eitaa logo
مهندسی فرهنگی .راهبردها .راهکارها
337 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
1.3هزار ویدیو
272 فایل
• أُحِبُّ الصّالحينَ و لَستُ مِنهم || لَعَلَّ اللهُ أن يرزُقني صلاحًا •
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️ معیارهای تشخیص «عبادت» از «عادت» 🔸...اراده بايد بر عادات خوب هم غالب باشد چون كار خوب، اگر كسى به آن عادت پيدا كرد خوب نيست. 🔹مثلا ما بايد نماز بخوانيم اما نبايد نماز خواندن ما شكل عادت داشته باشد. از كجا بفهميم كه نماز خواندن ما عادت است يا نه؟ 🔸بايد ببينيم آيا همه دستورات خدا را مثل نماز خواندن انجام مى‏ دهيم؟ اگر اين‏طور است، معلوم مى ‏شود كه كار ما به خاطر امر خداست. 🔹اما اگر ربا را مى‏ خوريم، نماز را هم با نافله ‏هايش مى‏ خوانيم، اگر خيانت به امانت مردم مى ‏كنيم ولى زيارت عاشورايمان هم ترك نمى ‏شود، مى‏ فهميم كه اينها عبادت نيست، روى عادت است. 🔸از امام روايت شده است: «لا تنظروا الى طول ركوع الرجل و سجوده‏ » هيچ وقت به طول دادن ركوع و سجود شخص نگاه نكنيد؛ يعنى ركوعهاى طولانى و سجودهاى طولانى شما را گول نزند، ممكن است اين از روى عادت باشد و اگر ترك كند وحشت كند. 🔹اگر مى‏ خواهيد بفهميد اين شخص چگونه آدمى است، در راستي ها و امانتها امتحانش كنيد چون امين بودن عادت بردار نيست، راست گفتن عادت بردار نيست مانند نماز خواندن-که عادت بردار است-. ▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (اسلام و نيازهاى زمان(1 و 2))، ج‏21، ص: 232-231- با تلخیص و ویرایش جزئی - https://eitaa.com/joinchat/1801519111Cba7e16497a
✅👈 مهاجرت از عادات‏ 🎤👈 شهید مطهری 💠 انسان به يك چيزهايى عادت پيدا مى‏كند؛ عرف جامعه براى او يك اصل مى‏شود و يك عادت جسمى يا روحى براى او پيدا مى‏شود. عادت جسمى مثل عادت به سيگار كشيدن. 💠 خيلى از افرادى كه سيگار مى‏كشند، وقتى پزشك به آنها مى‏گويد: سيگار نكش، جواب مى‏دهند: عادت كرده‏ام، نمى‏توانم عادتم را ترك كنم، ترك عادت موجب مرض است! كه حرف مفتى است. 💠 «الْمُهاجِرُ مَنْ هَجَرَ السَّيِّئاتِ». مرد آن است كه بتواند از آنچه كه به او چسبيده است جدا شود و هجرت كند. تو اگر از يك سيگار كشيدن نتوانى هجرت كنى، انسان نيستى. 💠 مرحوم آية اللَّه حجّت اعلى اللَّه مقامه يك سيگارى‏اى بود كه من واقعاً هنوز نظير او را نديده‏ام؛ گاهى سيگار از سيگار قطع نمى‏شد، گاهى هم كه قطع مى‏شد طولى نمى‏كشيد. ايشان اكثر اوقات سيگار مى‏كشيد. 💠 وقتى مريض شدند، براى معالجه به تهران آمدند و در تهران اطباء گفتند: چون بيمارى ريوى هم داريد بايد سيگار را ترك كنيد. ايشان ابتدا به شوخى گفته بود: من اين سينه را براى سيگار مى‏خواهم؛ اگر سيگار نباشد، سينه را مى‏خواهم چه كنم؟ 💠 گفتند: به هر حال برايتان خطر دارد و واقعاً مضرّ است. فرمود: مضرّ است؟ گفتند: بله. گفت: نمى‏كشم. يك «نمى‏كشم» كار را تمام كرد. يك عزم و يك تصميم، اين مرد را به صورت يك مهاجر از يك عادت قرار داد. 📚 مجموعه آثار، ج ۲۳ ص ۶۱۱ https://eitaa.com/joinchat/1801519111Cba7e16497a