#برشی_از_یک_کتاب تنها دلدادگی است که می‌تواند در تمام لحظه‌ها و همه صحنه‌ها، آدم را برای خدا مخلص نگه دارد و باعث شود غیر او در دل خطور نکند. بدون عشق به خدا، هرگز در اندیشه اینکه اخلاص را به سادگی کسب کنیم نباشیم و بدون آتش محبت او، به فکر سوزاندن ریشه‌های توجه به غیر او نیفتیم که موفق نخواهیم بود. مگر امیرالمومنین علیه‌السلام نفرمودند: «حُبُّ اللَّهِ نَارٌ لَا یَمُرُّ عَلَى شَیْءٍ إِلَّا احْتَرَقَ؛ محبت خدا آتشی است که هر چه در معرض آن قرار گیرد، می‌سوزد.» پس تا دل عاشق نشود، نمی‌شود دیده را از دیدن غیر او بازداشت. خدایا می‌خواهم از دیدن غیر تو کور بشوم و از درک غیر تو که غفلت بار است عاجز باشم. مرا عاشق خود کن که دیگر جز تو را نبینم، و آن چنان از من دلبری کن که دل دیدن دیگران را نداشته باشم، و آن چنان قلب مرا از محبت خود پر کن که جایی برای غیر تو نماند. خدایا مرا برای خود خالص کن تا شیرینی «فقط با تو بودن» را درک کنم و اخلاص در بندگی را، در زندگی هم تجربه کنم. برای تو نفس بکشم و به خاطر تو زنده باشم و برای تو بمیرم. به عشق تو قدم بردارم و برای تو به هر کاری اقدام کنم. #شهر_خدا رمضان و رازهای روزه‌داری #علیرضا_پناهیان انتشارات #بیان_معنوی ص ۱۷۶ و ۱۷۷. 🆔 @mohebbanajums