یکی از موضوعاتی که با فرارسیدن ماه رمضان مورد توجه مردم قرار میگیرد نگاه قانونی و حقوقی به موضوع روزه خواری است. بر اساس موازین دین مبین اسلام روزه گرفتن یکی از امور واجب در دین است که همه مسلمانان موظف هستند در ماه مبارک رمضان این واجب الهی را رعایت کنند.
اما با این حال دین اسلام شرایط بیماران و مسافران را مورد توجه قرار داده و برای این قبیل افراد شرایطی را درنظر گرفته است که بتوانند بدون مشقت و سختی این ماه مبارک را بگذرانند.
چون کشور و جامعه ما براساس مبانی دین اسلام پایه گذاری شده است لذا رعایت این چارچوبها برای همه افراد لازم است. وقتی که روزه گرفتن برای همه واجب است پس برای کسانی که شرایط روزه گرفتن ندارند نیز حفظ حرمت و احترام به این واجب لازم است و نباید حقوق دیگران را نادیده بگیرند.
چیزی که در قانون به آن تاکید شده است عدم روزه خواری در ملاء عام و تظاهر به آن است، کما اینکه اگر فردی در منزل خود و یا مکان خلوتی که ترددی وجود ندارد اقدام به خوردن روزه کند این کار او مجازاتی را در پی نخواهد داشت.
طبق ماده ۶۳۸ در قانون مجازات اسلامی، به طور کلی افرادی که به صورت علنی در ملاء عام و انظار عمومی اقدام و تظاهر به کاری حرام کنند، مضاف بر کیفر عمل خود به ۷۴ ضربه شلاق و یا تحمل حبسی معادل ۱۰ روز الی ۲ ماه محکوم خواهند شد؛ و در صورتی که نفس عملی که مرتکب شدهاند دارای کیفر نباشد اما به نحوی باشد که باعث جریحه دار شدن عفت عمومی شود، تنها محکوم به ۷۴ ضربه شلاق و یا حبس از ۱۰ روز الی ۲ ماه خواهند شد. از جمله اعمالی که انجام آن حرام است اقدام به روزه خواری در انظار عمومی است؛ بنابراین روزه خواری نیز مشمول قانون مجازات ذکر شده است و با کسانی که در ملاء عام اقدام به روزه خواری میکنند برخورد شده و بنا به صلاحدید به ۱۰ روز تا ۲ ماه حبس و یا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهند شد.
منتظران گناه نمیکنند
طبق ماده ۶۳۸ در قانون مجازات اسلامی، به طور کلی افرادی که به صورت علنی در ملاء عام و انظار عمومی اقد
تو ماه مبارک رمضان تو ملاء عام خیلی روزه خواری شده
حتی تو ۱۳ فروردین همون سیزده بدر
چرا روزه خواری عملی حرام است
از جنبه اخلاقی و شرعی روزه نگرفتن در ماه مبارک رمضان یک گناه کبیره است، اما خوردن و آشامیدن بی ضرورت در ملاء عام بی احترامی و حرمت شکنی این ماه عزیز بوده و گناهی فراتر از یک روزه خواری ساده است.
چرا روزه خواری عملی حرام است
از جنبه اخلاقی و شرعی روزه نگرفتن در ماه مبارک رمضان یک گناه کبیره است، اما خوردن و آشامیدن بی ضرورت در ملاء عام بی احترامی و حرمت شکنی این ماه عزیز بوده و گناهی فراتر از یک روزه خواری ساده است.
دلیل حرمت این عمل یک قاعده فقهی است. پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:«کسی که حسن و کار خیری انجام دهد و آن را از غیر خدا پنهان دارد، عملش ۷۰ برابر می شود نسبت به کسی که عمل حسنه ای را آشکار می سازد و کسی که مرتکب گناهی می شود، اگر آن را فاش و آشکار نماید، مورد غضب خدا واقع می شود اما اگر آن را پنهان داشت، آمرزیده خواهد شد.»
امام علی (ع) می فرماید: «خدا را خدا را در نظر بگیرید در باره ماه رمضان، که روزه آن سپری از آتش است.» ماه مبارک رمضان و روزه آن تا آن جا مسئله ای جدی و با اهمیت است که برای شخص مکلفی که بدون عذر موجه و تعمداً به روزهخواری بپردازد کفاره در نظر گرفته شده و این نشان از اهمیت و جایگاه روزه دارد.
منتظران گناه نمیکنند
تو ماه مبارک رمضان تو ملاء عام خیلی روزه خواری شده حتی تو ۱۳ فروردین همون سیزده بدر
دارند خدا را دور میزنند میگویند یک روز نگیریم طوری نمی شود بعدها قضاش میگیریم
بعد به نظرتون تا فردا زنده هستندقضای اون روز بگیرند شایدخیلی تا فرداش زنده نباشند
آیا استعمال دخانیات روزه خواری است؟
استعمال دخانیات طبق فتوای اکثریت علما – بنا به احتیاط واجب- روزه را باطل می کند.
نظر مقام معظم رهبری در این باره چنین است:« بنا بر احتیاط واجب جایز نیست در حال روزه سیگار کشیده شود».