⛔️فوری⛔️ سفر رونالدو به جهرم😐😂 @Mohamadrezahadadpour

بچه ها نمیدونم گفتنش درست باشه یا نه اما با دیدن صحنه استقبال اسفناک دیشب از رونالدو، باید خدا را شاکر باشیم که جورجینا باهاش نبود🙈🤣 وگرنه معلوم نبود چه اتفاقاتی بیفته والا

هر چی میگذره و میخوام یادم بره، نمیدونم چرا این 👆 از جلوی چشمام کنار نمیره😐🤣😅 تا میاد یادم بره، فورا یادم میاد

چون خیلی میپرسن، فقط یه چیزی بگم و رد بشم؛ #رونالدو من مشکل خاصی با اون دسته از هم‌وطنانم که دیروز اونجوری پشت سر اتوبوس تیم النصر دویدند، ندارم. بالاخره باید برای هر کسی به اندازه وُسعت جهان‌بینیش غصه خورد. اما... جای غصه و ناراحتی داره که چرا مراسم درستی برای استقبال از النصر و رونالدو برنامه‌ریزی نکردند؟ ما طبق معمول، از عدم مدیریت صحیح ضربه خوردیم. وگرنه چقدر قشنگ میشد از این ظرفیت استفاده کرد و سامان‌دهی کرد و چقدر ملت خوشحال بشن و عیار و کلاس مدیریت هیجانات مردممون رو در دنیا به رخ بکشیم. از این دلخورم نه از مردم مهربان و همیشه در صحنه و مهمان‌نواز و باحال. ان‌شاءالله تجربه بشه برای دفعات بعد. ✍ #حدادپور_جهرمی @Mohamadrezahadadpour

الان که آیت الله رئیسی در آمریکا هستند، چقدر خیالمون از بابت حفظ عزت و رعایت کامل منویات رهبر معظم انقلاب توسط رئیس جمهورمون راحته. روزگاری را به چشم خودمون دیدیم که باید برای لحظه به لحظه حضور رئیس جمهورمون در دوران اوباما تن و بدنمون میلرزید. تازه آخرش هم تلفنی با هم حرف زدند و رئیس جمهور ما به انگلیسی خدافظی کرد و رئیس جمهور آمریکا به فارسی جوابش داد😐 ✍ #حدادپور_جهرمی https://virasty.com/Jahromi/1695158674045638805

فقط مونده بود آخرش(موقع برگشتن به ایران) اوباما به روحانی بگه: رسیدی اِس بده عشقم😐 یادتونه چقدر حرص میخوردیم؟

✔️ ولی به نظرم طلایی ترین لحظه حضور آیت الله رئیسی در آمریکا، وقتی بود که داشتند در خصوص #خانواده حرف می‌زدند. مخصوصا اونجا که در آستانه جلسه جهانی توسعه سند۲۰۳۰ جلوی چشم همه دنیا گفتند: "هجوم به پناهگاه طبیعی بشر یعنی خانواده، جنایت علیه بشریت است. حفاظت از حریم خانواده و ازدواج یک واقعیت جهانی است که باید به دستور کار مشترک جهانی تبدیل شود.* ✍ #حدادپور_جهرمی @Mohamadrezahadadpour https://virasty.com/Jahromi/1695159474817454069

مجری عربستانی میگه : استادیوم و کیفیت تصویر ایران رو که میبینم یاد 20 - 30 سال پیش میفتم. خداروشکر که عربستانیم! رفقا اینو ببینین👆😐 پست چند سال قبل بنده را هم ببینید لطفا👇

#باختیم #بد_هم_باختیم ✍ حدادپور جهرمی به این عبارات توجه کنید! شما را یاد کجا می اندازد؟ 🔹 «سوسمارخور، سواره بر شتر و قاطر، احمق و بی سواد، زنده به گور کردن دختران، تجارت کنیز و بردگان، بیابان بی آب و علف، بادیه نشینی، خانه های کوخی و چادرهایی وسط بیابان سوزان، وحشی و بی فرهنگ، شکم گنده های شهوت ران و...» 🔹 همین عبارات را در کلاس، روی تخته نوشتم و از دانشجوها خواستم بگویند که اولین مکانی که در ذهن آنها متبادر میشود کجاست؟ بله، حدستان درست است. صد در صد دانشجویان در برگه ها نوشتند «عربستان» شک ندارم که خود شما هم اولین کلمه ای که به ذهنتان رسید همین واژه «عربستان» بود. 🔹 خب این که به ذهن شما و بقیه این کلمه آمده جای تعجب و سرخوردگی ندارد. چرا که سالهاست همه و همه با این تصور از عربستان در حال زندگی و قضاوت و تبادل اطلاعات در فضای مجازی هستیم. حتی پا را فراتر گذاشته و اکثرا مخصوصا کانال ها و ادمین های انقلابی در حال پمپاژ شبانه روزی این جملات هستند که: «کشوری که مثل سگ از ما می ترسد، با چهار تا موشک میتوان کل خانه و خاندان و تخمه و تَرَکه سعودی را به فنا داد، آنها حتی از پس یمن هم برنیامدند، کَسان و بزرگانشان مرتب در حال لابی با استکبار جهانی هستند، جدیدا مصوب کرده اند که کازینو و قمارخانه های رسمی و بارهای شبانه روزی رواج یابد، نفتشان در حال تمام شدن هست و به زودی به خاک سیاه خواهند نشست، پولهایشان در حال تمام شدن است و چیزی نمانده که به گدایی و تکدی گری بیفتند و ...» و در آخر، آخرین آرزوی خود را پس از سقوط آل سعود، ساختن صحن حرم امام حسن علیه السلام دانسته و امیدواریم بقیع را از غم غربت نجات داده و خانه وجود مبارک صدیقه طاهره حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را تجدید بنا کنیم. 🔹 خب! این جملاتی است که روزانه به صورت مرتب و به نوبت، به گوش ما میخورد و تصور خاصی از عربستانی های سفاک در ذهنمان ایجاد کرده که باعث شده به یک مطلب اصلا و ابدا توجه نکنیم! لطفا بدون تعصب و با دقت به این فکر کنید که همان عربستان با توصیفات بالا در حال پیشرفت است و به هیچ وجه با ده سال قبل قابل مقایسه نیست، چه برسد به پنجاه سال قبل، و چه برسد به پانصد سال قبل، و چه برسد به هزار و چهارصد سال قبل! حالا شما اسمش را پیشرفت نگذار. ما که بر سر کلمات دعوا نداریم. بنده هم قبول دارم اسم گند و کثافت کاری های فرهنگی و ... را نمیشود گذاشت پیشرفت! کاملا درسته. کسی هم این را نگفت. 👈 بلکه، آنچه سبب شده ما در زمین فوتبال، آنگونه سه هیچ ببازیم و به قول نقی معمولی «باختیم، بد هم باختیم!» و حتی نظرمان به رقص و هماهنگی جذاب تماشاگران بدون ماسکِ عربستانی در نحوه تشویق اروپایی و نوع و رنگ پرچم ها و لباس های آنان جلب شود ومتعجبانه به اطرافیانمان بگوییم «اینا عربستانی اند؟! چه غلط ها! اینا هم بلد بودند و نمیدونستیم؟!» این است که فکر میکنیم عربستان همچنان مطابق تصورات ما در جایی از زمین و زمان، زمینگیر شده و دست روی دست گذاشته و همچنان صبحانه و ناهار و شام، سوسک و سوسمار و جک و جونور کوفت میکنند! نخیر بزرگوار! اشتباه نکن! به شما آدرس غلط ندهند. عربستان اگر دشمن ماست که هست، اگر سفاک است که هست، اگر لعنتی و خائن به اسلام و مسلمانان است که قطعا هست، اما حرکات و وضع و اوضاع زندگی و فوتبال و خیلی چیزهای دیگرش (که به گوش من و شما نمیرسد و یا نمیرسانند) فرسنگ ها با تصورات من و شما تفاوت دارد. 😔 دیشب آنها بازی را مقتدرانه بردند. کوفتشان بشود که بردند اما حقشان بود که ببرند. حتی اگر اثبات شود که گل دوم و سوم قبول نبوده و آفساید بوده اما باز هم چیزی از ارزش پیروزی آن سیاه سوخته های وهابی کم نمیکند. تلاش کردند و دویدند و با برنامه بودند و همه جای زمین حضور موثر داشتند و به راحتی بچه های ما را جا میگذاشتند و به قلب دفاعی ما نفوذ کردند تااینکه باعث شدند شب خوش و به یاد ماندنی در زمین و خانه خودشان برای مردمشان به ارمغان ببرند و جشن بگیرند. ادامه مطلب ... 👇

🔹 شما فکر کرده اید هر سال جناب طارمی میتواند به طرف دروازه آنان شلیک کند و گل بزند و بعدش هم در حال خوشحالی کردن، جلوی تماشاگران آنها رژه برود و دست خود را به نشان زدن گردن و قطع شدن سر به گردنش بکشد و به ریش و ریشه دشداشه پوش های سعودی بخندد؟! نخیر بزرگوار! آنها که بیکار و دست و پا بسته نیستند. هیچ کس در دنیا بیکار و دست و پا بسته نیست. اگر در زمین ندوی و برنامه نداشته باشی و استراتژی درستی را تعریف نکنی، میبازی و بعدش هم نمیتوانی با گفتن عبارات «چیزی از ارزش های ما کم نشد» و یا «تقصیر فرودگاه و خدمه پرواز است که 43 ساعت ما را معطل کردند وگرنه ما روحیه مان خوب بود و میبردیم» و یا «یه تماشاگر قوطی آب معدنی پرت کرد وسط زمین و اعصاب بچه ها به هم ریخت» و یا «جوّ ورزشگاه سنگین بود و داشتند شعر بهنام بانی شان میخواندند وگرنه اگر ما هم بهنام بانی مان برده بودیم...» 🔹 بس کنید تو را خدا! تَکرار میکنم «باختیم، بد هم باختیم!» 👈 چون ما ضعیف ظاهر شدیم. حداقل به عنوان یک مخاطب و تماشاگر معمولی که تجربه فوتبالی اش در حد زمین فوتبال خاکی یالقوزآباد سُفلی است، با دیگر هم وطنانم که کلاسشان از من بالاتر است و سالها پای کرسی درس عادل خان فردوسی پور تلمذ کرده اند معتقدم قوی ظاهر نشدیم و برنامه نداشتیم و گند زدیم و خلاص! ✔️ هیچ وقت «حریف» را نباید دست کم گرفت. چه برسد به «دشمن»! دشمنی که در لباس حریف، این چنین وسط زمین هنرنمایی میکند، حواسش به دیگر ابعاد وجودی اش هم هست. دانشگاه های مختلف و بین المللی تاسیس میکند، سیستم دفاعی اش را به روز میکند، سطح دیپلماسی اش را در دنیا با معیارهای خودش بالانس میکند، او هم برای منطقه برنامه خاص خود را دارد، بیکار و بی عار نمینشیند که ببیند من و شما چه میکنیم، برای مردمش رفاه نسبی و سرگرمی ایجاد میکند، با مخالفانش میجنگد و تا بتواند عکس العمل به خرج میدهد، و هزاران کار دیگر که ... بالاخره بیکار نیست و تلاشش را میکند. و حتی شاید بدش هم نیاید در ذهن من و شما تصوری از عربستان ایجاد شود که هنوز سوسمار و شتر و الباقی قصه! چرا؟ چرا بدش نمی آید که ما درباره اش افکار قدیمی و کوتاهی داشته باشیم؟👈 تا ما خیالمان راحت باشد که دشمن و حریف سطح پایین و اُسکلی داریم و خودمان را از او قوی تر نکنیم و تنها آرزویی که برای جوان مومن و انقلابی و حزب الهی ایجاد میکنیم این باشد که بالاخره یک روز حمله کنیم و کاخش را روی سرش خراب میکنیم تا بتوانیم در قبرستان بقیع، حرم و بارگاه بسازیم تا همه مشکلات جهان اسلام حل و فصل شود. 😡 که البته زحمت ایجاد این سطح فکری برای مخاطب ایرانی مخصوصا حزب الهی‌ها، مطابق معمول به عهده کسانی است که نمدانیم چه نفعی میبرند از اینکه ما دشمن را یک مشت پاپَتی و چلقوز تلقی کنیم که با یک پِخ گفتن ما، خود را خراب میکنند و میگریزند! خلاصه دستم به این عده که نمیرسد. حداقل از شما خواننده گرامی این متن تقاضا میکنم گول آدرس اشتباه بعضی ها نخور! ✅ به قول حضرت آقا «ما باید قوی شویم و چاره ای به جز قوی شدن نداریم.» 🇮🇷 #حدادپور_جهرمی #دلنوشته_های_یک_طلبه @Mohamadrezahadadpour

کجایی؟

⛔️توجه لطفا⛔️ کتاب #تقسیم در کمتر از ۱۷ روز به #چاپ_سوم رسید. سایت عرضه آثار #حدادپور_جهرمی با تخفیف و ارسال رایگان: Www.haddadpour.ir

بیداری؟

آدمیزاد چرا اینجوریه؟ یعنی تو قشنگ ترین آدم فامیل باشی ... اگه روبروی زیباترین صحنه دنیا باشی... بهترین شرایط رو داشته باشی ..‌‌. بخشی از لذت اون چیز رو از تایید بقیه می گیری که بقیه هم بهت بگن چه خوشگلی یا چقدر جای خفنی هستی یا چه شرایط توپی داری ... این نیاز به تایید ‏از کجا میاد؟ چرا؟

بچه ها بنظرم این مسئله، ربطی به اخلاص نداره ها انگار یه جور نیازه شاید مثلا نیاز روحی ی همچین چیزی

بنظرم انسان در مراحل مختلفی که هست، نظر یه عده ای براش از بقیه مهم‌تره اگر تاییدش کنند خوشحال میشه و اگر تاییدش نکنند و یا از اونا کم محلی ببینه، براش گرون تموم میشه و حالش گرفته میشه چیز بدی هم فکر نمی‌کنم باشه فقط مهم اینه که در کجا ایستادیم و داریم چیکار میکنیم؟ به تناسب همون، نظر آدم های خاصی برامون مهم‌تر از بقیه میشه

مثلا فکر کنین یه نفر به نقاشی علاقه داره خب برای این بنده خدا حداقل نظر دو گروه خیلی مهمه: ۱. اونایی که نقاشی بلدند و یا دستی بر آتش داشته باشن ۲. اطرافیانش و اونایی که دوسش دارن و یا دوسشون داره

ولی این که این بنده خدا توقع داشته باشه که هر کی از راه رسید، فورا شروع کنه تعریفش کنه، بنظرم این خوب نیست انگا یه جور کمبوده یه همچین چیزی قبول دارین؟

بخاطر آرامش خودمون هم که شده، بنظرم باید یه تفکیک بین آدما قائل باشیم. نظر همه نه بلکه نظر اونایی که بلدند و اونایی دوسشون داریم فقط نظر اینا باید برامون مهم باشه خب حالا این وسط، یکی پیدا شد که از کار ما خوشش نیومد، نیومد. اگرم خوشش اومد، خیلی هم خوب. ولی نه تا جایی که براش غش و ضعف کنیم. آخه مگه من و تو چقدر توانایی و حال و حوصله داریم که اعصابمون بسپاریم دستِ دهنِ مردم تا هر کی از راه رسید، با دو تا کلمه حرفش بالا و پایین بشیم؟!

بحث ساده ای نیست چرا؟ چون شاید لازم باشه گاهی حتی بدون در نظر گرفتن نظر مثبت اطرافیانت، و حتی اونایی که دوسشون داری، سرتو بندازی پایین و کار خودتو بکنی! مثل چی؟ مثل وقتی که مثلا شاعری و به غزل و عاشقانه گفتن خیلی علاقه داری، اما دور و بریات یا از ایهامات و حس و طبع لطیف غزل سر در نمیارن و یا کلا حماسی و آیینی دوس دارن! خب اینجا مجبوری انتخاب کنی که به غزل ادامه بدی حتی اگه بهت بگن خراب!😂 و یا بگی ولش کن و نخواستیم بابا و هر هفته بر وزن و قافیه مداحا شعر بگی تا اشک تو چشمششون حلقه بزنه

دقیق نمیدونما بازم باید فکر کنیم اما تا اینجا شاید بشه گفت حتی نظر اونایی که دوسشون داریم و یا دوستمون دارن هم خیلی نمیتونه ... نه این که نمیتونه ... منظورم اینه که نباید چندان برامون مهم باشه البته در حوزه تخصصی چون بنده خداها شاید کلا این کاره نباشن مثل چی؟ مثل وقتی که به خوانندگی و یا مداحی علاقه داری اما اطرافیانت اینقدر صدات رو شنیدن و زنگ صدات براشون تکراریه که تفاوتش رو متوجه نمیشن و یا اینقدر به فلان خواننده و یا مداح علاقه شخصی و سلیقه‌ای دارن که همه رو با اون مقایسه میکنن! خب اینا اگه بگن خوبی، میشه خاطرجمع شد؟ یا اگه بگن ولش کن، میشه به حرفشون تکیه کرد و بگیم لابد استعداد نداریم؟

حالا اینایی که گفتم، تو کارای تخصصی و فنی و هنر و این چیزاست. در حوزه شخصی و عاطفی و این چیزا هم باید بگردیم دنبال نظر مخاطب خاصمون نه این که هر کی از هر کجا اومد، توقع داشته باشیم دوستمون داشته باشه و تاییدمون کنه و دلش برامون غنج بره اگه غیر از این باشه که دیگه نه پاکدامنی معنی پیدا میکنه و نه چشم و دل سیری.

خلاصه نظر همه به درد همه جا نمیخوره باید تفکیک قائل باشیم این مهم ترین راه برای احترام به امنیت روانی و آرامش خودمونه و خیلی هم ربطی به ایمان و اخلاص و تقوا و عمل صالح نداره ینی حتی اگر ثواب هم نداشته باشه(که قطعا میتونه زمینه خیلی از ثواب‌ها را فراهم کنه) ما وظیفه داریم که روح و فکر خودمون رو مثل حلوای نذری، خیراتِ نظر و نگاه این و اون نکنیم من اسم این رو میذارم بزرگ شدن توسعه فردی جاافتاده تر شدن یه همچین چیزایی