امام صادق (ع) فرمود: "شتاب مردم برای این کار، آنها را هلاک ساخت. خداوند به جهت شتاب مردم، شتاب نمی‌کند. برای این امر مدتی است که باید پایان پذیرد. اگر پایانش فرا رسد، آن را ساعتی پیش و پس نیفکنند"[۲۸]؛

پیامدها : 1_ناسپاسی و اعتراض و عدم رضایت به مصلحت الهی. 2_رویکرد به منحرفان و مدعیان دروغین مهدویت.

3_یأس و ناامیدی در اثر عدم تحقق ظهور. 4_شک و تردید. 5_دست به اقدام ناشایست زدن.

6_استهزا و تمسخر آیات و روایات و معتقدان به غیبت و ظهور.

منبع : 1_عدم درک جایگاه مصلحت و حکمت الهی.

2_عدم تسلیم نسبت به اراده خدا. 3_بی‌طاقتی و بی‌ظرفیتی و عدم صبر در_سختی‌ها، اذیت‌ها و طعنه‌های دشمنان.

4_تنها خود را معیار دیدن. لذا پایان عمر و زندگی خود را ملاک می‌داند، نه سیر تاریخ را.

مبارزه و درمان:

1_تسلیم اراده و حکمت الهی بودن همراه با آرزوی ظهور و داشتن آمادگی. امام جواد (ع) فرمودند:

"در دوره غیبت، شتاب‌زدگان در امر ظهور هلاک می‌شوند و اهل تسلیم نجات می‌یابند"[۲۹].

ایمان به غیب و ایمان به حکمت الهی، سبب صبر و تسلیم به جای تعجیل خواهد شد

در روایت دیگر آمده است: "خوشا به حال صابران در دوره غیبت او، و استواران در محبت او! همانان که خدای تبارک و تعالی در کتابش چنین توصیفشان فرموده است: