قرآن بسر بگیر مگر حس کنی دَمی نیزه چقدر گریه برای حسین کرد شب زیارتی!

🌙 اعجاز علمی شگفت انگیز قرآن ✨بیان نکته اعجاز علمی در قرآن کریم توسط دکتر مرادی @mahfeltv3

دعای کمیل شب جمعه مناجات شب ۲۵ رمضان ۱۴۰۲.۱.۱۶ مشهد رستگاران رشد

.

جابر بن عبد اللّه انصارى گوید: دَخَلتُ عَلى رَسولِ اللّهِ صلّى الله علیه و آله فی آخِرِ جُمُعَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ، فَلَمّا بَصُرَ بی، قالَ لی: «یا جابِرُ، هذا آخِرُ جُمُعَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ، فَوَدِّعهُ وقُل: اللّهُمَّ لا تَجعَلهُ آخِرَ العَهدِ مِن صِیامِنا إیاهُ، فَإِن جَعَلتَهُ فَاجعَلنی مَرحوماً، ولا تَجعَلنی مَحروماً. فَإِنَّهُ مَن قالَ ذلِک ظَفِرَ بِإِحدَى الحُسنَیینِ، إمّا بِبُلوغِ شَهرِ رَمَضانَ [مِن قابِلٍ]، وإمّا بِغُفرانِ اللّهِ ورَحمَتِهِ». در آخرین جمعه ماه رمضان، خدمت پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله رسیدم. چون مرا دیدند، به من فرمودند: «اى جابر! این آخرین جمعه ماه رمضان است. با آن خداحافظى کن و بگو: خداوندا! آن را آخرین روزه دارىِ ما در این ماه قرار مده، و اگر چنین قرار دادى، مرا آمرزیده قرار بده و محرومم مگردان!. هر کس چنین بگوید، به یکى از دو نیکى مى رسد: یا به ماه رمضان آینده مى رسد، یا به آمرزش و رحمت خدا نایل مى شود». بحارالانوار: ج ۹۸ ص ۱۷۲

شب ۱۹ ماه مبارک رمضان = ۱۴۰۳.۱.۱۱ هیئت روضه العباس علیه السلام لینک کانال سید علی صادقی در ایتاء: https://eitaa.com/sedalisadeghi

شب ۲۱ ماه مبارک رمضان = ۱۴۰۳.۱.۱۳ هیئت روضه العباس علیه السلام لینک کانال سید علی صادقی در ایتاء: https://eitaa.com/sedalisadeghi

شب ۲۳ ماه مبارک رمضان = ۱۴۰۳.۱.۱۵ هیئت روضه العباس علیه السلام لینک کانال سید علی صادقی در ایتاء: https://eitaa.com/sedalisadeghi

یک نفر گفت حسین اشک همه درآمد نمک نام تو دلبر چه زیاد است #حسین

#مناجات #رمضان_الکریم خوان جود و رحمتش را میزبان انداخته سفره را از بی کران تا بی کران انداخته دعوتم در میهمانی لیک دستم بسته است نفسِ بد بر دور دستم ریسمان انداخته شرح من شرح کسی باشد که از نادانی اش توبه اش را پشت گوشش هر زمان انداخته با که گویم از خطایم هیچ کس بویی نبرد بس که پرده بر گناهم، غیب دان انداخته مِنُ و مِن کردن، نشان از بازگشت کودک است این زبانم را خجالت از بیان انداخته شرمِ از حق جای خود اما بغل وا کردنش شوق توبه در دل پیر و جوان انداخته شب نشینان، شادمان باشید چون شاه نجف کیسه بر دوشش به عشق سائلان انداخته ساقی من آن یداللّهی است که بر مرقدش دستِ زهرا، طرح انگور از جنان انداخته كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ، باقی است مولانا علی سر به سجده محضرش هفت آسمان انداخته تا ابد پرسه فقط دور سرایش می زنم بس که بی منت برایم استخوان انداخته یاد عشاق امیرالمؤمنین، وقت سحر دانه ی تسبیح را صاحب زمان انداخته سفره ی افطار شد پهن و لب خشک حسین از غذا خوردن مرا وقت اذان انداخته صوت تسبیحش چه شد دیگر نمی آید به گوش؟! از صدا آخر گلویش را سنان انداخته خواهرش بی تاب شد تا دید بر انگشترش وقت غارت، گوشه چشمی ساربان انداخته چوب دستِ بی حیا بر جای لب های نبی آن قدر کوبید، رد خیزران انداخته #محمدجواد_شیرازی https://eitaa.com/abdorroghaye