#نماز_شب ♨️نماز شب در سیره #امام_سجاد علیه السلام 🔸اهمیت دادن آن حضرت به نماز به قدری بود که وقتی به نماز می ایستاد، مانند ساق درختی بود که حرکت نمی کرد، مگر آنچه که باد از لباس های او حرکت می داد. چون به «مالِک یومِ الدِّین» می رسید، این آیه را آنقدر تکرار می کرد که نزدیک بود جان از بدنش خارج شود. وقتی به سجده می رفت، سر از سجده برنمی داشت تا عرق می کرد و عرقش جاری می شد. سجده را به قدری طول می داد که سالی چندین مرتبه پینه های پیشانی و سر زانوهایش می افتاد، و حضرت آنها را جمع می کرد و می فرمود: آنها را پس از مرگ، داخل کفنم بگذارید. 🔸شب ها آنقدر نماز می خواند تا خسته و بی حال می شد؛ به طوری که دیگر نمی توانست ایستاده حرکت کند و خود را به فرش و رختخواب برساند، آخرالامر مانند کودکانی که هنوز راه نیفتاده اند حرکت می کرد و خود را به رختخواب می رسانید. 📚 سجاده عشق، ص ۱۱۹ @mohaminalmahdi

📗 اگر می‌خواهی یاد بگیری چگونه برای امام‌زمانت کار کنی، کتاب زندگی زین‌العابدین را ورق بزن. نشانگرت را روی آن صفحه‌ای تنظیم کن که امام سجاد، خالصانه اما هنرمندانه، میان بغض‌های مناجات خویش، غربت امام‌زمانش را فریاد می‌زند. ▪️ به مناسبت شهادت #امام_سجاد علیه‌السلام @mohaminalmahdi

📌 تنهایی امام زمان... 🏴 از عصر عاشورا آغاز شد، غربتی که تمامی نداشت… چه‌ها دید و چه‌ها شنید و صبوری کرد… وای از شام و وای از مسلمان‌نماهایی که نماز بی‌ولای او را به جماعت می‌خواندند. آه از زخمِ دلِ نگارندهٔ انجیل آل محمد که کم از زخم‌های حسین ذبیح الله نداشت... و غربتی که هنوز هم هست، تا همین امروز… و امامی که امتش فقط برای تنهایی حسین ۱۴۰۰ پیش اشک می‌ریزند، اما خبر از تنهایی امام زمان خویش ندارند! 📝 #دلنوشته_مهدوی ؛ ویژه شهادت #امام_سجاد علیه‌السلام @mohaminalmahdi