‍ 🔶 تأثیرات منفی آپارتمان در تربیت کودکان 🔸 #معماری یکی از ارکان اصلی آرامش‌بخشی خانه‌هاست. اگر چه خانه محل آرامش انسان است؛ امّا هر خانه‌ای با هر نوعی از معماری‌، توانایی آرامش‌بخشی به اعضای خانه را ندارد. 🔸 در این میان خانه‌های آپارتمانی از ناتوان‌ترین خانه‌ها برای آرامش‌بخشی به خانواده است؛ دلایل این ادعا را می‌توان در این چند مورد خلاصه کرد: 🔸 مساحت کم و سقف کوتاه، نداشتن حیاط، نورگیری ضعیف، معماری خشک و بی روح، دوری از طبیعت، ناامنی روانی، استفاده کمتر از هوا 🔸 همچنین امروزه بسیاری از مشکلات تربیتی فرزندان را باید در نوع ساختمان‌سازی‌ها جستجو کرد. در معماری خانه‌های امروزی #نیازهای_تربیتی_کودکان در نظر گرفته نمی‌شود. 🔸 از جمله مشکلات تربیتی که زمینه بروز آن‌ها در خانه‌های آپارتمانی بیشتر است، محدودیت‌های آزار دهنده‌ای است که موجی از معضلات دیگر را در پی دارد. از جمله این معضلات می‌توان به بروز شرارت و حس افسردگی، ساکن شدن اجباری کودکان و روی آوردن آن‌ها به رسانه اشاره کرده. علاوه بر این‌ها کودک در معرض امر و نهی‌های مکرر والدین قرار می‌گیرد که خود این مسئله تبعات ناخوشایندی روی تربیت فرزند دارد. 📚 برگرفته از کتاب محسن عباسی ولدی، یادتان بخیر خانه‌های اجدادی #کودکان #خانه #تربیت 🔰 منادی زمان 🟢 @Monadizaman

🕌‍ تاثیرات تفکر لیبرالیسم در مسکن تغییر شدید جمعیت شهری و روستایی کشور و هجوم جمعیت از مناطق روستایی به مناطق شهری که سبب به هم خوردن نسبت عرضه و تقاضا و کمبود شدید مسکن در مناطق شهری و بالتبع فدا شدن کیفیت به پای کمیت در حوزه #مسکن بود. لذا مسکن ایرانی که تا قبل از آن بیشتر با مؤلفه‌های کیفی خود شناخته می‌شد با چنان بحرانی به لحاظ کمیت مواجه گردید که پرداختن به کیفیت‌های فضایی در آن به کلی به فراموشی سپرده شد. ➖ از اواسط دوره پهلوی دوم به تدریج شاهد حذف عناصری هستیم که از عوامل مهم کیفی در خانه ایرانی و بستر شکل‌گیری خاطرات کاربران خانه بودند. حیاط دیگر آن حیاط میانی نبود و فضاهای خدماتی با فضای #خانه تلفیق شد. حوض یا حذف شد یا در شرایط خاص برای اقلیت مرفه جای خود را به استخر داد و ایوان به تراس تبدیل شد معنی باغچه و درخت به چمن و گل کاری تغییر کرد و #حیاط نیز معنی پارکینگ به خود گرفت. ➖ گرچه وضعیت مذکور در سال‌های اخیر بغرنج‌تر شد و از همان خانه‌های به اصلاح ویلایی نیز محروم شده‌ایم و ساکن آپارتمان‌ها شده‌ایم. ما این عناصر را از خانه‌هایمان حذف کردیم به این دلیل که فراموش کردیم (یا درواقع مجبور شدیم که فراموش کنیم) که این‌ها چه کیفیاتی را به خانه‌هایمان هدیه می‌کرد، خانه که فضایی کیفی و محل آرامش بود به سرپناه که مکانی کمی و محل آسایش است تقلیل یافت و برخلاف خانه که در آن مسئله اصلی کیفیات است در سرپناه کمیات مسئله اصلی است. منادی زمان ☑️ https://eitaa.com/joinchat/926416915Cbf389c9b03