✨منِ با‌ برنامه سالهاست که دغدغه‌ی با #برنامه زندگی کردن را دارم. از روزی که بخاطر می‌آورم در حال جدول کشی برای زمان بندی انجام کارهایم بودم. البته اولین جدول‌های زندگی‌ام جدول مراقبت از نفس بود. یک فهرست بلند بالا از کارهای بد که سعی کنم انجام ندهم و کارهای خوب که تلاش کنم انجام شود. اما این جدول‌ها هیچ وقت راضی‌ام نمی‌کرد! هم فقط چند روز که خیلی انگیزه داشتم به آن پایبند می‌ماندم و بعد از مدتی به کل رشته مدیریت برنامه از دستم می‌رفت، هم حس تک بعدی بودن این برنامه آزارم می‌داد و دوست داشتم همه‌ی موضوعات زندگی‌ام را در بر بگیرد. همین می‌شد که کار رها می‌شد و البته باز بعد مدتی تلنگری مرا به خودم می‌آورد که نه! بدون برنامه نمی‌توانی به اهدافت برسی و باز کاغذ و مداد و خط کش و پاک کن و جدول کشی برای نظم دادن به انجام کارهای روزانه. اما باز، پس از مدتی روز از نو، روزی از نو... یادم می‌آید اولین بار که برنامه ریزی ام دچار #تحول_بنیادین شد بعد از شنیدن یک جمله از رهبرفرزانه‌ کشورم #ایران بود. وقتی گفتند: اگر بخواهم در یک جمله به جوانان توصیه کنم خواهم گفت: تحصیل، تهذیب، ورزش. این جمله سبک برنامه‌ریزی من را زیر و رو کرد. جامع کرد. اول یا دوم دبیرستان بودم آن زمان... دیگر جدولم فقط درسی یا فقط تهذیبی نبود. همه موارد را با هم لحاظ می کردم. با هم پیش می بردم. این سبک بیشتر برایم قوت گرفت وقتی بزرگتر شدم و فهمیدم این توصیه بر اساس ابعاد وجودی انسان هست و کسی که هم جسم را لحاظ کند و هم روح هر نوع برنامه ای از این سه بخش خارج نمی شود و این توصیه حقیقتا می‌تواند انسان را جامع رشد دهد. برنامه‌ریزی‌هایم دیگر تک بعدی نمیشد. هربار میخواستم تفکر کنم که چه باید بکنم، اهدافم چیست و کجا نقطه مطلوب من می تواند باشد، اول سه فلش می کشیدم و می نوشتم: ۱. تحصیل ۲. تهذیب ۳. ورزش بعد تحصیل دو شاخه میشد: ۱. دانشگاهی، آموزشگاهی، مهارتی ۲. معرفتی. و تهذیب هم دو بخش: ۱. علمی (نظری) ۲. عملی ( مراقبه و محاسبه نفس) و ورزش می‌شد: مسائل جسمانی: ۱. تغذیه سالم ۲. ورزش و تقویت جسم یعنی باید در افق پیش رو در همه این حوزه‌ها با هم ترسیم کنم در چه نقطه‌ای خواهم ایستاد. بعد می‌رسیدم به مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک. یعنی آنچه به مرور آموختم و با این ایده درآمیختم. یعنی افق و نقطه مطلوب را در نظر گرفتن و چشم انداز مثلا ده ساله تعریف کردن و بعد برنامه ریزی برای رسیدن به آن. و نه تک بعدی که سه بعدی و با توجه به ابعاد وجودی انسان. حالا خروجی هزاران بار فکر کردن و برنامه نوشتن و جدول سازی، در این بازه عمر، یک طرح - از نگاه خودم البته - جامع‌ای شده که به کار همه در هر سن و سطح و جنس و تحصیلات می آید. این طرح برای دو گروه بسیار راهگشاست. اول کسانی که آرزوها دارند اما راه رسیدن به آن را پیدا نمی کنند یا قدرت برنامه نوشتن یا برنامه قابل اجرا طراحی کردن، ندارند. دوم کسانی که هدف و آرزو و انگیزه هم ندارند و روزگار را به هرچه پیش آید سپری می کنند اما ته دلشان دوست دارند آن‌ها هم در زندگی هدف و برنامه رسیدن به آن را داشته باشند. و از این سرگشتگی، احساس بیهودگی، اتلاف عمر یا پوچی رهایی پیدا کنند و حس رضایت از خود و رضایت از زندگی را تجربه کنند. امسال به لطف خدا این طرح را در دو سطح دانش آموزان و دبیران با عنوان « منِ بابرنامه» در حال تدریس از راه دور هستم و به محصول آن به فضل خدا، بسیار امیدوار و خوش‌بین هستم. در نظر دارم این طرح را در یک کانال مجزا در اختیار هرکس که خود را در یکی از دو گروه یاد شده می‌بیند قرار دهم. ان شاء الله. و از صمیم قلب امیدوارم باشم که برای همه گره‌گشا یا راهگشا باشد. 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از هلند و فرانسه @ninfrance

💥 انديشۀ استوارِ علامه سید منیرالدین حسینی اين بود که ما در حوزه‌هاي علمیه نیازمند سه رکنِ «حکمت حکومتی، فقه حکومتی و اخلاق حکومتی» هستیم. 💠 استاد سید محمدمهدی میرباقری: «انديشۀ استوارِ استاد سید منیرالدین حسینی اين بود که ما در حوزه‌هاي علمیه نیازمند سه رکن «حکمت حکومتي، فقه حکومتي و اخلاق حکومتي» هستیم. گرچه معارف ما در حوزه فردي و نظري که عهده‌دار بازسازي اعتقادات و نگاه فردي انسان به جهان است، موفق است، ولی ازآنجاکه تاريخ به اين منزلت از قرب به ظهور نرسيده بود، سؤال بزرگان گذشته ما ضرورت و چگونگی تولید نرم‌افزارهای حکومتی نبوده است. پي‌ريزي اين سه رکن و ارتقاء نظام فکري شیعی، محتاج به تکامل روشي است که به‌وسيله آن تجزيه‌وتحليل مي‌کنيم؛ البته روشي که بر پايه #تعبد و #قاعده‌مندی و #تفاهم باشد؛ نه بر پايۀ تأويلات حسي و روش‌هايي مثل ديناميسم قرآن، هرمنوتيک و... که عينيت را اصل قرار دهند و دين را بر آن پايه، تفسير و تحریف کنند. به‌عبارت‌دیگر، توسعه و تکامل #معرفت_دینی و فرهنگ اسلامی محتاج به تکامل روش بر پايه «تعبد، قاعده‌مندي و تفاهم اجتماعي» است که مبناي #علم_اصول در حوزه‌ها، همين است. سپس بايد اين روشِ تکامل‌يافته در اختيار محققان قرار گيرد تا به‌وسيله آن، در حوزة اخلاق حکومتی، #حکمت_حکومتي و فقه حکومتي (فقه کلان و فقه توسعه نه صرفاً فقه خُرد) به تحقيق بپردازند. همچنین باید #علوم_کاربردي جديدي را سامان داد که به‌گونه ديگري مناسبات عالم را تفسير کند؛ هم کارآمدي داشته باشد و هم پيشفرض‌ها و نتايج آن هماهنگ با دين باشد. در محدودۀ اجرا نيز روش #برنامه‌ريزي_اجتماعي نبايد برخاسته از فلسفه‌هاي حسي باشد. گاهی ما در دفاع از دين، کوتاهی کرده‌ایم و گفته‌ایم که دين در حوزۀ «هست‌»ها و دانش‌ها دخالت نمي‌کند و دانش، اسلامي و غيراسلامي ندارد؛ از حضور دين در حوزه دانش عقب‌نشيني کرديم؛ نگفتيم که دين، عقل و حس را هدايت مي‌کند. ولی آنها (غربی‌ها) گفتند اگر شما به دانش‌هاي ما معتقد باشيد، دانش ما ارزش‌هاي خاص خود را مي‌آورد! ارزش‌هاي دینی شما سنتي، غیرقابل‌تحقّق و کهنه است! جسارت نباشد؛ ابوموسي اشعري از روی نفاق، اميرالمؤمنين(عليه‌السلام) را عزل و معاويه را نصب کرد؛ ما از روي غفلت و کم‌توجهی، دين را از حوزه دانش‌ها حذف کرديم و طرفداران علوم سکولار غربي و شرقي از کرسي دانش خودشان ارزش‌هاي سکولاريته را نصب کرده و گفتند اين دانش سکولار، ارزش‌هاي سکولار را مي‌طلبد!» 🔗 https://eitaa.com/mirbaqeri_ir/3398 #حکمت_کاربردی #حکمت #علم #برنامه ☑️ @mirbaqeri_ir

پاسخ دقیق حاج ابوالقاسم به حریزاوی (معاون #سازمان_تبلیغات_اسلامی): کاش به همین اندازه که برای امام جمعه رشت ترش‌رویی کردید، برای کاشفان حجاب هم می‌کردید! 🔸حاشیه روزنه حریزاوی از کسانی بود که به قول خودش ۱۰ اشکال به اقدام آقای فلاحتی گرفته بود! اظهارات او در برخی رسانه‌ها بازتاب گسترده داشت و موجب تشدید فشارها به آیت‌الله فلاحتی گردید. حالا او با پاسخ متین و منطقی و پرسش‌گری صریح آقای حاج ابوالقاسم مواجه شده است! مرور دقیق مواضع حریزاوی نشان می‌دهد که با فهمی عمیق از منابع دینی مواجه نیستیم و این فهم، وقتی در سطوح عالی مهم‌ترین نهاد تبلیغ دین قرار بگیرد، ممکن است در سراسر کشور منتشر شود و خطر آفرین باشد. گذشته از نحوه فهم دین، موضع‌گیری تک‌بعدی نیز چالش مهم دیگری است که در عملکرد برخی آقایان می‌بینیم. علمای دین و بزرگان حوزه حتما در این جهات توجه دارند. حساسیت مضاعف به رفتار و مواضع مسئولین سازمان تبلیغات به معنای حساسیت نسبت به نحوه فهم و ترویج معارف دینی است. نکته مهم آنکه؛ به جای توییت‌بازی به فکر #برنامه برای تدبیر اوضاع باشید! با برگزاری جشن تکلیف سراسری دختران(که خیلی خوب هم هست)، نمی‌توان خیابان و اداره و ساحل دریا و ... را تدبیر کرد. شما که بلد هستید، به جای هجمه به این و آن، طوری کار کنید که #دوقطبی‌سازی هم نشود، دختران مکشوفه(!) هم مقید به قانون و شرع شوند. تئوریزه کردن بی‌عملی و ایراد گرفتن به فعالان عفاف و حجاب که هنر نیست. آیا نهادهای فرهنگی و دینی حاکمیتی، برای مقابله با نقشه دشمن در #حجاب‌ستیزی، برنامه‌ای دارند؟! این برنامه کجاست؟ بسم‌الله...