#شب_یازدهم_ماه_رمضان #زمینه_احساسی #زمینه_روضه_ای #کربلایی_محسن_محمدی_پناه غمين و زارم گريه شده كارم دنياي بي تو بدجوري داره منو ، ميده آزارم ميبيني آوارم بدجوري بيچارم تو لحظه ي افطارت دعامكن ، خيلي گرفتارم ٣ جانا ، مهدي من بچه ي بد توام بابا ، مهدي منو بغل كن تو رو به زهرا ، مهدي بابا ، مهدي ٢ همينكه دل به جز ميسپُردم زمين خوردم ، زمين خوردم منو تو آغوشت بگير مُردم زمين خوردم ، زمين خوردم الغوث و الامان ، يا صاحب الزمان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ اين شبا گريوني شبيهِ باروني گريه كن خديجه خاتوني و تو خيلي محزوني كه زار و گريون رفت خيلي پريشون رفت فاطمه شو تنها گذاشت ولي با چه دلِ خوني خوب شد ، آخر رفت و نديد كه فاطمه پُشتِ ، اون در آتيش گرفت و بار شيشه اش شد ، پر پر پيشِ ، حيدر بچه و مادر و به در دوختن همه سوختن ، همه سوختن جلو چشاي علي جون دادن همه سوختن ، همه سوختن الغوث و الامان ، يا صاحب الزمان ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دار و ندارش شد خرجِ همه اسلام حتي كفن نداشت براي خودش اون دمه آخر اما نموند آخر بي كفن و مضطر هم كفن از بهشت و هم عباي خوده پيغمبر اما ، اي كاش كه لااقل حسين يه كهنه پيــرهن داش بُردَن حتي انگشت و از انگشتاش… خشك بود ، لبهاش از پشتِ سر نكش تُ موهاشو آي شمر پاشو ، آي شمر پاشو با پا شكستي استخوناشو آي شمر پاشو ، آي شمر پاشو تو شيب گودال سرازير شد حسين پير شد ٢ اخ ته گودال نفسگير شد الغوث و الامان ، يا صاحب الزمان شاعر: #عباس_میرخلف_زاده http://eitaa.com/mohsenmohammadipanah1