eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.2هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 پناه بردن از مسئلۀ شرک❗️ 📌باز ناراحتي و آلام انسان خلاصه نمي‌شود در مسألۀ ماديّت يا مسأله حكومتي، بلكه ناراحتي‌هايي به سمت او مي‌آيد كه اين ها از نظر دروني او را آزار مي‌كند، ناراحت مي‌كند او را كه كه عبارت است از: مسأله‌هاي شِركي در اعمال خودش. در اين زمينه كه اين هم شرّ و ناراحتي است. براي تو انسان كه پيدا مي‌شود تو پناه ببر به معبود واقعي كه خداوند است «مَلِكِ النَّاسِ»، معبود واقعي مردم و انسان‌ها. اين را كه تقطيع كرده است چون شُرور ما مختلف؛ چون شرور ما مختلف است از آن طرف هم خداوند اسما‌ئش هر كدام سبب مستقلّي است براي دفع و نجات انسان‌ها از اين شرور، لذا اين‌ها را به هم وصل نكرده است، جدا‌ جدا ذكر مي‌كند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 1 🏷 سوره ناس @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 پناه بردن انسان از جنب‌های مختلف❗️ 📌ممكن است يك انساني در چنگال ماديّت گرفتار باشد از نظر پرورشي مادّي‌اش، او بايد به «رَبِّ النَّاسِ» پناه ببرد. ممكن است يك انساني از نظر مادّي و پرورشي زندگي دنيايي و مادّي‌اش در رفاه باشد، ناراحتي از آن ناحيه نداشته باشد ولي از ناحيه حكومتي در رنج باشد، او بايد پناه ببرد به «ملك الناس». ممكن است يك انساني هيچ كدام اين ناراحتي‌ها را نداشته باشد ولي از نظر پرستشي كه جنبه دروني اوست ناراحتي داشته باشد، او بايد پناه ببرد و پيوند بزند به «إِلَهِ النَّاسِ»، لذا اينها را جدا ‌جدا ذكر كرده است « قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ مَلِكِ النَّاسِ إِلَهِ النَّاسِ». 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 1 🏷 سوره ناس @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 گناه چیست؟❗️ 📌نکتۀ اوّل این‌که، گناه همیشه در باب تکالیف مطرح است؛ یعنی در اصطلاح متشرّعه، به تخلّفِ از تکلیف، گناه می‏گویند که بعد، این را توضیح خواهم داد. شما در آیات و روایات لغت‏های مختلفی را می‏بینید که در باب گناه استعمال می‏شود. لغاتی از قبیل اثم، ذنب، سیّئه، خطیئه، عصیان، معصیت و امثال این‏ها . بحث ما در اینجا راجع ‏به تکالیفی است که در دار دنیا متوجّه انسان می‏شود؛ به ‏تعبیر دیگر، این‌که گفته می‏شود «دار تکلیف»، منظور دار دنیاست. ما نسبت ‏به قبل از دار دنیا بحثی نداریم. من این را مطرح‌می‌کنم برای این‌که از یک‏ سنخ مطالبی که ممکن است در ذهن بیاید، پیشگیری کرده باشیم. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📘 🏷 جلسه دوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 تکالیف چیست؟❗️ 📌نکتۀ دوّم این‌که، مراد ما از تکلیف، تکالیف منتسب به خداوند است؛ تکالیفی که از ناحیۀ خداست. حال دیگر فرقی نمی‏کند که به‏وسیلۀ وحی مدوّن به‏دست ما رسیده باشد یا وحی غیر مدوّن. احکامی که در قرآن بیان شده، حکم الله است. به این‏ سنخ از وحی، وحی مدوّن گفته می‏شود؛ یعنی کلامی که الفاظش از ناحیۀ حق تعالی صادر شده است. سنخ دیگری از وحی نیز وجود دارد که وحی است، امّا نه با الفاظی که از ناحیۀ حقّ صادر شده باشد. وحی غیر مدوّن، احکامی است که به قلب مقدّس پیغمبراکرم(ص) الهام شده و حضرت هم آن را بیان فرموده است، امّا نه با الفاظی که از حق صادر شده باشد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📘 🏷 جلسه دوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 گناه تخلف از قانون و حکم الهی در دنیاست❗️ 📌مطلب سوّم این‌که، در باب گناه و معصیت گاهی ممکن است به ذهن بیاید که مراد از آن تخلّف از نواهی است و حال این‌که این‏طور نیست. خداوند از فعل و عملی نهی فرموده و شخص مرتکب آن عمل می‏شود. محور بحث ما این نیست؛ بلکه گسترده‏تر از این است. بحث ما در مورد تخلّف از قانون و حکم الهی در دنیاست؛ می‏خواهد جنبۀ اثباتی داشته باشد یا نفی. تخلّف از امر الهی باشد یا نهی؛ به این معنا که اگر خداوند به عملی فرمان داد و شخص از انجام آن عمل تخلّف کرد، این تخلّف هم معصیت و گناه شمرده می‏شود؛ لذا در بحث گناهان باید گفت که تنها مسئلۀ نواهی مطرح نیست؛ بلکه مسئلۀ اوامر هم مطرح است. گناه هم به‏معنای تخلّف از امر است و هم تخلّف از نهی؛ چون هم امر قانون الهی به‏حساب می‏آید و هم نهی. بنابراین محلّ بحث ما اینجاست: ترک کردن واجب و مرتکب شدن حرام. به این می‏گوییم: معصیت. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📘 🏷 جلسه دوم @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِیَ اَنَّ اللهَ تبارک وَ تَعالی قالَ لِرَسُولِ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَسَلَّمَ في لَیلَةِ المِعراج ِ: « يَا أَحْمَدُ عَلَيْكَ‏ بِالْوَرَعِ‏ فَإِنَ‏ الْوَرَعَ‏ رَأْسُ الدِّينِ وَ وَسَطُ الدِّينِ وَ آخِرُ الدِّينِ إِنَّ الْوَرَعَ يُقَرِّبُ الْعَبْدَ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى»1️⃣ ترجمه: ای احمد صلّی الله علیه و اله و سلّم! ورع، سر دین و وسط دین و آخر دین است؛ به درستی که صفت ورع باعث نزدیکی و تقرّب بنده به خداوند متعال می شود. شرح: ما روایتی داریم خیلی هم این روایت مفصّل است،که در این روایت دارد پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و اله و سلّم که به معراج رفتند، خداوند خطاب فرمودند به پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و اله و سلّم ، مطالبی را که خیلی مفصّل است. که آن مطالبی را که خداوند به پیغمبراکرم صلّی الله علیه و اله و سلّم در شب معراج فرموده که بخشیش این بود، که خطاب فرمود: خداوند به پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و اله و سلّم که ورع، رأس دین است. که خطاب کرد :« يَا أَحْمَدُ عَلَيْكَ‏ بِالْوَرَعِ‏ فَإِنَ‏ الْوَرَعَ‏ رَأْسُ الدِّينِ وَ وَسَطُ الدِّينِ وَ آخِرُ الدِّينِ » نگاه کنید. ورع، سر دین، وسط دین، آخر دین است. این تأکید است. اینجا ورع را من بهتان عرض می کنم. معنای ورع اینجا عبارت از این است: آن به اصطلاح ما آن ملکۀ قدسیّه‌ای را که در انسان پیدا می شود. نسبت به ترک محرماتی؛ یعنی انسان درش، از جهت صفت روحیش، یک صفتی در نفسش پیدا می شود که به آسانی ترک می‌کند گناهان را و در او ملکه‌ای پیدا می شود، صفتی پیدا می شود، خُو پیدا می شود، هر تعبیری که می‌کنید، که به آسانی انجام می‌دهد واجبات را. این اوّلین مرتبۀ ورع و تقواست که در روایات گاهی تعبیر به تقوا می‌کنیم، تقوا هم داریم، ورع هم داریم. در این روایت دارد: سر دین، وسط، آخرش، همه اش این است! اوّلش و وسطش و آخرش، دیگر چیزی تَهش نماند. نتیجه‌اش این است: آن هایی را که به آسانی گناه می کنند، آن کسانی را که به آسانی واجباتشان را ترک می کنند، یک خُرده، تأمل کنند در این‌که دین دارند یا ندارند. چون من روایت دارم می گویم؛ از خودم که نمی گویم. سر و وسط و تهش، می فهمی چه می ‌خواهم بگویم؟ یعنی نمی شود که کسی را بگوییم متدیّن است؛ ولی به آسانی گناه می کند. متدیّن است، به آسانی واجب را ترک می کند. فهمیدی؟ این را نمی‌شود گفت، متدیّن بر طبق روایت. بعد می فرماید: «إِنَّ الْوَرَعَ يُقَرِّبُ الْعَبْدَ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى» همین ملکه، همین صفت، همین خویی که در آن هست که به آسانی گناه را ترک می‌کند و به آسانی انجام می‌دهد واجبتش را؛ همین، موجب این می شود که این، نزدیک خدا بشود. همین.حالا، روایتش هم خیلی مفصّل است که بعدش هم، باز خطاب می‌کند به پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و اله و سلّم ، راجع به همین ورع. این را بدان! ورع موجب می شود که بنده، توفیق عبادت پیدا می‌کند. بعضی‌ها خیال می‌کنند که وقتی عبادت می‌کنند، عبادات موجب می شود که این‌ها دیگر گناه نکنند و واجباتشان را عمل کنند.شد؟! عکس است. درست عکس است. تو گناه نکن، واجبت را انجام بده، شد؟! آن موجب می شود که تو بتوانی چکار کنی؟ توفیق عبادت پید ا کنی. حالا در آثارش نمی توانی... گفتم این روایت، روایت مفصّلی است. همان موجب می شود که تو عزّت در بین مردم پیدا کنی. حالا نمی‌خواهم بگویم. یعنی هم از نظر دنیایی برای تو اثر دارد، هم از نظر آخرتی اثر دارد. توجّه کردی چه عرض کردم؟! گناه نکردن و اطاعت کردن، توجّه کردی چه عرض کردم؟! این تشکیل می دهد دین را اصلا. متدیّن یعنی این، شد؟! اگر بخواهیم بگوییم، دین عبارت است از همین، بیش از این هم نیست. گفتم عین روایت را خواندم دیگر. «رَأْسُ الدِّينِ وَ وَسَطُ الدِّينِ وَ آخِرُ الدِّينِ» توجّه می‌کنید چه می‌خواهم بگویم؟ این است، بیش از این نیست، دین، این است. حالا، این را آدم برمی‌دارد، یک معیار است دیگر؛ می گذارد روی خودش؛ اگر دین دارای مراتب است، می‌فهمی؟! می‌فهمد آدم چقدر دین دارد، هان؟! چقدر کم دارد. رسیدید شما به عرض من؟! یا اصلا دین دارد یا دین ندارد. به قول ما هم وجود و عدمش را می فهمد، هم مراتبش را می فهمد، که در چه مرتبه ای از دین داری است. توجه کردید چه عرض کردم، برطبق روایت. 1️⃣ بحار جلد 74 ، صفحۀ 26 – مستدرک الوسائل، جلد11، صفحۀ 273 يَا أَحْمَدُ عَلَيْكَ‏ بِالْوَرَعِ‏ فَإِنَ‏ الْوَرَعَ‏ رَأْسُ الدِّينِ وَ وَسَطُ الدِّينِ وَ آخِرُ الدِّينِ إِنَّ الْوَرَعَ يُقَرِّبُ الْعَبْدَ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى 〰️〰️〰️〰️〰️ @mojtabatehrani_ir