💌 سهم امروزمون از یاد مولای غریب
☘🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘🌺
🔴 توصیه به چله دعای عهد
🔵 حجتالاسلام حاج شیخ جعفر ناصری :
🌕 از بيستم شعبان تا آخر ماه مبارک رمضان مناسب است كه يک اربعين دعای عهد را بخواند و ملتزم باشد.
اين، يک نوع استقرار در محبت و ولايت میآورد. بعد از نماز صبح دعای عهد را انسان چهل روز ادامه بدهد.
اين ديگر میماند. بعد هم اگر برايش ملكه شد، ادامه بدهد؛ ولی از هجدهم [نوزدهم] یا بیستم ماه شعبان تا آخر ماه رمضان چهل روز بدون فاصله می توان دعای عهد را ادامه داد.
🌺 امسال از بیست و یکم شعبان ( ۴ فروردین ) تا روز عید فطر چهل صبح میشود.
#مهدویت
8.3M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌎یا صاحب الزمان...
از همه جای دنیا شما را میخوانیم...
العجل... یا منجی ...
شخصی در خواب شرفیاب حضرت شد. پرسید: « آقا کی تشریف می آورید تا مشکلات ما حل شود ؟» آیا چنین جمله ای درست است یا نادرست؟ اگر ما هم سعادت دیدار بیابیم باید همین سؤال بکنیم و یا به گونه ای دیگر حضرت را بخوانیم و بخواهیم؟
طبیعی است ما انسان ها دارای مشکلات فراوان هستیم. وقتی فردی می خواهد به زیارت برود، وقتی کسی حال خوشی دارد، وقتی مجلسی را آماده و با حال میبینیم به آنها می گوییم التماس دعا. چرا؟ این یعنی احساس نیاز و گرفتاری ما که نتوانسته ایم مشکل خود را حل کنیم و از فرد می خواهیم که به نیابت از ما حاجت ما را از خدا بخواهد، هر چند اصلاً مشکل ما را ندانند. اگر کسی بتواند مشکلات ما را بر طرف کند آن هم کسی که اقامهی عدل می کند، اصلاً برای ما قابل تصور نیست
در هیچ زمانی و هیچ مکانی مشابه زمان حضرت ولی عصر علیه السلام اتفاق نیفتاده؛ اگر هم افتاده از نظر زمان و مکان محدود بوده. چون نظام، نظام اختیار است و با وجود شیطان، مردم اختیار انتخاب دارند و به این اختیار امتحان می شوند.
در زمان ظهور حضرت مهدی علیه السلام شیطان کشته میشود، مظاهر فساد از بین می رود، قدرتهای مخالف منکوب میشوند، امکانات برای مؤمنین فراوان میشود، ذخایر زمین و آسمان بیرون میریزد، معنویت تکمیل می شود، عقلها کامل می شود، هوا و هوس ها کنار میرود و انسانیت بروز می کند. کجای عالم، در کدام زمانی این چنین آزادی هایی بوده است؟ زمینی نخواهد بود، مگر آن که ندای توحید الاهی در آن بلند است. امنیت فراوان می شود.
پس اگر ما آرزو کنیم در زمان آن بزرگوار باشیم و مشکلاتمان بر طرف شود، آرزوی بدی نیست، اما اگر بتوانیم کلام بهتری عرضه کنیم چرا نکنیم؟ اگر روز عاشورا امام حسین علیه السلام پیروز میشدند و شرایط تسلط بر جهان برای امام حسین علیه السلام پیدا میشد، آیا ارزش داشت که هفتاد و دو تن یار ایشان کشته شوند و امام حسین علیه السلام سالم بماند؟
بله؛ ارزش داشت. اگر به جای هفتاد تن، هزار تن سینه سپر می کردند، جا داشت. عرض می کنم گرفتاری های ما را همه روی هم بگذاریم، آیا برابری می کند با دقیق های از غصه ی امام زمان علیه السلام؟ ما راحت باشیم و ایشان در آسایش نباشند؟ ما ناراحتی ها و راحتی هایمان نسبی است. وجود مقدس حضرتش قرن هاست در خوف به سر میبرد. امام زمان علیه السلام اگر خائف است، ترسان نیست. جبن ندارد. خوف یعنی نا امنی نه جبن و ترس. هر لحظه ایشان را خطری تهدید می کند. از امام حسن عسکری علیه السلام پرسیدند: « چرا فرزندتان غیبت می کنند ؟»
حضرت میفرمایند: «می کشند او را». همین الان اگر حضرت غیبت نداشته باشند، او را می کشند. اگر غائب نباشند باید تابعیت یک کشور را قبول کنند؛ و تابعیت یعنی باید مقررات ما را بپذیری. او قرار است آزاد باشد، تابعیت نپذیرد، او را اخراج می کنند. مگر با امامان قبل از امام عصر علیه السلام چه کردند؟ همه را شهید کردند و بر همه سخت گرفتند.
شرایط چنان سخت بود که امام جواد علیه السلام ناگزیر به انتخاب دختر مأمون شدند. به این میگویند ناامنی. آدم اختیار همسر خود را ندارد. امام هادی علیه السلام و امام عسکری علیه السلام را خلفای بعدی آوردند در محله ی ارتشی ها تا تحت کنترل باشند. حاکم دستور داد که نیمه شب حضرت هادی علیه السلام را با لباس خواب بیاورند در مجلس عیش و نوش و رقاصه ها و حاکم که مست کرده بود، گفت: «ابن الرضا برای ما شعر بخوان تا حال کنیم!» حضرت فرمودند: «مرا معذور بدار.»