این پست را یادتونه👆 ملاحظه بفرمایید 👇😎

🔴ذوالنوری: اعتقادی به هزینه کردن پزشکیان از رهبری ندارم /او واقعیت را گفت و دروغی نگفت /دولت‌های قبل هم این کار را می‌کردند، اما بیان نمی‌کردند. مجتبی ذوالنوری:اعتقادی به هزینه کردن رئیس‌جمهور از رهبر انقلاب ندارم، اما معمولا دولت‌ها اعضای کابینه خود را با رهبری چک می‌کنند. ممکن است رهبر انقلاب یک گزینه را بگویند بله و یک گزینه را بگویند خیر و بسیاری از اعضای کابینه را ایشان اعمال نظر نمی‌کنند جز جاهای حساس البته دولت‌های قبل هم این کار را می‌کردند، اما مکتوب نگه می‌داشتند و بیان نمی‌کردند، اما آقای پزشکیان بر اساس صداقت و خوش‌دلی که دارند این موضوع را اعلام کردند. 👈 بنظرم دیگه همه چیز واضحه و نیاز نیست در این خصوص بیشتر بحث کنیم. صلوات ختم بفرمایید.

آقای مسعود ده نمکی را از موقعی که در یالثارات می نوشتند و بعدها سردبیر نشریه "شلمچه" و "جبهه" شدند می شناسم. آنروزها ایشان به سبک و سیاق برخی از عدالتخواهان امروزی می نوشت تا جاییکه بوی نقد مصلحانه و غیرمغرضانه استشمام نمی شد. انسان احساس میکرد، ایشان دنبال زیرپاکشی از این و آن است. خب بعدها ایشان کارگردان و فیلم ساز شدند و هرچه جلوتر آمدیم، پخته تر شدند. این توصیه امروز ایشان به جوانانی است که شبیه دیروز ایشان هستند! نقد را مصلحانه انجام دهیم نه زیرپاکشی! (به نقل از بینش راهبردی) ➖➖➖➖➖➖ کاملا موافقم. احسنت. کلا انسان هر چقدر سن و سالش بیشتر می‌شود و البته در عرصه کلان ظاهر شده و با معادلات پشت پرده و بازی بزرگان آشنا میشود، هم آرامشش بیشتر می‌شود و هم منطقی تر و واقع‌گرایانه‌تر فکر و عمل میکند. تازه متوجه می‌شود که همه چیز حساب و کتاب دارد و نباید با چندین جمله کلی و شعاری، به همه معادلات و افراد نگاه کرد. به قول ما طلبه ها؛ هیچ عامی نیست که تخصیص نخورد. (یعنی همه چیز بستگی به شرایط دارد. تاکید میکنم؛ همه چیز) این نه اسمش نفاق است و نه وسط خوابی. بلکه عالم به زمان بودن و زیرکی که در توصیف مومن در روایت آمده، شاید مقصودش همین باشد. لذا لطفا زود قضاوت نکنیم. ✍ کانال #حدادپور_جهرمی @Mohamadrezahadadpour

◀️ الزامات وفاق ملی معتقدم جامعه به شدت دچار شکاف شده است، معتقدم نه تنها بین جامعه وفاق نسبی نیست بلکه بین یک گروه فکری هم وفاقی نیست، نه تنها بین گروه های فکری وفاقی نیست، بین اعضای خانواده ها هم وفاقی نیست و به شدت دچار شِقاق و شِکاف هستیم نه وفاق و همدلی. 🔶قدم اول برای وفاق این است که گذشته رو هم نزنیم؛ تاجاییکه که قواعد اصلی اجازه میدهد باید دنبال وفاق باشیم، اینکه تو فلان روز فلان حرف رو زدی و تو فلان کار رو کردی و…، هیچ مشکلی رو حل نمیکند و همین میشود که میبینیم که بین خودمان هم صدجور اختلاف و شکاف است. بله فراموش نمیکنیم ولی هر روز هم ایجاد دوقطبی نمیکنیم، آقا فرمودن بروید جذب کنید ولی تذکر دادند منظور جذب آدم منافق نیست. منافق هم معنایش روشن است نه اینکه چون مخالف مایی پس منافقی، پس قواعد مشخص است؛ مثلا اگر طبق قانون کشور ، بی گناه است یا گناهی دارد و مجازاتش را تحمل کرده است و دیگر بر طبل نابودی کشور نمیزند، آغوشمان را برایش باز کنیم، حتی اگر حدس بزنیم فیلم بازی میکند، چون در وضعیت کنونی این فیلم زیبایی است و تا وقتی فیلم بازی میکند با او همدل باشیم. هر وقت فیلمش تمام شد و به منافع ملی پشت کرد، ما هم وفاقی باهاش نداریم. 🔶قدم دوم این است که بدانیم ایران ۸۵ میلیون جمعیت دارد و ۶۰ میلیون افراد بالای ۱۸ سال هستند و وفاق ملی بابد بین عموم مردم با سلایق مختلف باشد نه دوستان خودمان که بخشی از مردم هستیم؛ پس وقتی وفاق ، ملی است باید ملی فکر کرد نه جناحی و حزبی. این به معنای نقد نکردن و عدم مطالبه گری نیست. غیر از معصوم همه را میشود نقد کرد ولی نقد منصفانه و دلسوزانه نه تخریب و تهمت و برچسب زنی به اسم انتقاد. 🔶قدم سوم این است که تعارف را کنار بگذاریم و بدانیم ما هم اندازه ی خودمان در این شکاف مقصر هستیم و اندازه ی خودمان برای ترمیمش تلاش کنیم؛ همان چیزی که رهبری فرمودند که همه ی ما در مساله ی وحدت ملی ،کوتاهی و غفلت کردیم و باید جبران کنیم. پس گردن بگیریم و توجیه و ماله کشی نکنیم و به گردن این و آن نندازیم. مثلا باید بدانیم وفاق ملی ، مطالبه ی آقا از دولت شهید رئیسی بود و در حکم تنفیذ به آن اشاره کردند ولی متاسفانه وفاق ملی محقق نشد، با اینکه خود شهید رئیسی بخاطر روحایت فردی ، انسان همدلی بودند ولی مجموعه ی دولت در راستای وفاق ملی حرکت نکرد، کابینه یک دست بود، حرفها یک دست بود، همه چی تقریبا یک دست بود و نهایتا رای ۴۹ درصدی سال ۱۴۰۰ با وجود اینکه اون سال رقابت جدی وجود نداشت و دعوت به مشارکت مثل ۱۴۰۳ نبود، به ۴۰ درصد در دوره ی اول با آن همه دعوت تبدیل شد و با ایجاد دوقطبی و صدجور خواهش و التماس و ترس از اینکه ایوای فلانی بیاد فلان میشه به همان ۴۹ درصد سال ۱۴۰۰ رسید و متاسفانه رای جریان حزب اللهی از ۱۸ میلیون به ۱۳ میلیون رسید و ریزش ۵ میلیونی داشت. پس نه تنها وفاق ملی ایجاد نشد ، بلکه وضعیت بدتر شد و بین خودمان هم ریزش میلیونی داشتیم. 🔶قدم چهارم این است که وقتی مراحل قبل را پذیرفتیم ، ناامید نشویم و بدانیم وفاق ملی شدنی است ولی باید آسیب شناسی شود، همان مطلبی که رهبری بعد دوره ی اول انتخابات فرمودند و مطالبه کردند که علت های این درصد رای را متخصصین آسیب شناسی کنند،پس نه ماله کشی کنیم نه فقط نق برنیم و‌ ناامید شویم ، با امید به آینده ی بهتر و درس گرفتن از روش های غلط قبل، به سمت آسیب شناسی برویم و توبه و جبران کنیم که اینوقت هم خدا کمک میکند هم مردم دوباره همدل میشوند. 🔶قدم پنجم این است که بدانیم وفاق با وحدت و اتحاد فرق دارد؛ رهبری سالها از وحدت گفتند ولی الان سالهاست وفاق ملی را هم مطرح میکنند، چون وحدت سختتر از وفاق است، وحدت یعنی اونقدر روی جامعه کار کنیم که اکثریت جامعه افق واحد پیدا کنیم ولی این اتفاق نیفتاده و الان هم با یکی دو روز نمیشود اکثریت را به یک‌ افق واحد رساند ولی میشود به وفاق برسیم، وفاق یعنی با افق های مختلف به همدلی برسیم؛ مثال بزنم، همه ی ما درست یا غلط با فامیل و‌دوست و آشنا اختلافاتی داریم و گاهی قهر و‌ دعوا میکنیم ولی وقتی میشنویم مادرش از دنیا رفته، یا اتفاقی براش افتاده ، حداقل با یک‌زنگ و‌پیامکی همدلی میکنیم. اگر اینکار رو هم نکنیم دیگه نمیریم اون ایام ، دق دلی خالی کنیم. این همدلی به معنای این نیست که دلِ تو باهاش صاف شده بلکه بخاطر فرهنگ اصیل اسلامی ایرانی است که به ما یاد داده در مواقع بحرانی ، بیخیال دعوا بشیم و‌همدلی کنیم. اگر این مسائل را رعایت نکردیم، به شدت معتقدم ، آسیب هایی خواهیم خورد که در مقابل آسیب هایی که تا الان خوردیم، به مراتب بیشتر است. امیدوارم چنین شود که نوشتیم و افراطیون گروههای مختلف مانع وفاق نشوند. (مقاله آقای فرهاد فتحی) 👈 بسیار منطقی و جالب بود. لطفا با حواس‌جمعی و بدون تعصب مطالعه و تامل شود.

ی اتفاقاتی در دنیا داره می‌افته که فعلا نمیشه درباره‌اش قضاوت و تحلیل کاملی داشت. نمونه‌اش دستگیری مدیرعامل تلگرام در فرانسه است. بدون شک، این بخشی از یک پازل است که باید بگردیم و پازل اصلی را پیدا کنیم. باید صبر کنیم ببینیم آیا دستگیری او ربطی به اصالت روسیه‌ای بودنش و اطلاعات عظیمی که به نفع روسیه از دنیا جمع‌آوری و ذخیره کرده و چیزای دیگه، ربطی داره یا نه؟

◀️ مجری معروف و خبرنگار سابق فاکس نیوز با بازنشر گفت‌وگوی خود با پاول دوروف: مالک تلگرام زمانی روسیه را ترک کرد که دولت تلاش کرد شرکت رسانه اجتماعی او (تلگرام) را کنترل کند. در نهایت، این پوتین نبود که او را به خاطر اجازه دادن به مردم برای اعمال آزادی بیان دستگیر کرد؛ این یک کشور غربی، متحد دولت بایدن و یکی از اعضای ناتو بود که او را بازداشت کرد. پاول دوروف امشب در یک زندان فرانسه نشسته است، هشداری برای هر صاحب پلتفرمی که از سانسور حقیقت به دستور دولت ها و آژانس های اطلاعاتی امتناع می کند. تاریکی به سرعت در جهان آزاد فرود می‌آید.

🔹 شرح مختصر زیارت اربعین امشب ، به همراه اقامه نماز مغرب و عشا تهران، حسین آباد، خیابان مژده، مسجد فاطمه الزهرا سلام الله علیها

◀️ دیمیتری مدودف، معاون رئیس شورای امنیت روسیه در واکنش به بازداشت موسس پیام رسان تلگرام نوشت: برخلاف «مارک زاکربرگ» که با اداره تحقیقات فدرال آمریکا (اف‌بی‌آی) همکاری می کند، دوروف برای دشمنان روسیه غیرقابل پیش‌بینی و خطرناک است و هیچ شباهتی به ایلان ماسک یا مارک زاکربرگ ندارد. وقت آن رسیده که بنیان گذار تلگرام بفهمد، «سرزمین پدری» را مانند «زمان» نمی توان انتخاب کرد. دوروف قصد داشت در دنیا مطرح شود و دور از وطن خود زندگی کند. او با این تصور که مشکلاتش مربوط به روسیه است، خاک وطن را ترک کرد. 👈 چقدرررر این جملات مهمه. چقدر باید هر روز به بعضی از بچه‌های نخبه که سودای خارج از کشور دارند، این حرفها را با بیان و زیان لیّن به آنها گفت.