🌷امام مهدی شناسی 🌷
☀️نورانیت امام☀️
🌿نگاهی به داستان حضرت آدم (علیه السلام)
🔸حضرت آدم (علیه السلام) قبل از آن که به این دنیا هبوط کند، در آن مقامی که در بهشت داشت، به منظور تجدید عهدش با فرشته مقرب که حامل بیعتها بود، مصافحه می‌کرد؛ زیرا حضرت آدم (علیه السلام) در عالم ذر پیمان بسته بود که از این انوار مقدس اطاعت کند و آنها را دوست بدارد. ایشان را نافرمانی ننماید. در برابر مظاهر حق تعالی توجه و خضوع داشته باشد.
🔸چنان که فرزندان صالح و مؤمن جناب آدم (علیه السلام) در دنیا به خاطر عهدهایی که به ولایت و محبت اهل بیت (علیهم السلام) بسته بودند، به تبعیت از پدرشان هر روزه با توجه قلبی به امام زمان شان ارادت می‌ورزند.
🔸هنگامی که حضرت آدم (علیه السلام) به خلقت خویش نگاه کرد، مشاهده فرمود که حق تعالی به او کرامت عنایت فرموده و از روح خود در او دمیده و سجدۂ فرشتگان را متوجه او قرار داده تا آنجا که اسماء و حقایق اشیاء را به وی تعلیم نموده و او را خلیفه خویش در زمین نامیده. در آن هنگام، فرشتگان اعتراض کردند و گفتند که خدایا، در زمین کسی را قرار میدهی که فساد و خونریزی برپا می‌کند، در حالی ما برای حمد و تقدیس و عبادت هستیم.
🔸آنان در این اعتراض متوجه نشدند، که محال است خلیفه خدا فساد و خونیزی کند. خداوند متعال به خاطر این مطلب، فضیلت و بزرگی جناب آدم (علیه السلام) را به فرشتگان شناساند و اسمای الهی را از آنها پرسید و آنها نتوانستند جواب بدهند، ولی حضرت آدم (علیه السلام) چون اسمای الهی را آموخته بود. بیان نمود و عجز و ناتوانی فرشتگان ظاهر شد، در نتیجه گفتند:
«ولا علم لنا إلا ما علمتنا». [۱]
«خدایا، ما را دانشی نیست، مگر آن چه را تو به ما آموخته ای».
🔸آن گاه خدای تعالی اراده فرمود و فرشتگان را به تکریم حضرت آدم (علیه السلام) مکلف نمود که برای عبودیت خدا به سوی خلیفه الله، آدم ابوالبشر، توجه نمایند. از طرفی چون حضرت آدم (علیه السلام) به این همه مفاخر و جلالت نگاه کرد، فکر کرد که همه این عنایات به واسطه کرامت و شرافت خود اوست و این چنین دریافت که در عرصه گیتی نظیر و همتایی برای او از جهت بزرگی نیست و کرامت‌های الهی، فقط به او اختصاص یافته است.
🔸البته نظر بعضی از بزرگان این است که نه بدان جهت بوده که این بزرگوار فخری نموده باشد؛ بلکه از این باب که:
«و أما بنعمة ربک فحدث ». [۲]
«نعمت پروردگار را بازگو کن».
چون کسی نبود که این نعمت‌ها را با او بازگو کند، به خاطر همین با خود گفت و گو می‌کرد و در دل خیال مینمود که چنین است.
🔸حق تعالی خواست که به او حقیقت مطلب را بفمهاند که این عنایات و مفاخر که به تو داده شده، فقط به خاطر آن نور درخشانی است که در صلب تو گذاشته شد. نظر به این که حضرت آدم (علیه السلام) به اصل خود و عهدهای خویش برگردد و یادآور دوران عالم ذر شود:
«و لقد عهدنا إلی آدم من قبل فنی و تجد له عزما». [۳]
«ما قبل از این با آدم (علیه السلام) عهد بسته ایم که باید مطیع و عبد محمد و اهل بیتش (علیهم السلام) باشد؛ اما در یادش نماند و برای او عزم و اراده ای نیافتیم».
«فثبتت لهم النبوه و أخذ المیثاق علی أولی العزم أننی ربکم و محمد رسولی و علی أمیر المؤمنین و أوصیاؤه من بعده ولاۀامیری و خزان علمی ع وأن المهدی أنتصر به لدینی و أظهر به دولتی و أنتقم به من أعدائی و أعبد به طوعا و کرها قالوا أقررنا یارب وشهدنا ولم یجد آدم و لم یقر فثبت العزیمة لهؤلاء الخمسة فی المهدی و لم یکن لآدم عزم علی الإقرار به». [۴]
«برای اثبات این مطلب، خداوند از پیامبران اولوالعزم پیمان گرفت که من پروردگار شما هستم و محمد (صلی الله علیه وآله)، و پیامبر (صلی الله علیه وآله) و علی (علیه السلام)، امیر المؤمنین بوده و جانشینان او، صاحب ولایت و خزانه دار علم من خواهند بود.
🔸 مهدی کسی است که توسط او دینم را یاری می‌کنم و دولتم را ظاهر می‌سازم و به واسطه او از دشمنانم انتقام می‌گیرم و به واسطه وی، خلایق، با اشتیاق در زمین بندگی خواهند کرد.
همه آنها گفتند که پروردگارا، به همه این مطالب اقرار داریم؛ ولی حضرت آدم (علیه السلام) در مرحله اول نه انکار کرد و نه اقرار نمود. از این رو، مقام اولوالعزمی برای پیامبران به دلیل پذیرفتن ولایت حضرت مهدی (علیه السلام) تثبیت شد و حضرت آدم (علیه السلام) به دلیل تأمل ورزیدن آن را دارا نگشت.
----------
[۱]: ۱۱۶سوره مبارکه بقرة آیه شریفه ۳۲
[۲]: سوره مبارکه ضحی آیه شریفه ۱۱
[۳]: سوره مبارکه طه آیه شریفه ۱۱۵
[۴]: ۱۱۹ -بصائر الدرجات، ص ۷۰ - الکافی، ج ۲، ص ۸
📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
✍محمد تقی تقی پور
#مهدی_شناسی
#نورانیت_امام
#امام_زمان
@montazeran60
🌷امام مهدی شناسی 🌷
☀️نورانیت امام☀️
💠در روایتی حضرت امام عسکری (علیه السلام) فرمودند: "به (این) درخت علم و دانش که منحصر به محمد و آل محمد (ع) است نزدیک نشوید؛ زیرا از میوه این درخت، کسی تناول نمی کند مگر آل محمد (ص)... واین درخت تمام اقسام میوه‌ها را مانند انگور، انجیر، رطب، توت، عناب، زیتون و سایر میوه‌ها و خوردنی‌های دیگر را داشت».
💠حضرت امام رضا (ع) در این باره فرمودند: "جناب آدم بر خلاف امر خداوند، چشم به مقام و منزلت آل محمد (ص) نمود و حوا نیز بر اثر تسلط شیطان، به منزلت حضرت فاطمه (ع) چشم دوخت، تا این که آدم و حوا بر اثر خوردن آن میوه از جوار حق به زمین فرستاده شدند».
💠متأسفانه مکر شیطان لعین منجر به فرود آمدن آدم (ع) بر زمین شد. او از فراق بهشت و همسرش حواء گریه‌ها می‌کرد. فرشته ای که حامل عهد پیمانها بود نیز در بهشت بود و حضرت آدم (ع) به خاطر انوار مقدس او را دوست می‌داشت و به واسطه محبتی که او به محمد و اهل بیت اش داشت، علاقه زیادی به او پیدا کرده و با او مأنوس بود و به منظور تجدید پیمان دربهشت با آن فرشته، مصافحه می‌کرد.
💠وقتی حضرت آدم (ع) روی زمین آمد، بسیار دل تنگی می‌کرد. در اخبار نقل کرده اند که حضرت آدم (ع) حداقل دویست سال یا در بعضی از اخبار، بیشتر (چهار صد سال گریه کرد و اشک اش مانند سیل جاری بود تا روزی که خداوند متعال بر حضرت آدم (ع) تفضل فرمود و به برکت این عنایت، بر ایشان و بر بنی آدم نیز از جهت اتمام حجت بر منکران و معاندان ائمه اطهار (ع) و اکمال نعمت بر اهل محبت و ولایت، لطف فرمود و آن فرشته را به شکل سنگی بسیار درخشان و نورانی به زمین فرستاد و آن را در مسیر حضرت آدم (ع) قرار داد. وقتی جناب آدم (ع) با این سنگ شریف روبه رو شد، احساس کرد که به این شیء مقدس، محبت و علاقه دارد و این شیء، جاذبۂ عجیبی در وی ایجاد نمود. از این جهت در مقام سؤال برآمد و پرسید که «پروردگارا، این چه سری است که این قدر من مجذوب این سنگ شده ام»؟
💠جناب جبرئیل (ع) نازل شد و گفت که «ای آدم، نمیدانی این چیست؟ این همان فرشته ای است که تو در بهشت با او مصافحه می‌کردی و او حامل عهدنامه‌های همه خلایق است! سپس حضرت آدم (ع) اظهار داشت که من نمی توانم از این سنگ بگذرم. باید این دوست گرامی را با خودم ببرم و همیشه با من باشد؛ لذا روی دوش خود گذاشت. این فرشته، حامل عهد بود و به واسطه آن عهدها و محبت اش به انوار مقدس، ثقلی داشت. در واقع نوعی سنگینی معنوی بود. برای همین حضرت آدم (ع) احساس خستگی می‌کرد».
💠اگر رجوعی کنیم به عالم ذر و عهد و پیمان خود را به یاد آوریم:«السلام علیک یا میثاق الله الی أخده و وکده».
«سلام بر تو ای پیمان خدایی که در آن عالم بسته ایم»
خواهیم دانست نسبت به وظیفه خویش بسیار کاهل و فراموش کار هستیم.
💠متأسفانه بر اثر تعلقات دنیوی و نبود ارتباط قلبی با امام زمان (عج)، سنگینی این پیمان را مانند آن سنگ بر دوش خود احساس نمی کنیم. و اگر میشد از این پس به انجام این عمل عبادی، محکم و
استوار می‌شدیم و هر روز یاد امام زمان را در دل و زبان مان جاری میشد و یاد حضرت مهدی (عج) با را همانند آن حامل میثاق می‌دانستیم که برای همیشه آن را به جای دوش، در دل خود جای می‌دادیم قطعا مورد تکریم و عنایت خاصه حضرت باری تعالی قرار می‌گرفتیم.
💠حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) فرمودند: «فدعا الناس ظاهرا وباطنا وندبهم سرا و إعلانا واستدعی التنبیه علی العهد الذی قدمه إلی الذر قبل النسل».
«خداوند از مردم خواسته تا عهدی که در عالم ذر از آنان گرفته شده به یاد آورند»
💠در غیبت امام عصر تا حداقل کاری را که به عنوان محب ایشان باید انجام دهیم، این است که در طول روز با دل و زبان به یاد او باشیم، و ایشان را ناظر بر تمامی اعمال خود بدانیم و در مرحله بعدی، فرهنگ انتظار را نشر دهیم و جامعه را به سوی دعاهای حقیقی برای ظهورش سوق دهیم.
📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
✍محمد تقی تقی پور
#مهدی_شناسی
#نورانیت_امام
#امام_زمان
@montazeran60
🌷امام مهدی شناسی 🌷
☀️نورانیت امام☀️
🕋کعبه دلها ❤️
💠در هر عصری وظیفه مؤمن آن است که با تبعیت از حضرت آدم (علیه السلام)، علاوه بر حج ظاهری، ارتباط با باطن حج نیز پیدا کند و با دل متوجه حجت خدا گشته و بداند که حج یعنی اتصال قلب با حجت الله.
💠حضرت ابراهیم در کنار کعبه به خداوند عرضه می‌دارد:
«فاجعل أفئدة من الناس تهوی إلیهم». «ای خداوند، دلهای مردم را متوجه آنها کن».
💠حضرت امام باقر (علیه السلام) در این باره می‌فرمایند:
مراد آل محمد (صلی الله علیه وآله) است و منظور، توجه عموم مردم به سوی ما آل محمد (صلی الله علیه وآله) است. این جمله را چند بار تکرار فرمودند».
💠روایت دیگری نیز نقل شده درباره حضرت ابراهیم (علیه والسلام) که دعا فرمودند دلهای شیعیان به ائمه اطهار (علیهم السلام) متمایل گردد.
💠 حضرت امام باقر (علیه السلام) فرمودند: « أما إنه لم یعن الناس کلهم أنتم أولیک ونظراؤکم».
«حضرت ابراهیم در دعای خود، همه مردم را در نظر نگرفته بودند؛ بلکه شما (شیعیان) و عقیده هایتان را در نظر داشت»
💠صاحب اصلی کعبه، آن امامی است که کعبه به احترام او محترم گشت و به واسطه نورش، آن جا حرم شد و چون امام هر زمان (علیه السلام) حال نظر و توجه به این بیت دارد و تحت پوشش معنوی اوست، حق تعالی نیز برکات و الطاف خویش را بر کعبه نازل می‌کند.
زمانی حج واقعی قبول میشود که با یادآوری از باطن حج بجا آورده شود. در این رابطه، فضیل بن سیار روایت کرده که در موسم حج در خانه کعبه بودم.
💠حضرت امام باقر (علیه السلام) به من فرمودند: «بین چگونه مردم به دور خانه (کعبه) می‌گردند و طواف می‌کنند در زمان جاهلیت هم مردم به همین ترتیب به دور خانه می‌گشتند در حالی که خداوند، طواف را از مناسک حج مقرر داشته تا مسلمین جهان به زیارت خانه خدا بشتابند و بر ما خاندان محمد (صلی الله علیه وآله) یا وارد شوند و ولایت ما آل محمد (صلی الله علیه وآله) را بپذیرند و نصرت خودشان رادرباره ما عرضه بدارند».
💠حضرت امام باقر (علیه السلام) در این باره فرمودند:
«نحن حرم الله الاکبر»
«ما بزرگترین حرم خداییم».
💠حضرت امام کاظم (علیه السلام) فرمودند: « نحن حجر البیت فی السماء و الأرض». «ما همان حجر کعبه در آسمان و زمین هستیم».
💠حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام) فرمودند: «لا یقع اسم الهجرة علی احد الا بمعرفة الحجة فی الارض فمن عرفها و أقربها فهو مهاجر» «نام هجرت براحدی منطبق نمی شود؛ مگر با شناخت حجت حق در زمین. پس هر کس او را بشناسد و به (ولایت) او اقرار نماید مهاجر است».
💠به این معنی که مهاجران إلی الله، علی الخصوص مهاجرت به سوی خانه کعبه، باید با معرفت و ولایت و توجه به حضرات معصومین (علیهم السلام) انجام بگیرد تا حاجی واقعی و مهاجر در راه خدا نامیده شود.
📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
✍محمد تقی تقی پور
#مهدی_شناسی
#نورانیت_امام
#امام_زمان
@montazeran60
🌷امام مهدی شناسی🌷
☀️نورانی امام☀️
💠حضرت امام کاظم (ع) می‌فرمایند:
«یعظم ثواب الصلاة علی قدر تعظیم المصلی علی أبویه الأفضلین محمد (صلی الله علیه وآله) و علی (علیه السلام) ».
«ثواب نماز به اندازه تعظیم و احترام نمازگزار به دو پدر برتر خود؛ یعنی محمد (صلی الله علیه وآله) و علی (علیه السلام) بیشتر میشود».
حال باید دانست که باطن نماز تا چه اندازه مملو از عطر ولایت است.
💠جناب سلمان به عنوان راوی عرض می‌کند: «ای برادر رسول خدا، هر کسی نماز را برپاداشت ولایت شما را برپاداشته است؟ »
حضرت فرمودند:
«آری ای سلمان، شاهد و تصدیق آن، سخن خداوند متعال در قرآن عزیز است که می‌فرماید:
«و استعینوا بالصبر و الصلاة وإنها لکبیرة إلا علی الخاشعین».
💠منظور از صبر، رسول خدا (صلی الله علیه وآله) و منظور از نماز، برپاداشتن ولایت من است. از این جهت خدای متعال فرموده است: «إنها لکبیرة» و نفرموده: إنها لکبیرة؛ زیرا ولایت است که تحمل آن برای متکبران، سنگین است و خاشعان، شیعیان آگاه و روشن بین هستند.
بنابراین خداوند اهل ولایت مرا که به نور هدایت من بینا شده اند استثناء
نموده است».
💠با کمک نوع این روایات مقصود از جمله «نحن الصلاة» تقریبا فهمیده میشود. در اهمیت نماز همین بس که به عنوان ستون دین نامگذاری شده است. هرگز سقفی بدون عمود و ستون پا برجا نمی ماند که فرمودند:
«إن قلت قبل ما یسواها».
«اگر نماز در درگاه حق تعالی قبول شد، دیگر اعمال قبول خواهند شد».
💠این حدیث شریف از جهات گوناگون جای بحث دارد، از آنجا که نماز در تمامی اعمال همچون حج و روزه و دیگر عبادتها موثر است، به عبارتی می‌توان گفت روح عبادات است و پیکر بی روح مردهای بیش نیست. فرمودند:
«وإن ردت رد ما سواها». «اگر نماز قبول نشود، اعمال دیگر هم قبول نخواهد شد».
💠این عمل بر ولایت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) و حضرات معصومین (علیهم السلام) منطبق است. اگر ولایت آن بزرگواران در قلب رسوخ کرده باشد اعمال دیگر نیز پذیرفته می‌گردد و اگر نه، تمامی عبادتها و خیرها بی اثر و فاقد هر گونه نتیجه می‌شوند.
💠پس با این تطبیق، نماز و ولایت لازم و ملزوم یکدیگرند و هر کدام بدون دیگری معنا ندارد. البته ولایت، بزرگتر بوده و اصل است. پس هر عملی که در تعالی انسان قوت و نقشی داشته باشد، نیرو و مددش از ولایت و نماز است که تولی و نماز، به حج و روزه و سایر عبادات قوت و قبولی میدهند.
ظاهر و باطن این عمل عبادی را ولایت امام (علیه السلام) فرا گرفته.
💠در دیدگاه اهل بصیرت صورت ولایت امام علیه السلام در ارکان نماز هویداست. مؤید این مطلب روایتی ازک حضرت امام صادق (علیه السلام) است آن حضرت در تفسیر آیه شریفه
«حافظوا علی الصلوات و الصلاة الوسطی وقوموا لله قانتین» فرمودند:
«منظور از صلوات که خداوند فرموده آنها را حفظ کنید و حرمتش را نگه دارید، محمد (صلی الله علیه وآله) امیرالمؤمنین (علیه السلام)، فاطمه (علیها السلام) و حسن و حسین (علیهما السلام) هستند و مقصوداز «صلاة وسطی» (نماز وسط) امیر المؤمنین (علیه السلام) است»
💠آن گاه خدای تبارک و تعالی فرمود:
«و قوموا لله قانتین»
«برای خدا قیام کنید در حالی که فرمانبردار هستید».
مقصود از فرمانبرداری، تمکین از ائمه معصومین (علیهم السلام) است.
💠در نتیجه اول و آخر این عمل عبادی را ولایت معصومین فرا گرفته است.
امیرالمومنین (علیه السلام) می‌فرمایند:
«أنا صاحب الصلوات».
«صاحب نمازها من هستم».
«أنا صاحب الصلاة فی الحضر والسفر، بل نحن الصلاة والصیام واللیالی والأیام والشهور والأعوام».
«صاحب نماز در سفر و حضر من هستم، بلکه نماز و روزه و شب‌ها و روزها و ماهها و سال‌ها ما هستیم».
نه تنها نماز؛ بلکه مکان‌های نماز نیز ایشان میباشند.
💠در روایت دیگری حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«منظور از مساجد من هستم».
💠حضرت امام رضا (علیه السلام) می‌فرمایند: «مساجد همان ائمه (علیهم السلام) هستند.
📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
✍محمد تقی تقی پور
#مهدی_شناسی
#نورانیت_امام
#امام_زمان
@montazeran60
🌷امام مهدی شناسی 🌷
☀️ولایت تکوینی☀️
💠علامه نمازی در صفحه ۲۶۵ کتاب اثبات ولایت می‌فرمایند: «مراد ما از ولایت تکوینی-که آن را برای پیغمبر و ائمه هدی از جانب پروردگار، ثابت میدانیم - آن است که ایشان بر تمام موجودات و کائنات و ممکنات، دانا، بینا، توانا و نافذ الإراده اند.
💠دردواقع ولایت تکوینی عبارت است از مسخر بودن کائنات در تحت اراده و مشیت ایشان به حول و قوه الهی.اما باید دانست که این بزرگواران چیزی را از عدم ص رف خلق نمی کنند و چنان که بعد از این خواهیم گفت،خلق از عدم صرف (که خلق ابداع و اختراع است)، مخصوص خداوند متعال است... بلکه برای خلق هر پدیده ای از چیزی و از ماده ای استفاده می‌کنند».
💠استاد عالیقدر مرحوم آقای خویی درباره ولایت تکوینی می‌فرماید:
«همانطور که از اخبار آشکار میشود شبهه ای در ولایت ایشان بر تمام مخلوقات نیست. ایشان واسطه در ایجاد هستند و عالم وجود بخاطر ایشان تحقق یافته است. ایشان سبب در خلقتند؛ زیرا اگر ایشان نبودند خداوند هیچ کس را خلق نمی کرد. ایشان واسطه در افاضه، بلکه در طول ولایت خداوند دارای ولایت تکوینیه هستند. این ولایت همانند ولایت خداوند در خلق و ایجاد است؛ اگر چه در مقایسه با ولایت الهی ضعیف تر است.» [۱]
💠مرجع عالیقدر جناب آقای وحید خراسانی نیز می‌فرماید:
«در این دعای شریف (عهد)، دو اسم مبارک «حی و قیوم» وارد شده و آیه شریفه «وعنت الوجوه الحی القیوم»؛ «و رخساره‌ها برای خداوند حی قیوم فرو می‌افتد» دلیل بر عظمت این دو اسم است. همچنین در این دعا به {وسیله} اسمی که اولین و آخرین، به آن اسم به صلاح نائل می‌شوند و به وسیله اسمی که آسمانها و زمین به آن روشن است؛ «الله نور السماوات والأرض » از خداوند درخواست میشود. این دعا مجموعه ای است از اسماء ذات و صفات و افعال خداوند متعال و جزء اعظم آن اسم مقدس «حی» است که موجب حیات قلوب است. ارتباط حضرت ولی عصر به این اسم از تفسیر آیه شریفه استفاده میشود که فرمود: «اعلموا أن الله یحیی الأرض بعد موتها»؛ بدانید همانا خداوند زمین را پس از مرگ آن زنده می‌کند و این آیه کریمه به ظهور آن حضرت تفسیر شده است. و جمله «أحی به عبادک» در این دعا بیانگر این رابطه است و ابتدای دعا به «اللهم رب النور العظیم» است که ارتباط امام زمان (عجل الله فرجه) به این اسم [اسم نور} از تفسیر آیات «أشرقت الأرض بنور ربها» و «یهدی الله لنوره من یشاء» استفاده میشود. [۲]
----------
[۱]: ۳۶۹ - مصباح الفقاهه، ج۳، ص۲۸۹
[۲]: ۳۷۰- اقتباس از مقدمه در اصول دین
📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
✍محمد تقی تقی پور
#مهدی_شناسی
#نورانیت_امام
#امام_زمان
@montazeran60
🌷امام مهدی شناسی 🌷
☀️نورانیت امام☀️
🍀عارفان حقیقی
💠معرفت به نورانیت امام نزد خداوند متعال بسیار ارزش و منزلت دارد؛ یعنی فقط از طریق معتقد شدن به نورانیت ایشان است که می‌توان در آخرت در جوار پیامبران (ع) سکنا گزید. از این رو است که نخستین عارفان و گدایان به در خانه محمد و آل محمد (ص)، پیامبران اولوالعزم (ع) هستند.
💠از طرفی معرفت به نورانیت و پاداش آن، چنان شگفت انگیز است که حضرت امام رضا (ع) در روایتی فرمودند:
عارفان به آنان (ائمه اطهارعلیهم السلام) از هر فرشته مقرب و هر پیامبر مرسل بهتر هستند. سوگند به خدا! آنان در درجات پیامبران (ع) شرکت می‌جویند».
🍀شرط تکمیل ایمان
💠خوشا به حال دل دادگان و عارفان به محمد و آل محمد (ع) که در رأس آنان انبیاء اولوالعزم (ع) هستند.
💠در روایتی آمده است: وقتی حضرت موسی (ع) در آن شب در کوه طور به شرف صحبت با خدای تعالی نائل گشت، ملاحظه نمود تمام سنگ‌ها در آن جا به ذکر پیامبر خاتم (ص) و جانشینانش (ع) مشغول اند.
💠 این اتفاق را به حق تعالی عرضه داشت. از جانب حق تعالی خطاب شد که ای پسر عمران، ایشان زبان حکمت و معدن سر من هستند و دنیا و آخرت را به خاطر اینان آفریدم.
💠موسی عرض کرد که بارالها مرا از امت او قرار بده. خطاب شد:
«إذا عرفت محمد و أوصیائه (علیهم السلام)، و عرفت فضلهم و امنت بهم فأنت من امته»
«هرگاه محمد و اوصیای او (علیهم السلام) را شناختی و به فضلشان معرفت پیداکردی و به آنان ایمان آوردی تو از امت او خواهی بود».
💠آن چیزی که مؤمن را در پیشگاه حق تعالی مقرب می‌سازد، در نصایای حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) آمده است که فرموده اند:
«فهذا معرفتی بالنورانیة فتمسک بها».
«پس این، معرفت من به نورانیت است، پس بدان چنگ بزن».
معرفت به نورانیت یعنی اینکه اعتقاد پیدا کنیم:
«من عرفهم عرف الله».
«کسی که آنها را شناخت، خدا را شناخته است».
💠آری اهل بیت (ع) راههای شناخت خدا هستند؛ چنانکه عرض می‌کنیم:
«السلام علی محال معرفة الله».
سلام بر محل‌های معرفت خدا».
💠مؤمن با این نوع شناخت بنابر آیه شریفه «و ما خلقت الجن و الإنس إلا لیعبدون». . در می‌یابد«لیعبدون» کامل نمی گردد، مگر به «لیعرفون»، بدین سبب به عالی ترین مرتبه فضل و درجه ایمان خواهد رسید که حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) فرمودند:
«فإذا عرفنی بهاکان مستصبرا بالغا کاملا قد خاض بحرا من العلم وارتقی درجة من الفضل».
«هنگامی که مرا به نورانیت شناختی، جزو شیعیان اهل بصیرت خواهی بود و به هدف رسیده ای و کامل خواهی شد که در دریایی از علم و دانش غوطه ور شده ای و به درجه ای از فضل و برتری رسیده ای».
💠چنین اعتقادی، مؤمن اهل بصیرت را به مرتبه اعلای فضل و برتری خواهد رسانید که فرموده اند:
«فإن لدین الله أرکان لا ینفع من جهلهاشدۀاجتهاده فی طلب ظاهر عبادته و لا یضر- من عرفها فدان بها حسن اقتصاده ولا سبیل لأحد إلی ذلک إلا بعون من الله عزوجل».
«خداوند در دین ارکانی دارد که اگر کسی نسبت به این رکن‌ها (ائمه اطهارعلیهم السلام) معرفت نداشته باشد عبادت زیاد او برای وی سودی نخواهد داشت و اگر کسی شناخت (صحیح) داشته باشد، میانه روی او در عبادتها به او ضرری نمی زند و کفایت بندگی را خواهد نمود و هیچ کس جز یاری و کمک خدای عزوجل، به آن معرفت صحیح راه نمی یابد».
بنابر آنچه بیان شد، معرفة الله را که همان معرفة الامام است، از واجبات و ضروریات؛ بلکه اساس دین و هدف غائی خلقت معرفی کرده اند.
💠حضرت امیرالمؤمنین، علی (ع)، درباره کسب چنین معرفتی، می‌فرمایند:
«فإذا عرفنی بها کان مستبصرا بالغا کاملا قد خاض بحرا من العلم».
«کسی که به نورانیت ما معرفت پیدا کرد، در دریایی از علم غوطه ور شده و همیشه در حال غواصی و بهره مندی است».
💠در روایت آمده است که طالب علم هر چه از علوم یاد بگیرد باز احساس گرسنگی می‌کند و آن علم، علمی است که مؤمن را در دنیا به راحتی و آسایش رسانیده و او را به مقام دوستی محمد و آل محمد (ع) برساند.
💠حضرت امام جواد (ع) فرمودند:
«به خدا سوگند، به حقیقت معرفت و شناخت ما نمی رسد، مگر کسی که خداوند بر او منت گذارد و او را به عنوان دوست ما بپسندد و برگزیند.
💠چون مؤمن، به توفیق الهی، به معرفت به نورانیت ائمه اطهار (ع) موفق گردید از برکات این معرفت نیز برخوردار شده، به درجه ای می‌رسد که پیامبر گرامی اسلام (ص) می‌فرمایند:
«خدای متعال می‌فرماید: کسی که آنها (اهل بیت علیهم السلام) را و حقی را که دارند بشناسد، هنگامی که چیزی را نمی داند او را آگاه می‌کنم... و قبل از آن که درخواست کند به او می‌بخشم و پیش از آن که مرا بخواند او را اجابت می‌کنم ».
📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
✍محمد تقی تقی پور
#مهدی_شناسی
#نورانیت_امام
#امام_زمان
@montazeran60
🌷امام مهدی شناسی 🌷
☀️نورانیت امام☀️
💠در زمان ما خداوند متعال صفات خود را در مولا صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به ظهور رسانیده و هر فعلی که از امام کائنات پدید آید همانا فعل الله نامیده میشود. جمیع آن صفات متعلق به خداست؛ پس قهراََ حادث و مخلوق میباشند.
💠مواقع عزت و علامات و رکن توحید و کلمه مقدس خداوند، امام زمان است و از این کلمه ی شریف، آثار و نشانه‌های خدایی ظاهر می‌گردد.
« شالک و بمواقع اللی من رحمتک و مقامات و علاماتیک».
«خدایا، به جایگاه‌های عزت و رحمت و مقامات و نشانه هایت تو را می‌خوانم و از تو درخواست می‌کنم».
💠به راستی که این اسم عظیم و اعلای الهی است که افلاکیان را به گردش در می‌آورد. توسط این اسم اعظم است که خورشید می‌تابد، باران می‌بارد و زمین بر مدار خود می‌چرخد.
💠حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) می‌فرمایند:
🔺«أنا الکلمة التی بها تمت الأمور و دهرت الدهور»
«من کلمه ای هستم که با آن امور کامل میشود و روزگاران روزگار می‌شوند»
🔺«أنا دحوت و أرضها و أنشأت جبالها و فجرت عیونها و شققت أنهارها و غرست أشجارها و أطعمت ثمارها أنشأت سحابها و أسمعت رعدها و نورت برقها وأضحیت شمسها وأطلعت قمرها و أنزلت قطرها و نصبت نجومها»
«منم که زمین را پهن و کوهها را ایجاد کردم و ابرها را تولید و باران را فرود آوردم منم که صدای رعد را به گوشها می‌رسانم و برق را نور میدهم و خورشید و ماه را طالع می‌کنم و ستارگان را در جای خود قرار میدهم».
🔺«أنا البحر القمقام الزاخر و سکنت أطوادها و أنشأت جواری الفلک فیها وأشرقت شمسها»
«من دریای بزرگ و مواجم. من کوهها را ساکن و کشتی‌ها را به حرکت در می‌آورم. من خورشید را نورانی می‌کنم».
🔺«أنا قاسمها أخماسا، فجعلت خمسا برا، و خمسا بحرا، و خمسا جبالا، و خمسا عمارا، و خسما خرابا».
«من بودم که زمین را پنج قسمت کردم، یک پنجم را خشکی، یک پنجم را دریا و یک پنجم را کوه و یک پنجم را آباد و یک پنجم را ویران قرار دادم».
🔺«أنا أقمت السماوات بأمر ربی»
منم که اقامه کردم آسمانها را به امر پروردگارم».
💠پس همه فیوضات از ناحیه حق تعالی به وسیله این اسماء تکوینی که باب الله هستند جاری می‌گردد. حال، در این عصر، حیات و گردش تمامی ذرات به برکت وجود گرامی مولا صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. این اسم، منبع و مخزن و حامل حقایق الهی است و مخلوقات به وسیله آن در جنب و جوشند. اگر به اندازه یک چشم به هم زدن نظیر اسم الهی از هر چیز برداشته شود، محکوم به فنا و نابودی مطلق می‌گردند.
💠در عظمت اسم اعظم، حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می‌فرماید:
«به اذن پروردگار، مالک ملکوت آسمانها و زمین من هستم و شما طاقت مشاهدة
حقیقت معنویت مرا ندارید».
💠زبان قاصر و قلم ناتوان تر از آن است که مقامات و صفات اسماء الهی را بیان و بررسی کند و به حساب آورد.
💠حضرت امام باقر (علیه السلام) می‌فرمایند:
«هو کلمه الله فی الباطن».
«او (حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام) کلمه خداست، در باطن».
💠در هر عصری این کلمه عظیم و زیبا، کسی جز امام همان زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ما نیست.
📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
✍محمد تقی تقی پور
#مهدی_شناسی
#نورانیت_امام
#امام_زمان
@montazeran60
🌷امام مهدی شناسی🌷
🍀مجری خلق و رزق
💠نحوه اجرای مشیت الهی در مورد احیاء، اماته، خلق و رزق را در روایت زیبایی مورد بررسی قرار میدهیم.
💠امیرالمومنین (علیه السلام) به یکی از یهودیان فرمودند:
«خداوند متعال به دست امنا و سفیران خود بعضی از امور را جاری می‌سازد و فعل آنها فعل خداست و برای خدا اولیایی است که افعال آنان را مجرای فعل خویش قرار داده.
یهودی پرسید: «این حجت‌ها چه کسانی هستند؟ »
💠حضرت فرمودند:
آنان اولیای امر هستند که خدا درباره آنان فرمود: «أطیعوا الله و أطیعوا الرسول و أولی الأمر منکم »
یهودی پرسید: «این امر چیست؟ »
حضرت فرمودند: «الذی به تنزل الملائکه فی اللیلة التی یفرق فیها کل أمر حکیم من خلق و رزق وأجل و عمل و عمر و حیاة و موت وعلم غیب السماوات والأرض و المعجزات التی لا تنبغی إلا الله و أصفیائه والسفرة بینه وبین خلقه».
«آن چیزی است که ملائکه به آن چیز نازل می‌شوند در شب قدری که خداوند تمام امور را در آن شب تقدیر می‌کند که عبارتند از: خلق، رزق، اجل (مهلت)، حیات، موت، علم غیب آسمانها و زمین و معجزاتی که شایسته نیست مگر برای خدا و اصفیا و سفیران خدا بین او و خلقش و آنها وجه اللهی هستند که خداوند فرمود: «فأینما تولوا فثم وجه الله» هم بقیة الله یعنی المهدی».
💠از این روایات استفاده می‌گردد که امور احیا و اماته خلق و رزق جمیع مخلوقات فقط از جانب خدا اندازه گیری شده و به امضای اهل بیت: اجرا می‌گردد و بدست ملائکه خلاقه و... که به عنوان کارگزاران امام هر زمانی میباشند، اجرا میشود.
💠شیخ طوسی (رحمه الله) در کتاب الغیبة نقل می‌کند که جماعتی از شیعیان، در مقام اهل بیت (علیهم السلام) اختلاف کردند. عده ای قائل بودند که خداوند عزوجل قدرت خلق و رزق را به امامان معصوم واگذار کرده است. در مقابل، عده ای بر این عقیده بودند که این امر، محال است و بر خداوند متعال جایز نیست که امر خلق و رزق را به ائمه واگذار کند؛ زیرا تنها خداوند متعال بر خلق اجسام قادر است.
💠شیعیان در این امر به نزاع شدید برخاستند. شخصی که در آن مجلس حاضر بود، گفت: «چرا نزد ابی جعفر محمد بن عثمان ثمری (سفیر دوم حضرت صاحب الزمان عجل الله فرجه) نمی روید و در این باره از او سؤال نمی کنید تا حق بر شما روشن گردد؟ او تنها راه و واسطه به سوی حضرت صاحب الأمر (عجل الله فرجه) است». شیعیان بر این امر راضی شدند و نامه نوشتند و در آن، مسئله خود را پرسیدند. حضرت
💠در جواب نامه مرقوم فرمودند:
«إن الله تعالی هوالذی خلق الأجسام وقسم الأرزاق، لأنه لیس بجسم ولا حا فی جسم، لیس کمثله شیء وهو السمیع العلیم، وأما الأئمه فإنهم یسألون الله تعالی فیخلق، ویسألونه فیرزق، إیجابا لمسألتهم وإعظاما لحقهم».
«تنها خداوند متعال است که اجسام را خلق و روزی‌ها را تقسیم کرده است؛ زیرا او جسم یا حلول کننده در جسم نیست. چیزی همانند او نیست. او شنوا و داناست؛ اما ائمه: چیزی را از خدا می‌خواهند و خدا نیز برای آنان خلق می‌کند. از خدا می‌خواهند، خدا هم روزی میدهد. خدا چنین می‌کند چون بر خود حتم کرده که خواسته آنان رااجابت و منزلت و شأن آنها را عظیم گرداند».
💠لذا از این روایت نورانی اینطور فهمیده میشود که بعد از تقدیرات الهی در این امور، اهل بیت (علیهم السلام) می‌توانند از خداوند طلب جابجایی امری را نمایند و خداوند نیز به احترام آنان اجابت می‌فرماید. البته این طلب بر اساس علم به مصالحی که خداوند این علم را به آنان داده که منافاتی با تقدیرات الهی نداشته؛ اعطای آگاهی از امور به اهل بیت (علیهم السلام) هم جزئی از تقدیرات الهی است و خداوند خواسته بدین طریق مقام و جلال آنان را به ملائکه و خلائق بنمایانداست.
💠روایاتی دیگر که در این زمینه (اجری خلق و رزق و... ) وارد شده، روایاتی است که ذیل آیه «تنزل الملائکة والروح فیها بإذن ربهم من کل أمر» وآیه شریفه «فیها یفرق کل أمر حکیم» در کتاب تفسیر قمی آمده که یکی از اموری که ملائکه بر امام زمان (عجل الله فرجه) نازل می‌کنند، امر خلق و رزق و احیا و أماته است که اولین شخصیت صاحب امضاء، مولا صاحب الزمان میباشند که به فرمان ایشان، ملائکه مامور، امور را به انجام می‌رسانند:
💠با توجه به روایت شریفه ای که در آن می‌فرمایند: «أبی الله أن یجری الأشیاء إلا بالأسباب». ظاهرة مراد از سبب، علت نیست؛ بلکه مراد، وسیله انجام امور است.
📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
✍محمد تقی تقی پور
#مهدی_شناسی
#نورانیت_امام
#امام_زمان
@montazeran60
🌷امام مهدی شناسی 🌷
☀️نورانیت امام☀️
🍀عارفان حقیقی
💠معرفت به نورانیت امام نزد خداوند متعال بسیار ارزش و منزلت دارد؛ یعنی فقط از طریق معتقد شدن به نورانیت ایشان است که می‌توان در آخرت در جوار پیامبران (ع) سکنا گزید. از این رو است که نخستین عارفان و گدایان به در خانه محمد و آل محمد (ص)، پیامبران اولوالعزم (ع) هستند.
💠از طرفی معرفت به نورانیت و پاداش آن، چنان شگفت انگیز است که حضرت امام رضا (ع) در روایتی فرمودند:
عارفان به آنان (ائمه اطهارعلیهم السلام) از هر فرشته مقرب و هر پیامبر مرسل بهتر هستند. سوگند به خدا! آنان در درجات پیامبران (ع) شرکت می‌جویند».
🍀شرط تکمیل ایمان
💠خوشا به حال دل دادگان و عارفان به محمد و آل محمد (ع) که در رأس آنان انبیاء اولوالعزم (ع) هستند.
💠در روایتی آمده است: وقتی حضرت موسی (ع) در آن شب در کوه طور به شرف صحبت با خدای تعالی نائل گشت، ملاحظه نمود تمام سنگ‌ها در آن جا به ذکر پیامبر خاتم (ص) و جانشینانش (ع) مشغول اند.
💠 این اتفاق را به حق تعالی عرضه داشت. از جانب حق تعالی خطاب شد که ای پسر عمران، ایشان زبان حکمت و معدن سر من هستند و دنیا و آخرت را به خاطر اینان آفریدم.
💠موسی عرض کرد که بارالها مرا از امت او قرار بده. خطاب شد:
«إذا عرفت محمد و أوصیائه (علیهم السلام)، و عرفت فضلهم و امنت بهم فأنت من امته»
«هرگاه محمد و اوصیای او (علیهم السلام) را شناختی و به فضلشان معرفت پیداکردی و به آنان ایمان آوردی تو از امت او خواهی بود».
💠آن چیزی که مؤمن را در پیشگاه حق تعالی مقرب می‌سازد، در نصایای حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) آمده است که فرموده اند:
«فهذا معرفتی بالنورانیة فتمسک بها».
«پس این، معرفت من به نورانیت است، پس بدان چنگ بزن».
معرفت به نورانیت یعنی اینکه اعتقاد پیدا کنیم:
«من عرفهم عرف الله».
«کسی که آنها را شناخت، خدا را شناخته است».
💠آری اهل بیت (ع) راههای شناخت خدا هستند؛ چنانکه عرض می‌کنیم:
«السلام علی محال معرفة الله».
سلام بر محل‌های معرفت خدا».
💠مؤمن با این نوع شناخت بنابر آیه شریفه «و ما خلقت الجن و الإنس إلا لیعبدون». . در می‌یابد«لیعبدون» کامل نمی گردد، مگر به «لیعرفون»، بدین سبب به عالی ترین مرتبه فضل و درجه ایمان خواهد رسید که حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) فرمودند:
«فإذا عرفنی بهاکان مستصبرا بالغا کاملا قد خاض بحرا من العلم وارتقی درجة من الفضل».
«هنگامی که مرا به نورانیت شناختی، جزو شیعیان اهل بصیرت خواهی بود و به هدف رسیده ای و کامل خواهی شد که در دریایی از علم و دانش غوطه ور شده ای و به درجه ای از فضل و برتری رسیده ای».
💠چنین اعتقادی، مؤمن اهل بصیرت را به مرتبه اعلای فضل و برتری خواهد رسانید که فرموده اند:
«فإن لدین الله أرکان لا ینفع من جهلهاشدۀاجتهاده فی طلب ظاهر عبادته و لا یضر- من عرفها فدان بها حسن اقتصاده ولا سبیل لأحد إلی ذلک إلا بعون من الله عزوجل».
«خداوند در دین ارکانی دارد که اگر کسی نسبت به این رکن‌ها (ائمه اطهارعلیهم السلام) معرفت نداشته باشد عبادت زیاد او برای وی سودی نخواهد داشت و اگر کسی شناخت (صحیح) داشته باشد، میانه روی او در عبادتها به او ضرری نمی زند و کفایت بندگی را خواهد نمود و هیچ کس جز یاری و کمک خدای عزوجل، به آن معرفت صحیح راه نمی یابد».
بنابر آنچه بیان شد، معرفة الله را که همان معرفة الامام است، از واجبات و ضروریات؛ بلکه اساس دین و هدف غائی خلقت معرفی کرده اند.
💠حضرت امیرالمؤمنین، علی (ع)، درباره کسب چنین معرفتی، می‌فرمایند:
«فإذا عرفنی بها کان مستبصرا بالغا کاملا قد خاض بحرا من العلم».
«کسی که به نورانیت ما معرفت پیدا کرد، در دریایی از علم غوطه ور شده و همیشه در حال غواصی و بهره مندی است».
💠در روایت آمده است که طالب علم هر چه از علوم یاد بگیرد باز احساس گرسنگی می‌کند و آن علم، علمی است که مؤمن را در دنیا به راحتی و آسایش رسانیده و او را به مقام دوستی محمد و آل محمد (ع) برساند.
💠حضرت امام جواد (ع) فرمودند:
«به خدا سوگند، به حقیقت معرفت و شناخت ما نمی رسد، مگر کسی که خداوند بر او منت گذارد و او را به عنوان دوست ما بپسندد و برگزیند.
💠چون مؤمن، به توفیق الهی، به معرفت به نورانیت ائمه اطهار (ع) موفق گردید از برکات این معرفت نیز برخوردار شده، به درجه ای می‌رسد که پیامبر گرامی اسلام (ص) می‌فرمایند:
«خدای متعال می‌فرماید: کسی که آنها (اهل بیت علیهم السلام) را و حقی را که دارند بشناسد، هنگامی که چیزی را نمی داند او را آگاه می‌کنم... و قبل از آن که درخواست کند به او می‌بخشم و پیش از آن که مرا بخواند او را اجابت می‌کنم ».
📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
✍محمد تقی تقی پور
#مهدی_شناسی
#نورانیت_امام
#امام_زمان
@montazeran60
🌷امام مهدی شناسی 🌷
✨آگاهی از امور
💠طبق نظریه علمای بزرگ شیعه، به استناد آیات و روایات، ائمه اطهار (علیهم السلام) ذاتا و مستقلا به غیب، علمی ندارند؛ بلکه وقتی اراده کرده و بخواهند بدانند، خدا آن را عطا می‌کند.
💠اما وسایلی که در این مرتبۂ ظاهری بشری برای دانستن امور غیبی (مثل مطلع شدن بر علم منایا و بلایا) در اختیار می‌گرفتند، از پیامبر (صلی الله علیه وآله) به ارث برده بودند.
💠از جمله اسبابی که باعث آگاهی آنان میشود آن است که خدای تعالی اسم اعظم را به این بزرگواران تعلیم نموده است تا به وسیله آن، هر چه را بخواهند بدانند و هر چه اراده کنند انجام دهند.
💠البته خوانندگان گرامی با بصیرتی که دریافتند، یقین نمودند که حقیقت اسم اعظم تکوینی خدای تعالی، خود وجود مبارکشان هست؛ چنانکه حضرت امیر المؤمنین علی (علیه السلام) فرمودند:
«أنا اسم الله العلی».
«اسم اعظم خدا من هستم»
💠همچنین در روایتی آمده است که عمار بن یاسر می‌گوید: «روزی خدمت مولایم حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام)، شرفیاب شدم. آن حضرت در چهره من افسردگی و دلتنگی مشاهده کرد. از علت آن پرسید.
💠عرض کردم که بدهی دارم و طلبکار آن را مطالبه می‌کند. حضرت امیرالمؤمنین، علی (علیه السلام)، به سنگی که افتاده بود اشاره نمودند و فرمودند: آن را بردار و بدهی خود را بپرداز.
💠پس عرض کردم که این سنگ ارزشی ندارد. حضرت امیرالمؤمنین، علی (علیه السلام)، فرمودند: أدع الله بی یحوله لک ذهبا؛ خدا را به واسطه من بخوان تا آن سنگ برای تو به طلا تبدیل شود».
💠من خدا را به اسم حضرت امیرالمؤمنین، علی (علیه السلام)، خواندم و سنگ برای من طلا گردید.
آنگاه به من فرمودند: مقداری که نیاز داری از آن بردار.
💠عرض کردم که این انعطاف پذیر و نرم نیست. چگونه نرم میشود؟ فرمودند: یا ضعیف الیقین! ادع الله بی حتی یلین، فإن باسمی ألن الله الحدید داود؛ ای کم باور، را به واسطه من بخوان تا آن نرم گردد. همانا به برکت نام من بود که خداوند آهن را برای داوود نرم گردانید».
💠البته از این قبیل روایات و حکایت، فراوان نقل شده است که اسم اعظم الهی همان حقیقت اسمای محمد و آل محمد (علیهم السلام) است.
📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
✍محمد تقی تقی پور
#مهدی_شناسی
#نورانیت_امام
#امام_زمان
@montazeran60
🌷امام مهدی شناسی 🌷
📜علم امام
💠حضرت امام رضا (علیه السلام) می‌فرمایند: أولیس الله یقول عالم الغیب فلا یظهر علی غیبه أحد إلا من ارتضی من رسول فرسول الله عند الله مرتضی و نحن ورثۀ ذلک الرسول الذی أطلعه الله علی ما شاء من غیبه فعلما ماکان و ما یکون إلی یوم القیامة».
💠«آیا چنین نیست که خداوند می‌فرماید: او دانای غیب است و غیب خود را بر هیچ کس آشکار نمی سازد، مگر برای آن پیامبری که از او خشنود باشد»؟ و پیامبر (صلی الله علیه وآله) نزد خدا برگزیده است و ما وارثان پیامبری هستیم که خداوند او را بر
هر چه از غیبش بخواهد، آگاه می‌کند و خدا ما را از آنچه بوده و آنچه تا روز رستاخیز خواهد بود، آگاه کرده است».
💠بر اساس این آیه شریفه، خداوند پیامبران را برای این امر پسندیده و علم غیب را در اختیارشان قرار داده است. در رأس انبیاء، رسول مکرم اسلام (صلی الله علیه وآله) را قرار داد که به جهت خلق عظیمی که داشت، حبیب خدا لقب گرفت: «و إنک لعلی لق عظیم».
«همانا تو خلقی عظیم داری»
💠از طرفی بنابر روایات اسلامی، از شیعه و سنی، هرچه خدا به رسول خود (صلی الله علیه وآله) تعلیم نموده، رسولش نیز امیرالمؤمنین (علیه السلام) را از آن مطلع ساخته است و چیزی را فروگذار نکرده است.
💠سخن دیگر درباره کلمۂ اختیار است. اختیار گرچه به معنای انتخاب است؛ ولی ممکن است در انتخاب، شایستگی و قابلیت لازم در فرد نباشد؛ مثل انتخاب حضرت موسی (علیه السلام) که از میان قوم خود هفتاد نفر را برای صحبت با خدا انتخاب کرد؛ ولی همگی به کفر و فساد مبتلا شدند.
💠ولی انتخاب حضرت حق تعالی با واژه‌های «ارتضاء» «اجتباء» و «اصطفاء» است. اینها لغاتی هستند که معنای انتخاب و گزینش همراه با شایستگی و صلاحیت و قابلیت صددرصد را در فرد منتخب بیان می‌فرمایند و آن، لیاقت ذاتی است که کاملا لباس اصطفاء برازنده او میشود. از این رو، حق تعالی جلال و عظمتی را که در «ارتضاء» و «اصطفاء» نهفته میباشد در ادامه آیه « فإنه یسلک من بین یدیه و من خلفه رصدأه عنوان فرموده که خداوند این شخص انتخاب شده را از همه جوانب توسط نگهبانان حفاظت می‌کند که هیچ چیزی در او تأثیر نداشته باشد؛ یعنی ذرهای نقص بر او نمی توان وارد کرد.
💠به حدی احاطه این برگزیده خدا؛ (امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف) کامل است که اگر تمام دنیا حرف بزنند، همه این حرف‌ها و جملات را در یک لحظه، در کل کائنات، از همه موجودات؛ از فرشتگان و جن و انس، حیوانات و نباتات و جمادات، همه را می‌شنود، بدون این که یک کلمه پس و پیش بشود. حتی حرف «قاف» را مثلا حرف «غین» نمی شنود. هر چیزی که ادا گردد، ایشان متوجه اش میشود که:
«یا من لا یشغله سمع عن سمع».
«ای کسی که شنیدن صدایی، تو را از شنیدن صدایی دیگر مشغول نمی سازد».
💠دلیل اینکه چرا آن بزرگواران دارای چنین قدرتی هستند، در فرموده حضرت امام سجاد (علیه السلام) تبیین شده:
«و فتح لنا من أبواب العلم بربوبیته».
«خداوند به مقام ربوبیت خود، برای ما از ابواب علم گشوده است».
💠در مورد احاطه چنین علمی به تمامی ذرات هستی، آیه کریمه ولله المثل الأعلی و آیه «له المثل الأعلی در مستدرک سفینه و تفسیر صافی و نورالثقلین، به گفته متخصصین بالغ بر پانزده روایت صحیح نقل شده:
«نحن انت المثل الأعلی».
«مثل اعلای الهی، ما هستیم».
💠خداوند آنان را مثل اعلای خود قرار داده که علم آنان نمونه علم پروردگار و قدرت آنان نمونه قدرت ایزد متعال باشد.
مرحوم نمازی می‌گوید:
«چون پیغمبر (صلی الله علیه وآله) و امام (علیه السلام) خلقت جسمانی دارند، در مکانی معین هستند؛ اما به نور مقدس علم و قدرت که حامل آن هستند، همه چیز را مشاهده می‌نمایند».
📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
✍محمد تقی تقی پور
#مهدی_شناسی
#نورانیت_امام
#امام_زمان
@montazeran60
🌷امام مهدی شناسی 🌷
☀️نورانیت امام☀️
💠حضرت امام باقر (علیه السلام) در روایتی می‌فرمایند:
«مراد از کلمه، وجود مقدس امام قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است».
«السلام علی مهدی الأمم و جامع الکلم... و کلمة المحمود» «سلام بر مهدی ملت‌ها و در بردارنده جمیع کلمات... و کلمه پسندیده (حق تعالی) »
💠 متأسفانه اکنون آن کلمه مقدس خداوند، پشت ابر غیبت پنهان گشته، چنان که در زیارت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است، به خداوند عرض می‌کنیم
«واظهر کلمتک التامة»
« (الهی) کلمه تامه ات را ظاهر کن».
💠امیدواریم هر چه سریع تر آن کلمه نورانی و سر الهی ظاهر گردد و این جهان تاریک را روشن و سعادت مند گرداند.
ظاهر شدن کلمات الهی یعنی آشکار شدن افعال و اسماء حق تعالی و این از وجود مقدس مولا صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) صادر می‌گردد که او جامع تمامی کلمات تامه الهیه است.
💠امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) آیه تعریف خداوند و مظهر اسماء و صفات کمالی؛ الهیه است) «من عرفهم فقد عرف الله به» ایشان واسطه جمیع فیوضاتی است برای آفریدگان که باید از خدا دریافت و شهود نمایند. همه فیوضات و مشیت الهی به وسیله ایشان برای خلق ظاهر میشود و هر کمال و رحمت و برکت یا بلایی که در مشیت الهی بر خلق نازل شود، از ناحیه ایشان است و بدین گونه خدا برای خلقش به آن کلمات و صفات تجلی می‌یابد.
💠به همین جهت همه ی خلایق باید در استغاثه به درگاه پروردگار، کلمات مقدسش را صدا بزنند؛ چنانکه پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله) در ذیل آیه شریفه ۳۷ سوره مبارکه بقره فرمود:
«سأله بحق محمد و علی و الحسن و الحسین و فاطمة صلی الله علیهم»
«به حق محمد (صلی الله علیه وآله)، علی (علیه السلام)، فاطمه (علیهاالسلام)، حسن و حسین (علیهماالسلام) غیر از خداوند درخواست توبه نمود»
💠همچنین تمامی انبیاء بدین طریق به گدایی در خانه اهل البیت (علیهم السلام) نائل شده، به خاک می‌افتادند و چون در برابر مقامات شگفت انگیز آن بزرگواران خضوع نمودند به مقام قرب الهی راه یافته و شامل مقامات و عناوینی از قبیل کلیم الله و خلیل الرحمن و روح الله شدند.
💠حضرت امام کاظم (علیه السلام) فرمودند: «بنا غفر لآدم و با ابتلی أیوب و باافتقد یعقوب و بنا حبس یوسف و بنا رفع البلاء و بنا أضاءت الشمس».
«آدم (علیه السلام) به سبب ما بخشیده شد. ایوب علیه السلام به خاطر ما مبتلا گشت. یعقوب (علیه السلام) به جهت ما یوسفش را گم کرد. یوسف (علیه السلام) به سبب ما به زندان افتاد. بلا به سبب ما دفع میشود و آفتاب به خاطر ما نورافشانی می‌نماید».
💠علامه مجلسی در توضیح این فراز از حدیث شریف می‌فرماید: منظور از ابتلای حضرت ایوب، فراق حضرت یعقوب و زندانی شدن حضرت یوسف (علیه السلام) دو جهت است. الف)، یا به جهت کوتاهی اندکی بود که در معرفت آنان و در مورد توسل به ایشان داشتند و این به گونه ای بود که موجب گناه نمی شده است. ب) به جهت کمال معرفت و توسل به آنان مبتلا شده اند، چرا که ابتلا علامت و نشانه فضل و کمال است.
💠اسم‌های شریفی که حضرت نوح (علیه السلام) بر کشتی خود نصب نمود و نجات پیدا کرد و چون برای هر سختی بخوانند گشایش حاصل گردد.
«وإذا دعیت به علی العسر للیسر تیسرت». «وقتی آن اسم مبارک را) بر هر سختی و شدتی بخوانند آسان و هموار گردد».
📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
✍محمد تقی تقی پور
#مهدی_شناسی
#نورانیت_امام
#امام_زمان
@montazeran60