eitaa logo
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
727 دنبال‌کننده
200 عکس
773 ویدیو
5 فایل
🌼آقا مجتبی تهرانی رحمه‌الله علیه:من هر چه دارم از استادم امام خمینی ره دارم. 🔻مجموعه مباحث آقا مجتبی تهرانی (ره) در اخلاق و معارف اسلامی . 📔 گزیده بیانات 🔹️عکس نوشته کلیپ تصویری 📽 کلیپ صوتی 🔊 🏷 https://mojtabatehrani.com
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 امتحان جداسازی شقی را از سعید و عاصی را از مطیع ❗️ 📌بحث در این است که علم به تمییز مطرح نیست. خداوند می‌داند و از ازل به همۀ امور احاطۀ علمیّه دارد. او نخواسته است که خودش بفهمد. آیا خداوند نمی‌دانسته است؟! او می‌دانسته است. او هم شمر و یزید را می‌شناخته و هم امام‌حسین(ع) را می‌شناخته است. بساط کربلا در تاریخ بساط کوچکی نبوده و دیگر هم نخواهد بود. شما این بساط را کوچک ندانید. این صحنه برای از یزید گرفته تا امام‌حسین(ع) آزمایش الهی و امتحان است. حتّی برای امام‌حسین(ع) امتحان است.این امتحان، یک جداسازی است. خدا علم به تمییز هم داشته است و امتحان برای علم به تمییز نیست؛ پس این جداسازی برای چیست؟ شقی را از سعید و عاصی را از مطیع جدا می‌کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ رحمت الله علیه @agamojtabatehrani علیه السلام
💠آقا مجتبی تهرانی(ره) :حاجت های بزرگ خودتان را از آقازاده‌ های کوچک امام حسین(حضرت علی اصغر و حضرت رقیه«ع») رحمت الله علیه #
﷽ 📍 شمر و یزید فراوان است، امّا امام‌حسین(ع) نیست که بیاید و ببینیم مردم چه کاره هستند. ❗️ 📌در میان مؤمنین هم جداسازی مطرح است. کسانی هستند که از نظر ظواهر مدّعی مرتبۀ بالایی از ایمان هستند و حال اینکه در این مرتبه نیستند. خداوند صحنه‌ای پیش می‌آورد که ظاهر می‌شود و می‌بینند که این شخص در این مرتبه نیست؛ نه اینکه فاقد ایمان باشد. ایمان، دارای درجات است. یک بُعد از امتحانات برای این است که ایمان فرد ظاهر بشود. یک وقت این بروز و ظهور نسبت‌به غیر و یک وقت نسبت‌به خود شخص است. چه بسا خود انسان به معنای واقعی خودش را نشناخته باشد. آزمایش الهی یک نوع خودشناسی نسبت‌به مؤمنین _ چه بسا انسان خودش را نشناسد و خیال کند که در حدّی از ایمان است. ◾️بعد صحنه‌ای پیش می‌آید. به تعبیر ساده، آب گیرش نیامده؛ و الّا شناگر قابلی است. میدان برایش باز نشده است. اگر میدان شیطنت برایش باز شود، ببین چه کار می‌کند. وقتی میدان برایش باز نشده، مثل امامزاده است؛ امّا وقتی صحنه‌ای پیدا شد که امتحان الهی است، حقیقت ظاهر می‌شود. ◾️چه بسا خودش هم خودش را نمی شناسد. شمر و یزید فراوان است، امّا امام‌حسین(ع) نیست که بیاید و ببینیم مردم چه کاره هستند. این‌طور نیست که ظواهر یا عادات، گویای آنچه در باطن من می‌گذرد، باشد. 〰️〰️〰️〰️〰️ رحمت الله علیه @agamojtabatehrani علیه السلام ◾️◾️◾️
﷽ 📍 فرمایش پیغمبراکرم(ص) به امام‌حسین(ع) ❗️ 📌امام‌حسین(ع) یک نوع مختصّاتی دارد. یکی از آن‌ها را وارد می‌شوم . دیگری را در مورد ششم، بحث می‌کنم. روایت در کتاب بحارالأنوار است. ◾️ وقتی که امام‌حسین(ع) خواست از مدینه حرکت بکند، شب بود. سر قبر پیغمبراکرم(ص) آمد تا با جدّش وداع کند. در آنجا نماز خواند و سرش را به سجده گذاشت. ◾️ در کتاب بحارالأنوار دارد: «فَأَطَالَ فَنَعَسَ وَ هُوَ سَاجِدٌ»؛ سجده‌اش طولانی شد؛ به تعبیر ما چُرتش برد و خوابید. «فَجَاءَهُ النَّبِيُّ وَ هُوَ فِي مَنَامِهِ‌»؛ پیغمبراکرم(ص) به خوابش آمد. «فَأَخَذَ الْحُسَيْنَ وَ ضَمَّهُ إِلَى صَدْرِهِ»؛ امام‌حسین(ع) را گرفت و به سینه‌اش چسابند. ◾️ «وَ جَعَلَ يُقَبِّلُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ»، و بین دو دیدۀ امام‌حسین(ع) را بوسید، «وَ يَقُولُ بِأَبِي أَنْتَ كَأَنِّي أَرَاكَ مُرَمَّلًا بِدَمِكَ بَيْنَ عِصَابَةٍ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ»، و گفت: پدرم فدای تو! مثل اینکه تو را می‌بینم که بین گروهی از این امّت، آغشتۀ به خونت هستی. ◾️ «يَرْجُونَ شَفَاعَتِي»؛ آن‌ها امید دارند که من شفاعتشان کنم. «مَا لَهُمْ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ خَلَاقٍ»؛ آن‌ها اصلاً بهره‌ای از آخرت ندارند. «يَا بُنَيَّ إِنَّكَ قَادِمٌ عَلَى أَبِيكَ وَ أُمِّكَ وَ أَخِيكَ وَ هُمْ مُشْتَاقُونَ إِلَيْكَ»؛ ای پسر من! تو به پدر، مادر و برادرت وارد می‌شوی و آن‌ها به دیدار تو اشتیاق دارند. 〰️〰️〰️〰️〰️ @agamojtabatehrani علیه السلام ◾️◾️◾️◾️
﷽ 📍 مقایسه حضرت ابراهیم(ع) با امام حسین(ع)❗️ 📌آزمایش‌هایی از حضرت‌ابراهیم(ع) شد. اینکه مواد امتحانی‌اش چه بود، بحثی است. می‌گویند: هم از نظر قلبی امتحان شد، هم مالی امتحان شد، هم جانی و هم فرزندی امتحان شد. دل به رحمان داد و گفت: «إِنىّ‌ وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذِى فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفًا»1️⃣. 🔰 از همه چیز رو برگرداند و گفت: روی دلم به سمت خداست. از نظر مالی هم در راه رحمان داد. وقتی این جمله را شنید: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنَا وَ رَبُّ الْمَلَائِكَةِ وَ الرُّوحِ»؛ رمۀ بزرگی داشت. گفت: نصفش را دادم. یک بار دیگر اگر بگویی، نصف دیگر را هم می‌دهم. یک بار دیگر گفت و همه را داد. همه را داد. جان به نیران داد. دل به رحمان داد. او را در آتش انداختند. فرزند به قربان داد. اسماعیل را برد. این کارها را کرد تا بعد امام شد. امّا مکرر گفتم: میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است 🔰 سراغ امام‌حسین(ع) بیا. بین روایاتمان در باب ابتلائات حضرت‌ابراهیم(ع) مطالعه می‌کردم که بی‌اختیار یاد امام‌حسین(ع) افتادم؛ گفتم یا حسین(ع)! خوبی و دلبریِ حُسن حسابی دارد بی حساب از چه سبب این همه زیبا شده‌ای 🔰مکرّر این شعر را خوانده‌ام و بی اختیار اشکم در آمده است. خیلی تفاوت است. حضرت‌ابراهیم(ع) رمه را داد. پسرش را آورد. جان به نیران داد، امّا خدا گفت: «يَنَارُ كُونىِ بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلىَ إِبْرَاهِيمَ»2️⃣.جان به نیران داد. اسماعیل را به قربانگاه آورد.«وَ فَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ»3️⃣.اسماعیل تشنه شد. پایش را روی زمین کشید و چاه زمزم بیرون زد. 🔰اسماعیل تشنه شد. پایش را روی زمین کشید و چاه زمزم بیرون زد. کجا حضرت‌ابراهیم(ع) العطش بچه‌هایش را شنید؟ کجا حضرت‌ابراهیم(ع) دید که لشکر به خیمه‌های زن و بچّه‌اش حمله کند. طوری که امام‌حسین(ع) نتوانست بلند شود. سر زانو بلند شد و گفت: «اِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دِیناً فَکُونوُا اَحْرَاراً فِی دُنْیَاکُمْ»؛ ای بی دین‌ها! اگر دین ندارید، شرف داشته باشید. این زن و بچّه‌ها چه کرده‌اند؟! حضرت‌ابراهیم(ع) کجا فرق شکافتۀ اسماعیل را دید؟ 1️⃣ روى خود را به سوى كسى گردانيدم كه آسمان‌ها و زمين را پديد آورده است. سورۀ مبارکۀ انعام، آیۀ 79 . 2️⃣اى آتش! براى ابراهيم سرد و بى‌آسيب باش! سورۀ مبارکۀ انبیا، آیۀ 69 . 3️⃣ و او را در ازاى قربانىِ بزرگى، رهانيديم. سورۀ مبارکۀ صافات، آیۀ 107 〰️〰️〰️〰️〰️ رحمت الله علیه @agamojtabatehrani علیه السلام ✅✅✅✅
﷽ 📍 حضرت ابالفضل (ع)اطاعت امام را اطاعت الله می‌دید.❗️ 📌پیغمبراکرم(ص) فرمود: «لَا تَكُونُ مُؤْمِناً»، مؤمن نیستی، «حَتَّى تَعُدَّ الْبَلَاءَ نِعْمَةً وَ الرَّخَاءَ مِحْنَةً»؛ تا اینکه شدّت را نعمت بدانی و گشایش را بدبختی بدانی. «لِأَنَّ بَلَاءَ الدُّنْيَا نِعْمَةٌ فِي الْآخِرَةِ وَ رَخَاءَ الدُّنْيَا مِحْنَةٌ فِي الْآخِرَةِ»1️⃣؛ یعنی یک چهرۀ ملکوتی دارد. بحث صور غیبیّه است. فریب این چیزها را نخورید. انسان باید به وظیفه‌اش عمل بکند. تو مسیر صحیح الهی‌ات را طوری برو که شرمندۀ خداوند نباشی:هر چه پیش آید، خوش آید. حالا تطبیق می‌دهم. خداوند در صحنۀ عاشورا و قیام امام‌حسین(ع)، هم یزید را امتحان می‌کرد هم امام‌حسین(ع) را امتحان می‌کرد. آن حیوان درندۀ به صورت انسان و مدّعی ایمان را امتحان می‌کرد؛ لذا مسئله و محور همین است. نعم الهیّه که می‌آید، انسان شکر و حمد می‌کند. امّا قرار نبوده که غفلتی در کار باشد. هر نعمتی پنج رقم شکر دارد. اگر دیدی که پنج تای آن را انجام دادی، نعمت می‌شود. اگر انجام ندادی، نقمت است. امام‌زین‌العابدین(ع) فرمودند: برای عمویم عباس در بهشت مقامی است که شهدا به آن غبطه می‌برند. قیمت را بالا می‌برد. شهدا در مرتبۀ شهادت غبطه می‌برند، نه در مراتب دیگر. سرّش این است که اطاعت امام را اطاعت الله می‌دید. همین روح اطاعتی‌اش بود که باعث عظمت روح حضرت‌عباس(ع) است. نه تنها زمان حیات و نه تنها در بهشت؛ بلکه در همین دنیا به این مقامات رسید. قابل انکار نیست که حضرت‌ابوالفضل(ع) باب الحوائج است و گره‌های بزرگ را باز می‌کند. 1️⃣برای اینکه بلای دنیا، نعمت در آخرت است و آسایش دنیا، سختی آخرت است. بحارالأنوار، ج 64، ص237 〰️〰️〰️〰️〰️ @agamojtabatehrani 🔰🔰🔰 علیه السلام ◾️◾️◾️◾️◾️
﷽ 📍 خودم ماندم و کس دیگری نیست❗️ 📌امام‌حسین(ع) یک خطبه موقع ورود به کربلا دارد که معروف است: «إِنَّ النَّاسَ عَبِيدُ الدُّنْيَا وَ الدِّينُ لَعْقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ يَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَايِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ». وقتی که بنا شد آزمایش جمعی پیش بیاید، «قَلَّ الدَّيَّانُونَ». دین در معرض خطر است. می‌خواستم که این خطبه را برای شما معنا کنم که امام‌حسین(ع) چه می‌خواهد بگوید. مقدّمات حرکت امام‌حسین(ع) را ببینید. از مدینه به مکّه و از مکّه به سمت کوفه. بعد حوادث بین راه. بعد هم به کربلا رسیده است. امام‌حسین(ع) چه می‌خواهد بگوید؟ آیا می‌خواهد بگوید: این آدم و بنده وقتی مثلاً چشمش درد گرفته است، می‌فهمی که دین دارد یا ندارد؟! چون می‌بینی که کفر می‌گوید یا نه. از خداوند شکایت می‌کند یا نه. ◾️ آیا حضرت آزمایش فردی را می‌گوید؟ دل درد گرفته‌ام و به خودم می‌پیچم. مریض شده‌ام. آزمایش شخصی الهی است. می‌خواهد ببیند آیا در آنجا چیزی از دهانم درمی‌آید و از خداوند شکایت می‌کنم یا نه؟ مثلاً کسی در خانه نبوده و برگشته است. او دیده است که دزد خانه‌اش را زده و مالش را برده است. ◾️ ببینیم که او چه کار می‌کند؟ آیا باز هم شکر خداوند را می‌کند یا نه؟ آیا امام‌حسین(ع) این موارد را می‌گوید؟! مسئله، این نیست. بحث آنجایی است. که دین در خطر قرار بگیرد و یک آزمایش جمعی پیش آمده است. جمع شوید! دارند دین را از بین می‌برند. از مختصّات امام‌حسین(ع) است که با شهادتش به آنجا می‌رسد؛ لذا می‌گویند که هر چه بیشتر بر امام‌حسین(ع) مصیبت وارد می‌شد، چهره‌اش برافروخته تر می‌شد. ◾️در مقاتل دارد: «فَنَظَرَ الْحُسَیْنُ(ع) اِلَی مَصَارِعِ فِتْیَانِهِ وَ اَحِبَّائِهِ»؛ امام‌حسین(ع) روز عاشورا به تمام شهدا از جوانان تا اصحاب نگاه کرد. خیلی عجیب است! «فَنَظَرَ الْحُسَیْنُ(ع) اِلَی مَصَارِعِ فِتْیَانِهِ وَ اَحِبَّائِهِ»؛ قلم به قلم همه را نگاه کرد. ◾️«فَعَزَمَ عَلَی لِقَاءِ الْقَوْمِ»؛ آنجا بود که گفت: خودم ماندم و کس دیگری نیست. «فَنَادَی»؛ صدای امام‌حسین(ع) بلند شد: «هَلْ مِنْ ذَابٍّ یَذَبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللهِ(ص) هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ یُخَافُ اللهَ هَلْ مِنْ مُغِیثٍ یُغِیثَنَا لِوَجْه اللهِ»؛ شروع کرد این جملات را گفتن. بحارالأنوار، ج 44، ص383 〰️〰️〰️〰️〰️ رحمت الله علیه @agamojtabatehrani علیه السلام
﷽ رُوِیَ عَنِ الحُسَینِ اِبْنِ العَلی عَلَیهِ السَّلامُ: قال: {عِظْنِي بِحَرْفَيْنِ فَكَتَبَ إِلَيْهِ} مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ (تَعَالَی)كَانَ‏ أَفْوَتَ‏ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ {لِمَجِي‏ءِ مَا} (لِما)يَحْذَرُ ترجمه: شخصی به امام حسین علیه السلام نوشت: مرا با دو جمله موعظه و نصیحت کن! حضرت در جواب نوشتند:کسی که برای رسیدن به چیزی از راه گناه و معصیت خداوند وارد می‌شود، آن چیز به زودی از دست او خارج می‌شود. و به زودی به آن چه از آن می‌ترسد، گرفتار می‌شود. شرح: روایت از امام حسین صلوات الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: اگر کسی قصد کند که کاری را انجام بدهد که معصیت خداست. اما برای چی؟ معمولاً انسان اعمالی که انجام می‌دهد، به قول ما از دو صورت خارج نیست یا می‌خواهد، یک سودی به دست بیاورد که ما بهش می‌گوییم: جلب منفعت. یا می‌خواهد، زیان و ضرری را از خودش دفع بکند که از او تعبیر می کنیم ما به دفع ضرر. یک کدام از این‌هاست دیگر، هان؟! یا جلب منفعت است یا دفع ضرر از خودش می‌خواهد بکند، آن کاری که می‌خواهد بکند. حالا این کار که می‌خواهد بکند، چه جلب منفعت، چه دفع ضرر، کار حرام است. فهمیدی؟ این کار، این عمل، معصیت خداست. با معصیت خدا بخواهد، سودی ببرد یا از خودش زیانی را دفع کند، از این دو تا حال که خارج نیست که؟. می‌فرماید به این که: «مَنْ حَاوَلَ» کسی اگر قصد بکند«بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ» «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً» یک چیزی را، قصد کند یک کاری بکند «بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ» با معصیت. «كَانَ‏ أَفْوَتَ‏ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ {لِمَجِي‏ءِ مَا} (لِمَا) يَحْذَرُ» اگر می‌خواهی سود ببری تو، شد؟! این معصیت موجب می‌شود، زودتر آن سود از دستت برود، به دستت نیاید. فهمیدی؟ زودتر آن از دستت می رود.«أَفْوَتَ‏ لِمَا يَرْجُو» آن کار که امیدش را داشتی با این کار معصیت که دست پیدا کنی، سود ببری. اگر می‌خواستی دفع ضرر بکنی، زودتر ضرر متوجّه تو می‌شود؛ یعنی عکس می‌شود. همین که قصد کردی، چیزی به دست آوری، شد؟! یک کاری بکنی؛ اما این کار گناه است، حالا می‌خواهی چیزی به دست بیاوری که به معنای این که سودی ببری، شد؟! این موجب می‌شود که زودتر این سود از دستت فوت بشود، به دستت نرسد، آن سود به دستت نرسد. از این طرف هم موجب می‌شود اگر می‌خواستی از خودتت دفع ضرر بکنی، سرعت می‌دهد که ضرر زودتر متوجّه تو بشود. این تعبیری است که امام حسین علیه السلام، دارد. توجّه کنید! پس بنابراین، کسی که مؤمن بالله است، اعتقاد به خدا دارد، مبدأ و معاد و قیامت و می‌گوید من مسلمانم، مؤمنم و این‌ها هستم، این بداند به این که نفع و ضرر دست یکی دیگر است، شد؟! دست یکی دیگر است، اگر بخواهی تو دست اندازی بکنی، وارونه می شود،ها! وارونه می‌شود. گوش کن چه می‌گویم. برو آن طرف، هیچ گاه با مخالفت خدایی که تو معتقدی، شد؟! به تو نفعی هان؟! منهای او نمی‌رسد، هیچ گاه ضرری منهای او، از تو دفع چیه؟ نمی‌شود. پس بهتر این است که خیال معصیت، هان؟! نکنی. تعبیر «حَاوَلَ» یعنی «قَصَدَ» به قول ماها از نظر عربی؛ توجّه کنید! قصد معصیت که می‌کنید. می بینید، یک وقت می‌گویی خود معصیت، یک وقت می‌بینی، قصد می‌کنی که آن کار معصیت است برای این که چیزی بیاوری به دستت؛ توجّه کنید! تعبیر به «حاوَلَ» حضرت می‌فرمایند. بنابراین قصد معصیت هم، نمی‌گویم معصیت است؛ یک وقت اشتباه نکن. ضرر دارد برای تو. قصد معصیت هم مضر است برای تو. توی که می‌گویی مسلمانم، مؤمنم، بدان این را قصد معصیت مضر است، گوش کنید، این موجب می‌شود نفع از تو دور بشود و ضرر به تو چی؟ سریع برسد. الکافی، ج2، ص373 – وسائل الشیعه، ج16، ص153 - بحار الأنوار، ج‏70، ص، 392 عَنِ الْفَضْلِ بْنِ أَبِي قُرَّةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع)قَالَ: كَتَبَ رَجُلٌ إِلَى الْحُسَيْنِ (ع) عِظْنِي بِحَرْفَيْنِ فَكَتَبَ إِلَيْهِ مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ كَانَ‏ أَفْوَتَ‏ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِي‏ءِ مَا يَحْذَرُ 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 کلام حضرت‌زینب(ع) در مجلس یزید لَعْنَةُ اللَّه علیه ❗️ 📌به یزید لَعْنَةُ اللَّه می‌گوید: «فَمَهْلًا مَهْلًا لَا تَطِشْ جَهْلًا أَ نَسِيتَ قَوْلَ اللَّهِ»؛ به قول ما یک مقدار از خر شیطان پیاده شو. شاید یک مقدار عقلت سر جایش بیاید. عنان را بکش و لختی به خود آی. از روی جهل، ضلالت و سبک عقلی این کارها را نکن. آیا این آیه یادت رفته است: «وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ». بعدش می‌گوید: «أَ مِنَ الْعَدْلِ يَا ابْنَ الطُّلَقَاءِ تَخْدِيرُكَ حَرَائِرَكَ وَ سَوْقُكَ بَنَاتِ رَسُولِ اللَّهِ سَبَايَا»1️⃣. ای خبیث! آیا از عدل است؟ آیا این روش عادلانه است که همسران و کنیزانت را پرده نشین کنی و ما را بیرون بکشی؟! 1️⃣بحارالأنوار، ج 45، ص163 〰️〰️〰️〰️〰️ رحمت الله علیه @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 کلام امام‌زین‌العابدین(ع) در مجلس یزید لَعْنَةُ اللَّه علیه ❗️ 📌جملاتی هم از امام‌زین‌العابدین(ع) است. یزید لَعْنَةُ اللَّه خواست در مجلسش مغالطه و مخالطه بکند و عدّه‌ای را فریب بدهد. امام‌زین‌العابدین(ع) گفت: «وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ». ◾️ ای خبیث! در آیاتی هست که بلا، جنبۀ تطهیری دارد. مؤمن اگر معصیّت بکند، خداوند مبتلایش می‌کند. امام‌ تا دید دارد غلط اندازی می‌کند، «فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ(ع) لَيْسَتْ هذِهِ الْآيَةُ فِينَا»؛ گفت: تو این آیه را دیدی و آیۀ دیگر را ندیدی. این آیه دربارۀ ما نیست. «إِنَّ فِينَا قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها»1️⃣؛ این آیه دربارۀ ماست. ◾️ هیچ قضا و قدر الهی نیست، مگر اینکه حسن القضای ماست. در آن حسن قضای الهی رقم خورده است. یک روز باید بیاید که خداوند عاشق پدر من بشود و با او عشق بازی کند و او هم با خدا عشق بازی کند. 1️⃣ الکافی ، ج2، ص450 〰️〰️〰️〰️〰️ رحمت الله علیه @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 مقایسه حضرت ابراهیم(ع) با امام حسین(ع)❗️ 📌آزمایش‌هایی از حضرت‌ابراهیم(ع) شد. اینکه مواد امتحانی‌اش چه بود، بحثی است. می‌گویند: هم از نظر قلبی امتحان شد، هم مالی امتحان شد، هم جانی و هم فرزندی امتحان شد. دل به رحمان داد و گفت: «إِنىّ‌ وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذِى فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفًا»1️⃣. 🔰 از همه چیز رو برگرداند و گفت: روی دلم به سمت خداست. از نظر مالی هم در راه رحمان داد. وقتی این جمله را شنید: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنَا وَ رَبُّ الْمَلَائِكَةِ وَ الرُّوحِ»؛ رمۀ بزرگی داشت. گفت: نصفش را دادم. یک بار دیگر اگر بگویی، نصف دیگر را هم می‌دهم. یک بار دیگر گفت و همه را داد. همه را داد. جان به نیران داد. دل به رحمان داد. او را در آتش انداختند. فرزند به قربان داد. اسماعیل را برد. این کارها را کرد تا بعد امام شد. امّا مکرر گفتم: میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است 🔰 سراغ امام‌حسین(ع) بیا. بین روایاتمان در باب ابتلائات حضرت‌ابراهیم(ع) مطالعه می‌کردم که بی‌اختیار یاد امام‌حسین(ع) افتادم؛ گفتم یا حسین(ع)! خوبی و دلبریِ حُسن حسابی دارد بی حساب از چه سبب این همه زیبا شده‌ای 🔰مکرّر این شعر را خوانده‌ام و بی اختیار اشکم در آمده است. خیلی تفاوت است. حضرت‌ابراهیم(ع) رمه را داد. پسرش را آورد. جان به نیران داد، امّا خدا گفت: «يَنَارُ كُونىِ بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلىَ إِبْرَاهِيمَ»2️⃣.جان به نیران داد. اسماعیل را به قربانگاه آورد.«وَ فَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ»3️⃣.اسماعیل تشنه شد. پایش را روی زمین کشید و چاه زمزم بیرون زد. 🔰اسماعیل تشنه شد. پایش را روی زمین کشید و چاه زمزم بیرون زد. کجا حضرت‌ابراهیم(ع) العطش بچه‌هایش را شنید؟ کجا حضرت‌ابراهیم(ع) دید که لشکر به خیمه‌های زن و بچّه‌اش حمله کند. طوری که امام‌حسین(ع) نتوانست بلند شود. سر زانو بلند شد و گفت: «اِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دِیناً فَکُونوُا اَحْرَاراً فِی دُنْیَاکُمْ»؛ ای بی دین‌ها! اگر دین ندارید، شرف داشته باشید. این زن و بچّه‌ها چه کرده‌اند؟! حضرت‌ابراهیم(ع) کجا فرق شکافتۀ اسماعیل را دید؟ 1️⃣ روى خود را به سوى كسى گردانيدم كه آسمان‌ها و زمين را پديد آورده است. سورۀ مبارکۀ انعام، آیۀ 79 . 2️⃣اى آتش! براى ابراهيم سرد و بى‌آسيب باش! سورۀ مبارکۀ انبیا، آیۀ 69 . 3️⃣ و او را در ازاى قربانىِ بزرگى، رهانيديم. سورۀ مبارکۀ صافات، آیۀ 107 〰️〰️〰️〰️〰️ رحمت الله علیه @agamojtabatehrani علیه السلام ✅✅✅✅
﷽ 📍 تعاون اصل اساسی اسلام ❗️ 📌پس ما از جملۀ اوّل؛ یعنی «وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَی»1️⃣؛ این را می فهمیم که اوّلاً حمایتْ اصل است و تعاون جزء اصولِ اساسی اسلام است. ثانیاً این تعاون و اعانه به طور مطلق نیست؛ بلکه نسبت به موارد خاص؛ یعنی برّ و تقوا است. ثالثاً موردِ خاصِّ آن؛ یعنی برّ و تقوا، آنجایی است که طرف یا می خواهد فعلی را انجام دهد که مورد رضای خدا است و یا می خواهد فعلی را ترک کند که همین ترک، مورد رضای خدا است. این، اصلِ اساسیِ تعاون است؛ حالا چه در بُعد مادّی باشد و چه در بُعد معنوی. در بُعد معنوی فرض کنید اگر کسی می خواهد اعتقاداتش را دُرست کند یا می خواهد احکام شرعیه اش را یاد بگیرد، به او کمک کنید. در بُعد مادّی هم اگر در روابط اجتماعی اش مشکل مادّی دارد، کمکش کنید و از او دستگیری و به او مساعدت کنید. مشکل ما این است که همه در مسیر مادّیّات می روند و خیال می کنند تعاونی که ما داریم، تعاون نسبت به خوراک و پوشاک و مسکن است! نه خیر، هر دو بُعد است. 1️⃣سورۀ مبارکۀ مائده، آیۀ 2 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 کمک به دشمن دین، در حُکم مُحاربه با امام زمان(عج) ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 عجل الله تعالی فرجه 📌حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @mojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 🔰 اولین فدایی حسین(علیه السلام ) 〰〰〰〰〰 🎞 ➖ حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @mojtabatehrani
﷽ 📍 مکالمه امام‌حسین(ع) با علی اکبر(ع)❗️ 📌امام حسین (ع) در بین راه به سمت کوفه می آمد و هنگام سحر بود. من در جایی دیدم که حضرت داشتند از قصر بنی مقاتل می آمدند که سوار بر مرکب بودند. 📌 عَقَبه بن سمعان، یکی از اصحاب همراه امام حسین(ع) نقل می کند که یک وقت دیدم امام حسین(ع) پیشانی خود را جلوی زین مرکب گذاشت، مثل اینکه بخواهند بخوابند؛ ایشان مختصری صبر کردند و سرشان را بلند کردند و این جمله را فرمودند: (انّا لِله و انا الیه راجعون) 1️⃣ و این را تکرار کردند. 📌 بعد هم بلافاصله گفت: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبّ الْعَالَمِین، الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبّ الْعَالَمِین» چه تناسبی بین این دو جمله است؟ این خودش مسئله ای است. معمولاً کلمۀ استرجاع، یعنی (انّا لِله و انا الیه راجعون)در مصیبت گفته می شود. 📌مثلاً وقتی که خبر ناگواری به انسان می د هند، آدم می گوید: (انّا لِله و انا الیه راجعون)؛ وقتی هم که خبر خوش به آدم می دهند، می گوید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبّ الْعَالَمِین». عقبه می گوید: یک وقت دیدم حضرت علی اکبر(ع) جلو رفت. عرض کرد: «یا ابَا! مِمَّ استَرجَعتَ وَ حَمِدتَ؟» هر دو مورد را از امام سؤال کرد. پدر جان! بگو چه شد که هم کلمه استرجاع گفتی و هم حمد کردی؟ امام حسین(ع) رو کرد به پسرش و فرمود: من سرم را اینجا گذاشتم و «خَفَقْتُ خَفْقَةً» چرتی زدم. یک وقت دیدم یک منادی دارد ندا می کند: «الْقَومُ یَسِیرُونَ وَ المَنایَا تَسِیرُ إلَیهِمْ»؛ این کاروان می رود و مرگ این ها را بدرقه می کند. 📌فهمیدم که کار تمام شده است. لذا گفتم: (انّا لِله و انا الیه راجعون). چرا حضرت کلمۀ استرجاع را گفت؟ چون فهمید که دارند از این عالم کوچ می کنند. لذا فرمود: همه از خدائیم و بازگشتمان به سوی خدا است. 📌حال چرا امام حسین (علیه السلام ) خدا را حمد کرد؟ «الحمدلله» برای اینکه به لقای دوست می رسم و او را می بینم. او مطلوب و محبوب من است و من می خواهم به او برسم. لذا الحمدلله. امام حسین(ع) هم کلمۀ استرجاع را فرموده و هم خدا را حمد کرد. هر دوی آن ها کنار هم بود. 📌حالا حضرت علی اکبر(علیه السلام ) به پدر می گوید: «أوَلَسْنَا عَلَی الْحَقِّ؟» مگر این راهی که ما می رویم، راه حق نیست؟ او از مسیر پرسید که مگر به سوی حق و برای اقامۀ حق نیست؟ «قٰال: نَعَم» حضرت فرمود: بله. 📌 حضرت علی اکبر(ع) گفت: «إذاً لانُبَالِی بِالْمَوْتِ»؛ پس باکی از مرگ نداریم. هم به دیدار حق می رویم که محبوب ما است و هم برای اقامۀ حق می رویم که مطلوب الهی است. می خواهیم دین الهی را به پا داریم و اسلام را زنده کنیم. چقدر این مکالمه زیبا است. 1️⃣سورۀ مبارکۀ بقره، آیۀ 156 〰〰〰〰〰 📚 📕 🏷 جلسه هشتم رحمت الله علیه @mojtabatehrani ➖➖➖
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 قیام امام‌حسین(ع) برای عمل به احکام الهی بود ❗️ 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه یازدهم 🎞 ➖ حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @mojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 ضدّ استقامت و پایداری تلوّن است؛ یعنی رنگ عوض کردن ❗️ 〰〰〰〰〰 📕 📌حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @mojtabatehrani