🌸اللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن 📖 اللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن 🌸اللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن 📖اللّهُمَّ اغْفِرلَنا ذُنُوبَنا بِالْقُرآن 🌸اللّهُمَّ اَکْرِمْنا بِکَرامَةَ الْقُرآن 📖اللّهُمَّ ارْحَمْنا بِالْقُرآن 🌸اللّهُمَّ اخْذُلِ الْکُفّارَ وَالْمُنافِقینَ بِالْقُرآن 📖اللّهُمَّ اشْفِ مَرضانا بِالْقُرآن 🌸اللّهُمَّ ارْحَم مَوْتانا بِالْقُرآن 📖اللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوفیقَ الطّاعَةَ بِالْقُرآن 🌸اللّهُمَّ ارْزُقنا حَجَّ بَیتِکَ الْحَرامَ بِالْقُرآن 📖اللّهُمَّ تَقَبَّل صَلاتَنا بِالْقُرآن 🌸اللّهُمَّ تَقَبَّل تِلاوَتَنا بِالْقُرآن 📖اللّهُمَّ اسْتَجِب دُعاءَنا بِالْقُرآن 🌸اللّهُمَّ اجْعَلْنا مِنَ الْمُصَلّینِ بِالْقُرآن 📖اللّهُمَّ اجْعَلْنا مِنَ الْمُتَّقینِ بِالْقُرآن ‎‌‌‌‌‌‌ 🌹*کانال منتظران ظهور*🌹 https://eitaa.com/montazeraan_zohorr

🌺صَلی الله علیکِ یا فاطمه الزهرا سلام الله علیها هر روز بعد از نماز صبح سوره یس تلاوت میکنیم وثوابش رو هدیه میکنیم به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها( قبل وبعد تلاوت هم ‌۱۴ صلوات میفرستیم) ان شاالله که ذخیره ی آخرتمان شود 🌺 https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

🔹صوت سوره #یس https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

📝زیارت آل یس #سلام‌امام‌زمانم #هرروزصبح #امام_زمان https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

ای منتظران گنج نهان می آید آرامش جان عاشقان می آید بر بام سحر طلایه داران ظهور گفتند که صاحب الزمان می آید 💚عید امامت و ولایت مولایمان امام زمان(عج) مبارک باد

مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة هرکس بمیردو متخصص معصوم زمان خودش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است. آماده ایم برای تجدید بیعت با پدر آسمانی مون؟! پس؛ #عید_بیعت مبارکمون😍💚 #امام_زمان https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

🎼 العجل بیا گل زهرا 🎤 حامد جلیلی 🔊 صوت مهدوی 🏷 #امام_زمان_عج #صوت_مهدوی #حامد_جلیلی

آقا جانم💚 رفیقم💚 حضرت عشق ؛ امام جان...💚 ردای سبز امامت مبارکت باد🌱 #امام_زمان #عید_بیعت https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

آغاز امامت امام زمان عج بر همه عاشقانش مبارک باد🌹🌹🌹🌹🌷🌷🌷🌷🌷🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

روایت صحیح محمد بن مسلم از حارث بن المغیرة آمده که گفت: به حضرت ابو عبد الله صادق (علیه السلام) گفتم: آیا پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) فرموده است: من مات ولا یعرف امامه مات میته جاهلیه؟ فرمود: آری. عرضه داشتم: این کدام جاهلیت است آیا جاهلیت مطلق یا جاهلیت کسی که امامش را نشناخته؟ فرمود: جاهلیت کفر ونفاق وضلال(۲۴). می گویم: احادیث وارده در این باب بسیار زیاد است. ۱۱- در کمال الدین آمده که: امام ابوالحسن موسی بن جعفر (علیه السلام) فرمود: هرکس در چهار چیز شک کند به همه اموری که خداوند تبارک وتعالی نازل فرموده کافر است، یکی از آن ها معرفت امام در هر زمان به شخص وصفتش می باشد(۲۵). ۱۲- همچنین در آن کتاب از امام صادق (علیه السلام) از پدران بزرگوارش (علیه السلام) آمده که رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: هرکس قائم از فرزندان مرا در زمان غیبتش منکر شود به مرگ جاهلیت مرده است(۲۶). ۱۳- ودر همان کتاب از حضرت صادق (علیه السلام) از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) روایت است که فرمود: هرکس منکر قائم از فرزندانم شود مرا منکر شده است(۲۷).

فرزندانم شود مرا منکر شده است(۲۷). ۱۴- در غیبت نعمانی به سند خود از حضرت صادق (علیه السلام) آورده که آن حضرت فرمودند: هرکس شبی را به صبح آورد در حالی که امام زمانش را نشناسد به مردن جاهلیت می میرد(۲۸). و اخبار بسیار دیگر که از ائمه اطهار (علیهم السلام) روایت شده است. اما منظور از معرفت وشناخت چیست؟ در اول باب هشتم خواهد آمد که آنچه واجب است در معرفت دو امر است: یکی شناختن شخص امام با اسم ونسبت او. دوم: شناخت صفات وخصوصیات او که با آن ها از دیگران امتیاز می یابد. ان شاء الله به تفصیل خواهد آمد. توجه: متأخرین از مجتهدین برآنند که: خبر صحیح آن است که راوی آن در هر طبقه عادل امامی باشد. ولی متقدمین گفته اند: خبر صحیح خبری است که اطمینان حاصل شود که از معصوم صادر شده است. در این باب منظور من از صحیح همان معنی اول است وهرگاه تعبیر کرده ام که این خبر همچون صحیح است یا بنابر بعضی وجوه صحیح، به معنی دوم است. خواننده عزیز! خداوند من وشما را بر اندیشه محکم واستوار به حق در دنیا وآخرت پایدار نماید، وبین ما وخلف منتظر از خاندان عصمت وطهارت جمع فرماید. بدان که هیچ راهی برای اثبات امامت نیست مگر نص ومعجزه. زیرا همان طور که در جای خود ثابت شده از جمله شرایط امام، عصمت است که اگر امام معصوم نباشد، هدف از نصب او تحقق نمی یابد، وبه اصطلاح نقض غرض لازم می آید. عصمت حالتی است نفسانی ومرتبه ای است که از نظر مردم پوشیده است وکسی آن را نمی داند مگر خداوند وکسانی که خداوند علم آن را به آن ها الهام فرموده باشد.

در این رابطه بر خداوند است که امام معصوم را با یکی از دو راه به مردم معرفی کند: ۱- به وسیله معجزه ای که به دست او انجام شود، وچون امام برای معین شده بر آن ها واجب است که به او مراجعه کنند واعتماد نمایند که: ﴿وما کان لمومن ولا مومنه اذا قضی الله ورسوله امرا ان یکون لهم الخیره من امرهم ومن یعص الله ورسوله فقد ضل ضلالا مبینا﴾ (سوره أحزاب: ۳۶)؛ وبرای هیچ مرد وزن مؤمنی این حق نیست که هرگاه خدا ورسول او کاری را لازم کنند، ایشان در کارشان اختیار (وگزینشی) داشته باشند. وهر آن که خدا ورسول او را نافرمانی نماید، حقا که گمراهی آشکاری افتاده است. و شاهد بر آنچه گذشت احادیثی است که از نظر معنی متواتر است: ۱- حدیثی است که شیخ ثقه جلیل احمد بن ابی طالب طبرسی(۲۹) در کتاب الاحتجاج آورده است. این حدیث هر چند که طولانی است ولی فواید بسیار وامور مهم دارد. در این حدیث امامت مولای ما (عجل الله تعالی فرجه الشریف) با نص ومعجزه اثبات شده واین که امت را نشاید برای خود امامی اختیار کند، پس تعجبی ندارد که تمام این حدیث را بیاوریم واز خداوند می خواهیم که ما را اهل پذیرش این حدیث قرار دهد. شیخ طبرسی - که خدایش رحمت کند - چنین گفته است: احتجاج حضرت حجت قائم منتظر صاحب الزمان - درود خداوند بر او وپدرانش باد - سعد بن عبد الله قمی اشعری گفته است: به یک نفر ناصبی که از همه ناصبی که از همه ناصبی ها در مجادله قوی تر بود دچار شدم. روزی هنگام مناظره به من گفت: مرگ بر تو وهم مسلکانت باد. شما رافضی ها، مهاجرین وانصار را مورد طعن قرار می دهید، ومحبت پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) را نسبت را به آنان انکار می کنید، وحال آن که صدیق، بالاترین افراد اصحاب است که به اسلام سبقت جسته، مگر نمی دانید که رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) او را شب هجرت از ترس بر جان او، با خود به غار برد چنان که بر جان خود ترسان بود. برای آن که می دانست که او خلیفه وجانشین آن حضرت خواهد شد، لذا خواست که جان او را مانند جان خود حفظ کند تا مبادا وضع دین بعد از خودش مختل شود، در همان حال علی را در رختخواب خود قرار داد، چون که می دانست اگر او کشته شود وضع اسلام مختل نمی گردد، زیرا کسانی از اصحاب بودند که جای او را بگیرند، لذا خیلی به کشته شدنش اهمیت نمی داد. سعد می گوید: من جوابش را دادم، ولی جواب ها دندان شکن نبود. سپس گفت: شما رافضیان می گویید: اولی ودومی منافق بوده اند وبه ماجرای لیله العقبه استدلال می کنید. آن گفت: بگو ببینم آیا مسلمان شدن آن ها از روی خواست ورغبت بود یا اکراه واجباری در کار بود؟

من در اینجا از جواب خودداری کردم، چون که با خود اندیشیدم اگر بگویم از روی اجبار واکراه مسلمان شدند که در آن هنگام اسلام نیرومند نشده بود تا احتمال این معنی داده شود واگر بگویم از روی خواست ورغبت اسلام آوردند که ایمان آن ها از روی نفاق نخواهد بود. از این مناظره با دلی پردرد بازگشتم، کاغذی برداشتم وچهل وچند مسأله ای که حل آن ها برایم دشوار بود نوشتم وبا خود چنین گفتم: این نامه را به نماینده مولی ابومحمد حسن بن علی عسکری (علیه السلام) یعنی احمد بن اسحاق که ساکن قم بود - تسلیم کنم، اما وقتی سراغ او رفتم دیدم سفر کرده است، به دنبال او مسافرت کردم تا این که او را یافتم وجریان را با او در میان گذاشتم. احمد بن اسحاق به من گفت: بیا با هم به سر من رای (سامراء) برویم تا از مولایمان حسن بن علی (علیه السلام) در این باره سؤال کنیم، پس با او به سر من رای رفتیم تا به درب خانه مولایمان رسیدیم واجازه ورود خواستیم، اجاره داده شد داخل خانه شدیم. احمد بن اسحاق کوله باری داشت که با عبای طبری آن را پوشانده بود که در آن صد وشصت کیسه از پول های طلا ونقره بود وبر هر یک از آن ها مهر صاحبش بود وچون چشمانش به جمال حضرت ابومحمد الحسن بن علی (علیه السلام) افتاد، دیدیم که صورتش مانند ماه شب چهارده می درخشد وبر روی رانش کودکی نشسته که در حسن وجمال مانند ستاره مشتری است ودو گیسو بر سر داد ودر پیشگاه آن حضرت انار زرینی قرار داشت که با جواهرات ونگین های قیمتی زینت شده بود، انار را یکی از روسای بصره اهدا کرده بود، امام (علیه السلام) قلمی در دست داشت وبا آن روی کاغذ چیزی می نوشت، وهرگاه کودک دستش را می گرفت آن انار را می افکند تا آن کودک برود وآن را بیاورد ودر این فرصت هرچه می خواست می نوشت