eitaa logo
منتظران امام‌ زمان عجل الله
327 دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
1.5هزار ویدیو
164 فایل
کانال هیئت جوانان و منتظران حضرت مهدی عجل الله هدف ما تربیت خود، تربیت نسل مهدوی و زمینه سازی ظهور برای حکومت حضرت صاحب‌الزّمان می باشد. انتقاد و پیشنهاد: @Seyed_ebrahim313_75
مشاهده در ایتا
دانلود
نکته ناب موضوع بخاطر 30 سال زیارت عاشورا شهید دستغیب ره درباره مرحوم شیخ جواد بن شیخ مشکور عرب - که از علمای بزرگ نجف و مرجع برخی از شیعیان عراق بوده - نقل می‏کند که: «ایشان شبی در خواب حضرت عزرائیل را می‏بیند. پس از سلام، می‏پرسد: از کجا می‏آیی؟ ملک الموت می‏فرماید: از شیراز! روح میرزا ابراهیم محلاتی را قبض کردم. شیخ می‏پرسد: روح او در چه حالی است؟ می‏فرماید: در بهترین حالات و بهترین باغهای عالم برزخ. خداوند هزار ملک را برای انجام دستورات شیخ قرار داده است. آن عالم پرسید: آیا برای مقام علمی، تدریس و تربیت شاگرد به چنین مقامی دست یافته است؟ فرمود: نه! گفت: آیا برای نماز جماعت و بیان احکام؟ فرمود: نه! گفت: پس برای چه؟ فرمود: برای خواندن زیارت عاشورا. نقل شده است مرحوم میرزا ابراهیم محلاتی، سی سال آخر عمرش زیارت عاشورا را ترک نکرد و هر روز که به سبب بیماری یا امر دیگری نمی‏توانست بخواند، نایب می‏گرفت. @montazeran313313|••‌
حدیث ناب موضوع چه کسانی تمام دنیا را دارند؟ بیانات؛ شرح حدیث از مقام معظم رهبری مدظله در ابتدای درس خارج فقه عَن اَبِی الدَّرداءِ قالَ‌، قالَ رَسولُ الله صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه‌: مَن اَصبَحَ مُعافًى فی جَسَدِهِ آمِناً فی سَرَبِهِ عِندَهُ قوتُ یَومِهِ فَکَأَنَّما حیزَت لَهُ الدُّنیا.1 پیامبراکرم فرمود: کسی که این سه خصوصیّت را داشته باشد وقتی که روز را آغاز می کند، مثل کسی است که همه‌ی دنیا را دارد: یکی اینکه در جسم خود بیماری‌ای نداشته باشد، سالم باشد، جسمش سالم باشد؛ [دوّم،] در مسیر زندگی و رفت و آمدهایش هم امنیّت داشته باشد؛ [سوّم،] خوراک روزش را هم داشته باشد. حکمت که می گویند این است! حرفهای سهل و ممتنع، بظاهر ساده و آسان که هر چه بیشتر روی آن فکر می کنید، بیشتر به اعماقش می رسید و می بینید درستش همین است. انسان همه‌ی دنیا را برای چه می خواهد؟ برای این می خواهد که جسم او سالم باشد، بیماری نداشته باشد و امنیّت داشته باشد و شکمش خالی نماند؛ اصلاً دنیا برای این است و آنچه نیازهای ضروری انسان است اینها است؛ این [انسان] مثل اینکه همه‌ی دنیا را دارد. نمی خواهد بگوید که دنبال تولید ثروت نباشید که حالا یک عدّه‌ای بگویند: «عجب! اسلام با تولید ثروت مخالف است»؛ نه، اسلام که فریاد میزند ثروتهای انباشته‌ی در درون طبیعت را با همه‌ی وجود و همه‌ی استعداد استخراج کنید که مخالف این نیست؛ نمی گوید مثلاً دنبال علم نروید یا دنبال جاه و حرمت بین مردم نروید، اسلام مانع از اینها که نیست و می گوید [دنبال] بکنید؛ می خواهد بگوید اساس راحت انسان که وقتی این را داشت دیگر باید حرص نزند، باید برای خاطر زخرف(۲) دنیا ظلم نکند، بداخلاقی نکند، بی‌انصافی نکند، جنایت نکند، این سه‌ خصوصیّت است؛ این سه خصوصیّت اساس همه چیز است و اینها آن چیزهایی است که انسان وقتی آنها را دارا هست قدرش را نمی داند. شما راحت می خورید، راحت دفع می کنید؛ نه در خوردن مشکلی دارید، نه در دفع کردن مشکلی دارید، نه در مسیر این خوراک از وقتی که از گلو پایین می رود تا وقتی که دفع می شود دردی، ناراحتی‌ای دارید؛ خب سلامت این است، در حالی ‌که بین همین آغاز خوردن غذا، یعنی از لب انسان تا انتهایی که این فاضل غذا و باقی‌مانده‌ی غذا خارج می شود دَه‌ها نوع ناراحتی و رنج ممکن است وجود داشته باشد؛ هر کدام از اینها پیش بیاید زندگی برای شما تلخ است: لب‌هایتان زخم بشود نتوانید غذا درست بخورید، دندانهایتان خراب باشد نتوانید غذا بخورید، زبانتان آفْت بزند نتوانید غذا بخورید،‌ گلویتان مشکل پیدا کند نتوانید [غذا را فرو دهید]؛ همین طور بروید تا پایین ببینید چقدر مشکلات سر این راه ممکن است وجود داشته باشد که هر یکی از اینها [پیش] بیاید زندگی را بر شما تلخ خواهد کرد. شما اینها را ندارید، ملتفت هم نیستید که این مشکلات را ندارید؛ بزرگ‌ترین راحت برای زندگی انسان، این است؛ همین طور امنیّت، همین طور خود غذا که انسان نگران و دغدغه‌ی گرسنگی را نداشته باشد. اینها آن روح حرص و آز انسانی را می خواهند در انسان کنترل کنند و مهار کنند که بدبختی‌های جامعه‌ی بزرگ بشری و خانواده‌ی بزرگ بشر هم ناشی از همین روح آز و افزون‌طلبی‌های زیادی است. منبع: پايگاه اطلاع‌رساني؛ KHAMENEI.IR به آدرس: https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45920 ۱) خصال، ج ۱، ص ۱۶۱؛ «رسول خدا به ابى‌درداء فرمود: کسى که صبح تندرست و در امنیت باشد و خوراک همان روز را داشته باشد مثل این است که دنیا را به او داده‌اند.» ۲) زر و زیور دنیا @montazeran313313|••‌
حدیث ناب موضوع سه چیزی که باعث قبول نشدن اعمال می شود بیانات؛ شرح حدیث از مقام معظم رهبری مدظله در ابتدای جلسه درس خارج فقه حَدَّثَنا اَبی رَضیَ اللهُ عَنهُ قالَ حَدَّثَنا سَعدُ بنُ عَبدِ اللهِ عَن اَحمَدَ بنِ اَبی عَبدِاللهِ البَرقیِّ عَن اَبیهِ عَن صَفوانَ بنِ یَحیى عَن عَبدِ الرَّحمنِ بنِ الحَجّاجِ عَن اَبی عَبدِالله (عَلَیهِ السَّلام) قالَ: قالَ‌ اِبلیسُ‌ لَعنَةُ اللهِ‌ عَلَیهِ‌ لِجُنودِهِ اِذا استَمکَنتُ مِنِ ابنِ آدَمَ فی ثَلاثٍ لَم اُبالِ ما عَمِلَ فَاِنَّهُ غَیرُ مَقبُولٍ مِنهُ اِذَا استَکثَرَ عَمَلَهُ وَ نَسیَ ذَنبَهُ وَ دَخَلَهُ العُجب.۱ قالَ‌ اِبلیسُ‌ لَعنَةُ اللهِ‌ عَلَیهِ‌ لِجُنودِهِ اِذا استَمکَنتُ مِنِ ابنِ آدَمَ فی ثَلاثٍ لَم اُبالِ ما عَمِلَ فَاِنَّهُ غَیرُ مَقبُول ✘سند این روایت به ابلیس میرسد که این لعین، به لشکریان خود این جور گفت که اگر من توانستم در سه چیز بر بنی‌آدم مسلّط بشوم، دیگر غصّه‌ی این را نمیخورم که حالا او اعمال نیکی دارد به جا می‌آورد و ممکن است مراتب سعادت را طی کند؛ نه، خاطرم آسوده است؛ چون هر کاری بکند از او قبول نخواهد شد؛ عمده این است که من این سه چیز را بتوانم تدارک کنم و در این سه کار بر بنی‌آدم مسلّط بشوم؛ اگر [مسلّط] شدم دیگر خیالم آسوده است. آن سه چیز چیست؟ اِذَا استَکثَرَ عَمَلَه ✘یکی این است که او کار نیک خود را زیاد به شمار بیاورد، به نظرش زیاد بیاید؛ به خودش که نگاه می کند می گوید: «ما واقعاً چقدر آدم خوبی هستیم! این همه نماز و این قدر نافله و این قدر خدمت به مردم و روزی چند ساعت در دادگاه‌ها و در فلان مسئولیّتها، درس هم که میرویم و درس هم که میگوییم»؛ همین طور کارهای خودش به نظرش زیاد بیاید؛ اعمال خیر خودش را [زیاد بشمارد و] از خود خشنود شود، راضی بشود از خود به خاطر کارهایی که انجام می دهد. اوّلین ضربه‌ای که به انسان میخورد و خاکریز اوّلی که جلوی دشمن او یعنی ابلیس باز می شود این است؛ ما گاهی هم بعضی‌ها را می‌بینیم که می گویند: «آقا ما دیگر چه کار کنیم؟ این همه داریم کار می کنیم»؛ به نظرشان آن کاری که می کنند زیاد می‌آید؛ خود را مقایسه نمی کنند با بندگان صالح خدا که یک لحظه از لحظات عمرشان را فارغ از خدمت و عبادت و کار خیر و حسنه نبودند؛ این مقایسه را حاضر نیستند بکنند و همین کارهای کوچک خودشان به نظرشان بزرگ می‌آید. وَ نَسیَ ذَنبَه ✘دوم [اینکه] گناهان خود را فراموش بکند؛ مثل همه‌ی عادات ماها که به خودمان به چشم حسن‌ظن نگاه می کنیم؛ [یعنی] این همه گناه کوچک، بزرگ، خلاف، غیبت، دروغ، خدای نکرده تهمت و تخلّفات گوناگون را فراموش کنیم، از یادمان برود. اینکه می‌بینید در بعضی از دعاها مدام اسم گناه تکرار می شود -اَللهُمَّ‌ اغفِر لِیَ‌ الذُّنوبَ‌ الَّتی‌ تَهتِکُ‌ العِصَم-۲ تا که انسان به یادش بیاید؛ یا درباره‌ی انسان در روایت دارد که «وَ بَکى‌ عَلى‌ ذَنبِه»،۳ بنشیند بر گناه خود، به گناه‌هایی که کرده بگرید؛ [این] به یاد آوردن گناه است که اینها را انسان فراموش نکند؛ در مراقبتها و در باب مراقبة هم میگویند که هر شبی بنشینید ببینید چه کار کردید آن روز؛ این مانع از فراموشی میشود. یکی هم اینکه فراموش کند وَ دَخَلَهُ العُجب ✘سوم [اینکه] خودشگفتی در او وارد بشود؛ این خودشگفتی طبعاً برای اَعمال نیست، چون آن قبلاً گفته شد؛ برای خصوصیّات خود او است؛ [یعنی] علم خودش، تقوای خودش، حلم خودش، صبر خودش به نظرش بزرگ بیاید. خودشگفتی یا عُجب یعنی انسان در مقابل خودش که قرار میگیرد دچار اعجاب بشود و به شگفت بیاید که واقعاً «ما هم چه آدم خوب و برجسته‌ای هستیم»! گاهی هم انسان گله‌مند میشود که چطور دیگران نمیفهمند این خوبی‌های ما را؟ چطور قدر نمی دانند؟ بله جناب ابلیس به دوستانش این جور میگوید که وقتی این سه خصوصیّت در کسی وارد شد و من توانستم از این سه ناحیه، بر یک انسان سلطه و سیطره پیدا کنم، دیگر غصّه‌ی این را که حالا عبادت کرد و روزه گرفت و نماز خواند نمیخورم؛ چون میبینم همه‌ی اینها باطل خواهد بود؛ یعنی قبول نخواهد بود. منبع: پايگاه اطلاع‌رساني؛ KHAMENEI.IR به آدرس: https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45933 1)خصال، روایت هشتادوششم، ج ۱، ص ۱۱۲؛ « امام صادق (علیه السّلام) فرمود: شیطان لعین به لشگر خود گفت که من اگر در سه مورد بر فرزند آدم دست یابم، پس از آن هر عملى که به‌ جا آورد پریشان‌خاطر نگردم که میدانم عملش پذیرفته نیست: هنگامى که عمل خود را زیاد پندارد و گناه خود را فراموش کند و خودپسندى در او راه یابد.» 2)مصباح‌المتهجّد، ج ۲، ص ۸۷۲ 3)روضةالواعظین، ج ۲، ص ۴۵۲ @montazeran313313|••‌
حدیث ناب موضوع امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود این ۵ کلمه را از من فرابگیرید-1 ✘بیانات؛ شرح حدیث از مقام معظم رهبری مدظله در ابتدای جلسه درس خارج فقه عَن اَمیرِ المُؤمِنین (عَلَیهِ السَّلام) اَنَّهُ قالَ: خُذوا عَنّی کَلِماتٍ‌ لَو رَکِبتُمُ المَطِیَّ فَاَنضَیتُموها لَم تُصیبوا مِثلَهُنَّ اَلا لا یَرجو اَحَدٌ اِلَّا رَبَّهُ.۱ خُذوا عَنّی کَلِماتٍ‌ لَو رَکِبتُمُ المَطِیَّ فَاَنضَیتُموها لَم تُصیبوا مِثلَهُنَّ ✘امیرالمومنین (علیه السّلام) فرمود: که این پنج کلمه را، این پنج مطلب را، از من فرا بگیرید؛ پنج کلمه‌ای که هر چه سِیر کنید در این دنیا، نخواهید توانست بهتر از این کلمات حکمت‌آمیز را پیدا کنید. تعبیر حضرت این است که «لَو رَکِبتُمُ المَطی»؛ «مطی» جمع «مطیّه» است؛ یعنی چهارپایان و مراکبِ آن روزِ دنیا؛ حالا شما بفرمایید هواپیما و اتومبیل. فَاَنضَیتُموها؛ یعنی فرسوده کنید؛ [یعنی اگر] آن قدر سواری بکشید از این شتر یا این اسب که از پا بیندازید او را؛ یعنی این قدر پیش بروید؛ راه بروید. خلاصه، کنایه از این معنا است که هر چه بگردید، نخواهید توانست مثل این کلمات را در حکمت پیدا کنید. این پنج کلمه [برای هر کس] این است: 1.اَلا لا یَرجو اَحَدٌ اِلَّا رَبَّه [✘اول:] امیدی به غیر خدا نداشته باشد؛ پشت سر همه‌ی عوامل مادّی، اراده‌ی الهی را ببیند. گاهی همه‌ی وسایل مادّی هم فراهم است امّا نتیجه‌بخش نمی شود. همه‌ی این سلسله‌ی علل و معالیلی که در این عالَم طبیعت گذاشته شده است، قوامش و تأثیرش به اراده‌ی الهی است. این را آدم بفهمد و امید او به خدا باشد؛ امید او به این عوامل ظاهری، یعنی به این جسمهای بی‌روح و این کالبدهای بی‌جان نباشد. همه‌ی این علل و عوامل، بدون اراده‌ی الهی کالبدی هستند بی‌جان؛ جان آنها، روح آنها، حقیقت آنها عبارت است از اراده‌ی الهی. پس در همه چیز دنبال امید به خدا باشید؛ این، کار انسان را خیلی آسان و گوارا می کند. 1)خصال، ج ۱، ص ۳۱۵؛ «✘علی (علیه السّلام) فرمود: کلماتى از من فرا گیرید که اگر بر چهارپایان سوار شوید و در راه‌پیمایى آنها را از پاى درآورید، مانند آن کلمات را نخواهید یافت. هان که هیچ کس جز به پروردگارش امید نبندد و بجز از گناهِ خویش نهراسد و چون چیزى نداند از فرا گرفتنش خجالت نکشد و چون چیزى از او سؤال شد که نمی داند، خجالت نکشد و بگوید خدا بهتر می داند، و بدانید که شکیبایى براى پیکره‌ی ایمان همچون سر است براى بدن، و بدنى که سر ندارد خیرى در او نیست.» منبع: پايگاه اطلاع‌رساني؛ KHAMENEI.IR به آدرس: https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45928 @montazeran313313|••‌
حدیث ناب موضوع امیرالمومنین علیه السلام فرمود: این 5 کلمه را از من فرا بگیرید بیانات؛ شرح حدیث از مقام معظم رهبری مدظله در ابتدای درس خارج عَن اَمیرِ المُؤمِنین (عَلَیهِ السَّلام) اَنَّهُ قالَ: خُذوا عَنّی کَلِماتٍ‌ لَو رَکِبتُمُ المَطِیَّ فَاَنضَیتُموها لَم تُصیبوا مِثلَهُنَّ اَلا ... وَ لا یَخافَنَّ اِلَّا ذَنبَهُ.1 2. وَ لا یَخافَنَّ اِلَّا ذَنبَه [دوّم:] از هیچ چیز هم جز گناهِ خود نترسد. این گناه، آثار دنیوی و اخروی دارد. وَ ما اَصابَکُم مِن مُصیبَةٍ فَبِ‌ما کَسَبَت اَیدیکُم؛۲ این همان گناهان ما است، خطاهای ما است؛ ما هستیم که با سوء تدبیر خودمان، با سوء عمل خودمان، با تنبلی خودمان، با دخالت دادن هواهای نفْسانی خودمان، کارها را خراب می کنیم و میوه‌ی تلخ آن، کام ما را تلخ می کند. پس آنچه باید واقعاً از آن بترسیم، خطای خود ما، گناه خود ما، تخلّف خود ما است. این دوّمی موجب می شود که انسان مراقب باشد که در همه‌ی امور زندگی خطا نکند، مواظب باشد که درست بیندیشد، درست فکر کند، درست عمل کند و خواستها و هواها را در تصمیم‌گیری‌های گوناگون در زندگی خودش اثر ندهد. همین جور هم هست؛ در زندگی‌تان [اگر] نگاه کنید، خواهید دید همه چیز همین جور است. منبع:پايگاه اطلاع‌رساني؛ KHAMENEI.IR به آدرس: https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45928 @montazeran313313|••‌
حدیث ناب موضوع امیرالمومنین علیه السلام فرمود: این 5 کلمه را از من فرا بگیرید بیانات؛ شرح حدیث از مقام معظم رهبری مدظله در ابتدای درس خارج فقه عَن اَمیرِ المُؤمِنین (عَلَیهِ السَّلام) اَنَّهُ قالَ: خُذوا عَنّی کَلِماتٍ‌ لَو رَکِبتُمُ المَطِیَّ فَاَنضَیتُموها لَم تُصیبوا مِثلَهُنَّ اَلا ...وَ لا یَستَحیِی العَالِمُ اِذا لَم یَعلَم اَن یَتَعَلَّمَ1... 3. وَ لا یَستَحیِی العَالِمُ اِذا لَم یَعلَم اَن یَتَعَلَّم [سوّم:] شخصی که عالم است، خجالت نکشد از اینکه بیاموزد آن چیزی را که نمیداند. مرحوم کیوان سمیعی -مرد بافرهنگِ فرهیخته‌ای بود به قول امروز؛ مرحوم کیوان سمیعی چند سال پیش فوت کرد- میگفت مرحوم حاج آقا حسین قمی در سفری که از عتبات آمده بود برای زیارت و برمیگشت، آمد کرمانشاه -مرحوم آقای حاج آقا حسین قمی مرجع تقلید بود آن وقت- یک مسئله‌ای در قبله محلّ اختلاف شد بین علما، مرحوم سردار کابلیِ معروف که اهل نجوم و این چیزها بود، آمد نشست برای حاج آقا حسین شرح داد؛ میگوید من در مجلس بودم، دیدم حاج آقا حسین وقتی فهمید که این مردِ واردی است، با اینکه سردار کابلی، هم سنّاً، هم رتبه‌ی علمی‌اش و رتبه‌ی حوزوی‌اش خیلی پایین‌تر از مرحوم حاج آقا حسین بود -البتّه او هم عالم بود، فاضل بود- حاج آقا حسین مثل یک شاگرد گفت شما فردا هم تشریف بیاورید؛ فردا هم آمد برایش شرح داد مسئله‌ای را در باب قبله و تبیین کرد برای او. شما عالم هستید، امّا این مطلب را وقتی نمیدانید، از اینکه بروید یاد بگیرید شرم نکنید. آنچه حالا انسان میخواهد یاد بگیرد و بنا دارد که یاد بگیرد، نگویید «من بروم یاد بگیرم با این شأن و با این مقام و با این شهرت؟» ببینید این دایره‌ی علم‌آموزی و گسترش علم تا کجاها همین طور گسترده میشود! تمام‌شدنی نیست یاد گرفتنِ انسان. منبع: پايگاه اطلاع‌رساني؛ KHAMENEI.IR به آدرس: https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45928 @montazeran313313|••‌
حدیث ناب موضوع امیرالمومنین علیه السلام فرمود این 5 کلمه را از من فرا بگیرید بیانات؛ شرح حدیث از مقام معظم رهبری مدظله در ابتدای درس خارج فقه عَن اَمیرِ المُؤمِنین (عَلَیهِ السَّلام) اَنَّهُ قالَ: خُذوا عَنّی کَلِماتٍ‌ لَو رَکِبتُمُ المَطِیَّ فَاَنضَیتُموها لَم تُصیبوا مِثلَهُنَّ اَلا وَ لا یَستَحیی اِذا سُئِلَ عَمّا لا یَعلَمُ اَن یَقولَ اللهُ اَعلَمُ.۱ 4. وَ لا یَستَحیی اِذا سُئِلَ عَمّا لا یَعلَمُ اَن یَقولَ اللهُ اَعلَم [چهارم:] یک چیزی هم که از شما پرسیدند، وقتی نمیدانید، خجالت نکشید از اینکه بگویید: من نمیدانم، خدا می داند. حالا در این روایت دارد «اللهُ اَعلَمُ»؛ در یک روایت دیگر با یک سند دیگری همین مطلب نقل شده که دارد «اَن یَقولَ لا اَعلَم». آدم چیزی را که نمیداند، خجالت نکشد از اینکه بگوید من نمی دانم آن را؛ علم را با جهل مخلوط نکنید. الان خیلی‌ها از این کسانی که مدّعیانِ علم هستند در عرصه‌های مختلف ــ نه فقط عمامه‌ای‌ها؛ عمامه‌ای و غیر عمامه‌ای؛ دیگر حالا غیر عمامه‌ای‌ها شلوغ‌تر کرده‌اند تا عمامه‌ای‌ها اینها وقتی یک چیزی را نمی دانند، ننگشان می کند که بگویند نمی دانیم، رشته‌ی ما نیست، کار ما نیست، بلد نیستیم، تحقیق نکرده‌ایم، درسش را نخوانده‌ایم؛ ننگشان می کند که این را بگویند؛ یک چیزی حتماً در جواب افاده می کنند، افاضه می کند، غلط؛ یعنی جهل را می ریزند در عرصه و سفره‌ی علم، مخلوط می کنند، علم را خراب می کنند. منبع: پايگاه اطلاع‌رساني؛ KHAMENEI.IR به آدرس: https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45928 @montazeran313313|••‌
حدیث ناب موضوع امیرالمومنین علیه السلام فرمود این۵ کلمه را از من فرا بگیرید بیانات؛ شرح حدیث از مقام معظم رهبری مدظله در ابتدای درس خارج فقه عَن اَمیرِ المُؤمِنین (عَلَیهِ السَّلام) اَنَّهُ قالَ: خُذوا عَنّی کَلِماتٍ‌ لَو رَکِبتُمُ المَطِیَّ فَاَنضَیتُموها لَم تُصیبوا مِثلَهُنَّ اَلا وَ اعلَموا اَنَّ الصَّبرَ مِنَ الایمانِ بِمَنزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الجَسَدِ وَ لا خَیرَ فی جَسَدٍ لا رَأسَ لَه.1 وَ اعلَموا اَنَّ الصَّبرَ مِنَ الایمانِ بِمَنزِلَةِ الرَّأسِ مِنَ الجَسَدِ وَ لا خَیرَ فی جَسَدٍ لا رَأسَ لَه [پنجم:] همه چیزِ ایمان صبر است. صبر یعنی تحمّل کردن، استقامت کردن، پای فشردن در راه صحیح؛ به این میگویند صبر، که پشتوانه‌ی همه‌ی حرکتها و تلاشهای انسان هم صبر است. منبع: پايگاه اطلاع‌رساني؛ KHAMENEI.IR به آدرس: https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45928 1) خصال، ج ۱، ص ۳۱۵؛ «على (علیه السّلام) فرمود: کلماتى از من فرا گیرید که اگر بر چهارپایان سوار شوید و در راه‌پیمایى آنها را از پاى درآورید، مانند آن کلمات را نخواهید یافت. هان که هیچ کس جز به پروردگارش امید نبندد و بجز از گناهِ خویش نهراسد و چون چیزى نداند از فرا گرفتنش خجالت نکشد و چون چیزى از او سؤال شد که نمیداند، خجالت نکشد و بگوید خدا بهتر میداند، و بدانید که شکیبایى براى پیکره‌ی ایمان همچون سر است براى بدن، و بدنى که سر ندارد خیرى در او نیست.» ۲) سوره‌ی شوری، بخشی از آیه‌ی ۳۰؛ «و هر [گونه] مصیبتى به شما برسد به سبب دستاورد خود شما است ...» @montazeran313313|••‌
حدیث ناب موضوع مواعظ حضرت عیسی علیه السلام به حوارییون- 2 بیانات؛ شرح حدیث از مقام معظم رهبری مدظله در ابتدای درس خارج فقه بسم الله الرّحمن الرّحیم الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین. وَ مِن وَصیَّةٍ لَهُ عَلَیهِ السَّلامُ نَقلاً عَنِ المَسیحِ عَلَیهِ السَّلامُ: لا تَکونوا کَالمُنخَلِ یُخرِجُ مِنهُ الدَّقیقَ الطَّیِّبَ وَ یُمسِکُ النُّخالَةَ کَذالِکَ اَنتُم تُخرِجونَ الحِکمَةَ مِن اَفواهِکُم وَ یَبقَى الغِلُّ فی صُدورِکُم یا عَبیدَ الدُّنیا اِنَّما مَثَلُکُم مَثَلُ السِّراجِ یُضیءُ لِلنّاسِ وَ یُحرِقُ نَفسَه.1 لا تَکونوا کَالمُنخَلِ یُخرِجُ مِنهُ الدَّقیقَ الطَّیِّبَ وَ یُمسِکُ النُّخالَة کَذالِکَ اَنتُم تُخرِجونَ الحِکمَةَ مِن اَفواهِکُم وَ یَبقَى الغِلُّ فی صُدورِکُم بعد میفرماید مثل غربال نباشید -غربال و الک را می گویند «مُنخَل»- که آرد ریز نرم تمیز را از خودش خارج می کند، امّا نخاله‌ها را در خودش نگه میدارد؛ این جوری نباشید. کَذالِکَ اَنتُم تُخرِجونَ الحِکمَةَ مِن اَفواهِکُم مثل این است که امروز با ما حرف زده‌اند! شما هم حکمت را از زبان خودتان بیرون می ریزید؛ مثل همان آردهای تمیز خوب نرم مطلوب که از الک می ریزد پایین، ما هم حکمتها را همین طور می ریزیم بیرون. وَ یَبقَى الغِلُّ فی صُدورِکُم امّا دشمنی‌ها و تلخی‌ها و آلودگی‌ها و ناخالصی‌ها در دلتان باقی می ماند، نستجیر بالله. منبع: پايگاه اطلاع‌رساني؛ KHAMENEI.IR به آدرس: https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=47347 1)تحف‌العقول، ص ۳۹۳؛ «از روى حق می گویم: بدنهایى که ظاهرش درست و درونش تباه است ثمرى ندارد؛ همین طور بدنهایتان که شما را پسند آمده‌اند در حالى که دلهایتان تباه است ثمرى ندهد و شما را سودى ندهد که ظاهرتان را پاکیزه سازید و دلهایتان لکّه‌دار باشد. همچون غربال نباشید که آرد نرم را خارج می کند و نخاله را نگه می دارد. همین طور شما حکمت را از دهانتان خارج مىکنید و ناخالصى در سینه‌هایتان به جای مى ماند. اى بندگان دنیا! براستى مَثَل شما همچون چراغى است که به مردم نور دهد و خودش را بسوزاند.» 2)چهره، صورت @montazeran313313|••‌
حدیث ناب موضوع تواضع و عقل عقل از بزرگترین نعمتهای الهی است که انسانها گاهی در جهت کمال و اعتلاء آن می ‏کوشند و برخی هم با اعمال نادرست خود موجب کاهش و تضعیف نور آن می ‏شوند. اگر کسی به درستی و با اعمال شایسته خود، عقلش را به کمال رسانده باشد، نعمت تواضع را دریافت می ‏کند. امام صادق‌علیه‌السلام می ‏فرماید: «کمَالُ الْعَقْلِ فِی ثَلَاثٍ: التَّوَاضُعِ‏ لِلَّهِ وَ حُسْنِ الْیقِینِ وَ الصَّمْتِ إِلَّا مِنْ خَیرٍ؛ (4) كمال عقل در سه چیز است: 1. تواضع براى خدا 2. یقین نیكو 3. سکوت مگر در امور خیر.» در روایت دیگری امام موسی ابن جعفر‌علیه‌السلام به هشام ابن حکم می ‏فرماید: «لِكُلِّ شَی‏ءٍ دَلِیلٌ وَ دَلِیلُ الْعَاقِلِ التَّفَكُّرُ وَ دَلِیلُ التَّفَكُّرِ الصَّمْتُ وَ لِكُلِّ شَی‏ءٍ مَطِیةٌ وَ مَطِیةُ الْعَاقِلِ التَّوَاضُعُ‏ وَ كَفَى بِكَ جَهْلًا أَنْ تَرْكَبَ مَا نُهِیتَ عَنْهُ؛ (5) براى هر چیزى راهنمائی است و راهنمای عاقل فکر کردن است و راهنمای فکر کردن سکوت است، و براى هر چیز دوستی است و دوست پشتیبان عاقل، تواضع است، و براى نادانى تو همین بس كه مرتكب شوی آنچه را كه از آن نهى شده ‏اى.» منبع: مجله مبلغان، شماره145 @montazeran313313|••‌
نکته ناب موضوع منظور از علی بن الحسین علیهماالسلام کیست؟ در زیارت عاشورا می‌خوانیم: «السّلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی أولاد الحسین و علی أصحاب الحسین.» برخی از زیارت پژوهان بر این اندیشه اند كه منظور از علی بن الحسین در اینجا، حضرت علی اكبر است و نه امام سجادعلیهما السلام؛ زیرا در این قسمت از زیارت عاشورا، ما بر شهدای كربلا درود می‌فرستیم و نه بر زندگان و بازماندگان آن، و امام سجادعلیه السلام جزء شهدای كربلا نبوده‌اند. پس، از این سلام اختصاصی بر حضرت علی اكبرعلیه السلام نیز می‌توان نشان دیگری از عظمت مقام و منزلت ایشان را برداشت كرد. @montazeran313313|••‌
حدیث ناب موضوع پاداش بی‌نهایت برای بندگان مخلص [امتیازات مخلصین که در رساله منسوب به مرحوم بحرالعلوم ذکر شده اند ] می‌فرماید: «و ما تجزون الا ما کنتم تعملون الا عباداللَّه المخلصین.» (1)  همه‌ی مردم، پاداش متناسب با عمل کاری را که انجام داده‌اند می‌گیرند، مگر بندگان مخلص خدا. اینها عملشان و پاداششان متناسب نیست. عملشان هرچه که باشد، پاداش آنها بی‌نهایت است؛ زیرا این وجود متعلق به خدا، برای خدا و سرتا پا در خدمت اهداف الهی است. او، همه‌ی وجودش برای خدا خالص شده است. خدای متعال می‌فرماید: «اگر به بنده‌ی مخلِص یا مخلَص، همه‌ی دنیا را هم بدهم، حق او ادا نشده است.»(2)  بنابراین، جزای او متناسب با عملی که انجام می‌دهد، نیست. یک نماز او برابر هزاران نمازی است که بندگان خوب خدا بخوانند. 1) سوره مبارکه الصافات آيه 39وَما تُجزَونَ إِلّا ما كُنتُم تَعمَلونَ ﴿۳۹﴾و جز به آنچه انجام می‌دادید کیفر داده نمی‌شوید، (1 سوره مبارکه الصافات آيه 40إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ ﴿۴۰﴾جز بندگان مخلَص خدا (که از این کیفرها برکنارند) ۲ لَوْ جَعَلْتُ الدُّنْيَا كُلَّهَا لُقْمَةً وَاحِدَةً لَقَّمْتُهَا مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ مُخْلِصاً [خَالِصاً] لَرَأَيْتُ أَنِّی مُقَصِّرٌ فِی حَقِّهِ وَ لَوْ مَنَعْتُ الْكَافِرَ مِنْهَا حَتَّى يَمُوتَ جُوعاً وَ عَطَشاً ثُمَّ أَذَقْتُهُ شَرْبَةً مِنَ الْمَاءِ لَرَأَيْتُ أَنِّی قَدْ أَسْرَفْتُ از امام حسن عسگرى (علیه السلام) آمده است كه: اگر دنيا را به صورت لقمه ای قرار دهم و آن را در دهان بنده‏اى گذارم كه خداى تعالى را به اخلاص عبادت مى‏كند باز مى‏بينم كه من در حق او كم كارى كرده‏ام و اگر كافر را از آن لقمه منع كنم تا آنكه از گرسنگى و تشنگى بمیرد، آنگاه مقدارى آب به او دهم به تحقیق می دانم كه اسراف كرده‏ام عدة الداعی و نجاح الساعي‏ ،ابن فهد حلی ص234 ؛ بحارالانوار ،علامه مجلسی : ج 67 ص 250 ؛ منبع: پايگاه اطلاع‌رساني؛ KHAMENEI.IR به آدرس: https://farsi.khamenei.ir/newspart-index-old?mid=13&npt=8#5030 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ ➺@montazeran313313|••‌