﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ لِلَّهِ تَعَالَی فِي كُلِّ نِعْمَةٍ حَقّاً فَمَنْ‏ أَدَّاهُ‏ زَادَهُ‏ وَ مَنْ‏ قَصَّرَ عَنْهُ خَاطَرَ بِزَوَالِ النِّعْمَةِ وَ تَعَجُّلِ الْعُقُوبَةِ فَلْيَرَاكُمُ اللَّهُ تَعَالَی مِنَ النِّعْمَةِ وَجِلِينَ كَمَا يَرَاكُمْ مِنَ الذُّنُوبِ فَرِقِينَ» ترجمه: ای مردم! برای خداوند متعال در هر نعمتی حقّی و شکری وجود دارد؛ پس هر کس که حق نعمت را اداء کند، خداوند آن نعمت را بیشتر می کند. کسی که در ادای حق آن نعمت کوتاهی کند، زیان کار می گردد و نعمت از دست او می رود و به زودی بلایی پیش می آید. پس این گونه باشید که خداوند شما را نگران از دست دادن نعمت ها ببیند؛ همان طور که شما را از گناهان، ترسان و نالان می بیند. شرح: روایت از علی ؟ع؟، منقول است که حضرت فرمودند: ای مردم! «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ لِلَّهِ تَعَالَی فِي كُلِّ نِعْمَةٍ حَقّاً»؛ این را بدانید! برای خداوند در هر نعمتی که به شما عنایت می کند حقّی است، «فَمَنْ‏ أَدَّاهُ‏ زَادَهُ»؛ هر کس که ادا کند حق الهی را در آن نعمتی که به اش داده است، خداوند می افزاید، «وَ مَنْ‏ قَصَّرَ عَنْهُ»؛ اگر کسی کوتاهی کند در ادای حق الهی نسبت به نعمتی که به او داده است، «خَاطَرَ بِزَوَالِ النِّعْمَةِ»؛ این خودش را در معرض این خطر قرار داده که نعمت را از او بگیرد، «وَ تَعَجُّلِ الْعُقُوبَةِ»؛ و کیفرش را این، موجب بشود که پیش بیندازد. من در یک سطح به اصطلاح، بسیار سادۀ پایینی عرض می کنم اینکه خدا در هر نعمتی که به انسان عنایت می کند حقّی دارد. حقّش چیست؟ نعمت های متّصله داریم، منفصله داریم. متّصله، تمام اجزا و جوارح ما، قوای ما چشم نعمت است، گوش نعمت است، زبان نعمت است، دست نعمت است، پا نعمت است، همۀ این ها نعمت است درست است؟ نعمت های متّصله، ما می گوییم این ها را؛ قوای که به انسان داده، قوایی که هست درونی است، این ها اعضای بیرونی بود، درونی است، همۀ این ها نعمت است، چه برسد به منفصله بیرون؛ گوش کن چه می خواهم بگویم. نعمت های بیرونی ؛ چون تا به ما نعمت می گویند، از خودمان غفلت می کنیم ما، سرتا پایت نعمت است، راحت باش، سر تا پایت نعمت است. درست! نه غفلت نکن. بیرونی هرچی دارد، آبرو بهت داده، مال بهت داده، چی داده، هرچی داده این ها همه نعمت است حالا حقّ خدا چیست یک چیزیش را فقط من می گویم حقّ مُنعِم در ربط با نعمت این است که نعمت را در راه رضای منعم مصرف کنی. فهمیدی یعنی چی؟ یک کسی به تو یک چیزی داد، اگر این را خرج کنی در راه چیزی که او دوست دارد، این، حقّ این نعمت را ادا کردی؛ ولی اگر در راه خشم مصرف کنی حقّ این نعمت را ادا نکردی، در ارتباط با منعم، آن که بهت داده است.«‏إِنَّ لِلَّهِ تَعَالَی فِي كُلِّ نِعْمَةٍ حَقّاً»؛ برای خدا نسبت به هر نعمتی که عنایت کرده حقّی است. اگر این حقّش را ادا کردی، شد! «فَمَنْ‏ أَدَّاهُ‏»؛ ادا کرد کسی حق خدا را به این معنا، «زَادَهُ‏»؛ چه کار می کند؟ خدا اضافه می کند، زیاد می کند. این همان آیۀ شریفه است، توجّه می کنید؟!.. که آن جا در باب شکر آمده، این جا توی آیه مال شکر است. امّا«وَ مَنْ‏ قَصَّرَ عَنْهُ»؛ آمد چه کار کرد؟!چشم را در راه معصیت خرج کرد، گوش را در راه معصیت، زبان در راه معصیت؛ دروغ می گوید،غیبت می کند،تهمت می زند،همین جور برو جلو، دست، پا تا برسد به چی؟ نعمت های منفصله، در راه چی؟معصیت. که خشم الهی است. اینجا خدا دو تا کار می کند، خوب گوش کن، دوتا توی این روایت دارد.یک: «خَاطَرَ بِزَوَالِ النِّعْمَةِ»؛ در معرض خطر قرار دادی نعمت را که ازت می گیرد، درست؟! حالا فقط نعمت را می گیرد از تو؟ نه! «وَ تَعَجُّلِ الْعُقُوبَةِ»؛ کیفر بدکاریت را هم جلو انداختی. فهمیدی؟ یعنی چی؟ این را بدان! توی همین دنیا برایت چاله درست می کند. شاید این جوری برایتان نگویند. فهمیدی؟ نه می گذارد توی قیامت، «تَعَجُّلِ الْعُقُوبَةِ»؛ معنایش این است: جلو می اندازد، کیفرش را، کیفر چی؟ این بدکاری، بد استفاده کردن از نعمت خدا را؛ بهره برداری چی؟ بد از نعمت خدا. بعد«فَلْيَرَاكُمُ اللَّهُ تَعَالَی مِنَ النِّعْمَةِ وَجِلِينَ»؛ نتیجه: خدا شما را این جور ببیند، در ربط با نعمت هایی که بهتان داده است، که دلهره دارید، « وَجِلِينَ » دلهره، نکند که در راه رضای او مصرف چیه؟ نکنم، که بعد چی می شود؟ آن دو تا چیز بود، گوش کن! بگیرد ازم، پس گردنی هم بزند بهم. خوب دقّت کن.«كَمَا يَرَاكُمْ مِنَ الذُّنُوبِ فَرِقِينَ»؛ همان گون که شما را خدا این جور باید ببیند، در ربط با گناهان که در فزع و جزع هستید، یعنی آنگاه، که غفلتاً ازتان گناهی صادر می شود، بی تفاوت نیستید بلکه چی؟ از درون ناراحتید. توجّه می کنید؟ «فَرِقِينَ» اِیْ «فَزِعِینْ»؛ به قول ما از نظر عربی است. توجّه دارید؟ در فزع و جزع هستید وقتی گناهی ازتان صادر می شود.

____________________________________ 1- بحارالأنوار، جلد 75 ، صفحه 43 وَ قَالَ (ع)‏ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ لِلَّهِ فِي كُلِّ نِعْمَةٍ حَقّاً فَمَنْ‏ أَدَّاهُ‏ زَادَهُ‏ وَ مَنْ‏ قَصَّرَ عَنْهُ خَاطَرَ بِزَوَالِ النِّعْمَةِ وَ تَعَجُّلِ الْعُقُوبَةِ فَلْيَرَاكُمُ اللَّهُ مِنَ النِّعْمَةِ وَجِلِينَ كَمَا يَرَاكُمْ مِنَ الذُّنُوبِ فَرِقِينَ. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ تقسیم بندی وحدت از نظر حکما جهت مشترک بین انسان ها با یکدیگر❗️ 📌 یک وحدت را وحدت نوعی می گویند. وحدت نوعی نسبت به افراد یک نوع است. حسن، حسین، تقی، نقی. این افراد از نظر نیروی انسانی با یکدیگر یکی هستند. در اینجا بحث افراد یک نوع است و آنچه سبب اشتراک و وحدتشان شده، عبارت از همان نیروی انسانی است که به آن وحدت نوعی می گویند. وحدت عددی همین ارقام، یک، دو، سه، چهار، پنج، شش است که همه ارقام در رقم بودن مشترک و واحد هستند. وحدت کمّی، در جایی است که دو چیز از نظر کمیّت با هم یکی هستند. مثلاً این پارچه از نظر مقدار با آن پارچه یکی است. اینجا وحدت، وحدت در مقدار است. و به آن وحدت کمّی می گویند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 # سوره توحید 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ تقسیم بندی وحدت از نظر حکما جهت مشترک کیفی، وصفی و شخصی❗️ 📌وحدت کِیفی، در جایی است که دو چیز از نظر کیفیّت با هم یکی هستند. مثلاً این سیب با آن سیب از نظر بو و مزه یکی است. مقدار در اینجا ملاک نیست که یکی از آن ها بزرگ است و دیگری کوچک، بلکه بحث بو و مزه و کِیفیّت است. وحدت وصفی، وحدت از لحاظ وصف است. مثلاً این رنگ با آن رنگ یکی است. از نظر رنگ یکی هستند. آخرین وحدت از دیدگاه حکما، وحدت شخصی است. در وحدت شخصی مثلاً شما یک پیکر انسان را که مشاهده می کنید، می گویید این یکی است. با اینکه مرکّب از اجزائی است و این جسم چند میلیارد جزء دارد. ولی گفته می شود: این کثرات ضرری به وحدت شخصی اش نمی زند. به تعبیر ما طلبه ها مجموع مِن المجموع، یعنی روی هم رفته این را می گوییم که یکی است. این وحدت را، وحدت شخصی می گویند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 # سوره توحید 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ وحدت ها حقیقی نیستند بلکه امری اعتباری است❗️ 📌در تمام وحدت هایی که فلاسفه و حکما بیان نموده اند، گفته شده است که هیچ کدام آن ها حقیقی نیست بلکه یک امر اعتباری انتزاعی است. در واقع اعتبار وحدت کرده ایم وگرنه واحد نیستند. اگر بیان شد که انسان با گوسفند از نظر جنس وحدت دارند، در واقع وحدتی وجود ندارد. بلکه آن دو کثرت عقلی داشته و عقلاً دوتا هستند. کجا از لحاظ عقلی یکی هستند؟ اعتبار شده است که چون یک نیروی مشترک دارند از نظر جنس یکی می باشند. و یا گفته شد حسن با حسین از نظر نوعی یکی هستند. هر دو انسان هستند. امّا در حقیقت حسن و حسین دوتا هستند، و وحدت بیان شده اعتباری است، وحدت عقلی است. لذا گفته شده است، تمام این وحدت های هفتگانه را که حکما قائل به آن هستند در همه اش کثرث است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 # سوره توحید 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 وجوب امر به معروف و نهی از منکر❗️ 📌در مباحث فقهی چهار شرط اساسی برای وجوب امر به معروف و نهی از منکر بیان می‏شود. امّا من متناسب با بحث، فقط دو مورد از اين شرایط را عرض می‏کنم یکی از شرایط وجوب امر به معروف و نهی از منکر این است که مكلّف علم یا ظنّ به تأثیرگذاری امر و نهی داشته باشد و یا احتمال عُقلایی به تأثیر بدهد؛ یعنی وجوبِ این واجب مشروط است به اینکه آمر به معروف و ناهی از منکر، علم به تأثیر‏ داشته باشد؛ یعنی بداند، یا ظن داشته باشد، یا احتمال عُقلایی بدهد كه امر و نهی او در غیر اثر می‏گذارد و باعث می‏شود كه او به حکم الهی عمل کند. این، یکی از شرایطی است که اگر نباشد، اصلاً دیگر امر و نهی واجب نیست. حتّی ما از نظر فقهی می‏گوییم که اگر بیّنه اقامه شد؛ یعنی دو نفر عادل مورد وثوق شهادت دادند که امر و نهی شما اثر ندارد، اینجا دیگر امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست. توضیح: چهار شرط امر به معروف و نهی از منکر؛ 1- داشتن علم به معرو و نهی از منکر 2-علم و ظنّ به تأثیر3- نداشتن مفسده یعنی ضرر جانی، عرضی و آبرویی و مالی 4- بداند که شخص معصیت کار بنا دارد معصیت را تکرار کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_سلوک_عاشورایی منزل دوم 📕 # امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر 🏷 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 وجوب امر به معروف و نهی از منکر❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_سلوک_عاشورایی منزل دوم 📕 # امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر 🏷 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 احتمال تأثیر یا ایمنی از ضرر❗️ 📌شرط دیگر، ایمنی از ضرر ‏است؛ یعنی آمر به معروف و ناهی از منکر اگر بداند که با این امر و نهی ممكن است كه ضرری جانی، عِرضی یا مالی قابل‏توجّهی به او برسد، ديگر واجب نيست. حتّی نه تنها خودش، بلکه اگر بداند ضرر قابل توجّهی به نزدیکان و بستگانش متوجّه می‏شود، اصلاً واجب نیست که امر یا نهی کند. حتّی اگر امر به معروف و نهی از منکر موجب حَرَج یا مشقّت و در مضیقه قرار گرفتن برای او می‏شود، باز هم واجب نیست.این مسئله را برای این نمی‏گویم که صرفاً یک مسئلۀ شرعی گفته باشم،بلکه در ادامۀ بحث به همین مطلب می‏رسیم. خلاصه اینکه برای وجوب امر به معروف و نهی از منکر چهار شرط وجود دارد؛ از جملۀ این شروط، یکی «احتمال تأثیر» و دیگری «ایمنی از ضرر» است. این دو شرط در باب امر به معروف و نهی از منکر مطرح است. در نتیجه اگر احتمال تأثیر یا ایمنی از ضرر نبود بلکه علم به ضرر بود، در اينجا دیگر مسلماً وجوبی در کار نیست. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_سلوک_عاشورایی منزل دوم 📕 # امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر 🏷 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 فرمایش حضرت زهرا(س) نسبت به جایگاه شیعه ❗️ 📌روایت را حضرت زینب(س) از پیغمبراکرم(ص) نقل می کند. چون بعضی دوستان درخواست داشتند منابع روایات را بگویم این روایت در جلد هفتم «احقاق الحق» آمده است، در «ینابیع المودّه» هم هست، روایاتی که تا به حال خوانده ام در جلد ششم بحار بود، روایت را حضرت زینب(س) از مادرش حضرت زهرا(س) نقل می کند که ایشان فرمود که پدرم این جمله را گفت: «أَمَا إِنَّكَ‏ يَا عَلِيَّ‏، وَ شِيعَتَكَ‏، فِي‏ الجَنَّةِ»؛ آگاه باشید! به درستی که تو و شیعیان تو در بهشت هستند. 1️⃣احقاق الحق، ج7 - عوالم العلوم ومعارف، ج11، ص 873 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #برزخ نمونه ای از بهشت و جهنم 🏷 جلسه یازدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

🌺میلاد حضرت زهرا سلام الله علیها مبارک باد🌺 🏞 #پوستر #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خداوند می فرماید: من فاطمه و کسانی که پیرو او هستند، از آتش جهنّم ایمنی بخشیدم ❗️ 📌روایت از پیامبر اکرم(ص) است که می فرمایند: «وَ أَمَّا ابْنَتِی فَاطِمَةُ فَإِنَّهَا سَيِّدَةُ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ»؛ دخترم فاطمه، سرور زنان دنیا و آخرت از اوّلین و آخرین است. سپس حضرت می فرماید: «وَ هِیَ بَضعَهٌ مِنِّی»؛ او پارۀ تن من است، «وَ هِيَ نُورُ عَيْنِی»؛ او نور چشم من است، «وَ هِيَ ثَمَرَةُ فُؤَادِی»؛ فاطمه میوۀ دل من است، «وَ هِيَ رُوحِيَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَیَّ»؛ فاطمه روحی است که در پیکر من قرار دارد، «وَ هِيَ الْحَوْرَاءُ الْإِنْسِيَّةُ»؛ او حوریّه ای به شکل انسان است. سپس پیامبر(ص) بعد از این همه تعریف و تمجید می فرمایند: «مَتَى قَامَتْ فِي مِحْرَابِهَا بَيْنَ يَدِي رَبِّهَا جَلَّ جَلَالُهُ زَهَرَ نُورُهَا لِمَلَائِكَةِ السَّمَاءِ كَمَا يَزْهَرُ نُورُ الْكَوَاكِبِ لِأَهْلِ الْأَرْضِ»؛ آن گاه که فاطمه برای نماز و عبادت در محراب می ایستد، نور او برای فرشتگان آسمان تلألؤ می کند؛ همان گونه که نور ستارگان، برای اهل زمین می درخشد. «وَ يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِمَلَائِكَتِهِ»؛ و خداوند به فرشتگانش می فرماید: « يَا مَلَائِكَتِي انْظُرُوا إِلَى أَمَتِي فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ إِمَائِي قَائِمَةً بَيْنَ يَدِيَّ»؛ ای فرشتگان من! فاطمه پیش‏روی من ایستاده است، «تَرْتَعِدُ فَرَائِصُهَا مِنْ خِيفَتِي»؛ از خشیت نسبت به من، بند بندِ وجودش می لرزد. این حالت کسی است که قلبش مؤدّب به آداب الهی است. «وَ قَدْ أَقْبَلَتْ بِقَلْبِهَا عَلَى عِبَادَتِي»؛ او با قلبش، بر عبادت من رو آورده است و در عبادت، حضور قلب دارد. «أُشْهِدُكُمْ أَنِّي قَدْ آمَنْتُ شِيعَتَهَا مِنَ النَّار»1️⃣؛ ای فرشته ها، شما را گواه می گیرم که من به او و کسانی که پیرو او هستند، از آتش جهنّم ایمنی بخشیدم. 1️⃣بحارالأنوار، ج28، ص37 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #تربیت_مربی 🏷 جلسه یازدهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خداوند می فرماید: من فاطمه و کسانی که پیرو او هستند، از آتش جهنّم ایمنی بخشیدم ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #تربیت_مربی 🏷 جلسه یازدهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir