هدایت شده از کانال رسمی آیت الله العظمی جوادی آملی
💠 اصل کلی تقوا و صبر
🔹 فرمود: ﴿نُصِیبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاءُ وَلاَ نُضِیعُ أَجْرَ المُحْسِنِینَ﴾[1] ما هرگز كسی كه #قدم_نیكو برداشت، #كار_خیری كرد و دارای #مقام_احسان بود اجرش را ضایع نمی كنیم، حالا چه یوسف چه غیر یوسف! بنابراین این قصه هم اكنون #زنده است؛ یعنی هر كسی #عفیف بود بالأخره به جایی می رسد، هر كسی #امین بود به جایی می رسد، هر كسی #مقاوم بود به جایی می رسد، هر كسی #صبور بود به جایی می رسد و خود یوسف (سلام الله علیه) هم به همین #اصل_كلی اعتراف كرد و برادران خود را به همین اصل كلی هشدار داد.
🔹 وقتی برادران یوسف به آن حضرت گفتند ﴿أَإِنَّكَ لَأَنْتَ یوسُفُ﴾ وجود مبارك یوسف فرمود: ﴿أَنَا یوسُفُ وَهَٰذَا أَخِی قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَینَا﴾، اما این تاریخ مصرفش نگذشت، چرا؟ برای اینكه ﴿إِنَّهُ مَنْ یتَّقِ وَیصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ﴾[2] این یك اصل كلی است. خب اگر بیان خدای سبحان است فرمود: ﴿لَا یضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ﴾، از همین بیان كلی وجود مبارك یوسف استدلال كرد استفاده كرد فرمود: این برادرم به من رسید این اختصاصی به من و برادر و خانواده یعقوب و ابراهیم ندارد #اصل_كلی این است كه ﴿مَنْ یتَّقِ وَیصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ﴾، بنابراین این قصه هم اكنون هم زنده است ﴿وَكَذلِكَ مَكَّنَّا﴾ #كار_خداست ﴿نُصِیبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاءُ وَلاَ نُضِیعُ أَجْرَ المُحْسِنِینَ﴾.
[1] . سوره یوسف، آیه 56.
[2] . سوره یوسف، آیه 90.
#سنت_الهی
#ثمره_عفت
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سوره مبارکه یوسف ـ جلسه 49
تاریخ: 1383
🆔 @a_javadiamoli_esra
هدایت شده از کانال رسمی آیت الله العظمی جوادی آملی
💠 امتحان الهی و خوسازی
🔹 گاهی انسان در همین دوران امتحان ساخته می شود و نمی داند! گاهی مثلاً در حال عادی است، گرچه حال عادی هم حال #امتحان_الهی است ـ طبق بحث های قبل ـ دوران سلامت هم دوران ابتلاست؛ انسان یا مبتلا به سلامت است یا مبتلا به مرض هر دو ابتلا و امتحان است ولی آن اندازه كه در دوران ابتلای مصطلح ساخته می شود، به آن اندازه در دوران سلامت ساخته نمی شود.
🔹 در كلمات قصار، عظمت امتحان و #فایده_امتحان را اینچنین بیان فرمود. كلمات قصار حضرت امیر(سلام الله علیه) شماره 273 فرمود: «اِعْلَموا عِلْماً یقِیناً اِنَّ اللَّهَ لَمْ یجْعَلْ لِلْعَبْدِ - وَ إِنْ عَظُمَتْ حِیلَتُهُ، وَاشْتَدَّتْ طِلْبَتُهُ، وَ قَوِیتْ مَكِیدَتُهُ - أَكْثَرَ مِمَّا سُمِّی لَهُ فِی الذِّكْرِ الْحَكِیمِ» تا به اینجا كه فرمود: «وَ رُبَّ مُنْعَمٍ عَلَیهِ مُسْتَدْرَجٌ بِالنُّعْمَی وَ رُبَّ مُبْتَلی مَصْنُوعٌ لَهُ بِالْبَلْوَی»؛ فرمود چه بسا افرادی كه در نعمت به سر می برند و این برای آنها جنبه استدراجی دارد، این در حقیقت اكرام آنها نیست [بلكه] این رها كردن آنهاست و سرگرم كردن آنها به لذت های زودگذر است و چه بسا افرادی كه مبتلا شدند و دارند ساخته می شوند «رُبَّ مُنْعَمٍ عَلَیهِ مُسْتَدْرَجٌ»؛ یعنی چه بسا افرادی كه خدا منعم است و آنها منعمٌ علیه اند و این انعام #استدراج است، می خواهد درجه درجه و كم كم اینها را بگیرد كه فرمود: «كَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَیهِ».[1] برخی در حال نعمت اند ولی درجه درجه دارند سقوط می كنند و برخی در #امتحان_الهی هستند و دارند ساخته می شوند، فرمود: «و رُبَّ مُنْعَمٍ عَلَیهِ مُسْتَدْرَجٌ» كه مشمول «بل نستدرجهم» است «وَ رُبَّ مُبْتَلی مَصْنُوعٌ لَهُ»؛[2] بعضی افرادند كه مبتلا هستند دارند مصنوع می شوند یعنی ساخته می شوند.
🔹 در آن نامه ای كه حضرت امیر (سلام الله علیه) برای معاویه نوشت مرقوم فرمود: «فَإِنَّا صَنَائِعُ رَبِّنَا وَ اَلنَّاسُ بَعْدُ صَنَائِعُ لَنَا»[3] صنیع پروردگار ما هستیم؛ یعنی در هیچ مكتبی ما ساخته نشدیم، ما فقط در #مكتب_وحی و #غیب_الهی به بار آمدیم، در آن كارگاه ساخته شدیم، ما برای حق ساخته شدیم و در #دستگاه_الهی پرورش یافتیم، دیگران برای ما پرورش می یابند و پرورش یافتگان ما هم هستند. در این بیان نورانی حضرت امیر(سلام الله علیه) فرمود كه عده ای دارند امتحان می شوند تا ساخته بشوند و قدر آن امتحان را هم باید بدانند پس «رُبَّ مُبْتَلی مَصْنُوعٌ لَهُ بِالْبَلْوَی»؛ كه با امتحان دارند ساخته می شوند. بنابراین اصل امتحان به عنوان #سنت_الهی هست كه مایه پرورش انسان ها خواهد بود ﴿لَتُبْلَوُنَّ فی أَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ﴾ این امتحان هست.
[1] . نهجالبلاغه، حكمت 116.
[2] . نهجالبلاغه، حكمت 273.
[3] . نهجالبلاغه، نامه 28.
#صنع_الهی
#سنت_الهی
#استدراج
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس تفسیر سوره مبارکه آل عمران ـ جلسه 308
تاریخ: 1370
🆔 @a_javadiamoli_esra
گزیده ای از سخنان علامه جوادی آملی حفظه الله
💠 سنّت الهی در وحدت
🔸 #هفته_وحدت است، ما بیش از هر چیزی نیازمند به وحدتیم. مشكلات علمی را انسان میتواند با تدوین كتاب های علمی حل كند و در هیچ جا مخصوصاً در ایران اسلامی شما نمی یابید كسانی كه نسبت به #اهل_بیت_علیهم_الصلاة_و_علیهم_السلام بی ارادت باشند. حالا ممكن است آن مقامات خاص ولایت و امامت را درست ارزیابی نكرده باشند؛ اما نسبت به اینها ارادتمندند. دوستی اینها را #اجر_رسالت پیغمبر می دانند ﴿قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی﴾[1] این را فخر رازی[2] گفته بسیاری از بزرگان اهل سنت گفتند این را هم قبول كردند برادران اهل سنت كه #دوستی_اهل بیت مزد رسالت پیامبر است. خب وقتی ما یك دوست مشتركی داریم فرمایشات آنها، كلمات آنها، رهبری ها و هدایت های آنها برای همه ما #مصباح_الهدایه خواهد بود. بنابراین ضمن حفظ آن معارف كلامی، ما وحدت خودمان را هم حفظ می كنیم.
🔸 چند بیان نورانی در نهج البلاغه است كه وجود مبارك حضرت امیر ـ در یكی از نامه نوشت ـ فرمود در امت رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) هیچ كس نیست «وَلَیسَ رَجُلٌ فَاعْلَمْ أَحْرَصَ عَلَى جَمَاعَةِ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ وَأُلْفَتِهَا مِنِّی»[3] این امت «مِنِّی»؛ فرمود از من حریص تر كه جامعه را یكسان نگه بدارد نمی یابی! فرمود بیش از همه و پیش از همه من داعی #وحدت دارم، این نسبت به دیگران كه او را قبول نداشتند مرقوم فرمود. این نامهها را حتما در نهج البلاغه ملاحظه بفرمایید، فرمود: «وَلَیسَ رَجُلٌ فَاعْلَمْ أَحْرَصَ عَلَى جَمَاعَةِ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ وَأُلْفَتِهَا» آن حضرت «مِنِّی»، بعد در آن خطبه معروف دیگر كه فرمود: «وَ الْزَمُوا السَّوَادَ الْأَعْظَمَ فَإِنَّ یدَ اللَّهِ مَعَ الْجَمَاعَةِ»؛[4] فرمود از جامعه جدا نشوید، اختلاف نیندازید، اختلاف نكنید، داعی اختلاف نداشته باشید، در آنجا فرمود بدانید هیچ امتی با اختلاف به مقصد نمی رسد! بعد یك بیانی دارد كه به ما می فهماند این را حضرت آن علم به #سنت_الهی دارد، نه به تجارت تاریخی. فرمود: «وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ یعْطِ أَحَداً بِفُرْقَةٍ خَیراً مِمَّنْ مَضَى وَ لَا مِمَّنْ بَقِی»؛[5] فرمود ذات اقدس الهی هیچ امتی را با تفرقه خیر نداد، اگر دو نفر در یك روستا یا در یك بخش یا در یك شهر یا در یك شهرستان یا در یك استان یا در یك كشور خدای ناكرده با هم اختلاف داشته باشند #هر_دو_از_خیر_محرومند؛ فرمود خدای سبحان هیچ كسی را در اثر اختلاف خیر نداد، نه در گذشته نه در آینده. گذشته را حالا ممكن است انسان بر اساس تجربه های تاریخی بیان كند، اما آینده چه؟ یعنی #سنت_الهی این است «وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ یعْطِ أَحَداً بِفُرْقَةٍ» با تفرقه و اختلاف «خَیراً مِمَّنْ مَضَى وَ لَا مِمَّنْ بَقِی».
[1] . سوره شوری، آیه23.
[2] . تفسیر الکبیر، ج27، ص596.
[3] . نهج البلاغه، نامه78.
[4] . نهج البلاغه، خطبه127.
[5] . نهج البلاغه، خطبه176.
📚 سخنرانی در جمع طلاب شهرستان کامیاران
تاریخ: 1385/01/26
@monadianehag98