📆تقویم و مناسبتهای فردا📅
🔺فردا چهار شنبه:
🔹 ۲۰ اسفند ۱۳۹۹ 🔹
🔹 ۲۶ رجب ۱۴۴۲ 🔹
🔹 ۱۰ مارس ۲۰۲۱ 🔹
💢 وفات حضرت عموی پیامبر اکرم(ص) و پدر امیرالمومنین(ع) [۳ سال قبل از هجرت]
💢 ولادت حاج قاسم سلیمانی [۱۳۳۵ ش]
💢 تشکیل نیروی هوایی ایران [۱۳۰۴ ش]
#تقویم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔰 کارگاه آموزشی نگرشی دیگر به امر به معروف ونهی از منکر
(واجب فراموش شده)
🔸با حضور ارزشمند استاد علی تقوی، مدرس حوزه و دانشگاه
♦️مدیر مؤسسه ی تحقیقاتی آموزشی احیای تمدن موعود
♦️ مدیر مرکز تخصصی آموزش و احیای واجب فراموش شده
🔹 زمان:
پنجشنبه عید مبعث،ساعت ۱۵
🔹 مکان: کرج، امامزاده حسن (علیه السلام)
امام زمان عجل الله آمدنی نیست آوردنیست.
✨سهم امروزمون از یاد مولای غریب
💫💫💫💫💫
♦️ تذکر مهم :
🔹 آیا می دانید که امام زمان(عج) به تمام محتوای گوشی ما دسترسی دارند؟ و از جزئیات آن آگاه هستند ؟ اگر مطلب بدی داری که حضرت را ناراحت میکنه ، فردا دیره، همین الان پاکش کن..... !
#مهدویت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#ویدئو_استوری
روزشمار نیمه شعبان
19 روز مانده تا میلاد امام زمان علیه السلام
@montzeran
😔 وفات حضرت ابوطالب «ع» (پدر بزرگوار حضرت علی (ع))را بر تمامی شیعیان #تسلیت عرض می نمائیم.
#زیارتنامه
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
ابوطالب، عمران بن عبدالمطلب که به نام عبدمناف نیز شهره است، یکی از پسران عبدالمطلب و پدر علی بن ابیطالب است. وی پس از عبدالمطلب، مقام سیادت قریش و رهبری بنیهاشم را عهدهدار شده و محمد را به سرپرستی قبول نمودهاست. وی خدمات زیادی را به محمد و مسلمانان کردهاست به طوری که بدون حمایتهای وی، اسلام چنین رشدی نکرده و جان و مال محمد و مسلمانان در خطری بزرگ واقع میشد. یکی از مناقشات که در بررسی زندگانی وی مورد بحث دانشمندان بوده و سبب اختلاف بین شیعه و برخی از اهل سنت شدهاست، مسئله ایمان اوست. اکثریت اهل سنت معتقدند که وی اسلام را نپذیرفته و کافر از دنیا رفتهاست و در مقابل شیعیان و برخی از اهل سنت بر این باورند که او از اولین مسلمانان است یا حداقل در سالهای آخر عمر خود اسلام را پذیرفتهاست.
از تولد تا قبل از ظهور اسلام
تاریخ تولدش را سال ۳۵ قبل از عام الفیل (۵۳۵ میلادی) و بعد از حفر زمزم، در شهر مکه گزارش کردهاند؛ با این حساب وی در زمان تولد محمد، ۳۵ ساله بودهاست.[۲][۴] پدرش عبدالمطلب بود که از بزرگان مکه و قریش محسوب میشد. پدرش عبدالمطلب، مسئولیت سقایت زائران کعبه را برعهده داشت و بر دین حنیف ابراهیمی بود؛ ابوطالب نیز پس از وی مسئولیتهای پدر را پذیرفت. وی در تمام زندگی خود، مشروبات مسکر را بر خود ممنوع کرد و از فساد دوری میگزید.[۲]
منتظران گناه نمیکنند
ابوطالب، عمران بن عبدالمطلب که به نام عبدمناف نیز شهره است، یکی از پسران عبدالمطلب و پدر علی بن ابی
پدر وی عبدالمطلب است که بزرگ قبیله قریش بوده که شهر مکه را سیادت میکردهاست. مادرش فاطمه بنت عمر است که از بنی مخزوم بوده و آخرین همسر عبدالمطلب بودهاست. وی دو برادر پدری و مادری به نامهای عبدالله و زبیر داشتهاست. وی همواره مورد احترام پدرش بوده و از جایگاه خاصی نزد وی برخوردار بودهاست؛ به طوری که پس از وفات عبدالمطلب، جایگاه سیاسی و اجتماعی عبدالمطلب به وی سپرده شد.[۴]
پس از وفات عبدالمطلب
او پس از وفات عبدالمطلب، مسئولیت و سرپرستی محمد را که در آن زمان کودکی هشت ساله بود، برعهده گرفت و وی را در خانه خود تربیت نمود.[۳] همچنین پس از وفات عبدالمطلب، وی عهدهدار تمام مسئولیتهای سیاسی و اجتماعی پدرش گردید؛ این در حالی بود که وی نسبت به سایر برادرانش اموال کمتری داشت و فرزند بزرگتر عبدالمطلب نبود. فقر وی به گونهای بود که علی بن ابیطالب دربارهٔ سیادتش بر قریش در عین حال، فقر او؛ میگوید: «أبی ساد فقیراً وما ساد فقیر قبله؛ پدرم سیادت قریش را عهدهدار شد، در حالی که فقیر بود و کسی قبل از وی، با فقر به سیادت نرسیده بود.» وی پس از رسیدن به مقام عبدالمطلب، جایگاه سقایت حاجیان را به عباس -برادرش- سپرد، دلیل او از این کار، نیاز به مال کثیر برای انجام این وظیفه بود.[۵] وی قانونی را برای ثابت شدن قتل در محکمه قضاء وضع کرد که بر اساس آن، اولیاء دم با شرایطی خاص، اگر قسم یاد کنند، میتوانند قتل را اثبات نمایند؛ بعدها این قانون در اسلام به عنوان «قسامه» وضع و تثبیت شد.[۶]
مورخان تاریخ وفات وی را سه سال قبل از هجرت (سال دهم بعثت) و به تاریخ هفتم رمضان نوشتهاند. برخی اهل سنت نیز نیمه شوال و برخی دیگر، اول ذیالقعده را زمان وفات ابوطالب دانستهاند. برخی چون شیخ طوسی، تاریخ وفات ابوطالب را ۲۶ رجب دانستهاند.[۳] این واقعه، کمی بعد از اتمام محاصره اقتصادی قریش نسبت به محمد و مسلمانان و خروج آنان از شعب ابیطالب رخ داد.[۶][۱۱] برخی معتقدند که ابوطالب در شعب ابیطالب از دنیا رفتهاست. برخی دیگر نیز وفات او را بعد از ۸ ماه و ۲۰ روز پس از پایان محاصره اقتصادی مسلمانان در شعب ابیطالب دانستهاند.[۴] برخی هم وفات او را سه روز پس از فوت خدیجه گزارش کردهاند؛ همین امر سبب شد تا آن سال را سال غم یا عام الحزن نامیدند.[۱۲]
پس از مرگ ابوطالب در سن ۸۴ سالگی، جسد وی، در مکه و در مقبره حجون معروف به «قبرستان ابوطالب»، به سنت مسلمانان دفن گردید.[۱۳][۱۴] محمد در مراسم تشییع او، پابرهنه و با گریههای پیاپی میگفت: «چه عموی خوبی! بعد از تو به کجا بروم؟»[۱۲] پس از مرگ ابوطالب -به عنوان یکی از حامیان محمد- مشرکین و یهودیان مکه، نسبت به وی بیاحترامیهایشان را شروع نموده و گاهی با ریختن خاک و خاکستر و… به وی اهانت میکردند. محمد دربارهٔ این اتفاقات که بعد از وفات ابوطالب برایش رخ دادهاست میگوید: «ما نالت قریش منی شیئا اکرهه حتی مات ابوطالب؛ تا زمانی که ابوطالب زنده بود، قریش نمیتوانست هیچگونه ناخوشایندی برای من ایجاد کند.»[۶]