Mr : Mostafa Valipour: 💠 حرمت آبرو در منظر علامه جوادی آملی 🔹 ما یک مال داریم، یک عضو داریم، یک خون؛ همه اینها حق ماست، مِلک ماست، اگر کسی مال ما را ببرد، دست ما را بشکند، ما را بکُشد، چون خدا مِلک ما کرد ما هم می ‌توانیم در برابر مال، مال بگیریم؛ در برابر لطمه به عضو، قصاص کنیم؛ در برابر قتل نفس، قصاص کنیم: ﴿وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیهِ سُلْطاناً﴾. اینها از آنِ ماست ما می ‌توانیم قصاص کنیم؛ اما عِرض ما و حیثیت ما #امانت_الهی است نزد ما! 🔹 اگر ـ معاذالله ـ به زنی یا مردی تجاوز به عنف بکنند، این با رضایت حلّ می‌ شود؟ با دیه حلّ می ‌شود؟ با قصاص حلّ می ‌شود؟ با رضایت همه اولیا حلّ می ‌شود؟ نه، هرگز حلّ نمی ‌شود! اگر بستگان این زن بیایند رضایت بدهند، پرونده همچنان باز است، زیرا #آبروی_انسان امانت الهی است، نه مِلک انسان؛ به این امانت نباید خیانت بکنیم. اگر آبروی ما مثل خون ما از آنِ ما بود، با رضایت اولیا پرونده بسته می ‌شد. چرا اگر ـ معاذالله ـ به زنی تجاوز به عنف شد، به هیچ وجه رضایت شُکات اثر ندارد؟ برای اینکه حیثیت زن ناموس زن مالِ زن نیست، ناموس مرد مالِ مرد نیست؛ مرد «امین الله» است زن «امین الله» است. بنابراین اگر قاضی پرونده ‌ای را با رضایت اطراف در مسئله تجاوز به عنف ببندد، این هم ظلم کرده است، چون رضایت اثر ندارد در این گونه از موارد. 📚 سوره مبارکه طلاق جلسه 4 تاریخ: 1397/07/10 @monadianehag98