: 🌹 چند فضيلت کوتاه از بحار فضائل اميرالمومنين عليه السلام 1⃣ حضرت اميرالمومنين علی علیه السلام در هیچ جنگ و جهادی شرکت نکرد مگر این که پیروز برگشت.(1) 2⃣ رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرمودند: 🔰عَلی اَشْجَعُ النّاسِ قَلْبا  «علی، قویدل ترینِ مردم است.»(2) 3⃣حریف را فقط با یک بار زدن می کشت و در نقل های تاریخی آمده است: کشته شدگان به دست حضرت امیر علیه السلام را از نحوه ضربت های حضرت باز میشناختند، زیرا ضربت ها همه یکنواخت بود و گفته اند: بر حریف خود بیش از یک ضربه نمی زد لذا وقتی از حریف بلندتر قرار می گرفت از بالا می زد و دو نیم می کرد و هنگامی که برابر بود از پهلو می زد و قطع مینمود و محل ضربه شمشیر گویی با آهن گداخته داغ شده بود.(3) 4⃣ پیامبر اسلام(ص) می فرمودند: 🔰علی سیفُ اللّه عَلی اَعْدائِهِ  «علی، شمشیر الهی بر روی دشمنان خداست.»(4) 5⃣حضرت اميرالمومنين علی علیه السلام بیشتر پیاده می جنگید و اگر هم سوار اسبی می شد، چندان برایش مهم نبود.  به حضرتش گفته شد که چرا سوار اسب نمی شود؟  پاسخ می داد: اسب یا برای تعقیب حریفی است که از میدان بگریزد و یا برای این است که کسی بخواهد خود بگریزد و من نه کسی هستم که اگر کسی گریخت تعقیبش کنم و من نه کسی هستم که پشت به دشمن کنم و بگریزم(پس اسب را برای چه می خواهم!؟)(5) 👌البته این رویه ایشان در همه جنگها نبود مثلا در جنگ جمل، بعد از آن‌که فرماندهان اصلی دشمن کشته و یا اسیر شده بودند، کسی نبود تا باقی مانده لشکر را بازسازی کند لذا امام آنان را تعقیب نکرد و دلیلی برای کشتن زخمی‌ها نیز وجود نداشت. اما در نبرد صفین، فرماندهان اصلی دشمن تا آخر نبرد زنده بودند و هر لحظه امکان جمع‌آوری سلاح، مداوای زخمی‌ها، تجدید قوا و سازماندهی مجدد وجود داشت، از این‌رو باید تا جایی که امکان داشت، دشمن را از پای درآورد.(مثل جریان تعقیب حضرتش برای فرار عمروعاص) به همین دلیل، دو نوع برخورد امام(ع) را نمی‌توان رویکردهایی دوگانه و متضاد ارزیابی کرد، بلکه این دو رویکرد متفاوت ناشی از تفاوت اوضاع پیرامونی بود. 6⃣ حضرت زرهش تنها سینه اش را می پوشاند و هرگز پشت نداشت.  از او پرسیدند که چرا زرهش پشت ندارد؛ آیا نمی ترسد که کسی از پشت به او ضربتی بزند؟  در پاسخ فرمود: من هرگز به دشمن پشت نمی کنم و از میدان نمی گریزم و خدا هرگز آن روز را نخواهد آورد.(6) 7⃣ شجاعت و استواری حضرت علی علیه السلام در جنگ ها چنان بود که هرگاه مشرکان و کافران او را در جنگ می دیدند به همدیگر وصیت می کردند مثل این که مرگ را با چشم خود دیده باشند.(7) 8⃣ هرگاه که دو صف برای جنگ مقابل هم صف می کشیدند،مردم به یکدیگر می گفتند:  ملک الموت در همان صفی باید باشد که علی با آن صف است و صف مقابل خواهی نخواهی باید خود را برای مرگ آماده کنند.(8) 9⃣ روزی یکی از سرداران سپاهش به او گفت که اگر اسب ها آشفتند و ما از همدیگر دور شدیم، تو را کجا بیابیم؟ در پاسخ فرمود:  «در همان جایی که از من دور شده اید.»(حاکی از این که در همین جایی که هستم خواهم بود و شدت جنگ مرا پس و پیش نمیکند)(9) 0⃣1⃣حضرت علی علیه السلام میفرمودند: بخدا سوگند اگر اقلیمهای هفت گانه با هر چه در زیر آسمانهای آنهاست به من داده میشد تا خدا را نافرمانی کنم درباره موری که پوست جویی را از دهانش(به ستم)بستانم، هرگز این کار را نمیکردم. که همانا این دنیای شما در نزد من از برگ نیم جویده ای در دهان ملخی ناچیزتر است. علی را با نعمتهای فناپذیر و لذت های گذرا و ناپایدار چه کار!(10) 1⃣1⃣ حضرت اميرالمومنين علی علیه السلام از نان دنیا به نان جو بسنده کرده بود و از نان گندم نمی خورد تا آنجا که برخی مردم میگفتند:  «پسر ابوطالب با این غذا و خوراک اندک چه بسا در کشتن هم آوردان و پهلوانان ناتوان باشد!» 🌹مولا علی علیه السلام در پاسخ میفرمود: «بدانید! درخت بیابانى (که آب کمترى به آن مى رسد) چوبش محکم تر است اما درختان سرسبز (که همواره در کنار آب قرار دارند) پوستشان نازک تر (و کم دوام تر)اند و گیاهان بیابانی که جز با آب باران سیراب نمى شوند آتشی افروخته تر دارند و خاموشی آنها دیرتر رخ میدهد.»(11) 2⃣1⃣ از سخنان آن حضرت است که می فرمود: 🔰وَ الله لَو تَظاهَرَتِ الْعَرَبُ عَلی قِتالی لَمّا وَلَّیتُ عَنها... /  «به خدا سوگند اگر همه مردمان عرب برای جنگ با من، پشت به پشت هم دهند هرگز از آنان روی برنتابم »(12) #‌ذكرُ عليٍ عبادَةٌ منابع: (1) -معجم الاوسط، ج3 ص87 (2) -مناقب علی بن ابی طالب، ص143 (3) -ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه ج1، ص20 (4) -الامالی، ص61 (5) -مناقب آل ابی طالب ج3، ص298 (6) -الاخبار الموفقیات ص343 (7) -ربیع الابرار ج3 ص 319 (8) - راغب اصفهانی، المحاضرات (9) - ابشیهی، المستطرف، ج1، ص178 (10) - نهج البلاغه، خطبه 224 (11) و (12) - نهج البلاغه، نامه 45 🌍 https://eitaa.com