🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 #لحظه_ای_درنگ #کنترل_ذهن_در_مسیر_تقرب #جلسه_پنجم (قسمت اول) 🔹امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: خودت را به کارهای خوب و کسب فضیلت‌ها وادار کن و الّا به‌طور طبیعی دچار رذائل خواهی شد. (غررالحکم/2477) یعنی اگر خودت را به‌سمت کارها و حالات خوب نبَری، هم کارهایت و هم حالِ روحی‌ات بد می‌شود. 🔹چرا اگر خودمان را رها کنیم، خراب می‌شویم؟ مگر فطرت ما الهی نیست؟! مگر ما اساساً آدم‌های بدی هستیم؟! مگر خدا به نفسِ انسان و کسی که این نفس را به‌زیبایی آفریده، قسم نخورده است؟! (وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها؛ شمس/7) 🔹ما اساساً آدم‌های خوبی هستیم ولی اگر خودمان را رها کنیم خراب می‌شویم؛ کمااینکه غذا هرچقدر هم خوب و مفید باشد، اگر آن‌را در محیط و دمای مناسب نگهداری نکنید، خراب می‌شود، یعنی برخی میکروب‌ها و موجودات، آن‌را نابود می‌کنند. دربارۀ انسان هم این خطر وجود دارد؛ میکروبی که قبل از انسان آفریده شده و دشمن انسان هم هست «ابلیس» است. 🔹غیر از وجود ابلیس (دشمن بیرونی) ساز و کارِ درونی انسان هم به‌گونه‌ای است که اگر تربیت نشود، خراب می‌شود. انسان به‌شدّت عاشق رشد است و به‌همین خاطر، برای رسیدن به رشد و تعالی، عجله می‌کند و همه‌چیز را خراب می‌کند؛ مگر اینکه صبر را به او یاد بدهید. مثل انرژی هسته‌ای که اگر رها شود و کنترل نشود، همه‌چیز را خراب می‌کند ولی اگر کنترل شود و در نیروگاه، از آن به‌صورت حساب‌شده استفاده شود، خیلی می‌تواند مفید باشد. 🔹ذهن انسان هم نیاز به کنترل و مراقبت دارد؛ اگر انسان برای کنترل ذهن، تمرین نکند، ذهنش خود‌به‌خود، بیمار می‌شود. ذهن ما توانمندی‌هایی دارد که باید درست و کنترل‌شده از آنها استفاده کنیم؛ نه اینکه آنها را رها کنیم؛ یکی از این ویژگی‌ها «حسرت‌خوردن» است. 🔹اگر آدم ویژگیِ حسرت‌خوردن و سرزنشگری را نداشته باشد، توبه نمی‌کند. با قدرت نفسِ لوّامه(سرزنشگر) است که انسان از نفس امّاره نجات پیدا می‌کند. اما همین نیروی سرزنشگر را اگر رها کنی (مثل انرژی هسته‌ایِ رهاشده) ذهن و روح تو را متلاشی می‌کند. شما حق نداری هرطوری خودت را سرزنش کنی؛ حتی برای گناهان! بعضی‌ها طوری دربارۀ گناه، خودشان را سرزنش می‌کنند که موجب یأس آنها می‌شود و این غلط است! @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 #لحظه_ای_درنگ #کنترل_ذهن_در_مسیر_تقرب #جلسه_پنجم (قسمت دوم) 🔹بعضی‌ها به‌جای کنترل ذهن از کلمۀ «مدیتِیشن» یا «قدرت تمرکز» استفاده می‌کنند. ما به این توانایی، می‌گوییم «قدرت مراقبت» یا «تقوای درونی» (تقوای ذهنی یا روحی) یعنی اینکه مراقبت کنی ذهنت هر جایی نرود. 🔹آیت‌الله حق‌شناس(ره) می‌فرمود: «مقام مراقبه این است که بدانیم در حضور و محضر کسی هستیم که حتی نسبت به خطورات و تصوّرات ذهنی ما هم آگاه است...خیالِ معصیت که می‌کنید در حضور و محضر پروردگار است.» 🔹امام‌صادق(ع) می‌فرماید: بندۀ مؤمن، اگر یک گناهی به ذهنش برسد، از روزیِ او کم می‌شود (محاسن/1/116) شاید بپرسید: «چرا؟ او که هنوز کاری نکرده است!» خُب فعالیت ذهنی هم در واقع یک‌نوع فعل است؛ البته «فعل باطنی» 🔹ذهنِ انسان، پیش خدا خیلی محترم است؛ هروقت فکر گناه یا هر فکر منفی و باطلی خواست به ذهنت بیاید، سریع جلوی آن را بگیر و به ذهنت بگو: «کجا داری می‌روی؟!» و اگر به ذهنت، معصیت یا فکر منفی خطور کرد، استغفار کن. 🔹 آیت‌الله حق‌شناس(ره) می‌فرماید: «اولیاء خدا از این خطورات ذهنیه خائف هستند، باید در اثر توجه به پروردگار این خطورات ذهنیه و قلبیه از ذهن و قلب انسان پاک بشود. باید آن‌قدر در مقام مراقبه باشی تا خطورات قلبی به کلّی نابود شود و صفحۀ دل نورانی شده، جای پروردگار شود.» @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 #لحظه_ای_درنگ #کنترل_ذهن_در_مسیر_تقرب #جلسه_ششم (قسمت اول) 🔹دین فقط برنامه‌ای برای کنترل و اصلاح رفتارهای ما نیست؛ یکی از برنامه‌های مهمّی که دین به آن اهتمام دارد، این است که بتوانیم رفتارهای درونی و ذهنی خودمان را کنترل کنیم؛ در ذهن خودمان از حرام جلوگیری کنیم و از خوبی‌ها استقبال کنیم. 🔹دین، اصلی‌ترین هدف برنامۀ تربیتی‌اش یعنی «نماز» را برای کنترل ذهن گذاشته است. فلسفۀ تربیت روحی نماز، کنترل ذهن است؛ چون «توجه» اصل حقیقت نماز است. 🔹دین به توجهِ ما خیلی اهمیت می‌دهد، لذا برایش، روزی ۵بار برنامه داده است (یعنی نمازهای واجب یومیه)؛ درحالی‌که برای خیلی از کارهای خوب دیگر-مثل خمس و زکات و...- برنامۀ روزانه نداریم. 🔹خداوند می‌فرماید: نماز را به‌خاطر ذکر من بخوان! «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْري» (طه/۱۴) امام باقر(ع) می‌فرماید: هر مقدار در نمازت توجه داری، همان مقدارش را از تو می‌پذیرند «فَعَلَيْكَ بِالْإِقْبَالِ عَلَى صَلَاتِكَ...» (کافی/۳/۲۹۹) اقبال یعنی همان «کنترل ذهن» @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 #لحظه_ای_درنگ #کنترل_ذهن_در_مسیر_تقرب #جلسه_ششم (قسمت دوم) 🔹 آدم با قدرت کنترل ذهن، در سطح اعلای موفقیت قرار می‌گیرد. دین هم اهتمامش را برای کنترل ذهن ما گذاشته است؛ اصلی‌ترین برنامه‌ها و دستورهای دین (مثل نماز) در خدمت کنترل ذهن ما قرار دارد. 🔹کنترل زبان-که دین خیلی بر آن تأکید می‌کند- یکی از مهم‌ترین راه‌های کنترل ذهن است. حرف‌زدن راحت‌ترین فعل است؛ تا چیزی به ذهن آدم خطور می‌کند، بلافاصله می‌تواند به‌زبان بیاورد و خودش را نشان بدهد. لذا اگر زبانت را کنترل کنی، در واقع ذهنت را کنترل کرده‌ای؛ انگار به ذهنت مهار زده‌ای! 🔹کسی که مهار ذهنش را در دست دارد، خوش‌فهم می‌شود و یک مدیر باید این ویژگی را داشته باشد. مدیریت از مغز و ذهن انسان شروع می‌شود؛ مدیر باید درست نگاه کند، عاقبت و نتایج امور را نگاه کند (أَعْقَلُ النَّاسِ أَنْظَرُهُمْ فِی الْعَوَاقِب؛ غررالحکم/3367) ابعاد مسئله را بررسی کند و تشخیص بدهد که «الان باید این کار، انجام بگیرد» 🔹مدیران و مسئولان مملکت باید قدرت کنترل ذهن داشته باشند و الّا نمی‌توانند درست مدیریت کنند، آنها باید آدم‌هایی باشند که «نمازهای باتوجه» می‌خوانند. نماز عالی‌ترین تمرین برای کنترل ذهن است و مدیریت نیاز به کنترل ذهن دارد؛ لذا یک مسئول و مدیر، باید خوب نماز بخواند تا بتواند خوب مدیریت کند... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 #لحظه_ای_درنگ #کنترل_ذهن_در_مسیر_تقرب #جلسه_هفتم (قسمت اول) 🔹 گاهی در ذهن انسان، اتفاق‌های خوبی می‌افتد که موجب سعادت می‌شود؛ مثل یک آرزوی خوب که در ذهن مرور شود. اینها برای خدا ارزش دارد و گاهی مقدّرات ما را بر اساس همین خطورات مثبت ذهنی تنظیم می‌کند. مثلاً آدم پیش خود می‌گوید «خدا هوای مرا دارد» و قبلاً بنا بوده یک بلایی بر سرش بیاید، اما خدا به‌خاطر همین حسن‌ظنِ او، آن بلا را برمی‌دارد. 🔹 مادرِ حضرت مریم گفت: خدایا، نذر می‌کنم این فرزندی که دارم حمل می‌کنم، برای تو باشد. (رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما في بَطْني مُحَرَّراً؛ آل‌عمران/۳۵) بچه‌اش شد حضرت مریم! به‌خاطر اینکه به ذهنش خطور کرد: «خدایا این بچۀ من، صرف تو بشود.» 🔹 یکی از اتفاق‌های خوبِ ذهن «حسرتِ درست» یا «مذمّتِ نفس» است که از ۴۰سال عبادت بهتر است (ذَمُّكَ لِنَفْسِكَ أَفْضَلُ مِنْ عِبَادَتِكَ أَرْبَعِينَ سَنَةً؛ کافی/۲/۷۳) مثلاً می‌گویی: «ای وای! چقدر از خدا دور بودم!» یعنی به نفسِ خودت نهیب می‌زنی. به‌ظاهر کار خاصی نکرده‌ای، فقط یک‌سری افکار خوب را در ذهن خودت مرور کرده‌ای. 🔹 دنبال اتفاق‌های خوب در ذهن خودمان باشیم. یکی از آثار قرآن‌خواندن این است که اتفاق‌های خوبی در ذهنت می‌افتد. اول بگو «أعوذُ بالله مِنَ الشیطانِ الرّجیم» به خدا پناه ببر، تا پای آیه‌های قرآن، چیزهای خوب به ذهنت برسد. 🔹 امیرالمؤمنین(ع) فرمود: مؤمن وقتی قرآن می‌خواند، به پاداش‌های خدا شوق پیدا می‌کند (نهج‌البلاغه/خطبه۱۹۳) خدا به این خطورات ذهنیِ ما بها می‌دهد. اصلاً قرآن بخوان برای اینکه حرف‌های خوب، به ذهنت برسد... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 #لحظه_ای_درنگ #کنترل_ذهن_در_مسیر_تقرب #جلسه_هفتم (قسمت_دوم) 🔹 برخی از معصیت‌های نابودکننده، مثل «ریا» و «عُجب»-که موجب حبط عمل می‌شود- در واقع یک اتفاق ذهنی است. اگر به ذهن کسی خطور کند که «من آدم خوبی هستم» همۀ اعمالش به فنا می‌رود. 🔹 یکی دیگر از گناهان ذهنی، سوءظنّ به خداست، یعنی انسان در ذهن خودش به خدا شک کند؛ البته نه شکِ اعتقادی، بلکه شک‌های اخلاقی! مثلاً اینکه خدا را زیاد به «مهربان‌بودن» قبول نداشته باشد و با تردید بگوید: «یعنی خدا واقعاً هوای من را دارد؟!» 🔹 کسی که دچار «ضعف کنترل ذهن» است، حتماً گناهانی که در ذهن اتفاق می‌افتد، زیاد مرتکب شده است. وسوسۀ ابلیس هم که روی ذهن انسان کار می‌کند؛ لذا کسی که در مقابل ابلیس، قدرت کنترل ذهن ندارد (و عادت به استعاذه هم ندارد) افکار بد و منفی به ذهنش خطور می‌کند. 🔹 خیلی از نیت‌ها و افکار بد تا وقتی به عمل نرسد، گناه محسوب نمی‌شود اما در همان مرحلۀ ذهن، تأثیر روحیِ مخرّب دارد و روحیۀ آدم را خراب می‌کند. لذا باید به‌طور خاص برای گناهان ذهنی استغفار کنیم؛ چون امام باقر(ع) می‌فرماید: به‌خدا سوگند، از گناه نجات پیدا نمی‌کند مگر کسی که به آن اقرار کند (...إِلَّا مَنْ أَقَرَّ بِه؛ کافی/۲/۴۲۶) 🔹 باید بگویی «خدایا من این نقطه‌ضعف را در ذهنم دارم؛ این را ببخش!» البته خدا کریم و بخشنده است، اما ضرورتِ اعتراف در این است که «باید خودت بفهمی، این عیب را داری» لذا باید پیش خدا به این عیب و گناه خودت اقرار کنی... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 #لحظه_ای_درنگ #کنترل_ذهن_در_مسیر_تقرب #جلسه_هفتم (قسمت_سوم) 🔹 برای فاصله‌گرفتن از دنیا از کنترل ذهن شروع کن! قرآن می‌فرماید: «لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ» (طه/۱۳۱) چشمت را به دنیای دیگران ندوز! یعنی به نعمت‌هایی که به دیگران داده‌ام، فکر نکن. چرا ذهنت را درگیر می‌کنی؟! تو چه‌کار داری من به کی، چی داده‌ام؟! این واقعاً اخلاق آدم را فاسد می‌کند. 🔹 اگر آدم مدام دربارۀ نعمت‌های دنیایی دیگران فکر کند، دچار حسادت و ناشکری می‌شود. می‌دانید ناشکری چقدر بد است! قرآن می‌فرماید: «هَلْ نُجازي إِلاَّ الْكَفُورَ» (سبأ/۱۷) آیا ما جز افراد ناسپاس(کفران‌کننده) کسی را مجازات می‌کنیم؟! 🔹 امام‌صادق(ع) می‌فرماید: وقتی یک چیزِ دنیایی را دوست داری، زیاد در ذهنت، از آن یاد نکن، داغونت می‌کند! «إِذَا أَحْبَبْتَ شَيْئاً فَلَا تُكْثِرْ مِنْ ذِكْرِهِ فَإِنَّ ذَلِكَ مِمَّا يَهُدُّك» (کافی/۶/۴۵۹) اگر ذهنت، غرق این مسائل بشود، خیلی صدمه می‌خوری. کنترل ذهن برای این جاها لازم است... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 #لحظه_ای_درنگ #کنترل_ذهن_در_مسیر_تقرب #جلسه_هشتم (قسمت اول) 🔹تمرکز پیدا کردن-به چیزهایی که خصوصاً ماورایی و غیبی باشند- دشوار است؛ اما پرت‌کردنِ حواس یا غافل‌شدن، آسان است، یعنی آدم می‌تواند حواس خودش را-از اموری که نباید به آنها فکر کرد- پرت کند. این یکی از مهم‌ترین تمرین‌ها برای کنترل ذهن است. لذا هرکسی باید بداند: «من به چه چیز‌هایی نباید فکر کنم؟» 🔹آقای بهجت(ره) می‌فرمود: علاجِ ریا این است که ریا کنی؛ یعنی برای خدا ریا کن! (به‌سوی محبوب/۷۰) بگو: خدایا چرا من خودم را به دیگران نشان بدهم؛ خُب به تو نشان می‌دهم! نفسِ تو می‌خواهد خودش را پیش یک کسی عزیز کند، خُب برو پیش خدا ریا کن و خودت را عزیز کن. 🔹علاجِ غفلت هم غفلت است! هروقت دنیا به فکرت آمد، کنارش بزن. آقای بهجت(ره) می‌فرمود: «خواطر سوء را-که غیرِ ارادی به ذهنت می‌رسد- از ذهنت بیرون کن. اگر دوباره آمد، دوباره بیرون کن!» نمی‌خواهد خودت را اذیت کنی. هر موقع متوجه شدی که فکرت دارد به یک سمتی می‌رود، آن فکر را از ذهنت بیرون کن. 🔹یکی از بهترین راه‌های کنترل ذهن «غفلت» است. عملیات غفلت می‌تواند ارادی باشد؛ ما که غیرِ ارادی از خدا غافل می‌شویم؛ خُب سعی کنیم ارادی از دنیا غافل بشویم! این ذهنی که از خدا غافل می‌شود، وادارش کنیم به اینکه از دنیا غافل بشود و این‌طوری انتقام بگیریم! @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 #لحظه_ای_درنگ #کنترل_ذهن_در_مسیر_تقرب #جلسه_هشتم(قسمت دوم) 🔹بعضی‌ها مجسّمۀ غفلت هستند و ذهن شما را به سمت لجنزاری از افکار منفی می‌برند. شما سعی می‌کنی به برخی امور باطل فکر نکنی، ولی آنها فکر شما را به آن امور مشغول می‌کنند. اصلاً با این افراد مصاحبت و همنشینی نکن! در روایت هست: با کسی همنشینی کن که تو را به یاد خدا و خوبی‌ها بیندازد. (کافی/۱/۳۹) 🔹هنرِ «فکرنکردن» داشته باش و افکار منفی را به ذهنت راه نده! افکار منفی هم فهرست فراوانی دارد؛ مثلاً امام‌صادق(ع) می‌فرماید: دربارۀ فقر، فکر نکن «لَا تُحَدِّثْ نَفْسَكَ بِفَقْر» (تحف‌العقول/۲۱۱) 🔹قرآن می‌فرماید: «الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْر» (بقره/۲۶۸) شیطان به شما وعدۀ فقر می‌دهد. البته فقر، فقط فقرِ مالی نیست، شیطان در هر عرصه‌ای ما را می‌ترساند که «یک‌وقت، کم نیاوری!» نترس و بگو: من خدا را دارم! «وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ» (فاطر/۱۵) خدا غنیّ است و دارایی‌های خدا هم مال من است! 🔹یک تکنیک برای مقابله با افکار منفی این است که-طبق روایت- اگر چیزی از دنیا را می‌خواستی و به آن نرسیدی، فکر کن اصلاً به ذهنت نرسیده که آن را بخواهی! (کشف‌الغمه/۱/۵۷۲) مثلاً اگر می‌خواستی فلان ماشین یا فلان خانه را بخری و نشد؛ دیگر فکر آن را از ذهنت خارج کن، فقط همین‌قدر به ذهنت بیاید که «می‌خواستم، ولی نشد» و الا فکرکردن دربارۀ آن، به تو صدمه می‌زند. @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 #لحظه_ای_درنگ #کنترل_ذهن_در_مسیر_تقرب #جلسه_نهم (قسمت اول) 🔹قدرت ذهنیِ انسان از اینجا آغاز می‌شود: «به چیزی که نمی‌خواهی، ذهنت سراغش نرود و به چیزی که می‌خواهی، ذهنت را روی همان متمرکز کنی» این بزرگترین منشأ قدرت در روح انسان و آغاز قدم‌هایی است که انسان به‌سوی رشد و کمال برمی‌دارد. 🔹البته قبل از این هم می‌توان مقدّماتی برای رسیدن به قدرت ذهنی در نظر گرفت؛ مثل سبک‌زندگیِ درست و برخی رفتارهایی که انسان باید انجام بدهد یا انجام ندهد؛ مثلاً اینکه انسان نباید هرزه‌چشمی و هرزه‌گوشی کند؛ یعنی نباید هر چیزی را گوش بدهد که ذهنش به‌سمت هر فکری برود. 🔹اسلام اصلی‌ترین برنامه‌اش یعنی نماز را برای تمرین کنترل ذهن گذاشته است. اصلِ اصلِ نماز این است که «به چی نیندیشی و به چی بیندیشی؟» 🔹اگر ذهن انسان تربیت نشود، غالباً دربارۀ امور منفی فکر می‌کند. ذهن را باید تربیت کرد؛ یک وجهِ این تربیت، منصرف‌کردن ذهن از امور بد است، وجه دیگرش، متوجّه‌کردن ذهن به امور خوب است. 🔹به چه چیزهایی نباید بیندیشیم؟ هر چیز بدی دربارۀ گذشته و آینده! باید ذهن را از آینده‌اندیشیِ بد که موجب نگرانی می‌شود و از گذشته‌اندیشیِ بد که موجب حسرت می‌شود، بازداشت. 🔹اگر قدرت ذهنی نداشته باشی، در اثر صفات خوبی مثل «کمال‌طلبی» و«خوف از خطر» ذهنت به‌طور خودکار سراغ امور منفی می‌رود. از یک‌طرف، چون کمال‌طلب هستی، نقص‌هایت تو را اذیت می‌کند. از طرف دیگر، چون می‌خواهی خودت را از خطرها نجات بدهی و دنیای اطراف پُر از عوامل خطر است؛ لذا دچار ترس و نگرانی می‌شوی.... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 #لحظه_ای_درنگ #کنترل_ذهن_در_مسیر_تقرب #جلسه_نهم (قسمت دوم) 🔹برای تربیت ذهن، دو نوع عملیات باید انجام شود: یکی منصرف‌کردنِ ذهن از امور بد و دیگری متوجّه‌کردنِ ذهن به امور خوب؛ که در رأس امور خوب، خود پروردگار است! 🔹خدا با آن عظمت، خودش را وسیلۀ تربیت ما قرار می‌دهد؛ از بس ما را دوست دارد! وقتی می‌خواهد به ما قوّت ذهن بدهد، می‌گوید: به من فکر کن؛ به قدرت من، به علم من، به مهربانی من، به اینکه همه‌چیز دست من است... 🔹اگر انسان نمی‌توانست به امور خوب-خصوصاً به خدا- توجّه پیدا کند، خدا دستور نمی‌داد که او را زیاد یاد کنیم (اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيراً) حتی نمی‌فرمود: کسی که از یاد خدا خودداری کند مجازات می‌شود! (مَنْ أَعْرَضَ عَن ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنکًا) پس ما حتماً می‌توانیم! 🔹توجه به خدا را از کم شروع کن؛ اول سعی کن یک‌لحظه به یاد خدا بیفتی، وقتی ذهنت منصرف شد، دوباره آن را برگردان و بعد، این کار را ادامه بده و تعدادش را زیاد کن؛ یعنی تعدادِ «به‌یاد خدا افتادن» را در زندگی‌ات زیاد کن، تا مقدارِ یاد خدا افزایش پیدا کند. 🔹متمرکزشدن روی یادِ خدا، بسیار دشوار است اما «مکرّر به یاد خدا افتادن» بسیار آسان است. لذا توصیه کرده‌اند که تسبیح به‌دست بگیرید. همان‌طور که نخ تسبیح نمی‌گذارد دانه‌ها پراکنده شوند، ذکرگفتن با تسبیح هم نمی‌گذارد ذهن تو پراکنده شود. مثلاً ده تا را بدون توجه می‌گردانی، یک‌دفعه‌ای در یازدهمی یادت می‌افتد و توجه پیدا می‌کنی... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtateharam

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 #لحظه_ای_درنگ #کنترل_ذهن_در_مسیر_تقرب #جلسه_دهم (قسمت اول) 🔹امروزه اسبابِ پراکندگی ذهن و عوامل ضعفِ کنترل ذهن، در دنیا زیاد شده است؛ فضاهای رسانه‌ای با انواع و اقسام سرگرمی‌ها هرلحظه ذهن انسان‌ها را به خود مشغول می‌کنند؛ لذا کنترل ذهن، یک ضرورت برای زندگی شده است. 🔹روان‌شناسان سعی می‌کنند با برخی ابزارها و تکنیک‌ها، قدرتی در انسان ایجاد کنند تا بتواند ذهن خود را کنترل کند، اما ابزار حقیقی کنترل ذهن و چیزی که آن‌قدر باعظمت و باشکوه باشد که توجه انسان را متمرکز کند، سراغ ندارند! 🔹ولی ما-در قرآن و فرهنگ دینی‌مان- موضوعاتی داریم که می‌توانیم به آنها عمیقاً توجّه کنیم تا قدرت کنترل ذهن ما افزایش پیدا کند؛ موضوعاتی مثل خدا، قیامت، بهشت و جهنم... 🔹دوزخ، این قدرت را دارد که توجّه ما را عمیقاً جلب کند و اراده‌ای برای کنترل ذهن در انسان پدید آورد. درباره مؤمن، فرموده‌اند: «لایُصلِحُهُ الا الخوف»(کافی/۲/۷۱) مؤمن جز با خوف اصلاح نمی‌شود، چون یکی از خاصیت‌های خوف، ایجاد تمرکز است. 🔹یک موضوع دیگر برای توجه، محبتِ شدیدی است که ائمۀ هدی(ع) به ما دارند. امام‌زمان(ع) خیلی بیشتر از پدر و مادرمان، ما را دوست دارد! چرا حضرت، هر هفته پروندۀ اعمال ما را نگاه می‌کند و اگر گناهی در پروندۀ ما ببیند، برای ما طلب مغفرت می‌کند؟ چون واقعاً نگران ماست. 🔹ما موضوعات بسیار باعظمتی برای توجّهِ عمیق، سراغ داریم(خدا، قیامت و...)؛ اما آسان‌ترینش «حسین» است، چون خودش توجّه ما را به خود جلب می‌کند. البته امام‌حسین(ع) خیلی هزینه کرده تا برای ما توجّه عمیق ایجاد کند... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam