بسم الله الرّحمن الرّحیم سرمایۀ اجتماعی، به عنوان یک مفهوم نسبتاً نو و در عین حال حائز اهمیت، با کلیت نظام اجتماعی پیوندی عمیق دارد، بر تمامی خرده نظام‌های اجتماعی تاثیر گذاشته و از آن‌ها تاثیر می‌پذیرد. بدون سرمایه اجتماعی جوامع و حاکمیت‌ها به اهداف و مقاصد خود دست نمی‌یابند. واژۀ سرمایۀ اجتماعی دربرگیرندۀ مفاهیمی چون اعتماد، همکاری، همیاری میان اعضای یک گروه یا یک جامعه است که نظام هدفمندی را شکل می‌دهد و آن‌ها را به سوی دستیابی به هدفی هدایت می‌نماید. در نگاهی کلی سرمایۀ اجتماعی، به معنی داشتن رضایت مردمی و سرمایه انسانی بیشتر است و مؤلفه‌های متعددی نظیر عدالت اجتماعی، اعتماد متقابل، همیاری، حمایت اجتماعی، انسجام اجتماعی و مشارکت مدنی و سیاسی‌ را شامل می‌شود. همچنین به‌جهت مهم بودن تاریخ و تاریخ‌ساز بودن انسان، بررسی علل ریزش‌ها و رویش‌های سرمایۀ اجتماعی در ادوار مختلف دولت‌ها در تاریخ جمهوری اسلامی، برای تبیین علل ریشه‌ای برخورداری یا محرومیت از این پشتوانۀ مهم لازم و ضروری است؛ فلذا در نظر داریم در قالب عکس‌نوشته، چهار دورۀ اخیر ریاست جمهوری ایران را با این رویکرد مورد بررسی قرار دهیم. دوره‌های مورد بررسی: 🔹دولت پنجم و ششم: ۱۳۷۶ – ۱۳۶۸ ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی 🔹دولت هفتم و هشتم: ۱۳۸۴ – ۱۳۷۶ ریاست جمهوری سید محمد خاتمی 🔹دولت نهم و دهم: ۱۳۹۲ – ۱۳۸۴ ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد 🔹دولت یازدهم و دوازدهم: ۱۴۰۰ – ۱۳۹۲ ریاست جمهوری حسن روحانی #انتخابات #بررسی_عملکرد #مهندسی_فرهنگی https://eitaa.com/joinchat/4045799480Cc2d23a4617