🌷 آیت الله مجتهدے تهرانے(ره): ✨ عُجب خطرناک است ... 🍃عجب این است که انسان به عبادتش #بنازد، خودش رو خوب بداند, خیال کند روزه هایش قبول شده، نمازهایش قبول شده بہ خودش #بادی بکند. این را مےگویند عجب و خطر دارد. ✨ خداوند تبارک و تعالی به حضرت داوود فرمود: ای داوود! بہ گنهکاران #بشارت بده ، اما صدیقین را #بترسان! 🔻 حضرت داوود تعجب کرد و پرسید: خدایا، صدیقین را بترسانم؟ من باید به صدیقین بشارت بدهم و گنهکاران را بترسانم، حال چرا برعکس شده؟ ✨ خدا فرمود: صدیقین را از #عجب بترسان، آدم خوب ها، نماز شب خوان ها را از عجب بترسان ولی گنهکاران را بشارت بده. چرا؟ 🔻 چون گنهکاران دچار عجب و #غرور نیستند، آنها مےگویند: «ما آشغال بندگانت هستیم» اما صدیقین به عبادتشان مےنازند. @mojtahedie71

🍂🍁 عُجب خطرناک است 🍁🍂 💟 آیت الله مجتهدے تهرانے(ره): 💚 عجب این است که انسان به عبادتش #بنازد، خودش رو خوب بداند, خیال کند روزه هایش قبول شده، نمازهایش قبول شده بہ خودش #بادی بکند. این را مےگویند عجب و خطر دارد. 💚 خداوند تبارک و تعالی به حضرت داوود فرمود: ای داوود! بہ گنهکاران #بشارت بده ، اما صدیقین را #بترسان! 💚حضرت داوود تعجب کرد و پرسید: خدایا، صدیقین را بترسانم؟ من باید به صدیقین بشارت بدهم و گنهکاران را بترسانم، حال چرا برعکس شده؟ 💚 خدا فرمود: صدیقین را از #عجب بترسان، آدم خوب ها، نماز شب خوان ها را از عجب بترسان ولی گنهکاران را بشارت بده. چرا؟ 💚 چون گنهکاران دچار عجب و #غرور نیستند، آنها مےگویند: «ما آشغال بندگانت هستیم» اما صدیقین به عبادتشان مےنازند. @mojtahedie71

✨﷽✨ ✳️ نعمت یادآوری گناه ✍ آیت‌الله جوادی آملی: مشکل ما در نقص و نرسیدن به کمال، #فراموشی است که از بدترین مصیبت‌های ماست. کار خوبی را که انجام می‌‌دهیم، فراموش نمی‌‌کنیم. چون آن را بارها بازگو کرده و به آن علاقه‌مندیم؛ ولی چون #گناه مرتکب شده را پنهان می‌‌کنیم، کم‌کم از یادمان می‌‌رود. و در صدد جبران آن هم نیستیم؛ زیرا انسان آنگاه در صدد جبران نقص است که متذکر آن نقیصه باشد. 🔸 از این رو به ما گفته‌اند: اگر کار خیری کردید، آن را فراموش کنید و اگر از شما اشتباهی سر زد، به یاد آن باشید؛ زیرا تذکر خطا وسیله‌ی #استغفار و سبب انفعال است ولی یادآوری کار خیر، زمینه‌ی #غرور را فراهم می‌‌کند. گاهی انسان آن‌قدر کار خیر را بازگو می‌‌کند که کار خیرش پژمرده می‌‌شود. 🔺 در بعضی از روایات اهل بیت (علیهم‌السّلام) آمده است که اگر شما کار خیری را انجام دادید، لازم نیست آن را برای کسی بازگو کنید؛ مثل اینکه، شما گلی را از بوستان بکنید و چند بار به آن دست بزنید. طبیعی است که پژمرده می‌‌شود و عطر و زیبایی آن از بین می‌‌رود. کار خیر نیز وقتی زیبا و معطر است که پنهان بماند یا اگر درِ شیشه‌ی عطری را باز کنیم، عطر از آن می‌‌پرد. ولی کار شر مثل بوی بد است، درِ شیشه‌ی آن را بردارید بگذارید زود بویش برود، یعنی به یاد آن باشید. وقتی به یاد بودید، با توبه آن را جبران می‌‌کنید. 📚 مبادی اخلاق در قرآن صفحات ۵۵ و ۵۶ @mojtahedie71

⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️ ☄ ⭕️ #شادی های توأم با غرور و شهوت چه عواقبی دارد؟ 🔷آیه ۷۵ سوره «غافر»، به علت گرفتارى هاى کافران اشاره دارد، مى گوید: «ذلِکُمْ بِما کُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِى الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ بِما کُنْتُمْ تَمْرَحُونَ؛ این عذاب ها به خاطر آن است که به #ناحق در زمین #شادى مى کردید و از روى #غرور و #مستى_شهوات به خوشحالى مى پرداختید!». از مخالفت با پیامبران و کشتن مؤمنان و در فشار گذاردن محرومان و مستضعفان، لذت مى بردید و از #ارتکاب_گناهان و #قانون_شکنى ها در خود #احساس_غرور و سربلندى مى کردید، اکنون باید کفاره آن همه #شادى_بیجا و غرور و غفلت و مستى شهوت را در میان این غل و زنجیرها و در لابلاى شعله هاى آتش بدهید. 🔷 #تَفْرَحُونَ، از ماده «فرح» به معنى #شادى و #خوشحالى است که گاهى #ممدوح است و شایسته، همانگونه که در آیه ۴ ـ ۵ سوره «روم» آمده است: «وَ یَومَئِذ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللّهِ؛ در آن روز [که رومیان اهل کتاب بر مشرکان مجوس پیروز گردند] مؤمنان شاد خواهند شد». و گاه #مذموم است و بر اساس باطل، چنان که در داستان «قارون» در آیه ۷۶ سوره «قصص» مى خوانیم: «اِذْ قالَ لَهُ قَومُهُ لاتَفْرَحْ إِنَّ اللّهَ لایُحِبُّ الْفَرِحِینَ؛ به خاطر بیاور هنگامى را که قومش به او گفتند: این همه #شادى_مغرورانه مکن، که #خداوند #شادى_کنندگان_مغرور را دوست نمى دارد». 🔷البته این تفاوت، باید از قرائن شناخته شود و پیداست که در آیه مورد بحث، «فرح» از نوع دوم منظور است. «تَمْرَحُونَ» از ماده «مَرَح» (بر وزن فرح) به گفته جمعى از ارباب لغت و مفسران، به معنى «شدت فرح، و گستردگى» آن است. و بعضى آن را به معنى «شادى به خاطر مطالب بى اساس» دانسته اند. در حالى که بعضى دیگر آن را به معنى «شادى توأم با یک نوع طرب» و به کار گرفتن #نعمتهاى_الهى در #مسیر_باطل شمرده اند. ظاهر این است که همه این معانى به یک مطلب باز مى گردد، زیرا #شدت_شادى و #افراط در آن، سر از همه این مسائل در مى آورد و با #انواع_گناهان و #آلودگیها و #عیاشى و #هوسرانى توأم مى شود. [۱] 🔷آرى، #اینگونه_شادی هاى توأم با #غرور و #غفلت و بى خبرى و همراه با #هوسرانى و شهوت، #انسان را به سرعت از #خدا دور مى کند و از #درک_حقایق باز مى دارد، واقعیت ها را شوخى، و حقایق را مجاز، جلوه مى دهد. اینجاست که به آنها خطاب مى شود: «أُدْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ خالِدِینَ فِیها؛ #وارد_شوید از درهاى #جهنم و جاودانه در آن بمانید». [۲] «فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَکَبِّرِینَ؛ و چه #بد_جایگاهى است، #جایگاه_متکبران». [۳] این جمله، تأکید مجددى است بر اینکه #سرچشمه_اصلى #بدبختیهاى_آنها، همان #کبر و #غرور بوده است، همان کبرى که #امّ_الفساد و حجاب در برابر دیدگان حق بین انسان و عامل مقاومت در برابر انبیاء و اصرار در مسیر باطل است. پی نوشت: [۱] «راغب» در «مفردات» مى گوید: «اَلْفَرَحُ اِنْشِراحُ الصَّدْرِ بِلَذَّة عاجِلَة، وَ اَکْثَرُ ما یَکُونُ ذلِکَ فِى اللَّذّاتِ الْبَدَنِیَّةِ وَ الْمَرَحُ شِدَّةُ الْفَرَحِ وَ التَّوَسُّعِ فِیْهِ». [۲] سوره مؤمن، آیه ۷۶ [۳] همان آیه 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چ ۲۶، ج ۲۰، ص ۱۹۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)