eitaa logo
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
2هزار دنبال‌کننده
7هزار عکس
3.8هزار ویدیو
230 فایل
🌸اگر کسی فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام را نقل کند خداوند گناهان زبان او را می بخشد🌸 💠تعجیل در فرج قطب عالم امکان صلوات💠 خادم : @fattemeh0606 🌷درمحضراستادشجاعی @jalasate_ostad
مشاهده در ایتا
دانلود
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
✔️#شرح_نوین_زیارت_عاشورا #بخش_نوزدهم 🔘... بَرِئْتُ‌(بيزارى مى‌جویم) إِلَى اللَّهِ‌ وَ إِلَيْكُم
✔️ 🔘 يا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ‌ إِنِّي سِلْمٌ‌١ لِمَنْ‌ سَالَمَكُمْ‌ وَ حَرْبٌ‌٢ لِمَنْ‌ حَارَبَكُمْ‌ إِلَى يَوْمِ‌ الْقِيَامَةِ‌ وَ لَعَنَ‌ اللَّهُ‌ آلَ‌ زِيَادٍ وَ آلَ‌ مَرْوَانَ‌ وَ لَعَنَ‌ اللَّهُ‌ بَنِي أُمَيَّةَ‌ قَاطِبَةً‌٣ وَ لَعَنَ‌ اللَّهُ‌ ابْنَ‌ مَرْجَانَةَ‌٤ وَ لَعَنَ‌ اللَّهُ‌ عُمَرَ بْنَ‌ سَعْدٍ وَ لَعَنَ‌ اللَّهُ‌ شِمْراً وَ لَعَنَ‌ اللَّهُ‌ أُمَّةً‌ أَسْرَجَتْ‌٥ وَ أَلْجَمَتْ‌٦ وَ تَنَقَّبَتْ‌٧ وَ تَهَيَّأَتْ‌ لِقِتَالِكَ‌ بِأَبِي أَنْتَ‌ وَ أُمِّي لَقَدْ عَظُمَ‌ مُصَابِي٨ بِكَ‌ 🔘لغت: ١- صلح و سازش؛ ٢- در حال جنگيم؛ ٣- همگى، دسته جمعى؛ ٤- نام مادر ابن زياد است؛ ٥- اسبانش را زين كردند؛ ٦- لگام بستند؛ ٧- روبند و نقاب زدند؛ ٨- مصيبتم 🔘ترجمه: اى ابا عبدالله، من با كسانى در حال سازش هستم كه شما امامان معصوم(صلوات الله عليهم) با آنها در صلح و سازش هستيد و با كسانى كه شما با آنها در حال جنگيد من تا روز قيامت با آنها در حال جنگم و خدا خاندان زياد و مروان را لعنت كند و خدا قبيله بنى اميه را بطور جمعى لعنت كند و خدا پسر زن بدكار مرجانه را لعنت كند و خدا عمر بن سعد را لعنت كند و خدا شمر را لعنت كند و خداوند آن گروهى را لعنت كند كه براى جنگ با شما اسبانشان را زين كرده و لگام بستند و صورتشان را پوشاندند، پدر و مادرم فداى شما باد براستى مصيبت شما برايم خيلى بزرگ و سنگين گرديد. @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#مبانى_قرآنى_خطبه_فدكيه ✔️پرتو چهارم ♻️جلوه اخلاص 🍃فاطمه سلام الله علیها پس از شهادت و گواهى بر
✔️پرتو پنجم ♻️دو تجلى‌گاه برين 🍃فاطمه سلام الله علیها پس از تبيين حقيقت توحيد در اخلاص، به شرح و تفسير آن پرداخته و تجلى‌گاه اين فروغ را دل و عقل تعريف مى‌كند. آرى دل، چون كلمه «لا إله إلّا اللّه» دل نوشته‌ى انسان است. در حديث قدسى چنين آمده: «أَلْإخْلَاصُ‌ سِرٌّ مِنْ‌ أَسْرَارِى اسْتَوُدعته قلب من احببت من عبادى ؛ اخلاص سرّى از اسرار من است كه آن را در دل بندگانى كه دوست‌شان دارم به امانت مى‌سپارم». 🖊بحارالانوار، ج 67، ص 249، ح 24؛ حال تابش سخن فاطمه(س) چشم‌افروز است كه مى‌فرمايد: 🍃«وَ ضَمَّنَ‌ «خمّن» الْقُلُوبَ‌ مَوْصُولَهَا، وَ «أَبَانَ‌» أَنَارَ فِى الْفِكْرَة مَعْقُولَهَا»: 🍃درك توحيد، در درون دلهاست و فكر عقل انسان به اين فروغ منور است». ♻️قلب و عقل كعبه دل و افق عقل، دو مشرق فروغ توحيدند. آيات قرآن آينه دل را خدانما مى‌شناسد. فَأَقِمْ‌ وَجْهَكَ‌ لِلدِّينِ‌ حَنِيفاً فِطْرَتَ‌ اللّٰهِ‌ الَّتِي فَطَرَ النّٰاسَ‌ عَلَيْهٰا لاٰ تَبْدِيلَ‌ لِخَلْقِ‌ اللّٰهِ‌ ذٰلِكَ‌ الدِّينُ‌ الْقَيِّمُ‌ وَ لٰكِنَّ‌ أَكْثَرَ النّٰاسِ‌ لاٰ يَعْلَمُونَ‌ ؛ «پس روى خود به سوى دين حنيفت قرار ده كه مطابق فطرت خداست، فطرتى كه خدا بشر را بر آن فطرت آفريده و در آفرينش خدا دگرگونى نيست اين است دين مستقيم، ولى بيشتر مردم نمى‌دانند». (روم: 30) فطرت دل، يعنى انسان بر حسب غريزه و خلقت خداجوست. آرى، خداشناسى نور نوشته‌اى، بر جان آدمى است. فروغ خداشناسى از چشمه دل مى‌تابد و جمال معبود و معشوق از جام جهان‌بين و آينه حق‌نماى «دل» نمايان است. ممكن است غبارى بر چهره‌ى فطرت بنشيند و سبب گردد كه تابش خداجويى دل پنهان گردد، ولى چون نسيمى بوزد، بار ديگر آن غبارها زدوده مى‌گردد و زبان نهان انسان «لا إله إلّا هو» گويان گشته و ترانه توحيد مى‌سرايد اين فروغ حتى در نهان مشركين نيز تابان است: فَرَجَعُوا إِلىٰ‌ أَنْفُسِهِمْ‌ فَقٰالُوا إِنَّكُمْ‌ أَنْتُمُ‌ الظّٰالِمُونَ‌. «آن‌گاه با خود فكر كردند و گفتند البته شما ستمكاريد».(انبیاء: 64) قرآن اين بازگشت را چنين تبيين مى‌نمايد: قُلْ‌ أَ رَأَيْتَكُمْ‌ إِنْ‌ أَتٰاكُمْ‌ عَذٰابُ‌ اللّٰهِ‌ أَوْ أَتَتْكُمُ‌ السّٰاعَةُ‌ أَ غَيْرَ اللّٰهِ‌ تَدْعُونَ‌ إِنْ‌ كُنْتُمْ‌ صٰادِقِينَ‌ * بَلْ‌ إِيّٰاهُ‌ تَدْعُونَ‌ فَيَكْشِفُ‌ مٰا تَدْعُونَ‌ إِلَيْهِ‌ إِنْ‌ شٰاءَ وَ تَنْسَوْنَ‌ مٰا تُشْرِكُونَ‌ ؛ «بگو اگر راست مى‌گوييد به من خبر دهيد اگر بيايد شما را عذاب خدا و يا روز قيامت آيا غير خدا كسى را به فريارسى خود مى‌خوانيد، قطعاً نه، هرگز، بلكه تنها همو را مى‌خوانيد و اوست كه اگر بخواهد آن گرفتارى را از شما مى‌برد و آن روز شركاى امروز را فراموش خواهيد كرد». (انعام: 40- 41) و نيز مى‌فرمايد: فَإِذٰا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ‌ دَعَوُا اللّٰهَ‌ مُخْلِصِينَ‌ لَهُ‌ الدِّينَ‌ «و چون به كشتى سوار شدند خدا را همى خوانند و دين را خالص براى او دانند ولى همين كه ايشان را نجات داده و به خشكى مى‌رساند باز هم شرك مى‌ورزند». (عنکبوت: 65) آرى، اين فروغ فطرت و فرياد دل است، كه او را مى‌خواند و مى‌ستايد، موج محبت او در درياى دل طنين‌افكن است. فطرت دل، يعنى انسان براساس غريزه و آفرينش خود، خداجوست و مدام «هُوَ، هُوَ» مى‌گويد، مغناطيس محبت او عقربه‌ى دل را مى‌چرخاند و به سوى او قرار مى‌دهد خواه بداند و يا نداند. همانند ميل و غريزه كودك به مادر، كسى به او اين ميل را نياموخته، ولى همين كه از مادر زاده شد، دنبال او مى‌گردد و او را جستجو مى‌كند. 🌟آرى، قلب مركز تشعشع فروغ معرفت الهى است. 📓برگرفته از کتاب «مبانی قرآنی خطبه ی فدکیه»؛ اثر غلامعلی عباسی فردوئی @mola_amiralmomenin_as