🍃 #پارت_دوم 💞 دختر بسیجی 💞 به سمت آسانسور ی که پشت سر من قرار داشت پا تند کرد که مانع حرکتش شدم و با اخم پر سیدم:واقعا که چی؟ با پرویی تمام به چشمام زل زد و گفت:من یه گوشه وایستاده بودم تا آسانسور بیاد ولی مثل اینکه شما خیلی عجله داشتی و بدون اینکه جلوت رو نگاه کنی بیرو ن پریدی و باعث شدی برگه هایی که من بر ای مرتب کردنشون کلی وقت گذاشتم بریزن و مجبور باشم دوباره مرتبشون کنم! حالا هم به جای عذر خواهی سرم غر می ز نی! _من عذر خواهی بلد نیستم! _چه بد! سعی کن یا د بگیری. قبل اینکه من بخوام چیز ی بگم با قدما ی بلند از کنارم گذشت و سوار آسانسور شد. من که همینجور ی هم حالم گرفته بود، با این حرکت دختره حرصی تر شدم و نفسم رو عصبی بیرون دادم و به سمت دفتر بزرگ شرکت قدم برداشتم. با ورودم منشی که طبق معمول تو ی آرایش کردن چیزی رو از قلم نینداخته بود به احترامم پا شد و رو به من سلام کرد. بدون اینکه جوابش رو بدم و بدون توجه به کارمندای ی که به احترام من بلند شده بودن و در حالی که به منشی می گفتم به پرهام بگه بیا د به اتاقم به سمت اتاقم قدم برداشتم و وارد اتاق شدم و در رو پشت سرم بستم. کتم رو از تنم د ر آورد م و ر وی پشتی مبل چرمی ای که جلوی میز کارم بود انداختم و رو ی مبل ولو شدم که پرهام طبق معمول بدون در زدن وارد اتاق شدو سر و صداش فضای اتاق رو پر کرد و با نیش باز گفت: _ َب ََه سلام آقا ی جاوید! چه عجب ما شما رو روئیت کردیم!؟ _خفه بابا! عرضه ندار ی دو روز اینجا رو بگردونی، آدم نمیتونه هی چ کار ی رو بهت بسپاره. _به من چه که این بابات به همه جا سرک می کشه و می خواد از کار همه سر در بیاره. رو ی پام وایستادم و در حالی که به سمت دیوا ر شیشه ای اتاق می رفتم گفتم:اگه تو دهن لقی نمی کرد ی و نمی گفتی قراره نیرو استخدام کنیم او هم توی این کار دخالت نمی کرد. رو ی مبل نشست و گفت:من که نمی دونستم می خواد اینجور ی کنه، او اومد اینجا و غر زد کارا دیر انجام می شه منم گفتم برا ی همین می خوایم چند نفر رو استخدام کنیم که او هم از خدا خواسته گفت خودم اینکار رو می کنم. _ حالا کی رو استخدام کرده که انقدر سر من غر ز دی که خوب نیستن و باهاشون کنار نمیای؟ _دوتا مرد متأهل و یه دختر... _خب این کجاش مشکل داره