#طلب_آمرزش حضرت آدم علیه السلام به پروردگار عرضه داشت، شیطان را برمن سلطه دادى واو چنین قدرتى را دارد که‌ هم چون خون در باطن من گردش نماید، در برابر این براى من چیزى قرار بده خطاب آمد که این حقیقت را براى تو قرار مى‌دهم که اگر از ذریه ات کسى تصمیم بر گناه گرفت، در پـرونده اش نوشته نشـود و اگر تصمیم خود را به اجرا گذاشت ، همان یک گناه در نـامه عملش ثبت گردد و اگـر فردى از ذریه ات تصمیم به کار نیک گرفت، در نامه اش نوشته شود و اگر آن #تصمیم را عملى کرد ، در نامه اش ده برابر ثبت گردد. آدم علیه‌السلام عرض کرد پروردگارا، اضافه کن. خطاب آمدکه اگر کسى از ذریه‌ات گناهى را مرتکب شود، اگر از من طلب #آمرزش کند او را بیامرزم عرضه داشت یا رب، بر من بیفزا. ندا آمد براى آنان توبه قرار میدهم وتوبه را بر آنها گسترده مى‌نمایم تا نفس به گلویشان برسد. حضرت‌عرضه داشت خداوندا ، مرا کفایت کرد. بحار الأنوار: ۶ / ۱۸، باب ۲۰ ،حديث ۲