🔰 #روایت_کوتاه 🔰#شیوه_سخن_گفتن روزى مأمون به قصد شکار بیرون آمد و با جاه و جلال سلطانى، عبور مى کرد، عدّه اى از بچّه ها در راه بازى مى کردند و امام جواد علیه السّلام هم که حدود یازده سال داشت در کنار آن‌ها ایستاده بود. بچّه ها که چشمشان به مأمون و اطرافیانش افتاد، از ترس فرار کردند، امّا آن حضرت از جاى خود حرکت نکرد. مأمون به او نزدیک شد و با یک نگاه آثار متانت و بزرگى را در چهره‌ی او مشاهده کرد. آن‌گاه به او گفت : چرا مانند بچّه هاى دیگر فرار نکردى ؟ حضرت جواب داد: راه تنگ نبود تا من با رفتنم، آن را وسیع کنم و گناهى هم نکرده ام که بترسم. گمانم این بود که تو به کسى که جرمى نکرده است، آزارى نمى رسانى . مأمون از سخنان شیواى او در شگفتى فرو رفت و گفت : اسم تو چیست ؟ حضرت پاسخ داد: محمّد، فرزند على بن موسى الرضا علیه السلام . مأمون از خداوند براى پدرش که خود او را به شهادت رسانده بود، طلب رحمت کرد و به راه خود ادامه داد. 🟢 منبع: بحارالانوار، ج ۵۰،ص ۹۱ و ۹۲ تلگرام | ‌ایتا‌ | بله @mohebane_rouhollah