﷽ 📍 دعای پیامر راجع‌به اهلبیت(ع)❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه سیزدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نصیحت لقمان به فرزندش ❗️ 📌امام صادق(ع) فرمودند: «قَالَ لُقمَانُ لإبنِهِ»؛ لقمان به فرزندش چنین نصیحت کرد. معلوم می‎شود که امام صادق(ع) این حرف را قبول داشتند که نقل می‎کنند. «وَ خُذْ مِنَ الدُّنْيَا بَلَاغاً»؛ از دنیا و امور مادّی به مقدار بلاغ برگیر. بلاغ در لغت، به معنای کفایت و بسندگی آمده است. البته دنیای بلاغ؛ یعنی دنیایی که من را به اهداف معنوی‎ام برساند. این، بحث جداگانه‏ای است که قبلاً بیان کرده‏ایم. امّا اینجا بلاغ به معنای کفایت است و در لغت هم همین‎طور است. در ادامه می‏فرماید: «وَ لَا تَرْفُضْهَا فَتَكُونَ عِيَالًا عَلَى النَّاسِ»؛ از آن ‎طرف هم، دنیا را آن‏طور رها نکن که محتاج دیگران شوی؛ یعنی طوری نباش که سربارِ دیگران شوی. «عِيَالًا عَلَى النَّاسِ»1️⃣، به این معنا است. سپس فرمود: «وَ لَا تَدْخُلْ فِيهَا دُخُولًا يُضِرُّ بِآخِرَتِك»؛ آن‏گونه داخل در امور دنیا نشو که به امر آخرتت ضربه بخورد. 1️⃣بحارالأنوار، ج 13، ص411- مستدرک الوسائل، ح13 ، ص1 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه هفدهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نصیحت لقمان به فرزندش ❗️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه هفدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 احساس کمبود همیشگی❗️ 📌ابن ابی ‏یعفور که از اصحاب امام صادق(ع) است، از ایشان نقل می‏کند: «مَنْ أَصْبَحَ وَ أَمْسَى وَ الدُّنْيَا أَكْبَرُ هَمِّهِ جَعَلَ اللَّهُ تَعَالَى الْفَقْرَ بَيْنَ عَيْنَيْهِ وَ شَتَّتَ أَمْرَهُ وَ لَمْ يَنَلِ الدُّنْيَا إِلَّا مَا قُسِّمَ له»1️⃣؛ کسی که صبح و شام کند، در حالی که دنیا بزرگ‎ترین همّ او باشد، خداوند نیازمندی را بین دو چشمش قرار می‎دهد؛ یعنی همیشه احساس کمبود می‎کند و از دنیا جز به مقداری که برای او مشخص شده برخوردار نمی‏گردد. همّ، دو معنا دارد؛ اوّل، به معنای آهنگ، به سوی هدف و هدف‎گیری است. دوّم، به معنای غصّه و غم و اندوه است. کسی که شب تا صبح و صبح تا شب دنبال دنیا باشد، همیشه در ترس به سر می‏برد؛ چرا که دنیا بزرگ‎ترین غصّهٔ اوست. می‏گوید: هرچه می‎خواهد، بشود؛ ولی دنیا از بین نرود! اگر همّ را به معنای غصّه بگیریم، بزرگ‎ترین غصّه، ‏جایی است که انسان به هدفش نرسد. اگر بزرگ‎ترین همّ انسان دنیا باشد- به معنای هدف و غصّه- و دنیا هدف انسان ‏شده و برای دنیا اصالت قائل شود، دیگر آن را به عنوان ابزار و وسیله نمی‏بیند. 1️⃣بحارالانوار، ج 70، ص 17 - الكافی، ج‏2، ص319 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه بیستم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 احساس کمبود همیشگی❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه بیستم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 تعلّق به دنیا غصه و گرفتاری را در پیش دارد❗️ 📌روایت را ابن ابی‏ یعفور از امام صادق(ع) نقل می‎کند که حضرت فرمودند: «مَنْ تَعَلَّقَ قَلْبُهُ بِالدُّنْيَا تَعَلَّقَ مِنْهَا بِثَلَاثِ خِصَالٍ هَمٍّ لَا يَفْنَى وَ أَمَلٍ لَا يُدْرَكُ وَ رَجَاءٍ لَا يُنَالُ»1️⃣؛ کسی که به دنیا تعلّق قلبی پیدا کند، قلبش به سه امر گره می‎خورد: اوّل، غصّه‎ای که بی‏زوال است. دوّم، آرزویی که به آن نمی‎رسد، و سوّم، امیدی که به آن نائل نمی‎شود. دارند؟ خیر. اگر چیزی هدف من شود، از دل من هم جدا نمی ‏شود. وقتی بزرگ‎ترین هدف من دنیا باشد، دل من با دنیا گره می‏خورد. گره خوردن دل با دنیا به این خاطر است که دنیا بزرگ‏ترین هدف من شده است. کسی که چون به هدفش نرسیده است همیشه غصّه ‏دار و همیشه گرفتار است و احساس کمبود می‎کند. بنابراین کسی که مبتلا به این درد است، از آنچه که در اختیارش هست، نمی ‏تواند استفاده کند. بدبخت‎تر از چنین فردی در عالم وجود ندارد. 1️⃣الخصال، ج1، ص88 - بحارالأنوار،ج 70 ،ص91 و ص103، و ص163 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه بیست و پنجم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 تعلّق به دنیا غصه و گرفتاری را در پیش دارد❗️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه بیست و پنجم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حضرت سلیمان(ع) آخرین پیغمبری که به بهشت می‎رود❗️ 📌حضرت سلیمان(ع) خَدَم و حَشَم بسیاری داشت، امّا قلبش تعلّقی به دنیا نداشت. در روایت آمده است که حضرت سلیمان(ع) سلطنت و حکومت در اختیارش بود و با اینکه به این دنیا تعلّق نداشت، ولی خداوند در یک ‎مورد حظّ او را کم می‎کند. امام صادق(ع) می‏فرمایند: «آخِرُ نَبِيٍّ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ سُلَيْمَانُ بْنُ دَاوُدَ وَ ذَلِكَ لِمَا أُعْطِيَ فِي الدُّنْيَا»1️⃣.آخرین پیغمبری که به بهشت می‎رود، سلیمان بن‏داود(ع) است؛ به خاطر خَدَم و حَشَمی که داشت. در اینجا بحث تعلّق قلبی است و مردم به طور غالب این‎گونه هستند که اُنسشان با دنیا موجب تعلّق قلبی ایشان نسبت به دنیا می‎گردد. هرچه اُنس بیشتر شود، تعلّق بیشتر می‎شود. یکی از آثار سویی که انسان باید در دعاهایش در نظر بگیرد، همین تعلّق قلبی است. 1️⃣بحارالأنوار ، ج 14 ، ص 74 و ج70، ص107 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه بیست و پنجم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حضرت سلیمان(ع) آخرین پیغمبری که به بهشت می‎رود❗️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه بیست و پنجم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 چه کسانی از دنیا با سختی و حسرت می‌روند❗️ 📌علی(ع) فرمودند: «مَنْ كَانَتِ الدُّنْيَا هِمَّتَهُ اشْتَدَّتْ حَسْرَتُهُ عِنْدَ فِرَاقِهَا»؛1️⃣کسی که هدفش دنیا شود، حسرتش در هنگام جدایی از آن شدّت پیدا می‎کند؛ یعنی هنگامی که می‎خواهد از نشئهٔ دنیا عبور کند و به نشئهٔ برزخ برود، به او سخت می‎گذرد؛ چون چشمش به این طرف است. امام صادق(ع) فرمودند: «مَنْ كَثُرَ اشْتِبَاكُهُ فِي الدُّنْيَا كَانَ أَشَدَّ لِحَسْرَتِهِ عِنْدَ فِرَاقِهَا»؛2️⃣اشتباک به معنای «در هم پیچیدن» است. کسی که با دنیا آمیخته و اُنس شدید پیدا کرده است، هنگام جدایی از آن بسیار حسرت می‏خورد. اُنس و تعلّق قلبی از آثار سویی است و بر کسانی مترتّب می‎شود که حدّ کفاف را نپذیرند. امّا کسانی که در امور دنیوی‎شان به همان سقفی که در معارف ما آمده بسنده کنند، راحت‎تر به نشئهٔ آخرت منتقل می‎شوند. 1️⃣بحارالأنوار، ج 68، ص 181- مستدرک‌الوسائل، ج 12، ص152 2️⃣وسائل‏الشيعه، ج 16، ص 20 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه بیست و پنجم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 چه کسانی از دنیا با سختی و حسرت می‌روند❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه بیست و پنجم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 کرامت انسان در زندگی به حد کفاف بودن است ❗️ 📌امام صادق(ع) علایم مؤمن را این‏گونه می‏شمارند: «الْمُؤْمِنُ مَنْ طَابَ مَكْسَبُهُ وَ حَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ وَ صَحَّتْ سَرِيرَتُهُ وَ أَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ»1️⃣؛ مؤمن کسی است که کسبش پاکیزه و خُلقش نیکو و رفتارش صحیح است و اضافهٔ مال خود را انفاق می‎کند. این بخش، مربوط بود به قسمت اوّل کلام امام رضا(ع) پیرامون متعبّدی که در جهت برخورداری از ثواب آخرت، قناعت می‏کند. در قسمت دوّم که امام رضا(ع) جنبهٔ انسانی مسئله را مطرح کرده و فرمودند: «أَوْ كَرِيمٌ مُتَنَزِّهٌ عَنْ لِئَامِ النَّاسِ»2️⃣، منظور این است که روح انسانی و کرامت طبع انسان کریم، باعث قناعت‏پیشگی او می‏شود. جمع کردن مال، زحمت بسیاری دارد؛ چرا که فرد باید تملّق دیگران را بگوید و نزد افراد فرومایه تحقیر شود تا بتواند بیش از کفاف را به دست بیاورد؛ لذا حضرت(ع) می‎فرمایند: که کرامت انسانی هم اقتضا می‎کند که انسان در زندگی‎ خود به حدّ کفاف بسنده کرده و زیاده‏طلبی نکند. امام هشتم(ع) می‎فرمایند: قناعت ناشی از دو بُعد الهی و انسانی می‏شود. 1️⃣الكافي، ج 2، ص 235- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص189- بحارالأنوار، ج 64، ص293 2️⃣بحارالأنوار، ج 75، ص349 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه بیست و ششم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir