1- كلمه‌ى «اللّه»، محور همه‌ى اسماى الهى است. 2- تمام خصال نيكو، براى خداست، ديگران براى رسيدن به «حُسنى» بايد سراغ او بروند. 3- دعوت و دعا بايد به زيبايى‌ها و خوبى‌ها باشد. 4- اسماى الهى نشانه‌هاى اوست، مى‌توان از نشانه به او رسيد. 5- ايمان به اين‌كه خداوند تمام كمالات را دارد و از همه‌ى عيب‌ها دور است، انسان را به دعا و ستايش وامى‌دارد. 6- داروى غفلت، ياد خداست. در آيه‌ى قبل خوانديم: «هُمُ الْغافِلُونَ» در اين آيه مى‌خوانيم: «فَادْعُوهُ بِها» 7- در برابر به ملحدان و منحرفان، عكس العمل نشان دهيم. #استاد_قرائتی #گرفتن_حق_از_ظالم اگر کسی در شب تاریک در حال سجده برخاک هزار مرتبه این دعا را بگوید حقش از آن ظالم گرفته می‌شود: یا مُذِلُّ الجبّارینَ وَ مُبیرَ الظّالِمینَ اِنَّ فُلاناً اَذَلِّنی فَخُذ لِی حَقّی مِنهُ 📚مصباح کفعمی ص459