🔸خواص عاشورایی: عبیدالله بن حرّ جعفی 🔹در روز اول محرم، امام حسین ع سپاه خویش به منزل «قصر بنی مقاتل» رسید. در این منزل، امام حسین ع «عبیدالله بن حرّ جعفی» را به یاری طلبید، اما او نپذیرفت. عبیدالله بن حرّ گفت: "ای فرزند رسول خدا، اگر در کوفه یارانی داشتی که تو را یاری می‌کردند، من مقاوم‌ترینشان بودم. اما دیدم که پیروانت از ترس بنی‌امیه به خانه‌ها پناه بردند. من نمی‌توانم این خواهش را بپذیرم، ولی اسب و شمشیرم را به تو می‌دهم." ▪️امام حسین ع فرمود: ما برای اسب و شمشیرت نیامده‌ایم، بلکه برای یاری تو آمده‌ایم. اگر از جان‌دادن در راه ما دریغ می‌ورزی، به مالت نیازی نداریم. من از رسول خدا شنیدم که می‌فرمود: 'هر کس فریاد استغاثه اهل بیت مرا بشنود و به یاریشان نشتابد، خداوند او را به رو در آتش دوزخ اندازد. ✅رویکرد امام حسین ع نشان میدهد که با هر کس در این مسیر روبرو می‌شود با او اتمام حجت می‌کند و مؤمنان راستین را با خود همراه می‌سازد تا در کارزار عاشورا شهد شیرین شهادت را بنوشند و با خون‌های پاک خود نهال اسلام را آبیاری کنند. #تقویم_محرم #امام_حسین_علیه_السلام #اول_محرم #خواص_عاشورایی #بصیرت

یاد باد مردان بی ادعا را .... یک نفر باید داوطلب می‌شد که روی سیم خاردار دراز بکشید تا بقیه از روی آن رد شوند یک جوان فورا با شکم روی سیم خاردار خوابید، همه رد شدند جز یک پیرمرد گفتند: «بیا!» گفت:« نه! شما برید! من باید وایسم بدن پسرم رو ببرم برای مادرش! مادرش منتظره!» 👳 @mollanasreddin 👳

💠🌀⭕️ 🌀 ⭕️ 🔖#داستان_کوتاه_از_بازیگر_بالیوود آمیتاب باچان (بازیگر بالیوود) می گوید: در اوج حرفه ام یک بار با طیاره سفر می کردم مسافر پهلویم آقای سالخورده ای بود که دریشی ساده پوشیده بود. به نظر می رسید طبقه متوسط و تحصیلکرده است. مسافران دیگر به طرفم نگاه می‌کردند می‌دانستند کی هستم، اما این آقا به نظر می رسید که از حضور من بی اعتنا است. مصروف روزنامه خواندن بود. گاهی از پنجره بیرون را نگاه می کرد، چای که به ما خدمه طیاره آورده بود، بی سر و صدا جرعه جرعه می‌نوشید. در تلاش برای گفتگو با او، لبخند زدم. آن مرد مودبانه لبخند زد و گفت سلام حرف زدیم و موضوع سینما و فیلم را مطرح کردم و پرسیدم: آیا شما فیلم می بینید؟ پاسخ داد: «خیلی کم. من یکی را خیلی سال پیش دیدم. برایش گفتم در صنعت فیلم کار می کنم. مرد پاسخ داد: "اوه، بسیار خوب. چیکار می کنی؟ جواب دادم: "من یک بازیگرم" مرد سر تکان داد: اوه عالی! وقتی طیاره نشست کرد دست دراز کردم گفتم: سفر با تو خوب بود. راستی، اسم من آمیتاب باچان است! ' مرد دست من را تکان داد و لبخند زد: ممنون... از آشنایی با شما خوشحالم... من *جی هستم. آر. دی. تاتا! "* (آقای تاتا یک صنعتگر میلیاردر است که صاحب گروه شرکت های تاتا است). آن روز یاد گرفتم که هر چقدر هم که فکر کنی بزرگ باشی همیشه یکی بزرگتر از خودت هست، متواضع باشید هزینه ندارد. اخلاق بزرگتر از دانش است. چون در زندگی موقعیت های زیادی وجود دارد که دانش در آن شکست می خورد، اما رفتار خوب تقریبا می تواند از پسش برآید ⭕️ 🌀 ‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‎‌‌‎‌‎ 💠🌀⭕️ 👳 @mollanasreddin 👳

سکوت کن... فرقی نمیکند از روی رضایت باشد یا دلخوری، این مردم از سکوت کمتر داستان می سازند...! سکوت خطر ناکتر از حرف های نیشدار است !! بدون شک کسی که سکوت می کند ، روزی حرف هایش را سرنوشت به شما خواهد گفت .. گاهی سکوت شرافتی دارد که گفتن ندارد ... سکوت در اثر بستن دهان نیست؛ در اثر باز کردن فکر است، هر چه فکر بازتر، سکوت بیشتر، هر چه فکر بسته تر، دهان بازتر "الهی قمشه ایی" 👳 @mollanasreddin 👳

🏴معرفی یاران سیدالشهداء 🏴قسمت اول/فرزندان ام البنین #معرفی_اصحاب

🌾🎍🌾 🎍🌾 🌾 💟✨ #داستانـــ ✳️⇦•خواجه ثروتمندی که کلاهبردار بازار بغداد بود، از بغداد عزم حج کرد. بار شتری بست و سوار بر شتر و عازم شد. تا با آن به مکه رود. ✳️⇦•چون مراسم عید روز قربان شد، شتر خود را قربانی کرد و بعد از اتمام حج شتری خرید تا برگردد. ✳️⇦•از حج برگشت. بعد از یک ماه در بغداد باز در معامله دروغ گفت و توبه خود بشکست. عهد کرد تا سال دیگر به مکه رود و رنج سفر بیند تا خدا گناهان او را ببخشد. باز شتری برداشت و سوار شد تا به مکه رود. ✳️⇦•خواجه را پسر زرنگی بود پدر را در زمان وداع گفت: «ای پدر! باز قصد داری این شتر را در مکه قربانی کنی؟» پدر گفت: «بلی.» ✳️⇦•پسرش گفت: «این بار شتر را قربانی و آنجا رها نکن. این بار نفس خودت را قربانی کن همانجا تا برگشتی دوباره هوس گناه نکنی. تو اگر نفس خود را قربانی نکنی اگر صد سال با شتری به مکه روی و گله‌ای قربانی کنی، تأثیر در توبه تو نخواهد داشت. 👳 @mollanasreddin 👳

┘سلام صبح زیبا تون بخیر❥ براتون یڪ روز قشنگ یڪ دل آرام یڪ شادے بے پایان یڪ نور ازجنس امید یڪ لب خندون یڪ زندگے سرشار از آرامش وهزار آرزوے زیبا ازخداوند برایتان خواهانم صبح بخیر💚✨️ 👳 @mollanasreddin 👳

📚#داستان_کوتاه سالها پیش حاکمی به یکی از فرماندهانش گفت: مقدار سرزمین هایی را که با اسبش طی کند به او خواهد بخشید. همان طور که انتظار میرفت، اسب سوار به سرعت برای طی کردن هر چه بیشتر سرزمینها سوار بر اسب شد و با سرعت شروع کرد و به تاختن با شلاق زدن به اسبش با آخرین سرعت ممکن می تاخت و می تاخت... حتی وقتی گرسنه و خسته بود متوقف نمی شد، چون می خواست تا جایی که امکان داشت سرزمین های بیشتری را طی کند... وقتی مناطق قابل توجهی را طی کرده بود و به نقطه ای رسید که از شدت خستگی و گرسنگی و فشار های ناشی از سفر طولانی مدت داشت می مرد، از خودش پرسید: «چرا خودم را مجبور کردم تا سخت تلاش کنم و این مقدار زمین را به پیمایم؟ در حالی که در حال مردن هستم و تنها به یک وجب خاک برای دفن کردنم نیاز دارم...» این داستان شبیه سفر زندگی خودمان است. برای به دست آوردن ثروت سخت تلاش می کنیم و از سلامتی و زمانی که باید برای خانواده صرف شود غفلت می کنیم تا با زیبایی ها و سرگرمی های اطرافمان که دوست داریم، مشغول باشیم. وقتی به گذشته نگاه می کنیم متوجه می شویم که هیچگاه به این مقدار احتیاج نداشتیم، اما نمی توان آب رفته را به جوی باز گرداند. زندگی تنها پول در آوردن نیست. زندگی قطعا فقط کار نیست بلکه کار تنها برای امرار معاش است تا بتوان از زیبایی ها و لذت های زندگی بهره مند شد و استفاده کرد.. 👳 @mollanasreddin 👳

#داستان_کوتاه پنج سالم بود خواهرم مرا در کمد انداخت و در را قفل کرد! به او فحش دادم و با خودم فکر کردم: او بی رحم ترین خواهر دنیاست! در تاریکی گریه کردم، بیهوش شدم به هوش که آمدم سربازان خواهرم را کشته بودند! #احسان_افشاری 👳 @mollanasreddin 👳

#داستان_کوتاه یک کاناپه ی"یاسی" رنگ بود، که بیشتر از وظیفه ی خطیرش، عمل می کرد. یعنی علاوه بر لم دادن، جُور بعضی از لوازم خانگی را هم بر دوش می کشید: گاهی تخت خوابمان می شد، گاهی یک جفت صندلی غذا خوری. گاه محلی برای مطالعه و نوشتن و گاهی ردیفی از صندلی های یک سینمای خانگی کوچک؛ اتاق فکر محلی برای ریکاوری ذهن و حتی کار به جایی کشیده بود که نقش جایگاه vip را برای مهمانان عزیزتر بازی می کرد. قهر که می کردیم هر کسی نزدیک تر بود، تنهایی اش را می بُرد روی آن کاناپه و در ازای تمام خانه، کاناپه را برای خودش برمی داشت. آشتی هم که می کردیم، جشن کوچکمان را روی همان کاناپه می گرفتیم ... درست یادم هست وقتی که می خواستیم خانه را تحویل صاحبخانه بدهیم. اول کاناپه را رد کردیم. کاناپه، قلب خانه ی ما بود. چاره ای نداشتیم! برای دل کندن از خانه ای که سالها در آن خاطره ساخته بودیم، درست باید به قلبش شلیک می کردیم. #حمید_جدیدی 👳 @mollanasreddin 👳

#داستان_کوتاه ما اصلا شبیه هم نبودیم.. من قهوه را برای کلاس گذاشتنش هم که شده، دوست داشتم و او چای را ترجیح می داد. من دوست داشتم فیلم های بی سر و ته ببینم اما او دلش می خواست بخندد، گریه کند، بداند. من پیانو را دوست داشتم، او ویولون گوش می داد. دلم می خواست موهایش را بلند ببینم و کوتاهشان می کرد. دلم خیلی چیزها می خواست. مثل اینکه غروب ببینیم کنار ساحلِ دریا و باهم یک کتاب بخوانیم و سیبِ سبز گاز بزنیم. بنشینیم توی تراس کوچک ذهنِ کوچکمان و صدای پرنده ها را بشنویم. اما او طلوع می خواست و سیب قرمزِ گلاب. آب دادن به گلدان های پاسیو را می خواست و شنیدنِ فرهاد که از آشپزخانه می آمد. من می خواستم حرف بزنم و حرف بزند، او می خواست بشنود و بشنوم. من دوست داشتم تابستان تئاتر ببینیم و قدم بزنیم، او عاشقِ سینما رفتن و قدم زدن در بارانِ پاییز بود. من عاشقش بودم و او مرا دوست داشت. اصلا شبیه هم نبودیم. او علاقه داشت تنها باشد و من دو نفره هامان را می خواستم. من می بوسیدمش و او مرا نگاه می کرد. نگاهش می کردم و نگاهم نمی کرد. صدایش می کردم و قهر بود انگار. خیلی وقت است که قهر کرده است. می خواستم احساسم را از چشم هام بریزم بیرون، داشتم خودم را بالا می آوردم اما مطمئن بودم که جوابش چیست. می دانستم همین کم داشتنش هم تمام می شود وقتی به خودم بیایم و ببینم که حقیقت همان واقعیتِ لعنتیِ بی جواب است... من اشک می ریختم و او لبخند می زد. او توی قاب بود و من روی کاناپه... فقط یک چیزمان شبیه هم بود: هم او مُرده بود، هم من... #میلاد_کاشانی 👳 @mollanasreddin 👳