دو 💠 با مراجعه  به قرآن و روايات، مى‌بينيم اذكار خاصى تعيين و بر گفتن آنها تأكيد شده است. حتى در برخى روايات تأكيد شده كه عين همان لفظى كه حضرت فرموده، بى هيچ كم و زيادى بايد گفته شود؛ نمونه آن، روايتى است كه مرحوم علامه مجلسى در بحار آن را نقل كرده است. بر حسب اين روايت، عبدالله بن سنان از امام صادق(عليه السلام) نقل  مى‌كند كه آن حضرت فرمودند: به زودى شبهه هايى به شما روى مى‌آورد در حالى كه امام و راهبرى كه شما را هدايت كند در ميان شما نخواهد بود. از آن شبهه ها نجات نمى‌يابد مگر كسى كه «دعاى غريق» را بخواند. عبداللّه بن سنان مى‌گويد، عرض كردم دعاى غريق چگونه است؟ حضرت فرمودند، چنين مى‌گويى: يا اَللّهُ يا رَحمانُ يا رَحيمُ يا مُقَلِّبَ الْقُلوبِ ثَبِّتْ قَلْبى عَلى دينِكَ. سپس من دعا را اين گونه خواندم: يا اَللّهُ يا رَحْمانُ يا رَحيمُ يا مُقَلِّبَ الْقُلوبِ وَ الاَْبْصارِ ثَبِّتْ قَلْبى عَلى دينِكَ. حضرت فرمودند، خداوند «مُقَلِّبَ القُلوبِ وَ الاَْبصار» هست، اما دعا را همان‌گونه كه من گفتم بخوان: يا مُقَلِّبَ القُلوبِ ثَبِّتْ قَلْبى عَلى دينِكَ. مى‌بينيم كه حضرت از اضافه كردن يك كلمه  «والابصار» نهى مى‌كنند و تأكيد دارند ذكر به همان صورتى كه خود فرموده‌اند گفته شود. @Mohamadrezahadadpour

سه 💠 سخنانى نظير اين‌كه «هدف اصلى توجه قلبى است و اين اذكار مقدمه آن هستند و اگر كسى بتواند بدون ذكر لفظى، ذكر قلبى داشته باشد همان كافى است» مطالبى باطل است كه گوينده آن يا غافل و جاهل است يا اغراض و اهدافى سوء در سر دارد. اين حرف نظير همان سخن است كه بعضى مى‌گويند: «دل بايد پاك باشد، تقيّد به دستورات شرع و حلال و حرام مهم نيست!!» در نظر اينان اگر دل انسان پاك باشد هرچه هم گناه و معصيت بكند چندان اهميتى ندارد! شايد شما نيز به افرادى برخورد كرده باشيد كه حكم حجاب را در اسلام مى‌دانند، ولى با اين وجود، حجاب را رعايت نمى‌كنند و وقتى به آنها تذكر داده مى‌شود، مى‌گويند: دلت پاك باشد! @Mohamadrezahadadpour

چهار 💠 یکی از مهم ترین نکات در مورد ذكر لفظى كه تا حدودى جنبه عرفانى نيز دارد مربوط به اين مسأله است كه هر عضوى از اعضاى بدن بايد بهره‌اى از عبادت و بندگى خداوند داشته باشد. عبادت چشم اين است كه به آيات الهى نگاه كند. از اين رو نگاه كردن به آيات قرآن، يا در مكه مكرّمه، نگاه كردن به خانه كعبه عبادت است. حظّ و بهره چشم از عبادت، امورى از اين قبيل است. عبادت گوش اين است كه مثلاً آيات قرآن را بشنود. از اين رو گوش دادن به آيات قرآن عبادت است. بهره دل و قلب از عبادت اين است كه بايد ظرف محبت خدا باشد. در اين ميان زبان نيز بايد بهره خاص خود را از عبادت داشته باشد. حظّ زبان از عبادت اين است كه ذكر خدا را بگويد. @Mohamadrezahadadpour

پنج 💠 نكته ديگرى كه در مورد حكمت ذكر لفظى مى‌توان به آن اشاره كرد، بُعد تربيتى مسأله است. اگر ما بخواهيم به خدا توجه پيدا كنيم و به مرور اين توجه را بيشتر و قوى‌تر نماييم، بايستى تمرين داشته باشيم. براى تمرين، ذكر زبانى و لفظى بسيار آسان‌تر از ذكر قلبى است. براى انسان بسيار مشكل است كه توجهش را از تمامى مظاهر دنيا و زندگى باز دارد و فقط متوجه خدا شود. انجام اين كار براى انسان هاى عادى، حداكثر چند دقيقه يا يكى دو ساعت در شبانه روز ممكن است. درس خواندن، مطالعه كردن، كسب و كار، كمك به ديگران و نيازهاى برادران ايمانى را رفع نمودن و امثال اين امور، همه و همه، كارهايى هستند كه ما روزانه بايد به آنها بپردازيم؛ و توجه قلبى داشتن به خدا در حين همه اين امور، كارى بس مشكل است. بسيارى از ما حتى در نمازمان كه وقت اختصاصى توجهمان است، فقط همان چند لحظه اول نماز و هنگام گفتن اللّه اكبر و بسم اللّه الرحمن الرحيم حضور قلب داريم و بعد از آن حواسمان پرت مى‌شود و تا آخر نماز از ياد خدا و نماز غافل مى‌شويم! بنابراين براى ما افراد عادى، راحت‌تر همان ذكر لفظى است. اگر انسان خودش را به ذكر لفظى عادت دهد، كم كم زمينه‌اى مى‌شود كه در هنگام گفتن ذكر لفظى به معناى آن هم توجه كند و خلاصه به تدريج اين ذكر لفظى وسيله و راه خوبى براى توجه و ذكر قلبى مى‌شود. از اين رو است كه ذكر لفظى مى‌تواند طريق و ابزارى خوب براى توجه قلب، به خصوص براى افراد مبتدى در اين راه باشد. @Mohamadrezahadadpour

تکرار قسمت سی و ششم👆

بسم الله الرحمن الرحیم مستند داستانی کف خیابون(2) ✍ نویسنده: محمد رضا حدادپور جهرمی «قسمت سی و هفتم» گفتم: از پیمان برام بگو! اونو تا حالا دیدی؟ کجاست؟ چطوریه؟ گفت: آره ... پسر باسواد و اهل مطالعه در زمینه ادیان و ایران باستان و پادشاهان ایران بود. کیان میگفت پیمان اهل گیلان هست و منم یه بار که با زنش اومده بودند تهران و منم دعوت کرده بودند که به میتینگ برم، دیدمشون. لهجه گیلکی داشتن. گفتم: صبر کن یه لحظه ... اهل گیلان؟ کدوم شهرش؟ گفت: فکر کنم رشت ... فکر کنم خانمش از اهالی خمام بود. یه بار اینجوری شنیدم. گفتم: چرا همش از خانمش حرف میزنی؟ مگه اون توی تشکیلاتتون چکاره بود؟ گفت: ادمین یکی از کانال ها بود. اسمش پرستو هست و خیلی زن خودساخته و کامل و رندی به نظر میرسید. چند بار که نشست ها و میتینگ های حقیقی داشتیم، زن و شوهر با هم میومدند. گفتم: پیمان ادمین کدوم کانال هست؟ گفت: کانال ایران زمین! سریع توی پروندش گشتم و به بچه ها هم دستور دادم که یه سری اطلاعات مفید درباره کانال ایران زمین بهم برسونن. گفتم: پیمان چیکار میکرد؟ کار تشکیلاتیش چی بود؟ گفت: من اول به صورت ادمین یه کانال با اطلاعات بالا میشناختمش. وقتی قرار بود برام مطالبی درباره پادشاهی کوروش و هخامنشیان برسونه، فهمیدم که اینقدر تسلط داره که نشسته خودش تایپ کرده و با شماره آدرس و صفحه به من میداد. حتی وقتی ازش سوال میپرسیدیم، اینقدر جامع بهمون جواب میداد، که جای هیچ شک و شبهه ای نمیموند. وقتی به قابلیت کار با کامپیوتر و عکس و فوتوشاپ من پی برد و براش دو سه بار کار کردم، بهم سفارش میداد. حتی در طراحی و ایده تصاویر هم بهم کمک میکرد. گفتم: تو این کارها را مجانی انجام میدادی؟ گفت: چندان مجانی هم نه ... اما اگر بهم پرداخت نمیکردند، سنگین تر بودم! گفتم: چطور مگه؟ کم میدادند؟ یه کم این دل اون دل کرد تا مثلا جوابمو نده. نمیدونست ول کنش نیستم. بهش گفتم: خانوم! لطفا جواب منو بدید! تا اینکه گفت: اصلا پولی پرداخت نمیکردند. ینی از بابت کارهای تصویریم و هنریم پولی به من نمیدادند. اونا منو با یه نفر در مشهد لینک کردند که ... در اصل ... اون ... ینی با اون کار میکردم. گفتم: ینی با اون طراحی میکردی؟ چرا هول شدی؟ احساس میکنم داری یه چیزی را ازم مخفی میکنی! درسته؟ به تندی و لکنت افتاد ... گفت: نه ... ااااصلا ... براش کار میکردم ... اون هم پول خوبی نمیداد ... در حدی که بتونم دهن خانوادم را ببندم و بهشون یه کم پول نشون بدم تا هی مدام گیر ندن که چرا بیکاری؟ و چرا نشستی تو خونه؟ و برو کار کن و این حرفا ... حرفاشو قطع کردم و گفتم: خانوم مهناز! با شمام! حدس من درسته؟ با ترس گفت: نمیدونم حدستون چیه؟ گفتم: براش مواد مخدر و قرص های روان گردان میفروختی؟ جوونای مردم را بدبخت میکردی؟ درسته؟ گفت: اگه خدا را قبول داری، به همون خدای محمد نه! من اهل این کارا نیستم! گفتم: الکی برام قسم نخور! پرسیدم برای چی بهت چندرغاز میداد؟ تامین مواد مخدر و بدبخت کردن بچه های محلتون کار تو بود؟ آره؟ با گریه و ناله گفت: به همون امام رضا نه ... به قرآن نه ... من که دارم راه میام ... چرا اذیتم میکنین؟ گفتم: مجید چقدر بهت داده که لاپوشونی کنی و همه گندایی که بالا آورده را گردن بگیری؟ تو میدونی اون همه مواد مخدری که تو محلتون به مردم میدادی جرمش اعدامه؟! میدونستی؟! با گریه گفت: چی داری میگی آقا؟ چرا با من اینجوری میکنی؟ گفتم: چون روراست نیستی؟ همش ازم مخفی میکنی! گفت: من چیزو مخفی نکردم... ینی کردم ... ببخشید ... گه خوردم ... گفتم: پیمان چرا بهت پول نمیداد و به جاش به مجید معرفیت کرد؟ اون که وضعش خوب بود ... لیدر چندین هزار نفر آدم بود و خرج همه میتینگ ها هم که اون میداد. درسته؟ گفت: فکر کنم آره. چون آخر جلساتش و بعد از اینکه کلی رقصیدیم و شام و... همه از اون تشکر میکردن و میرفتن! گفتم: خب! پس چرا پیمان خودش تامینت نکرد؟ مجید کیه؟ چرا مجید؟ با حالت زار و بیچارگی گفت: چه میدونم مجید چه کثافتیه؟ یه عملی ... یه مشروب خور ... گفتم: براش کجا را خراب میکردی و روی کدوم دیوار شعار مینوشتی که حاضر میشد بهت ترحم کنه و چندرغازت بده؟ کلی اشک ریخت ... دو بار زد تو سر خودش ... قشنگ مشخص بود که بیچارگی محض اومده سراغش! معلوم بود که فکرش نمیکرده که به همین زودی از مجید سر در بیاریم و مجبور باشه همه چیزو درباره خودش و مجید بگه. وقتی یه کم آرومتر شد ... با حالت درموندگی گفت: «کجا را خراب کردم؟ معلومه ... خودمو ... عفتمو ... رو کدوم دیوار شعار نوشتم؟ ... معلومه دیگه ... رو دیوار تن و دخترونگیم ... چی مینوشتم؟ اینم مشخصه ... مینوشتم: من یک فاحشه ام!!» اینو گفت و زد به سرش و هفت هشت تا جیغ بلند کشید و به هقهق افتاد... ادامه دارد... دلنوشته های یک طلبه @Mohamadrezahadadpour

قابل توجه ادمین های محترم ایتا‼️ از تاریخ سه شنبه ۱۲ تیرماه در این کانال تبلیغ صورت نمی گیرد. چون فعلا برنامم اینه که فقط چند روز اول هر ماه تبلیغ کانالهای دیگه را داشته باشیم. موعد ماه آینده برای تبلیغ، متعاقبا اعلام میگردد. باتشکر🌺🌺

سلام و صد سلام خدمت همه شما عزیزان🌹 امیدوارم روز خوبی داشته باشید و از زندگیتون و نعمت های الهی و همه داشته و نداشته هاتون لذت ببرید.😊 بذارید یه خاطره باحال از یکی از دوستان براتون تعریف کنم و یه کم حالتون بهتر بشه: شده بشینید برگه تصحیح کنید یهو یکی از دانش آموزان مطلبی نوشته باشه که حالتو خوب کنه .اونوقت شما بمونی که چه برخوردی کنی؟ . اصلا یه خاطره براتون بگم. سالها قبل تو دبیرستان بزرگسالان ریاضی تدریس میکردم .پایان ترم بود وفصل امتحانات .یه سوال بود که از معادلات زیرمقدار Xرا پیدا کنید.نیمه های شب مشغول تصحیح اوراق بودم به یه برگه برخوردم یکی از دانش آموزان خوش ذوق در جواب نوشته بود: استاد عزیز قربونت برم 😊 قبول کن که x رفته و دیگه بر نمی گرده ، اینقدر از ما نخواه که x رو واست پیدا کنیم. سعی کن به زندگیت بدون اون ادامه بدی😔😔 خودت بشین فکراتو بکن ببین چکار کردی؟ چی شد که رفتش؟؟؟؟ 😁😂 باور کنید به قاعده یک ساعت خندیدم. حالا مونده بودم در جوابش چی بگم .راستی شما جای بنده بودید با این دانش آموز چه می کردید؟ ایام عزت مستدام🌺 دلنوشته های یک طلبه @Mohamadrezahadadpour

تکرار قسمت سی و هفتم👆

بسم الله الرحمن الرحیم مستند داستانی کف خیابون(2) ✍ نویسنده: محمد رضا حدادپور جهرمی «قسمت سی و هشتم» دیدم حالش خوب نیست ... اعتراف بزرگی هم کرده بود ... در روند پرونده و نوع نگاه به مهناز خیلی اثر داشت و حتی دید ما نسبت به بقیه عناصر پرونده مشخص تر میکرد. وقتی دیدم حالش خوب نیست و نیاز به استراحت داره، گفتم اومدن دنبالش و بردنش که یه هوایی بخوره و یه چایی بهش بدن و یه کم سرحال تر بشه. به مجید و سعید گفتم بیان داخل و گزارش بدن! مجید گفت: قربان این دو سه ساعت، فرصت کمی بود که بخوایم رَبّ و رُبّ ادمین کانال فروش و معامله سلاح را پیدا کنیم. هنوز زمان بیشتری میخوایم. ولی اطلاعات خوبی درباره ادمین کانال ایران زمین به دست آوردیم. گفتم: بسم الله... سعید گفت: همونطور که عرض کردیم، این کانال تلفیقی از جزء گروه دوم و سوم همون شش کانال و گروهی هست که خدمتتون گفتیم. ینی از محوری ترین کانال ها و سوپرگروه های سمعی و بصری (تهیه و تنظیم عکس نوشته ها و فایل های صوتی اعم از آهنگ های سیاسی و صوت های کوتاه) و تا جایی که من دیدم و شنیدم و حتی از بچه های بقیه گروه های اداره خودمون تحقیق کردم، اکثرا یا پیام های صوتی رضا پهلوی (ولیعهد) و بقیش هم تحلیل گران شبکه های سلطنت طلب هستند. خیلی در این کانال تلاش میشه که اخبار دسته اول و تحلیل های مورد نیازشون را تولید و اشاعه بدن. گفتم: خب تلاشی هم تا حالا برای رصد و دستگیری ادمینش داشتید؟ منظورم بچه های اداره است. تا حالا پیگیرش بودند؟ مجید و سعید یه نگا به هم کردند و گفتند: فکر نکنیم! ما که چیزی دستگیرمون نشد! مجید گفت: همینطور که شما با مهناز صحبت میکردید، یکی از بچه ها از اکانت و گوشی همین مهناز، شماره همراه مجید را درآورد. اگر هم نداشتیم چندان اهمیتی نداشت و میتونستیم پیداش کنیم. به اسم خودش نبود ولی تونستیم شماره ملی مجید را دربیاریم و بدیم به ............. گفتم: بسیار خوب. به همین رفیق مشهدی ما هم بدید. بگین مجید با اون. بقیش با ما. بچه ها همین کار را کردند. گزارشی از مشهد، سه روز بعدش برام ارسال شده بود. از طرف همین رفیق مشهدیمون بود. اجازه بدید برای فهم بهتر شرایط مهناز و شمّه ای از اقدامات کثیف تشکیلاتیشون، یه بخش کوچولو از اعترافات مجید نقل کنم. مطالب کلیدی خوبی داشت. همکار مشهدیمون نوشته بود: در طول تحقیقات فهمیدیم که مجید، سازنده گروه پیشگامان آزادی و از مرتبطین مهم پیمان بوده. گروهش زیر هزار نفر بود اما به دادش رسیدن و براش تبلیغ کردن و ظرف مدت دو شب به حدود چهار هزار نفر رسید. گروهی در زمینه نقل و اشاعه تفکرات ولیعهد و مطالبی درباره ایران باستان و حمله به شخصیت های مخالفشون و... مجید بسیار فحاش و بی ادب هست و هیچ سواد ایدئولوژیکی نداره. صرفا رهرو بوده و پیمان با تبحری که داشته تونسته بوده در وجود این مجید شاغل در زمینه داربست ساختمون، توانایی اداره چندین هزار نفر را در مجازی و چند صد نفر در حقیقی را کشف بکنه. (که البته ما نحوه کشف این استعداد را بررسی کردیم و فهمیدیم و ضرورتی در نقلش در این بخش نیست.) مجید بسیار منحرف بود و همین انحراف جنسی و اخلاقیش، سبب آتو دادن به دست پیمان و هم پالاناش شده بود. طوری که خود مجید میگه هم به محور بودنم در بعضی گروه های حقیقی مشهدی و خراسان رضوی نیاز داشتن و نمیتونستن رهام کنند و هم بخاطر اعتیاد جنسی که داشتم براشون خطرناک به نظر میرسیدم. فقط یه تیکه از اعترافات مجید را براتون میگم تا ببینید چقدر این بشر خراب بوده و چقدر اونا حساب شده انتخابش کرده بودند: «مجید ... اهل مشهد ... ادمین گروه تلگرامی پیشگامان آزادی مینویسه: اهل یه گروه پورن شده بودم. که اون گروه پورن هم خود پیمان به من و بقیه معرفی کرده بود. یه نفر بود که اکانتش به نام «دختر صحرا» نوشته بود. از خاطراتش مینوشت. از خاطراتی که با پسرا و مردای مختلف داخل و خارج از کشور داشته. یه شب که رفتم پی ویش، حسابی تحویلم گرفت و همون شب منو به اینستاش دعوت کرد. فکر نمیکردم به من جواب بده. انگار منتظرم بود! اعضای زیادی در پیجش نبودند. تا اینکه یکی دو هفته بعدش یه عکس از خودش در حالت نیمه برهنه با تاپ صورتی و یه پیتزا در اینستا گذاشت که دراز کشیده بود روی مبل و نوشته «شام تنهایی من چیزی به جز فکر تو نیست!» من اولین کسی بودم که عکسشو دیدم و رفتم دایرکتش. براش نوشتم حیفه اینطور تیکه ای هست که بخواد تنها پیتزا بخوره و تنها بخوابه! اونم برام نوشت که پس بیا که نه تو تنها باشی و نه من! ناباورانه آدرس داد! اصلا فکر نمیکردم همچین جایی از مشهد باشه و به همین راحتی بتونم یکی از تشکیلات خودمون را تور کنم و باهاش باشم. منم از خدا خواسته اونشب رفتم پیشش و ..........

از اون شب، هفته ای سه چهار بار میرفتم پیشش. بعد از مدت ها فهمیدم که اسم واقعیش ساینا هست. ازش معنی اسمش پرسیدم ... گفت در آیین زرتشتی ساینا به معنی خاندانی با عظمت و ساکت از موبدان زرتشتی هست! گفتم مگه تو زرتشتی هستی؟ گفت آره. اولش مسلمون بودم اما همین هفت ماه پیش، پیمان به من کمک کرد و شب تولدم کتاب اوستا بهم هدیه داد تا بتونم راهم را پیدا کنم. بعدش هم خود پیمان، اسممو عوض کرد و رفتم حتی شناسنامه جدید گرفتم و پیمان اسممو گذاشت ساینا ! من حسابی به ساینا وابسته شده بودم. تا اینکه ساینا باید میرفت. نمیدونم کجا اما یه روز بی خبر گذاشت و رفت. پیمان به من چیزی نگفت و هر چی ازش میپرسیدم، جوابمو نمیداد. به هم ریخته بودم. یه نفر از طرف پیمان برای آرامشم قرص تجویز میکرد و میرفتم میگرفتم و مصرف میکردم تا آروم باشم. اینقدر خراب و وحشی شده بودم که پاهام و کمرم توان موندن در بالای داربست را نداشت و هر لحظه ممکن بود پرت بشم پایین و بمیرم. پیمان که دید حالم خیلی خرابه و ممکنه براشون مشکل آبرویی و ریزش نیرو و اینا پیش بیارم، با هزار بدبختی دختری به من معرفی کرد که کله و مخ کامپیوتر بود. پیمان بهم گفت که حواست باشه! مثل ساینا نیست. دختره و باید حواست باشه که زیاده روی نکنی! برام سخت بود اما مراعاتش کردم. بعدا فهمیدم اسمش مهنازه و ...» این یه بخش از اعترافات این عضو تشکیلاتشون بود که چندین نکته مهم داره: یکی تلاش و ترغیب برای تغییر دین دوم کشف نقاط ضعف و قوت سوم برنامه ریزی برای سواستفاده از این موارد چهارم ایجاد حس تنوع طلبی و تلوّن ذائقه و ده ها مورد دیگه! ادامه دارد... دلنوشته های یک طلبه @Mohamadrezahadadpour

توجه لطفا‼️ بنا به درخواست عزیزان، تمامی آثار و کتابهای بنده که قبلا چاپ شده بود، الحمدلله تجدید چاپ شده و با ویراستاری و غلط گیری کامل، آماده ارسال به سراسر ایران میباشد. ضمنا از امشب تا جمعه شب (مورخ ۱۵ تیرماه) از پنج کتاب به بالا، شامل طرح #ارسال_رایگان میباشد. جهت سفارش و استفاده از طرح #ارسال_رایگان میتونید به آدرس های زیر مراجعه کنید: www.haddadpour.ir @mahanrayan1

سلام و ارادت خدمت شما رفقای گرامی🌹 دوستان پیشنهاد دادند که کتابهایی که از ما چاپ شده را مختصرا خدمتتون معرفی کنم: 🔷 حیفا 👈 داستانی برون مرزی درباره دختری جاسوسه که مسئولیت تربیت عناصر داعش را به عهده داشت. 🔷 کف خیابون 👈 داستانی پیرامون فتنه و که از اسرار بسیاری درباره ماهیت فتنه تا سالهای آینده پرده برداری میکند. 🔷 تب مژگان 👈 داستان نفوذ دستگاه بهاییت به خانه عمار (مامور امنیتی) و ترور بیولوژیک همسرش و انحراف دختر و پسر عمار. 🔷 حجره پریا 👈 دغدغه و طوفان علمی و مجازی هفت دختر طلبه باسواد و گمنام علیه گروه های آتئیستی برنامه سازمان میت ترکیه بر علیه آن هفت دختر. 🔷 همه نوکرها 👈 روایت امنیتی از واقعه کربلا به روایت ضحاک بن عبدالله مشرقی. 🔷 دفترچه نیم سوخته یک تکفیری 👈 معرفی ماهیت گروه های تکفیری از درون توسط سه داستان. ______________کتب غیر داستانی👇______________ 🔷 چرا شیعه هستم؟! 👈 شما را با مبانی تشیع آشنا کرده و به شما نیمچه قدرت دفاع از شیعه بودنتان را میدهد. 🔷 چرا سنی نیستم؟! 👈 شما را با مبانی و افکار اهل سنت آشنا کرده و به شما نیمچه قدرت حمله داده و میتوانید با استفاده از منابع خودشان، آنها را محکوم کنید. 🔷 شرح خطبه منا 👈 معرفی و شرح خطبه انقلابی امام حسین علیه السلام در منا و نقد اسلام قشری و عافیت طلبانه در جمع علما و نخبگان دینی و سیاسی. 🔷 ما قبل الشهاده 👈 تحلیل و جریان شناسی تاریخ پس از شهادت پیامبر تا آغاز امامت امام حسین علیه السلام با رویکرد اجتماعی و سیاسی. قطعا شما را از مطالعه بسیاری از منابع شیعه و سنی بی نیاز خواهد کرد. (در دو جلد) جهت تهیه و #ارسال_رایگان این کتب، به سایت یا آیدی زیر مراجعه کنید: www.haddadpour.ir @mahanrayan1 ارادتمند: حدادپور جهرمی

سلام🌹وقتتون به خیر🌹عارضم به حضور انورتون .شده با شوق و ذوق دست به شروع یه کار بزنید بعد یهویی یه بنده خدایی پیدا بشه و چنان به برجکتون بزنه که ذوق و استعدادو همه چی رو به هوا بره؟ این رو روش فکر کنید تا یه خاطره براتون بگم. کلاس پنجم ابتدایی بودم و علاقه شدیدی به شعر پیدا کرده بودم تصمیم گرفتم شعر بگم .یه روز نشستم ده پانزده تا کلمات هم وزن پیدا کردم و منظمشون کردم و به شکل شعر در اوردم . خلاصه دنبال مجلسی میگشتم تا هنرم را عرضه کنم .بالاخره یه جمع فامیلی پیدا شد و با معرفی مادرم و دست حضار در حالیکه بادی به غبغب انداخته بودم یک دست پشت کمر گرفته و دست دیگررا در جیب ،مرقومه شریفه را بیرون اورده و با آب و تاب شروع به خواندن کردم. حاج عمو که عاقله مردی بود و بزرگ فامیل در صدر مجلس نشسته بود .مشتاقانه منتظر بودم تا صله ای ،مرحمتی،تشویقی از حاج عمو دریافت کنم .حاج عمو دستم را گرفت .کنار خودش نشاند وبا لحن مشفقانه ای فرمود: ببین عزیز دلم از قدیم الایام گفته اند:شعر نون و اب نمیشه ،اگه میخای تو این دنیای وانفسا از گشنگی نمیری ،برو فکر یه کار دیگه ای باش.همیشه به کسی که اراجیف میگه، میگفتن کاری به کارش نداشته باشین .شعرمیگه. و این گونه بود که از طفولیت با آر پی جی خان عمو برجک حقیر زده شد و من شاعر نشدم. هیچ وقت تو ذوق کسی نزنید مخصوصا بچه ایام عزتتون مستدام🌹 دلنوشته های یک طلبه @Mohamadrezahadadpour

تکرار قسمت سی و هشتم👆

بسم الله الرحمن الرحیم مستند داستانی کف خیابون(2) ✍ نویسنده: محمد رضا حدادپور جهرمی «قسمت سی و نهم» وضع حال و روز مهناز خوب نبود و باید بهش اسراحت میدادم. همکارام میگفتن همش گریه میکرده و جیغ میکشیده! گذاشتم تا صبح بخوابه و بهش شام و صبحونه بدن و استراحت کنه. اما ... وقتی حوالی غروب میخواستم برم خونه، ماشینمو برداشتم و زدم از اداره بیرون. یه بلوار توی شیراز هست به اسم بلوار رحمت. من مسیر بلوار رحمت تا پارک قوری یا از سر رحمت تا ته خیابون آقایی و حسینیه سید انجوی که میخوره به زرهی را خوشم میاد و هنوز علت این علاقه را نفهمیدم. وقتی بخوام با سرعت 60 کیلومتر رانندگی کنم و ترافیک خاصی هم نداشته باشه، کل این مسیر را رانندگی میکنم. مخصوصا اگه حوصله مداحی جواد مقدم و میثم مطیعی و یا آهنگای رضا صادقی و بنیامین را داشته باشم که حالم صلّ علی میشه و باهاشون زیر لب میخونم! حتی ممکنه دو بار یا سه بار برم و برگردم تا یه کم فکرمو بتونم جمع و جور کنم. هر چند الان خوراکم جاده درکه است ... بگذریم ... یادمه که نرسیده به پارک قوری بود که ناخودآگاه پا گذاشتم روی ترمز و بغل پارک کردم. ضبط ماشینم خاموش کردم و رفتم تو فکر! یه چیزی مثل خوره افتاده بود به جونم و نمیدونستم چیه؟ یهو یادم اومد! فورا گوشیمو درآوردم و با اداره ارتباط گرفتم. به سعید گفتم پاشو برو پیش این دختره و یه قلم و کاغذ بهش بده و بگو بازجوت گفته آدرسی که قرار بوده بری اونجا و کلا این شبا اونجا بودی، همین حالا بنویس و برام ارسال کن. بعدش برای عمار زنگ زدم. مژگان خانوم گوشیو برداشت. گفت: «سلام حاج آقا. خوبین؟ بابامو میخواستین؟» گفتم: «په نه په! امشب شب مهتابه، حبیبم را میخوام!» صدای قهقهه مژگان خانوم رفت هوا. خدا حفظش کنه. عمار گوشیو گرفت و گفت: «جانم حاجی!» بدون سلام و علیک گفتم: «عمار اگه ما جای اونا باشیم، نمیگیم این دختره کجاست و کدوم گوریه و چرا گوشیش خاموشه؟ و چرا جواب نمیده و تماس نگرفته؟!» عمار ... حالا غیبت نباشه ها ... کلا وقتی من یه چیز بکر و اساسی میگم، فورا میگه: «همین حالا میخواستم همینو بگم! خوب شد زنگ زدی! اصلا داشتم دنبال شمارت میگشتم!» گفتم: «باحال! پاشو آماده شو که اومدم دنبالت!» گفت: «حاجی نگو میخوای بری سر وقتشون که باور نمیکنم!» گفتم: «مگه فست فوده که بریم سراغشون! آماده شو که کارت دارم.» تا قطع کردم، سعید زنگ زد. گفت: «آدرسو ازش گرفتم. دو تا آدرس هست. اما متاسفانه اختلال در خط ها پیش اومده و بچه ها دارن پیگیری میکنن و نمیدونم آدرسش کی به دستتون برسه؟ ننویسم بهتره. بگید تا بیارم خدمتتون.» گفتم: «سعید لطفا گوشی و خط های مهنازو بردار بیار جایی که برات مینویسم. فقط لطفا برگ ماموریت پر کن و مسلح بیا.» رفتم دنبال عمار. تو راه سر حرفو باز کرد و گفت: «حاجی برنامت چیه؟ چون تو قطعا ریسک نمیکنی و به آدرسی که بهت میده، نمیری! مگه نه؟» گفتم: «آره بابا . مگه بچم؟» گفت: «بسیار خوب. جاشو هماهنگ کردی یا هماهنگ کنم؟» گفتم: «زحمتشو بکش! فقط زود.» عمار هم شروع کرد و هماهنگیا را انجام داد. سعید دوباره زنگ زد. گفت: حاجی صداتو ندارم. ممکنه اختلال خطوط بدتر بشه. کجا بیام؟ منم آدرسو شفاهی بهش گفتم که بیا فلان خیابون ... فلان بیمارستان! همون شب اوضاع بهم ریخته بود و بعضیا ریخته بودن بیرون و ترافیک پیش آورده بودن و سر و صدا و شعار و توهین و... خیلی تو ترافیک معطل شدیم. بازم داشت شکل خیابونا، هم شکل سال فتنه میشد ... بلکه هم بهتر! سعید دوباره زنگ زد. گفت: قربان ببخشید من تو ترافیک گیر کردم. گفتم: ما هم همینطور... به محض اینکه از ترافیک و شلوغیا آزاد شدی، زود بیا به آدرسی که گفتم. گفت: چشم. سرتون درد نیارم. شاید دو ساعت طول کشید تا رسیدیم به بیمارستان. سعید هم نیم ساعت بعد از ما اومد. ما داشتیم آماده میشدیم که سعید زنگ زد و گفتم بیا فلان طبقه و فلان اطاق. اومد و سلام کرد و گوشیا را بهم داد. گفتم: «دستت درد نکنه. خب؟ کو آدرس؟» گفت: «کدوم آدرس؟» با غضب نگاش کردم و گفتم: «ینی چی کدوم آدرس؟» گفت: «همون آدرسی که مهناز بهم داد؟» دستمو دراز کردم جلوش و گفتم: «بعله ... این سوالا چیه؟ بده من آدرسو» با تعجب و ترس گفت: «اما قربان شما که نگفتین آدرسو براتون بیارم!» داشتم کم کم داغ میکردم. گفتم: «چی داری میگی؟ این شر و ورا چیه تحویلم میدی؟ ینی آدرسو نیاوردی؟» گفت: «به روح برادرم قسم نمیدونستم باید کاغذ آدرسو میاوردم. فقط گوشیا را آوردم. گفتم به روح برادرم قسم!» دیگه نفهمیدم چیکار کردم. یقشو گرفتم و چنان محکم زدمش سینه دیوار که بیچاره داد زد و صدای بدی هم داد. اینقدر عصبانی بودم که حتی عمار هم حریفم نمیشد و نمیتونست سعید را از دستم خلاص کنه! تا اینکه ولش کردم. به زمین خورد و نفسش بالا نمیومد.

با خشم بسیار زیاد سرش داد زدم و گفتم: «پاشو برو ازم شکایت کن اسکل! پاشو از جلوی چشمام دور شو. پاشو گفتم. برو برام گزارش رد کن و بنویس باهام برخورد فیزیکی کرده.» عمار که بالا سر سعید بود و اونم ترسیده بود و نمیدونست منو آروم کنه یا اون بیچاره را حال بیاره، گفت: «محمد جان عزیزت ول کن. باشه بابا. چیزی نشده که. اصلا میگم مجید آدرسو فورا بیاره. اداره است که. میگم الان بیاره. تو آروم باش یه کم.» سعید به زور نفس میکشید و بدنش کوفته شده بود. وسط درد و نالش به زور گفت: «حاجی من غلط بکنم برای شما گزارش رد کنم. به روح برادرم قسم اگه بگید برو، میرم شهرمون و پشت سرمم نگام نمیکنم. ولی منو ببخش. معذرت میخوام. اصلا تو این فکرا نبودم که بخوام آدرسو بیارم. اینقدر غرق رویا و هیجان عملیات با شما بودم، که روی سر همه ترافیکا پرواز کردم تا به شما برسم. حاجی غلامتم. اما حقم این نیست. اگه میگید دیر میشه که خودم برم بیارم، لااقل اجازه بدید به مجید بگم بیاره!» من از عصبانیت و کمبود وقتی که داشتیم، اصلا نگاش نمیکردم و جوابش نمیدادم. عمار به سعید گفت: «باشه داداش. خودت زنگ بزن مجید برامون بیاره. بهش بگو مسلح بیاد و برگه ماموریتم پر کنه.» سعید به زحمت پاشد و رفت توی راهرو. تا هم یه آبی بخوره و هم به مجید بگه آدرسو برداره بیاره. ادامه دارد... دلنوشته های یک طلبه @Mohamadrezahadadpour

قابل توجه ادمین های محترم ایتا‼️ امشب شب آخر از این سری تبلیغاتی است که خدمتتون تقدیم شد و همانطور که قبلا هم اعلام شد، ما از فرداشب در این کانال تبلیغ نداریم. احتمالا از اوایل ماه آینده و به مدت یک هفته الی ده روز، تبلیغات خواهیم داشت که البته یکی دوشب قبلش جهت ثبت نام اعلام خواهم کرد. امیدوارم موفق و پیروز باشید🌹