وفایش، یا کارگشایی‌هایی که داشته، فقدانش، همۀ کسری را نشان می‌دهد. با توجه به شعرهایی مثل: «باز این چه شورش است که در خلق عالم است/ باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است»؛ این عزا و ماتم در فقدان ولی، در ذره‌ذرۀ عالم وجود دارد. 🔸 وجود وافی و شافی که رابطه‌هایش را پر کرده و حق هر چیزی را به او داده، حق فرزندانش، حق جهاز و اسبی که سوار می‌شده، و حتی حق خنجرش، حق آبی که نوشیده و خاکی که بر آن راه می‌رفته، حق آسمان و ستاره‌ها؛ وقتی حق همۀ این پدیده‌ها را ادا کرده است، فقدان چنین وجودی سنگینی ایجاد می‌کند، رنج و گرفتاری و بلا و غصه ایجاد می‌کند. 🔺 خلاصه، در این بینش که رفتن وجود وافی و شافی که حق هر ذره‌ای را در این عالم پرداخته، خلأ ایجاد می‌کند، تعبیر «عَظُمَتْ مُصيبَتُكَ فِى السَّمواتِ» بیانگر اثر وجود علیه السلام در این عالم است. 👤 📚 از کتاب 📖 صص ۳۳-۳۰ #⃣
✅ تو شروع نکرده‌ای، او تو را صدا زده! نکته‌ی اول در همین است که بفهمی شروع نکرده‌ای؛ تو را صدا زده و تو را می‌خواهد. تو هنگامی که در میان تمام دعوت‌کننده‌ها قرار گرفتی و با گوش دلت شنیدی که نفْس تو را می‌خوانَد، شهوت، غضب و اوهام تو را می‌خوانند، دنیا تو را می‌خواند، ماشین‌ها و موتورها تو را می‌خوانند، استخرها و توپ‌ها تو را می‌خوانند، غذاها و رنگارنگ‌ها تو را می‌خوانند... در این هنگام که ازدحام دعوت‌ها را دیدی و اقتدار دعوت حق را در میان تمامی دعوت‌ها یافتی که او بی‌نیاز، تو را می‌خوانَد تا به تو و دیگران می‌خوانند تا از تو ، چگونه می‌توانی لبیک نگویی و به سوی او نیایی؟ 👤 📚نامه‌های بلوغ.صفحات ۵۹ و ۶۰