﷽
📛 دشمنان ولایت؛ از زنازادگی قاتلان امام حسین (ع)
🏴 حماسهی کربلا و قصهی عاشورا، ظرائف و عبرتهای بسیاری دارد که برخی از آنها هنوز کشف و بیان نشده است، این مجموعه نوشتار به دنبال پررنگکردن این #عبرت تاریخی است که یکی از نتایج عمدهی زنازادگی و حرامزادگی، در جامعه و جوامع، درگیر شدن با جریان ولایت، قتل و خشونت، شردوستی، جنگ علیه خدا و ولایت انبیاء، ائمه (ع) و زعما است!
📌 توجه و #تأمل انسان به واژههایی چون «ابن» و «بنت» در گفتوگوهای ردوبدل شده بین فرماندهان و سپاهیان دو سوی جنگ در کربلا، نخست، حساسیت چشمگیری برای بیننده به وجود نمیآورد اما با نگرشی دوباره و پرگستره، حقایقی رخ مینماید؛ از جمله آنکه بهرهبرداری از عاشورای دیروز، برای درسآموزی و عبرتپذیری امروز، فردا و فرداها خواهد بود و مصداقی است از جملهی *کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا*...
#عبرت_های_عاشورا / قسمت اول
🏴 روز عاشورا به نیمه رسیده بود که امام حسین (ع) با اتمام حجّت و ارائهی شواهد بسیار در سخنان خود، سپاه سیهروی یزید را از قتل و خونریزی بر حذر میداشت. اما تأثیری در دلهای ناپاکان نداشت؛ از اینرو، با فریادی رعد آسا در برابر دلها و دیدههای دو سپاه فرمود:
🔰 «أَلا! وَ إِن الدعِی بْنَ الدعِی قَدْ رَکزَ بَینَ اثْنَتَینِ: بَینَ السلةِ وَالذلةِ، وَ هَیهاتَ مِنا الذلةُ، یأْبَی اللهُ لَنا ذلِک وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ؛
📍آگاه باشید که زنازادهی فرزند زنازاده، مرا بین دو چیز مخیّر نموده است: جنگ و شمشیر و یا ذلت و خواری. و ذلت و خواری از ما هرگز؛ زیرا خداوند و رسولش و مؤمنان، آن را برای ما نمیپذیرند!»
🔻 در پی این سخن، امام حسین (ع) حقیقتی ژرف و شگرف را برای تمامی انسانها بازگو کردند و فرمودند:
📌 «هَیهاتَ مِنا الذلةُ، یأْبَیاللهُ لَنا ذلِک وَ رَسُولُه وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ حُجُورٌ طابَتْ وَ طَهُرَتْ وَ أُنُوفٌ حَمِیةٌ وَ نُفُوسٌ أَبِیةٌ؛
🔻 ذلت از ما بسیار دور است، و خدا و رسول و مؤمنان و دامنهای پاک و پاکیزه که ما را پروراندهاند و افراد با حمیت و نفوس با غیرت آنرا برای ما نمیپسندند.»
📜 منابع :
🔹لهوف، ص۹۷
🔸بحارالانوار، ج۴۵، ص۸۳
🔹احتجاج، ج۲، ص۳۰۰
🔸مقتل ابومخنف، ص۲۳۹
أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج
🆔 @montazar
﷽
🚩 #عبرت_های_عاشورا / قسمت دوم
🔹 «عبید الله بن الحر جعفی» از قبیله بنیسعد بود. وی از هواداران عثمان بود و پس از قتل عثمان، به معاویه پیوست و در جنگ صفین علیه امام علی(ع) جنگید و پس از شهادت امام علی(ع) به کوفه رفت. عبیدالله تا زمان قیام امام حسین(ع) در کوفه سکونت داشت و از بزرگان و اشراف کوفه بود و وقتی مقدمات قیام آن حضرت فراهم شد و حضرت به طرف کوفه حرکت نمود، عبیدالله عمداً از کوفه بیرون آمد تا با امام حسین(ع) روبهرو نشود. اما عبیدالله در منزلگاهی به نام «قصر بنی مقاتل» با اباعبدالله(ع) روبهرو شد.
🔸 امام حسین(ع) در ضمن سخنانی به او فرمود: «تو گناهان زیادی مرتکب شدهای، آیا میخواهی توبه کنی و از آن گناهان پاک گردی و در این قیام، همراه من شوی؟»
اما ابن حر جعفی به امام گفت: «به خدا سوگند، ای پسر دختر پیغمبر! اگر تو در کوفه تنها نبودی و یارانی داشتی که با دشمن بجنگند، من هم یاریت میکردم، ولی شیعیان تو را در کوفه دیدم که از ترس بنیامیه در خانههای خود خزیدهاند، تو را به خدا همراهی خود را از من مخواه، ولی هر قدر بتوانم با تو همراهی میکنم، و حاضرم این اسبم را که بینظیر است به شما هدیه دهم».
🔺 امام حسین(ع) نیز به او فرمود: «ما برای اسب و شمشیرت به سراغت نیامدیم، فقط به این خاطر آمدیم که از تو یاری بطلبیم. اگر نسبت به بذل جانت در راه ما بخل میورزی، نیازی به چیزی از اموال تو نداریم.» و سپس این آیه از سوره کهف را خواند: «و ما کنت متخذ المضلین عضدا»؛ ما گمراهان را به یاری خود نمیطلبیم.
🔺 امام(ع) پس از این گفتگوها به عبیدالله بن حرّ فرمود: «اگر قصد یاری ما را نداری، پس از خدا بترس و با آنان که با ما میجنگند، نباش! به خداسوگند! هر کس فریاد استغاثه ما را بشنود و به یاری ما نشتابد یقیناً آخرت او تباه خواهد شد.»
عبیدالله بن حر عرض کرد: نه، هرگز چنین نخواهد شد! انشاءالله، و من با دشمن شما همراهی نخواهم کرد.
❌ بعد از واقعه کربلا، ابن حر، به شدت پشیمان شد و به همین لحاظ به زیارت امام حسین(ع) رفت و بعد از مدتی در کنار مختار ثقفی، قیام کرد، اما بعد از زمان کوتاهی، از سپاه مختار نیز رویگردان شد و به لشکر مصعب در مقابل مختار پیوست و بعد از شهادت مختار، با مصعبیان نیز درگیر شد و نهایتاً در سال ۶۸ هجری، هفت سال بعد از واقعه کربلا، در آب غرق شد و دنیا و آخرت خود را تباه کرد!!
أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج
﷽
🚩 #عبرت_های_عاشورا / قسمت سوم
⭕️ دشمنان ولایت؛ از زنازادگی قاتلان امام حسین (ع) تا آمار بینالمللی #موج_حرام_زادگی کشورها در جهان امروز!!
👤 عبیدالله بن زیاد کیست؟
#عاقبت_نطفه_های_حرام
👤 عبیدالله در زمان حادثه عاشورا فرماندهی کوفه بود که شهادت امام حسین -علیهالسلام- و یاران او به دستور وی انجام گرفت.
🔻 ابن زیاد را «ابن مرجانه» هم میگویند! زیرا نام مادر او کنیزی زناکار به نام «مرجانه» بود. پس از عاشورا که اسرای اهل بیت -علیهمالسلام- را در کوفه وارد دارالاماره کردند، حضرت زینب -علیهاالسلام- خطاب به ابن زیاد، او را «ابن مرجانه» خواند که این، اشاره به نسب ناپاک و زنازادگی او بود و رسواگر حاکم مغرور کوفه.
📍عبیدالله از سرداران مشهور اموی بود که در سال ۵۴ هجری از طرف معاویه به حکومت خراسان گمارده شد و در سال ۵۶ از آنجا عزل و به حکمرانی بصره منصوب شد. پس از مرگ معاویه و روی کار آمدن یزید و با حرکت مسلم بن عقیل به سمت کوفه، با حفظ سمت، والی کوفه نیز شد و اوضاع را تحت کنترل درآورد و مسلم بن عقیل را به شهادت رساند و پس از آن، فرمان قتل سید الشهدا -علیهالسلام- و یاران او و اسارت اهلبیت -علیهمالسلام- را به عمر بن سعد ـ که فرمانده سپاه کوفه در کربلا بود ـ داد.
🔻 عبیدالله، فرزند زیاد بن ابیه است؛ زیاد کسی بود که به خاطر ارتباط فراوان (گناه زنای) مردان با مادرش، کسی نتوانست نسب او را مشخص کند و نام پدر وی را ذکر کند!
📍از این رو، او را زیاد، پسر پدرش (زیاد بن ابیه) مینامیدند. معاویه میکوشید این حلقه مفقوده را مشخص کند و زیاد را از این ننگ دور سازد. بدین خاطر، او را زیاد بن ابیسفیان خطاب کرد. اما اقبال و استقبال از سوی عموم آشنایان با تاریخ خانوادگی زیاد، صورت نگرفت و باز هم او را زیاد بن ابیه مینامیدند.
📜 منابع:
🔹سفینة البحار، ج۱، ص۵۸۰
🔸معارف و معاریف، ج۴، ص۱۵۳۰
🔹دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۶۴۰
🔸فرهنگ عاشورا، ص۳۰۵
☑️ @montazar
﷽
🚩 #عبرت_های_عاشورا / قسمت چهارم
👤 عمر بن سعد
🔻 پدر، ریشه و عقبهی نسلی، در سرنوشت انسان، بسیار اثرگذار است تا جایی که میتواند باعث قتل ولی خدا و امام حسین (ع) شود!!
🔰 روایت شده است که زمانی حضرت علی(ع)، به هنگام ایراد خطبه، فرمود: «سلونی قبل ان تفقدونی»؛ بپرسید از من پیش از آن که مرا نیابید.
👤 سعد بن ابی وقّاص سؤال کرد: یا علی! به من خبر بده که تعداد موهای سر و ریش من چقدر است؟
🔻 امام پاسخ داد: سؤالی کردی که خلیل من رسول خدا (ص) خبر داده بود که تو از من میپرسی و در سر و ریش تو مویی نیست، مگر این که در ریشه آن، شیطان نشسته است و در خانه تو بزغالهای (عمر بن سعد) است که فرزند من حسین را میکشد!
👤 عمر بن سعد، فرزند و از نطفهی چنین مرد منافقی است. و ویژگیهای روحی و روانی ناشایستی نسبت به خاندان رسول خدا از پدر به ارث برده بود؛ به گونهای که جزء ذات وی شده بود!!
📜 امالی، شیخ صدوق، مجلس۲۸، ش۶،
🔹شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۱، ص۳۵۰-۳۵۱
🔸بحارالانوار، ج۴۴، ص۲۵۶، ح۵.
👤 عمرسعد روز عاشورا نماز صبحش را که تمام کرد "قُربة اِلی الله" گفت و اولین تیر رو به سوی خیمهی سیدالشهدا نشانه رفت!
📹 کلیپ زیر را ببینید تا متوجه شوید که نطفهای که با نفاق و شراکت شیطان بسته شود، در بیشتر مواقع شباهتهای زیادی با جریان حق دارد...! عزاداری شمرهای زمانه در #سازمان_منافقین را #ببینید
📌 تنها راه تشخیص حق از باطل و جریان نفاق در فتنهها، تقوا و خویشتنپایی است.
═ @montazar