١٢ 🇵🇸 #غزه_نوشت #مسؤولیت‌_ایمانی یکشنبه ١٢ آذر ١۴٠٢ ▫️ای کاش قضیۀ غزه اساساً حادثۀ ساده‌ای نیست. هم جلوه‌ها و ابعاد روشن دارد و هم جلوه‌ها و ابعاد مبهم. ما باید از بخشهای روشن آن به خوبی استقبال کنیم. بروز خوی خون‌ریز صهیونیزم اسرائیلی، بروز شخصیت متعالی مردم غزه، شکستن هیبت اسرائیل، هماهنگی رعب‌آفرین جبهه مقاومت، بالاآمدن قضیۀ فلسطین که داشت فراموش می شد، جلوگیری از فرایند خیانت‌بار عادی‌سازی روابط با اسرائیل، جلوگیری از ظلم خاموش و همه جانبه و رو به گسترش به مردم فلسطین و اسرای آنها و طرح حمله به غزه و ... ، آشکار شدن چهرۀ خائنانۀ سران کشورهای اسلامی، اجماع جهانی علیه اسرائیل و ... نباید ما هم کاری بکنیم؟ برای غزه چه میکنیم؟ صدقه میدهیم، هر روز؟ کمک مالی میکنیم، مرتب؟ دعا میکنیم، همه وقت؟ در مراسم‌ها شرکت میکنیم؟ همین؟ با فرهیختگان اهل غزه که صحبت میکردیم سخن جالبی داشتند. می‌گفتند کارهای مهمی شده و دارد می‌شود. شاید شما هم بتوانید کارهایی بکنید ولی یک وظیفۀ آشکار را که به کار امروز و فردای این قیام می آید فراموش نکنید و آن خلق معنی و خلق سخن است. خدمات دیگر شاید در این سطح نباشد. ای کاش یک لشگر عظیم نویسنده بودیم! ای کاش از باب «یسارعون فی الخیرات» در دیدن، در انتخاب واژه‌ها، در تقریرهای نیرومند به صورت ملموسی با هم مسابقه می‌دادیم! برخی هم گویا همیشه با تأییدات دشمن به باور می‌رسند! شاید تحلیلهایشان به نقطه ای برسد که امری را ضروری ببینند ولی برایش سرمایه گذاری نمی کنند چون جوّی به نفعش نیست و خصوصا تردیدهایی هم هست. یک تنبه اینجا برای ایشان لازم است؛ متاسفانه اینجا دشمن چیزی که باعث تقویت این وظیفه بشود نخواهد گفت و رهنمودی نخواهد داد. نمی توان منتظر شد. ✍️ محمدرضا فلاح