روایتی منصوب به پیامبر هست که گفتند :  من عشق فکتم وعف فمات فهو شهيد

یعنی... اگر کسی عاشق بشه دامن خودشو از گناه حفظ کنه و در راه این عشق بمیرد اجر شهید دارد

یعنی میشه تو راه عشق مُرد

ما که مرد این مدل عشق ها نیستیم ما نهایت دو سه روز زندگی برامون سخت بشه یه عمر نمیتونیم عاشقی کنیم اگه بلد بودیم یه عمر عاشقی کنیم کارمون به این جا نمیرسید

میگفتم بدون اون میمیرم الان زنده هستم و اون نیست و دارم نفس میکشم

البته که زندگی مثل قبل نیست اما جریان داره

کاش میشد باز نوشت راحت حرف زد

یه وقتی یکی رو خیلی دوس داری اونقدر که بقیه اصلا به چشمت نمیان این هم خوبه هم بد اگه عشقت درست و حسابی باشه میشه بال سلوک اگه خراب باشه میشه چرخ سقوط

ممکنه به هر دلیلی ازواون عشقه دل ببری میدونی اونوقت چی میشه؟ دل بی صاحب میشه دل که بی صحاب شد هر کسی میاد توشو و میره

به قول حاج حسین یکتا توی مسیر عاشقی به هزار دلیل عقلی باید کنار کشید ولی به یک دلیل دلی توی مسیر موندیم

ختم کلام :

اگر زرتشت ، علی ابن ابیطالب رو میدید ، مینوشت : گفتار علی پندار علی کردار علی