eitaa logo
🌼 منتظران ³¹³ 🌼
176 دنبال‌کننده
16.4هزار عکس
18.1هزار ویدیو
304 فایل
⸤ بسم‌رب‌الشھداء🌿'! ⸣ • . "هل‌من‌ناصرینصرنـے❔" 🌱|مۍشنوے‌رفیـق؟! امام‌زمـ؏ـانمون‌یـٰارمۍطلبـد♥️!(: ــــــ ـ🌼. ا شروط: @Shartha60 !
مشاهده در ایتا
دانلود
✍احادیث شریفی آوردم تا توجه کنید که سنت حق را از باطل تشخیص میده ،و شما باید به سنت چنگ زنید تا از فتنه ها نجات یابید و این سنت نگه دارنده شماست ،ایمان به سنت را هر کسی ترک کرد دچار بلا شد. عِدّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدِ بْنِ خَالِدٍ الْبَرْقِيّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخَيْبَرِيّ عَنِ الْمُفَضّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللّهِ ع اكْتُبْ وَ بُثّ عِلْمَكَ فِي إِخْوَانِكَ فَإِنْ مِتّ فَأَوْرِثْ كُتُبَكَ بَنِيكَ فَإِنّهُ يَأْتِي عَلَى النّاسِ زَمَانُ هَرْجٍ لَا يَأْنَسُونَ فِيهِ إِلّا بِكُتُبِهِمْ 📓 كافى جلد ۱ صفحه: ۶۷ رواية: ۱۱ مفضل گويد: امام صادق عليه السلام بمن فرمود: بنويس و علمت را در ميان دوستانت منتشر ساز و چون مرگت رسيد آنها را به پسرانت ميراث ده زيرا براى مردم زمان فتنه و آشوب مى رسد كه آن هنگام جز با كتاب انس نگيرند. 📜ایمان به نوشته های روی کتاب بالاترین یقین در آخرالزمان برای شیعه است ✅قال رسول الله صلی الله علیه وآله  یاعلی أَنَ‏ أَعْجَبَ‏ النَّاسِ‏ إِيمَاناً وَ أَعْظَمَهُمْ يَقِيناً قَوْمٌ يَكُونُونَ فِي آخِرِ الزَّمَانِ لَمْ يَلْحَقُوا النَّبِيَّ وَ حَجَبَتْهُمُ الْحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوَادٍ عَلَى بَيَاض‏ ◀️پیامبر صلی الله علیه وآله  فرمودند:اى على علیه السلام  بدان كه شگفت‏آورترين مردم در ايمان و بزرگترين آنان در يقين مردمى باشند در آخر الزمان كه پيغمبر خود را نديدند و از امام خود محجوبند و همان بنوشته كه خط سياهى است بر صفحه سفيد ايمان آورده ‏اند. 📕من لا يحضره الفقيه ج‏4 ص 366  👇 امام صادق عليه السلام : مَن دَخَلَ في هذا الدِّينِ بالرِّجالِ أخرَجَهُ مِنهُ الرِّجالُ كما أدخَلُوهُ فيهِ ، ومَن دَخَلَ فيهِ بِالكِتابِ والسُّنَّةِ زالَتِ الجبالُ قَبلَ أن يَزولَ . ✔️امام صادق عليه السلام : هر كه از طريق [مجذوب شدن به شخصيت] اشخاص به اين دين در آيد همان اشخاص همچنان كه او را به آن در آورده اند از آن خارجش كنند و كسى كه از طريق كتاب و سنّت به اين دين وارد شود ، كوهها بجنبند و او نجنبد (در عقيده و دينش متزلزل نشود) . بحار الأنوار : ج۶۷_ص۱۱۰