﷽ 📍 دعا، انابه و توبه موجب رفع بلا از جامعه می‌باشد❗️ 📌روایتی از امام‌علی(ع) است كه در آنجا دافعه و رافعه را توضیح می دهد. و جلسۀ گذشته هم به مسئلۀ معصیت اشاره كردم. حضرت‌فرمود: «مَا زَالَتْ نِعْمَةٌ وَ لَا نَضَارَةُ عَيْشٍ إِلَّا بِذُنُوبٍ اجْتَرَحُوا»؛ هیچ نعمت و خرّمی و زندگی ای به زوال نمی آید، مگر به سبب گناهانی كه صاحبان آن مرتكب شده اند. اینجا بحث جامعه است كه وقتی گناه فراگیر شد، بیچاره می شویم؛ به چه كنم، چه كنم می افتیم و نان شب هم برای خوردن، نداریم. «أَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ»؛ خدا هرگز به بندگانش ستم نمی كند؛ بلكه كاركرد دست من و تو، اثر وضعی آن است. «وَ لَوْ أَنَّهُمُ اسْتَقْبَلُوا ذَلِكَ بِالدُّعَاءِ وَ الْإِنَابَةِ لَمْ تَنْزِلْ»؛ اگر آن ها با دعا و توبه به استقبال نعمت ها می رفتند، این نعمت ها و خوشی ها رو به زوال نمی رفت. اینجا مسئلۀ دافعیّت است؛ یعنی دعا، انابه و توبه جلوی زوال نعمت را می گیرد. این، همان است كه به صورت كلّی مطرح شده بود؛ امّا در اینجا امام‌علی(ع) آن را باز كرد. «وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذَا نَزَلَتْ بِهِمُ النِّقَمُ وَ زَالَتْ عَنْهُمُ النِّعَمُ فَزِعُوا إِلَى اللَّهِ بِصِدْقٍ مِنْ نِيَّاتِهِمْ وَ لَمْ يَهِنُوا وَ لَمْ يُسْرِفُوا». اگر زمانی كه بلا نازل شد و گرفتاری فراگیر آمد، «وَ زَالَتْ عَنْهُمُ النِّعَمُ»؛ و نعمت هایشان گرفته شد، در اینجا با خلوص نیّت به خداوند پناه می بردند و سستی و زیاده روی و اسراف كاری را كنار می گذاشتند، «لَأَصْلَحَ اللَّهُ لَهُمْ كُلَّ فَاسِدٍ»؛ خدا همه تباهی آن ها را سامان می داد؛ «وَ لَرَدَّ عَلَیهِمْ كُلَّ صَالِحٍ»1️⃣؛ و چیزهایی را كه گرفته بود، به آن ها برمی گرداند. لذا این مطالبی كه مطرح كردم، برای این بود كه كمال استفاده را بكنید تا از جامعۀ ما رفع بلا بشود. نمی گویم برای خودتان دعا نكنید، بلكه دعای همگانی یادتان نرود. آن وقت در اینجاست كه ان شاالله خدالطف خود را بیشتر خواهد كرد و رفع بلا خواهد كرد. 1️⃣بحارالأنوار، ج 90، ص289 - مستدرک الوسائل، ج5، ص183 〰〰〰〰〰 📚 #حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه هفدهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دعا، انابه و توبه موجب رفع بلا از جامعه می‌باشد❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه هفدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 استعجال در دعا نا امیدی و یأس در پی دارد❗️ 📌ابوبصیر از امام‌صادق(ع) نقل می كند. که حضرت‌فرمودند: «لَا یزَالُ الْمُؤْمِنُ بِخَیرٍ وَ رَجَاءٍ رَحْمَةً مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»؛ مؤمن، همیشه در مسیر خیر است و امیدهایی هم كه دارد تا به آن برسد، بر اثر رحمت الهی نسبت به اوست؛ امّا: «مَا لَمْ یَسْتَعْجِلْ فَیَقْنَطَ وَ یَتْرُكَ الدُّعَاءَ»1️⃣؛ تا موقعی كه حالت استعجال برای او پیش نیاید. حضرت‌توضیح می دهند: می دانی اگر حالت استعجال؛ یعنی انتظار از اینكه خدا زود برساند و شتابزدگی كند پیش بیاید، چه در پی دارد؟ در حالت شتاب این اتّفاق می افتد كه وقتی عبد ببیند حاجت برآورده نشد، اینجاست كه به حالت قنوط و یأس مبدّل می شود. از خدا ناامید می شود و بعد هم دعا را ترك می كند؛ یعنی رویش را از خدا برمی گرداند. این ها را چون مناسب دیدم كه بعد از لیالی قدر مطرح كنم، تذكّر می دهم. به اصطلاح عامیانه این طور می گویند كه «گاوِ نُه من شیر» نشوی. وقتی می بینی به زودی به دستت نرسید، به حالت استعجال رو نیاوری كه این، قنوط را در پی می آورد. یعنی چه؟ به این معنا كه از خدا ناامید می شوی و باز این ناامیدی چه در پی دارد؟ ترك دعا؛ یعنی رویم را از خدا بر می گردانم. در حرفهای من دقّت كنید و ببینید معارف ما چقدر زیبا است! 1️⃣الكافی، ج 2، ص490- وسائل الشیعه، ج 7، ص55 - بحارالأنوار، ج 90، ص374 〰〰〰〰〰 📚 #حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه بیست و چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 استعجال در دعا نا امیدی و یأس در پی دارد❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه بیست و چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 استعجال در دعا دید طلبکاری از خداوند می‌آورد❗️ 📌وقتی جناب ابوبصیر این را از امام صادق(ع) می شنود، نقل می كند: «قُلْتُ لَهُ كَیْفَ یَسْتَعْجِلُ؟»؛ به آقا عرض كردم: ممكن است به ما بفرمایید: چگونه است كه بنده دعا می كند و بعد هم در دعا استعجال می كند؟ استعجال را برای ما معنا كنید؟ ما گفتیم «شتابزدگی در اجابت»؛ امّا این یك مفهوم ذهنی است. او می خواهد مسئله را برای ما روشن كند. «قَالَ یَقُولُ:» حضرت‌فرمود: خواهم گفت كه استعجال یعنی چه؟ یعنی: عبد دعا می كند، بعد هنوز حاجتش به او داده نشده، شروع می كند و این حرف را می زند: «یقُولُ قَدْ دَعَوْتُ مُنْذُ كَذَا وَ كَذَا وَ مَا أَرَى الْإِجَابَةَ»؛می گوید: مدّت هاست دعا كرده ام؛امّا از اجابت خبری نیست، «دَعَوْتُ مُنْذُ كَذَا وَ كَذَا وَ مَا أَرَى الْإِجَابَةَ»1️⃣؛ مدّتی است كه از خدا خواستم؛ امّا جوابی نمی شنوم و چیزی از اجابت نمی بینم. البتّه ابوبصیر انسان فاضلی است. مسئله این است كه مواظب باشید یك وقت كارتان به این جا نكشد.بیان كردم كه از دو حالت خارج نیست: یكی، اینكه سپاسگزاری خدا را بكنید و دیگری اینكه، از خدا طلبكار نشوید. 1️⃣ الكافی، ج 2، ص490- وسائل الشیعه، ج 7، ص55 - بحارالأنوار، ج 90، ص374 〰〰〰〰〰 📚 #حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه بیست و چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 استعجال در دعا دید طلبکاری از خداوند می‌آورد❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه بیست و چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خداوند دعایی که به ضرر انسان باشد به اجابت نمی رساند❗️ 📌 کارهای خداوند حساب شده است و این طور نیست که هر چه بنده بخواهد، به او بدهد، ولو اینکه به ضررش هم باشد. مثل اینکه بچّه ای بگوید: این چاقو را به من بدهید. بعد به او بدهیم و او با چاقو دست خود را ببرد. آیا خدا مصلحت داعی را رعایت نمی کند؟ چون گفته «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَكُم »1️⃣. خیر، این طور نیست که همین طور بخواهد بدهد؛ او خلاف حکمت عمل نمی کند. این را لطف، رحمت و محبّت نسبت به بنده نمی گویند. این ها را قبلاً مطرح کرده ام و فقط اشاره می کنم. گاهی اصل حاجتی که عبد تقاضا می کند، یک حاجت دنیوی است که اگر به او بدهد، به ضررش بوده و وضع او را زیر و رو کرده و بیچاره اش می کند. اگر خدا آن حاجت را به او بدهد، عبدش بیچاره می شود. آنجاست که عبد به خدا می گوید: تو که می دانستی به ضرر من است، اما من نمی دانستم؛ پس چرا دادی؟! گاهی ضرر آن حاجت اصل نیست؛ بلکه خصوصیّات آن مطرح است.این حرف، یعنی چه؟ به این معنا که اصل آن مضرّ نیست، امّا مقطعی که به آن شخص می خواهد بدهد، باید مقطع خاصّی باشد. در یک مقطع به ضرر اوست و در مقطع دیگر به نفع او. الآن که آن بنده تقاضا کرده، مقطعی است که به ضررش است؛ پس می گذارد هر وقت به مقطعی رسید که به نفع او شد، به او می دهد. این همان است که بحث کردم، یعنی«تأخیر در اجابت». 1️⃣ مرا بخوانید تاشما را اجابت کنم. سورۀ مبارکۀ غافر، آیۀ 60 〰〰〰〰〰 📚 #حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه بیست و ششم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خداوند دعایی که به ضرر انسان باشد به اجابت نمی رساند❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه بیست و ششم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 در دعا توجّه به اثر سوء اجابت آن هم داشته باشیم❗️ 📌ما این طوریم که همه در بستر مادّیت و دنبال امور مادّی هستیم؛ دنبال این هستیم که در دعا مسائل مادّی را در نظر بگیریم و اصلاً در کنار این، مسئلۀ معنویّت را در نظر نمی گیریم؛ یعنی چه؟ به این معنا که ممکن است، چیزی در ظاهر، از نظر معنویّت به نفع من باشد، در حالی که به ضرر است و ظرفیّت آن را نداشته باشم. مثالی می زنم: شخصی بود که وضع مالی متوسّطی داشت امّا از نظر دینی، انسان متدیّنی بود و در امور مساجد، مجالس و...شرکت می کرد. مدّتی گذشت که وضع مادی خوبی پیدا کرد. به شخصی گفتم: ایشان مدّت ها بود پیدایش نبود؛ امّا الآن به مجالس می آید. ایشان گفت: این شخص از نظر مالی مقداری وضعش خوب شد و مسائل معنوی را ترک کرد. تعبیر ایشان این‎طور بود: یک زمانی هوای نفس، او را گرفت؛ امّا حالا دوباره معنویّت را به یاد آورده است. این ها مسائلی است که خودم لمس کرده ام. ما در دعاهایمان این طور فکر نمی کنیم؛ بلکه فقط می گوییم: بده! مسئله این است که آن شخص نمی فهمد و فقط دنبال مسائل مادّی است. امّا توجه نمی کند این چه بازدهِ سوئی روی بُعد معنوی اش دارد؟ این طور می شود و کارش به جایی می رسد که اصلاً خدا یادش می رود. امّا خدا بندۀ خودش را دوست دارد؛ چون حکمت او این را اقتضا می کند. 〰〰〰〰〰 📚 #حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه بیست و ششم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 در دعا توجّه به اثر سوء اجابت آن هم داشته باشیم❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه بیست و ششم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خداوند جلوی استجابت دعایی که به انسان ضرر می‌رساند می‌گیرد❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه بیست و ششم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خداوند جلوی استجابت دعایی که به انسان ضرر می‌رساند می‌گیرد❗️ 📌پیغمبراکرم(ص) فرمودند: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): إِنَّ الْعَبْدَ لَیُشْرِفُ عَلَى حَاجَةٍ مِنْ حَوائِجِ الدُّنْیا»؛ بنده در آستانۀ رسیدن به حاجتی از حوائج دنیایی خود است؛ یعنی از خدا می خواهد و بعد نتیجۀ حاجت معلوم می شود، «فَیَذْکُرُهُ اللهُ مِنْ فَوقِ سَبعِ سَماواتٍ»؛ اشاره به این است که خدا دقیقاً همه را بررسی می کند، «فَیَذْكُرُهُ اللَّهُ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ»؛ خدا از فراز هفت آسمان آن را یاد می کند. بعد می گوید: «فَیَقُولُ مَلَائِكَتِی»؛ فرشتگان من! «إِنَّ عَبْدِی هَذَا قَدْ أَشْرَفَ عَلَى حَاجَةٍ مِنْ حَوائِجِ الدُّنْیا»؛ این عبد، حاجتی از حوائج دنیایی خود را خواسته و در آستانۀ رسیدن آن است و مقدّمات آن کم کم فراهم می شود که به آن برسد، «فَإِنْ فَتَحْتُهَا لَهُ»؛ اگر راه را باز کنم که به آن برسد، «فَتَحْتُ بَابًا الَی النَّارِ»؛ دری را به‎سوی آتش باز کرده ام؛ «وَلَكِنْ اِزْوُوهَا»؛ پس راه رسیدن به حاجتش را ببندید. «فَیُصْبِِحُ الْعَبْدُ عَاضًّا عَلَى أَنَامِلِهِ»؛ در اینجا می شود که عبد انگشت حسرت به دهانش می گیرد، «یَقُولُ: مَنْ سَبَقَنی؟مَنْ دَهَانی؟»؛ می گوید: این، بنا بود به من برسد، امّا یک مرتبه به فلانی رسید! چرا با من این طور رفتار کردند؟! «وَمَا هِی إِلَّا رَحْمَةً رَحِمَهُ اللَّهُ بِهَا»1️⃣؛ امّا نمی فهمد که این، یک رحمت و عطوفتی از ناحیۀ خدا بود که به او شد. اگر به آن حاجت می رسید، کارش خیلی خراب می شد. ما نظیر این روایات را زیاد داریم. 1️⃣نهج الدّعا، ج1، ص484 〰〰〰〰〰 📚 #حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه بیست و ششم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir