"چون نور او از نور آن حضرت وفیوضات وجود شریف آن جناب است گفته: چون نور او از نور پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) است ورسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: أول ما خلق الله نوری ؛ نخستین چیزی که خداوند آفرید نور من بود(۶۱۴). دوم: روایاتی که دلالت می کند بر این که تمام مخلوقات به عنوان مقدمه خلقت وجود آن حضرت وپدران بزرگوارش آفریده شده اند، پس علت غایی خلقت موجودات هستند، بنابراین وجود خورشید ونور وروشنایی آن بواسطه حضرت حجت وپدران معصوم آن حضرت است. سوم: اخباری که دلالت می کند بر این که بقای عالم وآنچه در آن است - از خورشید وماه وغیر این ها، به سبب وجود حضرت قائم (علیه السلام) است، بنابر این درخشندگی نور آفتاب وماه از آثار نور آن حضرت است در غیبت وحضور. گفتنی است که در بخش سوم کتاب، استدلال بر این معنی گذشت. قسم سوم: اشراق نور آن حضرت در زمان غیبت - به طور خصوص - آن نیز بر دو قسم است: باطنی وظاهری."

"اشراق باطنی: اشراق باطنی در دل مؤمنین است که امام خود را با حقایق ایمان مشاهده می کنند، گویا که جلو چشمشان است در هر زمان ومکان. این معنی را ضمن ابیاتی آورده ام: بنیت بقلبی منزلا لجنابکم * * * اقمت بها مذ کنت فی غایه الحب اما والذی لو شاء ما خلق النوی * * * لئن عبت عن عینی فما عبت عن قلبی یوهمنیک الشوق حتی کانما * * * اناجیک من قرب وان لم تکن قربی در قلبم برای جناب شما منزلی ساخته ام که در منتهای محبت از اول پیدایش در آن سکنی گزیده ام. سوگند به آن که اگر می خواست هسته را نمی آفرید؛ اگر از چشمم غایب شده ای از دلم غایب نیستی. آن چنان شوق تو خیالت را برای من مجسم می کند که گویی از نزدیک با تو آهسته سخن می گویم، هر چند که تو نزدیک من نباشی. و دیگری چنین سروده: احبا بنا ان غبتم عن ناظری * * * فعن الفواد وخاطری ما عبتم ای دوستان! اگر از چشمم پنهان ماندید * * * از دل وخاطرم غایب وپنهان نیستند."

"روایات بسیاری نیز بر این معنی دلالت می کند که بعضی را در فصل سوم آوردیم، از جمله: ثقة الاسلام کلینی در اصول کافی از ابوخالد کابلی از حضرت ابو جعفر باقر (علیه السلام) روایت کرده که فرمود: والله، ای ابوخالد! نور امام در دل مؤمنین از خورشید تابان در روز نورانی تر است، وآنان (امامان) به خدا سوگند دل های مؤمنین را نورانی می کنند، وخداوند (عزّ وجلّ) نور ایشان را از هرکه بخواهد منع می کند که دلشان تاریک گردد، به خدا، ای ابوخالد! هیچ بنده ای نیست که محبت وولایت ما را داشته باشد مگر این که خداوند قلبش را پاکیزه گرداند، وخداوند قلب بنده ای را تا تسلیم امر ما نباشد پاکیزه نگرداند، پس اگر تسلیم ما شود خداوند از حساب شدید او را به سلامت بدارد واز هول بزرگ روز قیامت ایمن نماید(۶۱۵).⭐️💫⭐️💫⭐️ 🔰🔰🔰قسمت 4⃣7⃣

🖋📗🔆💫🔆پاسخ به شبهات دانش آموزان 👤🎥جناب احسان عبادی 📚 قسمت 🔎3⃣

‍ 💠 سلسله مباحث فرقه شناسی 🎙 استاد علی محمدی هوشیار 🔹جلسه ششم 🔹با موضوع: بایسته های دانش فرقه شناسی(۱) 🏷تحلیل لایه ای علت ها در جریان شناسی 🏷موسسه فرق و‌ ادیان بصائر