💥 شرح فرازی از زیارت‌نامه حضرت عباس (سلام الله علیه) 🔹 أشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْلِيمِ وَالتَّصْدِيقِ وَالْوَفاءِ وَالنَّصِيحَةِ لِخَلَفِ النَّبِيِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ 🔸تسلیم: اسلام، دین تسلیم است. «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلیماً»(نساء/۶۵) وجود مقدس قمر بنی‌هاشم، در عظیم‌ترین درگیری‌های تاریخ وارد شده و تسلیم محض بوده است. اگر الان برای ما مسئله، بعد از ۱۴۰۰ سال حل شده غیر از آن زمان است؛ زیرا آن زمان، خیلی‌ها که خودشان را بزرگ می‌دانستند و صحابی بودند و وجود مقدس نبی اکرم و امیرالمومنین و امام مجتبی را درک کرده بودند و شاگردی آن حضرات را کرده بودند، نمی‌توانستند بپذیرند که این راه، راه صوابی است. تسلیم شدن نسبت به وجود مقدس سیدالشهداء در این بلاء عظیم، در این امتحان سخت و سر باز نزدن و قوای خود را در اختیار معصوم قرار دادن قدم اول است. تسليم مقام اسلام است؛ يعني قلب انسان دنبال قلب وليّ خدا حركت كند و سلم در مقابل او باشد. 🔸 التصدیق: قدم دوم، تصدیق است. یعنی امام را عین صدق محض بدانی و شک و ریب و تکذیب نسبت به امام، در انسان پیدا نشود. خیلی‌ها در ته دلشان نسبت به حقانیت سیدالشهداء(ع) تردید کردند. ما یک تصدیق داریم، نقطه مقابلش از شک شروع می‌شود، بعد به ریب و بدگمانی می‌رسد، بعد به تکذیب ختم می‌شود. مقابل تصدیق، تکذیب است. انسان، معصوم را تکذیب می‌کند و می‌گوید: درست نیست، صدق نیست، فرمان خدا نیست، راه صواب نیست. اولش هم از یک تردید و شک آغاز می‌شود. انسان اگر در حقانیت جبهه انبیاء و اولیاء الهی تردید کرد این تردید، همین جا نمی ماند؛ بلکه شیطان، انسان را قدم به قدم پیش می‌برد تا به مقام ریب و بعد هم مقام تکذیب می‌رساند. تصدیق کردن معصومین و آنها را عین حق و صدق دانستن و شک نکردن در سختی‌ها به‌خصوص آنجایی که به حسب ظاهر با تعلقات ما درگیر می‌شود، کار بسیار سختی است؛ چون ما وقتی می‌خواهیم تصدیق کنیم، ترازوی ما، تعلقات ما هستند. تصديق، يعني در امواج سنگين‌ترين ابتلائات و امتحان‌هايي كه وليّ خدا از انسان می‌گیرد در ورود به باب او ترديد به‌ خود راه ندهد و ذرّه‌اي در حقّانيت و صدق و پاكي و طهارت او شک نکند. با يقين كامل وليّ خدا را همراهي كند. 🔸 الْوَفاء: آدمی که تسلیم امام است؛ به فهمی می‌رسد و محاسباتش با امام همراه می‌شود. عقل عملش، تعلقاتش، خوب و بد کردن‌هایش، زشت و زیبا کردن‌هایش، درکش از معروف و منکر، با امامش هماهنگ شده و تابع و دنباله‌رو امام و نورانی به نور امام می‌شود. حالاست که می‌تواند وفا بکند و پیمانه‌اش را پر می‌کند و عهدهایی که با امامش داشته، بتمامه انجام دهد. «وافی» آن کسی است که پیمانه را پر می‌کند. قرآن می فرماید «وَ مَنْ أَوْفی بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذی بایَعْتُمْ بِهِ». کسی با خدا وفا کرد، خدای متعال در وفاداری، بر همه، سابق است و اصلاً وفاداری همه، از او است. روز قیامت، همه شهدا و خصوصاً شهدای کربلا که گُل سرسبد گل‌ها هستند؛ وقتی جایگاه حضرت ابالفضل را نسبت به حضرت سیدالشهداء می‌بینند، غبطه می‌خورند. وفا، يعني اين‌كه همۀ سرمايه‌اش را بدهد و خود را نه‌تنها هيچ‌كاره، که بدهكار بداند. 🔸النصیحه: از این لطیف‌تر، نصیحت است. نُصحِ برای امام؛ به معنای نصیحت کردن و موعظه کردنِ امام نیست، بلکه بیش از وفا، و به‌معنای خیرخواهی کردن است؛ یعنی پیمانه ات را که پر کردی، آنچه را هم که از تو نخواستند، بروی انجام بدهی؛ یعنی کار را زیباتر و بیشتر از آنکه خواستند، انجام دادن. همان که خدای متعال در قرآن خطاب به پیامبر فرمود: «طه * ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقی»(طه/۱-۲) پیغمبر ما! نگفتیم این قدر زحمت بکشی؛ بلکه ما گفتیم برو دست بندگان ما را بگیر و بیاور. برو عالم را آباد کن و با عبادت خودت عالم را نورانی کن. نگفتیم این‌طور به زحمت بیفت. این نصیحت است. سیدالشهداء، امام است؛ اگر کاری بکنی که بگویند او نسبت به امامش نصیحت کرد و بیش از آنکه وظیفه‌اش بود و عهد داشت، با امام خودش نُصح داشت که خیلی چیز عجیبی است. این است که حضرت فرمود: عموی من در روز قیامت یک درجه‌ای دارد که همه شهدا به او غبطه می‌خورند. این است که همه ائمه علیهم السلام ایشان را دوست دارند و افتخار می‌کنند. در حالی که معصوم، مدار همه کائنات است؛ ولی به مثل حضرت اباالفضل افتخار می‌کنند و حرفش در دستگاه آنها ردخور ندارد. نصیحت؛ يعني بالاتر از تكليف بار برداشتن. 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

🎥 چرا مصیبت اباعبدالله الحسین(ع) اینقدر سنگینه؟ ⭕️داستان پسری که مادرش را توی چاه انداخته بود، شنیدی؟ 🔰 #استاد_پناهیان 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

💥 مهم‌ترین وسیلۀ سلوک، توجّه به بلای اولیای خدا و به‌ویژه توجه به اعظم بلاها، یعنی مصیبت سیدالشهداست. ◼️ #استاد_میرباقری: ◀️ مراقبۀ محرّم، مراقبۀ اجابت دعوت سیّدالشُّهداست. ما باید مراقبه کنیم ببینیم چه‌قدر اجابت کردیم و به همراهیِ آن حضرت رسیدیم یا نه؟ در زیارت رجبیّه آمده «لَبَّيْكَ دَاعِيَ اللَّهِ إِنْ كَانَ لَمْ يُجِبْكَ بَدَنِي عِنْدَ اسْتِغَاثَتِكَ وَ لِسَانِي عِنْدَ اسْتِنْصَارِكَ فَقَدْ أَجَابَكَ قَلْبِي وَ سَمْعِي وَ بَصَرِي‏». آیا واقعاً قلب ما اجابت کرده یا خیر؟ آیا گوش ما دعوت حضرت حق را شنیده و به سمع رسیدیم؟ بَصَر ما عاشورا را دیده و به شهود عاشورا و به رؤیت آن دعوت رسیدیم؟ آیا حقیقت آن دعوت و آن ندایی که در عالَم هست را شنیدیم؟ این ندا تعطیل نشده. ندای حضرت هنوز هم در عالَم جاری است و خواهد بود؛ آیا به آن جذبه‏ها رسیدیم یا نه؟ و آیا این اجابت‏ها ما را به عاشورا رسانده است یا خیر؟ ◀️ مهم‌ترین وسیلۀ سلوک، توجّه به بلای اولیای خدا و به‌ویژه توجه به اعظم بلاها، یعنی مصیبت سیدالشهداست. این مصیبت، در حقیقت، ابتلای رسول‌اللّه(ص) است. این ابتلاء، اعظم وسایل سلوک به‌سمت خدای متعال و محور تهذیب کُلّ تاریخ است. حتّی انبیای اولوالعزم نیز از این ابتلاء بهره برده و به‌واسطۀ آن رشد کرده‌اند. ◀️ عاشورا، کانون جوشش تولّی به حق و تبرّی از باطل است. امام حسین (علیه‌ السلام) چه‌کار کند که همۀ قلوب را مُحبّ حق و مُبغض باطل کند، آن‌هم نه‌فقط مظاهر باطل، بلکه کار را به عمیق‌ترین لایه‌های باطل برساند و بُغض را از عمق قلب انسان متوجّه دشمنان کند؟ آیا جز با بلای عاشورا می‌شود؟ 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

📺|ویدئو 🎙| روضه حضرت اباالفضل العباس علیه السلام حضور شهید مظلوم حضرت آیت الله دکتر رئیسی در روز تاسوعا / مسجد ارک تهران 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

🎥 کلیپ شاعر گمان می‌کرد شعر عاشورایی‌اش به کفر کشیده شده؛ اما این کفر نبود. امام هم آن روز به کسی پناه برد... #محرم #تاسوعا 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

این پرچم علمداره هنوز رو زمین نیفتاده ... #تاسوعا ✍ علی بهادری جهرمی 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

لحظه شهادت مدافع حرم شهید مصطفی صدرزاده در روز #تاسوعا 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

📸 آسمان تکیه به دستان تو دارد عباس (ع) 🎨حسن روح‌الامین

⚫️ این سؤال هميشه پرسيدنى است 📝 حسن رحیم پور ازغدی برشی از کتاب «حسین (ع) عقل سرخ» در سال شصت و یک هجرى، همه چيـز بـه ظـاهر درست و طبيعى بود و تـوده مـردم و افكـار عمـومى، اوضـاع را چنـدان غيرطبيعى نمی‌ديدند. همه چيز در دستگاه‌هاى تبليغاتى #توجيه شـده بـود. در سال شصت و يک هجرى هم مثل قبل بر مأذنه‌ها #شعار توحيد می‌دادند و مردم رو به قبله نماز می‌گزاردند؛ اما #طعم اسلام تغيير كرده بود. شهر، شـهر اسـلام بود و نبود. مردم، مسلمان بودند و نبودند. #حكومت، #دينى بود و نبود. #بـود به اين معنا كه در مجالس، حرف از دين و پيغمبر و قرآن بود؛ #نبود، بـه اين معنا كه بيشتر احكام حكـومتى اسـلام و در رأس آن، اجـراى #عـدالت اسلامى و اجراى بدون #تبعيض حدود الهى و قوانين حكـومتى، تـرک شـده بود. در حاشيه همين شهرِ اسلامى بود كه گردن حسين بن على (ع) را زدند و دختران بنيانگذار و مؤسس مدينه دينى و جامعه اسلامى را بـه زنجير كشيدند. مسئله شما و ما اين است كه چه شد شـهر اسـلامى، جامعـه دينى و حكومت دينى تا اين حد #منحط شد؟ این سؤال هميشه پرسيدنى است كه در اين چند دهه به تدريج بر سر افكار عمومى چه آمد؛ چون محال بود كه كسى چون يزيـد بلافاصله بعد از پيامبر اكرم (ص) در رأس حكومت اسلامى بنـشيند. در سـه دهه‌اى كه چهار خليفه، حكومت می‌كنند و سه تن از خلفاى راشدين كـشته می‌شوند، در اين بيست و پنج سال، اتّفاق‌هاى به ظاهر كوچك قبلى، فجايع بزرگ بعدى را كم‌کم #زمينه_سازى و توجيه كردند و اين ساختارِ #انحراف، آجر به آجر بالا آمد؛ ساختمان پيش ساخته‌اى نبود كه ناگهان نصب شده باشد و مردم صـبح از خواب بيدار شوند و ببينند كه حكومت صدر اسلام، بـه حكومـت يزيـد تبديل شده است ... #حمید_کثیری 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

🏴 نوحه خاطره‌انگیز سیدرضا نریمانی 🔻 مداحی معروف سیدرضا نریمانی درباره مدافعین حرم حسینیه معلی  🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

. 🏴 علامه امینی (ره) در شب عاشورا برای امام زمان ارواح العالمین له الفداء صدقه کنار می‌گذاشتند و میگفتند : «امشب قلب آن حضرت در فشار است» ▪️برای سلامتی حضرت صدقه بدهید و دعا کنید. جهت سلامتی و تسکین قلب داغدار حضرت بقیة الله الاعظم روحی و ارواحنا لک الفدا صلواتی قرائت کنید. 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

#آیت_الله_حائری_شیرازی 📌ظلم دید ولی ضرر نکرد... اگر انسان خودش را کوچک نکند، هیچ چیز نمی‌تواند او را کوچک کند. اگر انسان خودش به خودش ضرر نزند، هیچ‌کس نمی‌تواند به او ضرر بزند. دیگران می‌توانند به کسی «ظلم» کنند، ولی نمی‌توانند به او «ضرر» برسانند. از سوی دیگر اگر انسان به خودش کمک نکند، هیچ‌کس نمی‌تواند به او کمک کند و اگر تمام عالم جمع شوند تا به کسی نفع برسانند، تا خودش به خودش نفع نرساند، از سوی آن‌ها نفعی نمی‌رسد. این‌ها جزء قوانین اساسی جایگاه انسان است. در عاشورا به حسین بن علی (ع) سر سوزنی ضرر نزدند، بلکه به خودشان ضرر زدند. از این جهت، قرآن تعبیر می‌کند «أُولئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ» (آنانند که زیانکارند). خودشان ورشکست شدند. تمام ظلم‌هایی که به او کردند، به سودش تمام شد. 📚آئینه‌تمام‌نما #امام_حسین 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59